1394گزارش صعود به قله دماونداز یال جنوبی

گزارش صعود به قله دماونداز یال جنوبی

 

معرفی:

قله دماوند(5620 متر) در استان مازندران- شهرستان آمل - بخش لاریجان- دهستان بالا لاریجان واقع شده است.این قله بلندترین قله استان مازندران است..در جنوب شرق این قله روستای رینه ودر جنوب غرب آن شهرپلوردرشرق آن گزنک ودر شمال شرق آن ناندل ودر غرب آن دریاچه لارقرار دارد.گیاهان منطقه: سیرک،گزنک- زنبق- خیارک-شمعدانی وحشی- آلاله-شقایق  و...می باشد.

قله دماوند 16 مسیر شناخته شده دارد و برای نخستین بار زنده یاد جلال رابوکی آنها را شناسایی وصعود کرده است.در سال 1384 برای یادبود جلال رابوکی درشانزده هفته پی در پی این 16 یال را در برنامه های یک روزه تیمی سه نفره متشکل از زنده یاد ابراهیم شیخی – ناصر جنانی و ذبیح اله حمیدی طی کردند.

چهار مسیراصلی دماوند(جنوبی-شمالی-غربی- شمال شرقی) را جلال رابوکی در یک برنامه پی در پی در 26 ساعت صعود کرده است.

 یخچالهای طبیعی اطراف قله دماوند:
الف- یخچال های شمالی و شمال شرقی اطراف قله دماوند:
–    یخچال سیوله (جبهه شمالی)
–    یخچال دوبی سل (جبهه شمالی)
–    یخچال اسپله (جبهه شمالی)
–    یخچال عروسکها (جبهه شمالی)
–    یخچال خورتاب سر (جبهه شمالی)
–    یخچال یخار (شمال شرقی)
ب- یخچالهای پراکنده و برفچالهای اطراف دماوند:
–    یخچال وزمین چال (شرقی)
–    یخچال سرداغ (بین یالهای غربی و جنوب شمال غربی)
–    یخچال غربی (بین یالهای شمال جنوب غربی و غربی)
–    یخچال کافر دره (بین یالهای جنوبی و جنوب شرقی)
–    یخچال آسپرین سر (بین یالهای جنوبی و جنوب جنوب غربی) (مقیم, ۱۳۸۷,ص۱۸(

مسیرهای صعود:

۱- شمالی -یال دبی سل- مسیر صعود این جبهه از میان دو یخچال سیوله (سمت راست)و دوبی سل (سمت چپ) صورت می‌گیرد. این مسیر دارای دو جانپناه در ارتفاع‌های 40۰۰ متر و ۴650 متر است.

۲- جنوبی - مسیر گوسفند سرا

۳- شرقی - یال ملارد

۴- غربی - یال سیمرغ

۵- شمال شرقی -تخت فریدون

۶- شمال غربی -یال داغ

۷- جنوب شرقی -یال ملاخوران

۸- جنوب غربی -یال معدن

۹- جنوب جنوب شرقی -یال وزمین چال

۱۰- شمال جنوب شرقی -یال ملارد

 ۱۱- جنوب شمال شرقی -یال یخار

۱۲- شمال شمال شرقی

۱۳- شمال شمال غربی

۱۴- جنوب شمال غربی -یال ورارو

۱۵- شمال جنوب غربی -یال چال چال

۱۶-جنوب جنوب غربی -یال آسپرین سر

 

مسیرهای اصلی صعود عبارتند از:
مسیر جنوبی : جاده هراز - پلور - ده رینه
مسیر غربی :جاده هراز - پلور - جاده سدلار -‌ دشت ورارو
مسیر شمالی : جاده هراز - آب گرم لاریجان - ده نان دل

مسیر شمال شرقی : جاده هراز - آب گرم لاریجان - ده نان دل-گردنه سر

پناه گاه ها وجان پناه های دماوند:

مسیر جنوبی : گوسفندسرا (بارگاه اول) در ارتفاع 3000 متری + بارگاه سوم  در ارتفاع ۴۱۵۰ متری.

مسیر غربی: جان پناه سیمرغ  در ارتفاع ۴۱۵۰ متری.

مسیر شمال شرقی:جان پناه تخت فریدون در ارتفاع ۴۳۶۰ متری.

مسیرشمالی: جان پناه فلزی  در ارتفاع ۴۰۰۰ متری+ جان پناه فلزی در ارتفاع 4600 متری

 شرح برنامه:

صبح چهارشنبه 21-11-1394 ساعت 5:30 صبح تیم سه نفره ما ازباشگاه دماوند تهران به سمت پلورحرکت کردیم و پس ازگذشتن از رودهن و امامزاده هاشم به پلوررسیدیم ازسمت چپ واردجاده رینه شدیم وساعت 8:30 به روستای رینه رسیدم.ازبارش دوروزپیش منطقه سفید پوش بود وهواسرد بود.به سمت خانه مصطفی لاریجانی رفتیم وماشین را درحیاط خانه گذاشتیم.خانه با سقف شیروانی و در دوطبقه ساخته شده است.محیطی با صفا و دلنشین.یک گروه چهارنفره از کشورمجارستان میهمان آقا مصطفی بودند و شبی را درمنزل او سپری کرده وامروزقصد داشتن به سمت گوسفند سرا حرکت کنند.تیم سه نفره ما با آنها سوار بر پاترول به سمت اول جاده گوسفند سرا رفتیم.بعد ازگرفتن چند عکس یادگاری در ابتدای جاده ساعت 10:10 برنامه صعود آغازشد.از همان ابتدا ما ازتیم مجاری جلو زدیم وازپاکوبی که قبلا توسط تیم های پیشروبرفکوبی شده بود به سمت گوسفند سرا رفتیم.هوا خوب بود بنابراین با گامهای نسبتا تند حرکت می کردیم وساعت 12:30 به گوسفند سرا رسیدیم.خوشبختانه ازطرف هیئت ک.هنوردی استان مازندران ،یک تیم پیشگیری و اطلاع رسانی در گوسفند سرا مستقربود.در اطاقک کنار مسجد صاحب الزمان نیم ساعتی را صرف استراحت و تجدید قوا کردیم وساعت 13:00 به سمت بارگاه سوم به راه افتادیم.باد سردی میوزید ونوید عصری سردتر را به ما می داد.وزن کوله هایمان به 25 کیلومیرسید بنابراین حرکتمان آهسته به سمت بالا ادامه داشت بدون وقفه ولی با گامهای آهسته ادامه مسیردادیم تا اینکه غروب آفتاب فرارسید و هواسردتر شد و بوران شروع شد.برای یک ساعت درتاریکی وبوران به سمت بارگاه سوم بالا رفتیم سرما در جانمان نفوذکرده بود.با اینکه دستکش بیس و رویه دستکش در دستانم بود،دستانم ازسرمای شدید بی حس شده بود.ساعت 18:00 به پناهگاه رسیدیم.خوشبختانه زیاد شلوغ نبود و حدود 30-40 کوهنورد در پناهگاه بود.پس از استقراردرپناهگاه و خوردن شام قرارگذاشتیم که 3:30 بیدارشویم و ساعت 4:30 به سمت قله تلاش کنیم.دمای داخل پناهگاه به منفی 20 می رسید و باد سرد و شدید تا صبح می وزید.دمای قله منفی 45 اعلام شده بود.بنابراین سرپرست محترم تصمیم به بازگشت و عدم صعود دادند.با اینکه من علاقه مند به صعود بودم ازنظرایشان پیروی کردیم.در یک تیم حرف آخر را سرپرست می زند وبقیه نفرات باید بدون چون وچرا ازایشان پیروی کنند.صبح پس از خوردن صبحانه ساعت 10:30 آماده رفتن به پایین شدیم.آقای مجتبی ساقیان -رکوردارصعود به قله دماوند- را دیدیم با او عکسی به یادگار گرفتیم و به سمت پایین به راه افتادیم.چون وقت زیادی داشتیم بسیار آهسته حرکت می کردیم در میانه راه با تیم دیگر باشگاه دماوند به سرپرستی آقای شهلایی روبرو شدیم با هم خوش وبشی کردیم وآنها به سمت بارگاه بالا رفتند.ساعت 14:30 به گوسفند سرا رسیدیم.آقایان عزیزی و پیراسته از همنوردان باشگاه دماوند راآنجا ملاقات کردیم.آقای عزیزی به عنوان ناظرفدراسیون در امور کمیته اطلاع رسانی به گوسفندسرا آمده بود.برای خوردن ناهاریک ساعتی استراحت کردیم.پس از خوردن ناهاربه سمت پایین به راه افتادیم ودرنهایت ساعت 17:00 با رسیدن به جاده آسفالت برنامه ای دیگر به پایان رسید.

افراد شرکت کننده:

منوچهر رحمانی(سرپرست)- امیرکلهر- مهران حیدرخانی

نکات برنامه:

-          با توجه به سنگینی کوله ها استفاده ازکوله پشتی مناسب ضروری است.

-          پیروی ازسرپرست مهمترین رکن یک تیم کوهنوردی می باشد.

-          دربرنامه های دوروزه ،همراه داشتن کبریت (مخصوصا کبریت ضد آب) ضروری است.به فندک روی سرشعله ها وفندک های معمولی اطمینان نداشته باشید.

-          زمان لازم از تهران تا رینه =  3:00  ساعت

-          ارتفاع مبداء صعود=2400 متر

-          ارتفاع گوسفندسرا=3000 متر

-          ارتفاع بارگاه سوم=4200 متر

-          زمان طی شده برای صعود (روز اول) =8:00 ساعت (با احتساب یک ساعت برای صرف ناهار)

-          زمان طی شده برای فرود (روز دوم)= 6:00 ساعت

-          مسافت پیموده شده(رفت و برگشت)= 18کیلومتر

 

مسیر آبی رنگ طی شد

برای دیدن عکسهای بیشتر به ادامه مطلب مراجعه کنید

 

 

برچسب‌ها: گزارش برنامه, صعود زمستانه
ادامه مطلب

1394گزارش صعود به قله دماوند از یال سروزان

 

گزارش صعود به قله دماوند از یال سروزان

معرفی:

قله دماوند(5620 متر) در استان مازندران- شهرستان آمل - بخش لاریجان- دهستان بالا لاریجان واقع شده است.این قله بلندترین قله استان مازندران است..در جنوب شرق این قله روستای رینه ودر جنوب غرب آن شهرپلوردرشرق آن گزنک ودر شمال شرق آن ناندل ودر غرب آن دریاچه لارقرار دارد.گیاهان منطقه: سیرک،گزنک- زنبق- خیارک-شمعدانی وحشی- آلاله-شقایق  و...می باشد.

قله دماوند 16 مسیر شناخته شده دارد و برای نخستین بار زنده یاد جلال رابوکی آنها را شناسایی وصعود کرده است.در سال 1384 برای یادبود جلال رابوکی درشانزده هفته پی در پی این 16 یال را در برنامه های یک روزه تیمی سه نفره متشکل از زنده یاد ابراهیم شیخی – ناصر جنانی و ذبیح اله حمیدی طی کردند.

چهار مسیراصلی دماوند(جنوبی-شمالی-غربی- شمال شرقی) را جلال رابوکی در یک برنامه پی در پی در 26 ساعت صعود کرده است.

 یخچالهای طبیعی اطراف قله دماوند:
الف- یخچال های شمالی و شمال شرقی اطراف قله دماوند:
–    یخچال سیوله (جبهه شمالی)
–    یخچال دوبی سل (جبهه شمالی)
–    یخچال اسپله (جبهه شمالی)
–    یخچال عروسکها (جبهه شمالی)
–    یخچال خورتاب سر (جبهه شمالی)
–    یخچال یخار (شمال شرقی)
ب- یخچالهای پراکنده و برفچالهای اطراف دماوند:
–    یخچال وزمین چال (شرقی)
–    یخچال سرداغ (بین یالهای غربی و جنوب شمال غربی)
–    یخچال غربی (بین یالهای شمال جنوب غربی و غربی)
–    یخچال کافر دره (بین یالهای جنوبی و جنوب شرقی)
–    یخچال آسپرین سر (بین یالهای جنوبی و جنوب جنوب غربی) (مقیم, ۱۳۸۷,ص۱۸(

مسیرهای صعود:

۱- شمالی -یال دبی سل- مسیر صعود این جبهه از میان دو یخچال سیوله (سمت راست)و دوبی سل (سمت چپ) صورت می‌گیرد. این مسیر دارای دو جانپناه در ارتفاع‌های 40۰۰ متر و ۴650 متر است.

۲- جنوبی - مسیر گوسفند سرا

۳- شرقی - یال ملارد

۴- غربی - یال سیمرغ

۵- شمال شرقی -تخت فریدون

۶- شمال غربی -یال داغ

۷- جنوب شرقی -یال ملاخوران

۸- جنوب غربی -یال معدن

۹- جنوب جنوب شرقی -یال وزمین چال

۱۰- شمال جنوب شرقی -یال ملارد

 ۱۱- جنوب شمال شرقی -یال یخار

۱۲- شمال شمال شرقی

۱۳- شمال شمال غربی

۱۴- جنوب شمال غربی -یال ورارو

۱۵- شمال جنوب غربی -یال چال چال

۱۶-جنوب جنوب غربی -یال آسپرین سر

 

 

مسیرهای اصلی صعود عبارتند از:
مسیر جنوبی : جاده هراز - پلور - ده رینه
مسیر غربی :جاده هراز - پلور - جاده سدلار -‌ دشت ورارو
مسیر شمالی : جاده هراز - آب گرم لاریجان - ده نان دل

مسیر شمال شرقی : جاده هراز - آب گرم لاریجان - ده نان دل-گردنه سر

پناه گاه ها وجان پناه های دماوند:

مسیر جنوبی : گوسفندسرا (بارگاه اول) در ارتفاع 3000 متری + بارگاه سوم  در ارتفاع ۴۱۵۰ متری.

مسیر غربی: جان پناه سیمرغ  در ارتفاع ۴۱۵۰ متری.

مسیر شمال شرقی:جان پناه تخت فریدون در ارتفاع ۴۳۶۰ متری.

مسیرشمالی: جان پناه فلزی  در ارتفاع ۴۰۰۰ متری+ جان پناه فلزی در ارتفاع 4600 متری

شرح برنامه:

صبح چهارشنبه 17-04-1394 ساعت 5:15 صبح ازتهران به سمت پلور در شرق تهران رهسپار شدم. بعد از عبور از شهرهای "جاجرود" و" رودهن"  ساعت 7:00 به شهر پلوررسیدم در رستوران آدم وحوا صبحانه خوردم وبعد به قرارگاه فدراسیون در پلور رفتم .خوشبختانه یک تیم پنج نفره قصد داشتند که مسیرغربی را صعود کنند بنابراین من هم با آنها همراه شدم.بعد از پارک ماشین ساعت 7:40 با یک جیپ – به رانندگی آقای سینا- به سمت جاده سد لار(مسیرغربی ) راهی شدیم.هزینه کرایه جیپ 150000تومان شد.مسیر قدیمی غربی را تغییر داده اند ومی بایست ازکنار محیط بانی عبورکنیم.پس ازعبور ازگوسفند سرای چال چال به سمت چاک اسکندررفتیم نرسیده به پارکینگ غربی من پیاده شدم.بعد ازآماده کردن کوله ساعت 9:00 رو به شرق روانه شدم .درابتدای مسیر؛یک دره در سمت راست قرارداشت.سپس به یک دشت رسیدم بعد ازاین دشت به یال اصلی سروزان رسیدم.در سمت چپ یال غربی قرارداشت وپناهگاه سیمرغ به خوبی دیده می شد.با ادامه مسیرساعت 14:00 برای صرف ناهارنیم ساعتی را استراحت کردم.بعد ازصرف ناهاردوباره حرکت کردم ودرنهایت ساعت 16:00 در ارتفاع 4800 متری جای نسبتا مناسبی برای چادرپیدا کردم.نیم ساعتی را برای هموارکردن محل چادرصرف کردم.با برپا کردن چادربه داخل رفته وبا خوردن تنقلات با توجه به احساس خستگی زیاد،به داخل کیسه خواب رفتم.ساعت 23:30 بیدار شدم.اما تمایلی به خوردن شام نداشتم.دوباره به خواب رفتم وساعت 4:30 بیدارشده وبا خوردن صبحانه وجمع کردن چادرساعت 6:00 برای صعود قله راهی شدم.با توجه به غربی بودن مسیرهواسرد بود ومجبوربه استفاده ازدستکش پر شدم.ازاینجا به بعد مسیرتوام بود با شن اسکی وبا کوله سنگین،صعود دوچندان مشکل شده بود .هر یک ساعت، 5 دقیقه استراحت میکردم..قدم هایم نزدیک قله آهسته شده بود. درنهایت ساعت 10:15 به قله رسیدم.درسمت غربی عکسی به یادگار گرفتم وبه سمت جنوبی رفتم.با توجه به اینکه باد ازشرق به غرب میوزید تمام دود گوگرد به سمت جنوبی بود به محل تابلو جنوبی رفتم اما دود گوگرد به قدری بود که احساس خفگی کردم ونتوانستم آنجا بایستم.کمی به سمت کاسه قله رفتم وآنجا برای هم هوایی دوساعت استراحت کردم.ساعت 12:00 ازسمت جنوبی به سمت پایین روانه شدم.ازشن اسکی کافردره استفاده کردم تا به زانوهایم کمترفشار آید.ساعت 13:30 به بارگاه سوم رسیدم.نیم ساعتی را استراحت کرده وبا خوردن ناهارساعت 14:00 به سمت پایین روانه شدم.هوا گرم شده بود وگرمای هوا فرود را مشکل کرده بود.در نهایت ساعت 15:30 به گوسفندسرا رسیدم.بدین ترتیب برنامه ای سخت ولی شیرین به پایان رسید.

 

افراد شرکت کننده:

مهران حیدرخانی

نکات برنامه:

-          با توجه به بکر بودن مسیر"سروزان" اطلاع کافی ازمسیرواستفاده ازنقشه وgps توصیه می شود.

-          با توجه به سنگینی کوله ها استفاده ازکوله پشتی مناسب ضروری است.

-          درصعود به قله دماوند حتی در فصل بهاروتابستان خصوصا در جبهه های غربی وشمالی ، همراه داشتن دستکش پر الزامی است.

-          حتما شب قبل ازصعود برای شام سوپ تهیه شود.خوردن سوپ برای صعود فردا بسیارمفید است.

-          هزینه جیپ ازقرارگاه پلور تا یال سروزان =150000 تومان

-          هزینه پاترول از گوسفند سرا تا قرارگاه پلور= 90000 تومان

-          زمان لازم از تهران تا پلور   2:30  ساعت

-          ارتفاع مبداء صعود=3200 متر

-          ارتفاع محل چادر=4800 متر

-          ارتفاع قله=5620 متر

-          زمان طی شده برای صعود (روز اول) 7:00 ساعت (با احتساب 30دقیقه برای صرف ناهار)

-          زمان طی شده برای صعود (روز دوم) 4:30 ساعت

-          زمان طی شده برای فرود 3:30 ساعت (با احتساب30 دقیقه برای صرف ناهار)

-          مسافت پیموده شده(رفت و برگشت)= 15کیلومتر

 

مسیر آبی رنگ طی شد

 

 برای دیدن عکسهای بیشتر به ادامه مطلب مراجعه کنید

 

 

برچسب‌ها: گزارش برنامه, صعود انفرادی, 16 یال دماوند
ادامه مطلب

1394گزارش صعود به قله دماوند ازیال سرداغ

گزارش صعود به قله دماوند از یال سرداغ

معرفی:

قله دماوند(5620 متر) در استان مازندران- شهرستان آمل - بخش لاریجان- دهستان بالا لاریجان واقع شده است.این قله بلندترین قله استان مازندران است..در جنوب شرق این قله روستای رینه ودر جنوب غرب آن شهرپلوردرشرق آن گزنک ودر شمال شرق آن ناندل ودر غرب آن دریاچه لارقرار دارد.گیاهان منطقه: سیرک،گزنک- زنبق- خیارک-شمعدانی وحشی- آلاله-شقایق  و...می باشد.

قله دماوند 16 مسیر شناخته شده دارد و برای نخستین بار زنده یاد جلال رابوکی آنها را شناسایی وصعود کرده است.در سال 1384 برای یادبود جلال رابوکی درشانزده هفته پی در پی این 16 یال را در برنامه های یک روزه تیمی سه نفره متشکل از زنده یاد ابراهیم شیخی – ناصر جنانی و ذبیح اله حمیدی طی کردند.

چهار مسیراصلی دماوند(جنوبی-شمالی-غربی- شمال شرقی) را جلال رابوکی در یک برنامه پی در پی در 26 ساعت صعود کرده است.

 یخچالهای طبیعی اطراف قله دماوند:
الف- یخچال های شمالی و شمال شرقی اطراف قله دماوند:
–    یخچال سیوله (جبهه شمالی)
–    یخچال دوبی سل (جبهه شمالی)
–    یخچال اسپله (جبهه شمالی)
–    یخچال عروسکها (جبهه شمالی)
–    یخچال خورتاب سر (جبهه شمالی)
–    یخچال یخار (شمال شرقی)
ب- یخچالهای پراکنده و برفچالهای اطراف دماوند:
–    یخچال وزمین چال (شرقی)
–    یخچال سرداغ (بین یالهای غربی و جنوب شمال غربی)
–    یخچال غربی (بین یالهای شمال جنوب غربی و غربی)
–    یخچال کافر دره (بین یالهای جنوبی و جنوب شرقی)
–    یخچال آسپرین سر (بین یالهای جنوبی و جنوب جنوب غربی) (مقیم, ۱۳۸۷,ص۱۸(

مسیرهای صعود:

۱- شمالی -یال دبی سل- مسیر صعود این جبهه از میان دو یخچال سیوله (سمت راست)و دوبی سل (سمت چپ) صورت می‌گیرد. این مسیر دارای دو جانپناه در ارتفاع‌های 40۰۰ متر و ۴650 متر است.

۲- جنوبی - مسیر گوسفند سرا

۳- شرقی - یال ملارد

۴- غربی - یال سیمرغ

۵- شمال شرقی -تخت فریدون

۶- شمال غربی -یال داغ

۷- جنوب شرقی -یال ملاخوران

۸- جنوب غربی -یال معدن

۹- جنوب جنوب شرقی -یال وزمین چال

۱۰- شمال جنوب شرقی -یال ملارد

 ۱۱- جنوب شمال شرقی -یال یخار

۱۲- شمال شمال شرقی

۱۳- شمال شمال غربی

۱۴- جنوب شمال غربی -یال ورارو

۱۵- شمال جنوب غربی -یال چال چال

۱۶-جنوب جنوب غربی -یال آسپرین سر

  مسیرهای اصلی صعود عبارتند از:
مسیر جنوبی : جاده هراز - پلور - ده رینه
مسیر غربی :جاده هراز - پلور - جاده سدلار -‌ دشت ورارو
مسیر شمالی : جاده هراز - آب گرم لاریجان - ده نان دل

مسیر شمال شرقی : جاده هراز - آب گرم لاریجان - ده نان دل-گردنه سر

پناه گاه ها وجان پناه های دماوند:

مسیر جنوبی : گوسفندسرا (بارگاه اول) در ارتفاع 3000 متری + بارگاه سوم  در ارتفاع ۴۱۵۰ متری.

مسیر غربی: جان پناه سیمرغ  در ارتفاع ۴۱۵۰ متری.

مسیر شمال شرقی:جان پناه تخت فریدون در ارتفاع ۴۳۶۰ متری.

مسیرشمالی: جان پناه فلزی  در ارتفاع ۴۰۰۰ متری+ جان پناه فلزی در ارتفاع 4600 متری

شرح برنامه:

صبح پنجشنبه 11-04-1394 ساعت 5:45 صبح ازتهران به سمت پلور در شرق تهران رهسپار شدیم. بعد از عبور از شهرهای "جاجرود" و" رودهن"  ساعت 7:30 به شهر پلوررسیدیم در رستوران آدم وحوا صبحانه خوردیم وبعد به قرارگاه فدراسیون در پلور رفتیم وبعد از پارک ماشین ساعت 8:00 با یک جیپ – به رانندگی آقای قاسمی09111154247- به سمت جاده سد لار(مسیرغربی ) راهی شدیم.هزینه کرایه جیپ 190000تومان شد.مسیر قدیمی غربی را تغییر داده اند ومی بایست ازکنار محیط بانی عبورکنیم.پس ازعبور ازگوسفند سرای چال چال به سمت چاک اسکندررفتیم وازآنجا به سمت دشت داغ راهی شدیم ساعت 9:45 به دشت داغ رسیدیم با آماده کردن کوله­ها ساعت 10:00 برنامه صعود آغاز گردید.رو به شمال به سمت یال "سرداغ "حرکت کردیم.با توجه به سنگینی کوله ها باگام های آهسته ولی پیوسته گام برمی­داشتیم.بین یال "داغ" و"سرداغ" یخچال بسیاربزرگی وجود.این یخچال ازارتفاع 4000 شروع می شودوتا خود قله امتداد دارد و شیب آن در ارتفاع 5000 متری به بالا به 65 تا 70 درجه میرسد.صعود این یخچال در فصل بهاریا زمستان بسیار دشواروهیجان انگیزخواهد بود.با عبورازگرده های سنگی ازکنار چند محل چادردرارتفاع 4400 متری گذشتیم وبرای خوردن ناهاردرساعت 14:00 نیم ساعتی راتوقف کردیم.بعد ازصرف ناهاربه راه خود ادامه دادیم ودرارتفاع 4700 متری ازکنار چندین محل چادر دیگر گذشتیم ودرنهایت ساعت 16:30 در ارتفاع 4940 متری برای شبمانی توقف کردیم.پس ازیک ساعت تلاش محل بسیار خوبی برای چادر هموارکردیم.پس ازبرپایی چادر به داخل چادر رفته وپس ازاستراحتی کوتاه برای شام سوپ درست کردیم.پس ازصرف شام به داخل کیسه خواب ها رفتیم.صبح جمعه ساعت 4:10 بیدار شدیم وپس ازجمع کردن چادر وآماده کردن کوله ها ساعت 5:30 به سمت قله روانه شدیم در ارتفاع 5050 متری به یخچال برخوردیم.متاسفانه گرامپون همراهمان نبودویکی از افراد حتی یخشکن وکلنگ نیزبه همراه نداشت.من به عنوان سرپرست گروه درچنین برنامه هایی باید یک لیست وسایل مورد نیازتهیه کرده ووسایل تک تک افراد را کنترل می کردم.با اعتماد به افراد گروه متاسفانه این کار انجام نشد!  با کلی تلاش وکندن جای پا 30 متربه سمت چپ تراورس کردیم ودوباره به یک گرده سنگی رسیدیم این گرده را صعود کردیم ودوباره در ارتفاع 5150 متری به یخچال برخوردیم با توجه به خراب شدن هوا ونداشتن وسایل فنی لازم وبا مشورت با اعضای گروه،سرپرست تصمیم به فرود گرفت.بنابراین رو به پایین روانه شدیم درارتفاع 4800 متری برای صرف چای درکنار یخچال نیم ساعتی نشستیم وپس ازصرف چای دوباره به سمت پایین به راه افتادیم درنهایت ساعت 13:00 به گوسفندسرای داغ رسیدیم وآنجا با هماهنگی با دامداران ساعت15:00با نیسان آنها به سمت قرارگاه پلورحرکت کردیم.ساعت 17:00با رسیدن به قرارگاه برنامه ای دیگر با تلخی عدم صعود وشیرینی کسب تجربه به پایان رسید.

 

افراد شرکت کننده:

مهران حیدرخانی(سرپرست)-امیر کلهر- محمد علاییان

نکات برنامه:

-          با توجه به بکر بودن مسیر"سرداغ" اطلاع کافی ازمسیرواستفاده ازنقشه وgps توصیه می شود.

-     در چنین برنامه هایی سرپرست گروه می بایست یک لیست وسایل موردنیازتهیه کرده ووسایل تک تک افراد را باید کنترل کند.

-          درتمامی فصول سال بجز آخر تابستان برای صعوداین مسیرداشتن گرامپون وتبریخ وطناب الزامی است.

-          با توجه به سنگینی کوله ها استفاده ازکوله پشتی مناسب ضروری است.

-          درصعود به قله دماوند حتی در فصل بهاروتابستان خصوصا در جبهه های غربی وشمالی ، همراه داشتن دستکش پر الزامی است.

-          حتما شب قبل ازصعود برای شام سوپ تهیه شود.خوردن سوپ برای صعود فردا بسیارمفید است.

-          هزینه جیپ ازقرارگاه تا دشت داغ =190000 تومان

-          هزینه نیسان ازدشت داغ تا قرارگاه پلور= 150000 تومان

-          زمان لازم از تهران تا پلور   2:30  ساعت

-          ارتفاع مبداء صعود=3600 متر

-          ارتفاع محل چادر=4940 متر

-          ارتفاع بازگشت=5150 متر

-          ارتفاع قله=5620 متر

-          زمان طی شده برای صعود (روز اول) 6:30 ساعت (با احتساب 30دقیقه برای صرف ناهار)

-          زمان طی شده برای صعود (روز دوم) 4:00 ساعت

-          زمان طی شده برای فرود 3:30 ساعت (با احتساب30 دقیقه برای صرف ناهار)

-          مسافت پیموده شده(رفت و برگشت)= 12کیلومتر

 

 

 

 مسیر آبی رنگ طی شد.

 برای دیدن عکسهای بیشتر به ادامه مطلب مراجعه کنید

 

برچسب‌ها: گزارش برنامه, 16 یال دماوند
ادامه مطلب

1393 گزارش صعود به قله دماوند ازیال شمالی

گزارش صعود به قله دماوند ازجبهه شمالی

 

معرفی:

قله دماوند(5620 متر) در استان مازندران- شهرستان آمل - بخش لاریجان- دهستان بالا لاریجان واقع شده است.این قله بلندترین قله استان مازندران است..در جنوب شرق این قله روستای رینه ودر جنوب غرب آن شهرپلوردرشرق آن گزنک ودر شمال شرق آن ناندل ودر غرب آن دریاچه لارقرار دارد.گیاهان منطقه: سیرک،گزنک- زنبق- خیارک-شمعدانی وحشی- آلاله-شقایق  و...می باشد.

قله دماوند 16 مسیر شناخته شده دارد و برای نخستین بار زنده یاد جلال رابوکی آنها را شناسایی وصعود کرده است.در سال 1384 برای یادبود جلال رابوکی درشانزده هفته پی در پی این 16 یال را در برنامه های یک روزه تیمی سه نفره متشکل از زنده یاد ابراهیم شیخی – ناصر جنانی و ذبیح اله حمیدی طی کردند.

چهار مسیراصلی دماوند(جنوبی-شمالی-غربی- شمال شرقی) را جلال رابوکی در یک برنامه پی در پی در 26 ساعت صعود کرده است.

 یخچالهای طبیعی اطراف قله دماوند:
الف- یخچال های شمالی و شمال شرقی اطراف قله دماوند:
–    یخچال سیوله (جبهه شمالی)
–    یخچال دوبی سل (جبهه شمالی)
–    یخچال اسپله (جبهه شمالی)
–    یخچال عروسکها (جبهه شمالی)
–    یخچال خورتاب سر (جبهه شمالی)
–    یخچال یخار (شمال شرقی)
ب- یخچالهای پراکنده و برفچالهای اطراف دماوند:
–    یخچال وزمین چال (شرقی)
–    یخچال سرداغ (بین یالهای غربی و جنوب شمال غربی)
–    یخچال غربی (بین یالهای شمال جنوب غربی و غربی)
–    یخچال کافر دره (بین یالهای جنوبی و جنوب شرقی)
–    یخچال آسپرین سر (بین یالهای جنوبی و جنوب جنوب غربی) (مقیم, ۱۳۸۷,ص۱۸(

مسیرهای صعود:

۱- شمالی -یال دبی سل- مسیر صعود این جبهه از میان دو یخچال سیوله (سمت راست)و دوبی سل (سمت چپ) صورت می‌گیرد. این مسیر دارای دو جانپناه در ارتفاع‌های 40۰۰ متر و ۴650 متر است.

۲- جنوبی - مسیر گوسفند سرا

۳- شرقی - یال ملارد

۴- غربی -یال سیمرغ

۵- شمال شرقی -تخت فریدون

۶- شمال غربی -یال داغ

۷- جنوب شرقی -یال ملاخوران

۸- جنوب غربی -یال معدن

۹- جنوب جنوب شرقی -یال وزمین چال

۱۰- شمال جنوب شرقی -یال ملارد

 ۱۱- جنوب شمال شرقی -یال یخار

۱۲- شمال شمال شرقی

۱۳- شمال شمال غربی

۱۴- جنوب شمال غربی -یال ورارو

۱۵- شمال جنوب غربی -یال چال چال

۱۶-جنوب جنوب غربی -یال آسپرین سر

 

 

مسیرهای اصلی صعود عبارتند از:
مسیر جنوبی : جاده هراز - پلور - ده رینه
مسیر غربی :جاده هراز - پلور - جاده سدلار -‌ دشت ورارو
مسیر شمالی : جاده هراز - آب گرم لاریجان - ده نان دل

مسیر شمال شرقی : جاده هراز - آب گرم لاریجان - ده نان دل-گردنه سر

پناه گاه ها وجان پناه های دماوند:

مسیر جنوبی : گوسفندسرا (بارگاه اول) در ارتفاع 3000 متری + بارگاه سوم  در ارتفاع ۴۱۵۰ متری.

مسیر غربی: جان پناه سیمرغ  در ارتفاع ۴۱۵۰ متری.

مسیر شمال شرقی:جان پناه تخت فریدون در ارتفاع ۴۳۶۰ متری.

مسیرشمالی: جان پناه فلزی  در ارتفاع ۴۰۰۰ متری+ جان پناه فلزی در ارتفاع 4600 متری

شرح برنامه:

صبح پنجشنبه 26-04-93 با هماهنگی قبلی، ساعت 6 صبح در تهران سواربرمینی بوس اعضای باشگاه هفت خوان کرج شدم وبه سمت جاده هرازروانه شدیم بعد ازعبورازشهرهای جاجرود وبومهن وپلوربه سمت آبادی گزنک روانه شدیم بعد ازگذشتن ازتونل شماره 9 درسمت چپ وارد جاده ده ناندل شدیم ساعت 11:00  به نادندل رسیدم با هماهنگی که با آقای صالحی- مسئول خانه کوهنورد ناندل- انجام شده بود با یک نیسان به سمت ابتدای مسیرحرکت کردیم ساعت 12:45 به "سنگ استراحت" رسیدیم با آماده کردن کوله ها ساعت 13:00به سمت پناهگاه اول شمالی رهسپارشدیم.در ابتدای مسیرهوا قدری گرم بود وبا توجه به سنگینی کوله ها حرکت تیم آهسته بود.هریک ساعت دقایقی را استراحت می کردیم.بعضی ازافراد گروه به دلیل عدم آمادگی به سختی درحال حرکت به سمت بالا بودند.درنهایت ساعت 17:00 به جانپناه اول درارتفاع 4000 متری رسیدیم.خوشبختانه در جانپناه کسی نبود.بعضی ازافراد به داخل جانپناه رفتند من وآقای سعادت در بیرون چادر زدیم.پس ازبرپایی چادر،قدری استراحت کردیم .قبل ازتاریکی هوا بطریهای خود راازآب چشمه سمت چپ (شرق) جانپناه پرکردیم.با درست کردن سوپ وخوردن شام وآماده کردن کوله حمله درنهایت به داخل کیسه خواب ها رفتیم. صبح جمعه ساعت 5:30 ازخواب بیدارشدیم وبا خوردن صبحانه ساعت 6:00 برنامه صعود آغاز گردید. با قدمهای آهسته به سمت جانپناه دوم راهی شدیم ساعت 8:00 به جانپناه رسیدم ودونفر از افرادازادامه مسیرانصراف دادند.با قدری استراحت دوباره به راه افتادیم درارتفاع 5000 متری نیز تعدادی ازافراد به سمت پایین بازگشتن درنهایت شش نفر به سمت قله روانه شدیم ودر ساعت 13:00 به قله رسیدیم با گرفتن چند عکس به سمت پایین به راه افتادیم.با رسیدن به جانپناه دوم قدری استراحت کردیم ودوباره به سمت پایین به راه افتادیم.در نهایت ساعت 18:00 همگی افراد به جانپناه اول رسیدند شب را دوباره درهمانجا ماندیم وصبح ساعت 7:00 به سمت ناندل به راه افتادیم.ساعت 10:00با رسیدن به سنگ استراحت نیسانی منتظر ما بود سوار برنیسان ساعت 11:00 به ناندل رسیدیم.در خانه کوهنورد دست ورویی شستیم وسواربرمینی بوس به سمت تهران روانه شدیم.اینچنین برنامه ای بسیار خوب باسرپرستی عالی آقای رحیم قره داغی به پایان رسید.

سرپرست برنامه آقای رحیم قره داغی،چه بزرگ مرد نازنینی است.پیشکسوتی که امید وارم سایه شان برسر ما مستدام باشد.کوهنوردی که نظیرشان کم است و...آرزو دارم در چند برنامه دیگر (خصوصا پیمایش خط الراس)در کنار ایشان شاگردی کنم.تا از چشمه خروشان و زلال معرفت و مهربانی و دانایی شان بهره مند شوم.

 

 مسیر سبز رنگ طی شد

 برای دیدن عکسهای بیشتر به ادامه مطلب مراجعه کنید

 

برچسب‌ها: گزارش برنامه, بلندترین قله هر استان, 16 یال دماوند
ادامه مطلب

1392 گزارش صعود به قله دماونداز یال غربی

گزارش صعود به قله دماوند از یال غربی

معرفی:

قله دماوند(5620 متر) در استان مازندران- شهرستان آمل - بخش لاریجان- دهستان بالا لاریجان واقع شده است.این قله بلندترین قله استان مازندران است..در جنوب شرق این قله روستای رینه ودر جنوب غرب آن شهرپلوردرشرق آن گزنک ودر شمال شرق آن ناندل ودر غرب آن دریاچه لارقرار دارد.گیاهان منطقه: سیرک،گزنک- زنبق- خیارک-شمعدانی وحشی- آلاله-شقایق  و...می باشد.

قله دماوند 16 مسیر شناخته شده دارد و برای نخستین بار زنده یاد جلال رابوکی آنها را شناسایی وصعود کرده است.در سال 1384 برای یادبود جلال رابوکی درشانزده هفته پی در پی این 16 یال را در برنامه های یک روزه تیمی سه نفره متشکل از زنده یاد ابراهیم شیخی – ناصر جنانی و ذبیح اله حمیدی طی کردند.

چهار مسیراصلی دماوند(جنوبی-شمالی-غربی- شمال شرقی) را جلال رابوکی در یک برنامه پی در پی در 26 ساعت صعود کرده است.

 یخچالهای طبیعی اطراف قله دماوند:
الف- یخچال های شمالی و شمال شرقی اطراف قله دماوند:
–    یخچال سیوله (جبهه شمالی)
–    یخچال دوبی سل (جبهه شمالی)
–    یخچال اسپله (جبهه شمالی)
–    یخچال عروسکها (جبهه شمالی)
–    یخچال خورتاب سر (جبهه شمالی)
–    یخچال یخار (شمال شرقی)
ب- یخچالهای پراکنده و برفچالهای اطراف دماوند:
–    یخچال وزمین چال (شرقی)
–    یخچال سرداغ (بین یالهای غربی و جنوب شمال غربی)
–    یخچال غربی (بین یالهای شمال جنوب غربی و غربی)
–    یخچال کافر دره (بین یالهای جنوبی و جنوب شرقی)
–    یخچال آسپرین سر (بین یالهای جنوبی و جنوب جنوب غربی) (مقیم, ۱۳۸۷,ص۱۸(

مسیرهای صعود:

۱- شمالی (یال دبی سل) مسیر صعود این جبهه از میان دو یخچال سیوله (سمت راست)و دوبی سل (سمت چپ) صورت می‌گیرد. این مسیر دارای دو جانپناه در ارتفاع‌های 40۰۰ متر و ۴650 متر است.

۲- جنوبی (مسیر گوسفند سرا(

۳- شرقی (یال ملارد)

۴- غربی ( یال سیمرغ(

۵- شمال شرقی (تخت فریدون(

۶- شمال غربی (یال داغ(

۷- جنوب شرقی (یال ملاخوران)

۸- جنوب غربی (یال معدن)

۹- جنوب جنوب شرقی (یال وزمین چال(

۱۰- شمال جنوب شرقی (یال ملارد(

 ۱۱- جنوب شمال شرقی (یال یخار(

۱۲- شمال شمال شرقی (یال اس(

۱۳- شمال شمال غربی ( (

۱۴- جنوب شمال غربی (یال ورارو(

۱۵- شمال جنوب غربی (یال چال چال(

۱۶-جنوب جنوب غربی (یال آسپرین سر(

 

 

مسیرهای اصلی صعود عبارتند از:
مسیر جنوبی : جاده هراز - پلور - ده رینه
مسیر غربی :جاده هراز - پلور - جاده سدلار -‌ دشت ورارو
مسیر شمالی : جاده هراز - آب گرم لاریجان - ده نان دل

مسیر شمال شرقی : جاده هراز - آب گرم لاریجان - ده نان دل-گردنه سر

پناه گاه ها وجان پناه های دماوند:

مسیر جنوبی : گوسفندسرا (بارگاه اول) در ارتفاع 3000 متری + بارگاه سوم  در ارتفاع ۴۱۵۰ متری.

مسیر غربی: جان پناه سیمرغ  در ارتفاع ۴۱۵۰ متری.

مسیر شمال شرقی:جان پناه تخت فریدون در ارتفاع ۴۳۶۰ متری.

مسیرشمالی: جان پناه فلزی  در ارتفاع ۴۰۰۰ متری+ جان پناه فلزی در ارتفاع 4600 متری

شرح برنامه:

گروه کوهنوردی سازمان نقشه‌برداری کشور که پس از مدتی سکوت، امسال برنامه چند صعود تابستانه به قله‌های زیبای کشور را اعلام نمود و با حمایت مسئولین محترم سازمان نیز مواجه گردید، مقرر نموده بود که در اوایل شهریورماه از مسیر یال غربی به قصد قله دماوند صعود کند که مصادف با هفته دولت نیز گردید و گرامیداشت شهدای دولت نیز مناسبت خوب برنامه گردید. چند بار به دلایل مختلف (از جمله نامساعد بودن هوا)، تاریخ حرکت تغییر پیدا کرد. همچنین نفرات شرکت کننده در برنامه نیز به دلایل مشغله‌های مختلف کاری،کم شدند که جای همه شان خالی بود.حوالی ساعت 10 صبح روز سه شنبه 12 شهریور 92،در قالب یک گروه 5 نفره با سرپرستی آقای مهندس محمد حیدرخانی از محل سازمان در میدان آزادی به سمت پلور و «چاک اسکندر» به راه افتادیم، و در ساعت 1 بعد از ظهر پای یال غربی کوه  در ارتفاع 3400متری رسیدیم.سایر همنوردان گروه عبارت بودند از : آقای عادل سعادتی، آقای علیرضا حاجیلو، آقای رضا زند و آقای علی مدد. هیچ گروه و یا فرد دیگری در کوه نبود و به‌ قول معروف فقط ما بودیم و کوه و آسمان. از یک روز قبل، قله زیر بارش برف پراکنده بود و دو روز بارش برف، باعث پنهان شدن پاکوب‌های مسیر در نزدیکی قله و صعب‌العبور شدن آن می‌شد.حوالی ساعت 1:15 بعدازظهر با برداشتن وسایل به قصد پناهگاه سیمرغ راه افتادیم. بعضی از کوله‌ها سنگین بودند و بعضی دیگر فوق‌العاده سنگین بودند و باعث میشدند با توجه به کاهش فشار هوا، صعود با سختی انجام شود. از ابتدای راه تا خود پناهگاه آب وجود نداشت و لازم بود از قبل آب تهیه شده باشد. گروه بعد از یک صعود منظم و خوب، حوالی ساعت 4 بعدازظهر به پناهگاه زیبای سیمرغ در ارتفاع 4200 متری رسید.پناهگاه که با سرمایه و همت بزرگان کوهنوردی کشور برپا شده بود بسیار مناسب و کامل بنظر می‌رسید. با استفاده از سلول‌های خورشیدی و باطری و تجهیزات الکترونیکی، امکانات روشنایی و شارژ موبایل فراهم شده بود که بسیار کار ارزشمندی بود. هر کوهنوردی با ملاحظه این همه زحمت که در تامین چنین امکاناتی کشیده شده بود، متقابلا سعی در بهترین نگاهداری از آنها و حفظ تمیزی محیط میکند. یا حداقل چنین توقعی وجود دارد.سرما و باد همچنان ادامه داشت و تداوم ریزش برف در قله نیز هشدار دهنده احتمال پیش رو داشتن صعودی زمستانی در روز بعد بود. با توجه به سردی هوا و یخ زدن برفاب، لازم بود تا قبل از غروب آفتاب، همه آب مورد نیاز شب و فردا صبح را تهیه کنیم و در پناهگاه قرار دهیم. حوالی ساعت 4 صبح روز چهارشنبه 13/6/92 گروه بیدار شد و پس از مدت کوتاهی آماده حرکت شد. آقای مدد با هماهنگی سرپرست گروه در پناهگاه ماند و مابقی همنوردها حوالی ساعت 5 صبح به سمت قله حرکت نمودند.همانطور که حدس زده می‌شد صعود بسیار سخت بود. انبوه برف تازه، ضمن پنهان ساختن مسیر های پاکوب‌ و مشکل ساختن مسیریابی، صعود را نیازمند به برفکوبی بسیار جانکاه نموده بود. کاملا مشابه با یک صعود زمستانه شده بود. مضافا آنکه هیچ گروه و یا فرد دیگری  در تمام طول مسیر وجود نداشت. نهایتا با تلاش 8 ساعته بی وقفه و تصمیم راسخ در تداوم حرکت، حوالی ساعت 1 بعداز ظهر، سه تن از قله نوردان دلاور گروه (رضا زند، محمد حیدرخانی، و عادل سعادتی) موفق به هم‌ترازی با قله کم نظیر دماوند از مسیر یال غربی و برپایی باشکوه نام گروه کوهنوردی سازمان نقشه‌برداری کشور گردیدند.در قله با سایر کوهنوردانی که از مسیرهای دیگر صعود کرده بودند ملاقات کرده و از چشم‌اندازهای بی‌نظیر آن لذت بردند.حوالی ساعت 2 بعد از ظهر با بهتر شدن هوا، صعود کننده‌ها دیده شدند و نگرانی‌ها تبدیل به شادی و شکر گردید.پس از رویت گروه صعود کننده در ساعت 2 بعدازظهر، حدود 30 نفر طی چند گروه کوهنوردی ایرانی و خارجی از راه رسیدندو باصطلاح کوه کمی گرم شد. همه ازاینکه میدیدند مسیر پاکوبی و برفکوبی شده و برای صعود آماده شده است خوشحال بودند.  با بازگشت گروه صعود کننده ما و کمی استراحت، همه به سمت پارکینگ حرکت کردیم. باور کردنی نیست ولی هنگام بازگشت به سمت پارکینگ که غروب آفتاب کاملا به سینه کوه می‌تابید و آنرا روشن ساخته بود، کاملا تمام برفکوبی‌های گروه به وضوح دیده می‌شد، ولی فقط امکان تصویربرداری با دوربین معمولی میسر شد که وضوح لازم برای تشخیص آنرا نداشتند.حوالی ساعت 7 بعدازظهر چهارشنبه 13/6/92 به سمت تهران بازگشتیم. همه از اینکه علی رغم نامساعد بودن شرایط قله، برنامه با موفقیت انجام شده بود شاد و خوش روحیه بودند. جای همنوردان دیگر مخصوصا جناب آقای عظیمی خالی بود که جا دارد از زحمات ایشان در اجرا شدن این برنامه تقدیر و تشکر گردد.

مسیر سبز رنگ طی شد

 برای دیدن عکسهای بیشتر به ادامه مطلب مراجعه کنید

 

 

برچسب‌ها: گزارش برنامه, 16 یال دماوند
ادامه مطلب

1391 گزارش صعود به قله دماوند از یال جنوبی

 گزارش صعود به قله دماونداز یال جنوبی

 

معرفی:

قله دماوند(5620 متر) در استان مازندران- شهرستان آمل - بخش لاریجان- دهستان بالا لاریجان واقع شده است.این قله بلندترین قله استان مازندران است..در جنوب شرق این قله روستای رینه ودر جنوب غرب آن شهرپلوردرشرق آن گزنک ودر شمال شرق آن ناندل ودر غرب آن دریاچه لارقرار دارد.گیاهان منطقه: سیرک،گزنک- زنبق- خیارک-شمعدانی وحشی- آلاله-شقایق  و...می باشد.

قله دماوند 16 مسیر شناخته شده دارد و برای نخستین بار زنده یاد جلال رابوکی آنها را شناسایی وصعود کرده است.در سال 1384 برای یادبود جلال رابوکی درشانزده هفته پی در پی این 16 یال را در برنامه های یک روزه تیمی سه نفره متشکل از زنده یاد ابراهیم شیخی – ناصر جنانی و ذبیح اله حمیدی طی کردند.

چهار مسیراصلی دماوند(جنوبی-شمالی-غربی- شمال شرقی) را جلال رابوکی در یک برنامه پی در پی در 26 ساعت صعود کرده است.

 یخچالهای طبیعی اطراف قله دماوند:
الف- یخچال های شمالی و شمال شرقی اطراف قله دماوند:
–    یخچال سیوله (جبهه شمالی)
–    یخچال دوبی سل (جبهه شمالی)
–    یخچال اسپله (جبهه شمالی)
–    یخچال عروسکها (جبهه شمالی)
–    یخچال خورتاب سر (جبهه شمالی)
–    یخچال یخار (شمال شرقی)
ب- یخچالهای پراکنده و برفچالهای اطراف دماوند:
–    یخچال وزمین چال (شرقی)
–    یخچال سرداغ (بین یالهای غربی و جنوب شمال غربی)
–    یخچال غربی (بین یالهای شمال جنوب غربی و غربی)
–    یخچال کافر دره (بین یالهای جنوبی و جنوب شرقی)
–    یخچال آسپرین سر (بین یالهای جنوبی و جنوب جنوب غربی) (مقیم, ۱۳۸۷,ص۱۸(

مسیرهای صعود:

۱- شمالی -یال دبی سل- مسیر صعود این جبهه از میان دو یخچال سیوله (سمت راست)و دوبی سل (سمت چپ) صورت می‌گیرد. این مسیر دارای دو جانپناه در ارتفاع‌های 40۰۰ متر و ۴650 متر است.

۲- جنوبی - مسیر گوسفند سرا

۳- شرقی - یال ملارد

۴- غربی - یال سیمرغ

۵- شمال شرقی -تخت فریدون

۶- شمال غربی -یال داغ

۷- جنوب شرقی -یال ملاخوران

۸- جنوب غربی -یال معدن

۹- جنوب جنوب شرقی -یال وزمین چال

۱۰- شمال جنوب شرقی -یال ملارد

 ۱۱- جنوب شمال شرقی -یال یخار

۱۲- شمال شمال شرقی

۱۳- شمال شمال غربی

۱۴- جنوب شمال غربی -یال ورارو

۱۵- شمال جنوب غربی -یال چال چال

۱۶-جنوب جنوب غربی -یال آسپرین سر

 

مسیرهای اصلی صعود عبارتند از:
مسیر جنوبی : جاده هراز - پلور - ده رینه
مسیر غربی :جاده هراز - پلور - جاده سدلار -‌ دشت ورارو
مسیر شمالی : جاده هراز - آب گرم لاریجان - ده نان دل

مسیر شمال شرقی : جاده هراز - آب گرم لاریجان - ده نان دل-گردنه سر

پناه گاه ها وجان پناه های دماوند:

مسیر جنوبی : گوسفندسرا (بارگاه اول) در ارتفاع 3000 متری + بارگاه سوم  در ارتفاع ۴۱۵۰ متری.

مسیر غربی: جان پناه سیمرغ  در ارتفاع ۴۱۵۰ متری.

مسیر شمال شرقی:جان پناه تخت فریدون در ارتفاع ۴۳۶۰ متری.

مسیرشمالی: جان پناه فلزی  در ارتفاع ۴۰۰۰ متری+ جان پناه فلزی در ارتفاع 4600 متری

 شرح برنامه:

روز21-11-1391 ساعت 8 صبح به سمت پلوررهسپار شدم و پس ازدو ساعت رانندگی ساعت 10 به قرارگاه پلور رسیدم.قرارگاه خلوت بود.گروههای مختلف اکثرا به سمت مسجد با جیپ یا نیسان بالا رفته بودند.من مجبور شدم به تنهایی یک جیپ کرایه کنم.ساعت 11 بالاخره جیپ آمد و به سمت گوسفند سرا(مسجد) حرکت کردیم به دلیل وجود برف در نیمه راه پیاده شده و تا گوسفند سرا برف کوبی کردم.وزن کوله پشتی حدودا 25 کیلو می شد و این امر برف کوبی را سختر کرده بود. خلاصه حدود ساعت 13 به مسجد رسیدم بعد از استراحتی کوتاه دوباره حرکت کردم هوا صاف و آفتابی بود. سنگینی کوله باعث کندی حرکتم شده بود و بعد از یک تلاش 4 ساعته ساعت 17 به بارگاه سوم رسیدم.تعداد زیادی کوهنورد روز قبل یا صبح زودتر از من به قرارگاه رسیده بودند.پناهگاه جدید پر بود.به سختی در بین تختها روی زمین جایی پیدا کردم و مستقر شدم.در کنار من یک تیم دو نفره ازگروه آرش سنندج بنامهای سیروان احمدی و هژیر ،مستقر بودند.آنها یک روز جلوتر بحرکت کرده ویک روزرا هم هوا کرده بودند.یعنی تا ارتفاع 4900 بالا رفته وپس از توقفی در آن ارتفاع دوباره به پناهگاه بازگشته بودند.درطرف دیگرم یک بچه تهرانی!! بود که از اینکه من درراهرو بین تختها جا کرده ام ناراحت بود! به اوگفتم دوست داری که در این هوای سرد بروم بیرون و روی برف ویخ بخوابم! خلاصه چنین کوهنورد بی معرفتی تا به حال در عمرم ندیده بودم.تا دیروقت همان روز پناهگاه لبریز از کوهنوردان کل کشور و چند کوهنورد خارجی بود.یک کوهنورد آلمانی بنام ماریا پیش دوستان سنندجی آمد وآنها گفتند که دیروز در مسیر بالا آمدن به این کوهنورد آلمانی کمک کرده اند ودرچشمان این کوهنورد حالتی از سپاس و تقدیر نسبت به این کوهنوردان سنندجی دیده می شد. پس از صرف شام وآماده کردن کوله حمله و خوردن چای ساعت 21 به داخل کیسه خواب رفتم.با خود قرار گذاشتم که 6 صبح فردا به سمت قله به راه بیفتم.کوهنوردان آرش سنندج 5 صبح براه افتادند.من نیز ساعت 6 صعود را آغاز نمودم.ابتدا هوا تاریک بود و من گرامپون بسته بودم بعدروشن شدن هوا ترجیح دادم که گرامپونها را در بیاورم.تا آبشار یخی خوب صعود کردم اما از آنجا به بعد خستگی روز قبل و ارتفاع سرعتم را کند کرد به تپه گوگردی که رسیدم سرعتم خیلی کند شده بود وکم کم در پاهایم احساس سرما میکردم.آنجا با خود فکر کردم که در تمریناتم برای صعود زمستانه دماوند دو مورد را در نظر نگرفته بودم.یکی تمرین با کوله سنگین و صعود به قلل 4000 متری وبالاترقبل ازبرنامه.اکثر صعودهایم آلپاینی سبک ویکروزه بودند.این نوع تمرین برای دماوند مناسب نبود.خلاصه ساعت 14 به قله رسیدم.بسیار خوشحال بودم.اولین صعود زمستانه به قله دماوند.آنجا دوربین از شدت سرما کار نکرد.شانس آوردم که استاد حسن نجاریان- هیمالیانورد با سابقه- آنجا بود و لطف کرد و ازمن عکسی به یادگار گرفت.از او بسیار تشکر کردم.آفرین به این معرفت وبزرگی.بعد از کمی استراحت به سمت پایین حرکت کردم. پایین تر از تپه گوگردی بودم که به سمت کافردره متمایل شدم و قصد کردم که ازاین دره پایین بروم!!! فقط یک حس درونی گفت که تبر یخت را دست بگیرو این کار را کردم.بعد از چند قدم به یکباره سر خوردم و با سرعت برق به سمت قعر دره پیش میرفتم!که ازتبر یخ استفاده کردم وترمز نمودم.شاید حدود 100 مترسر خورده بودم.به طرز معجزه آسایی بدون آمادگی قبلی توانسته بودم با استفاده از تبر یخ خودم را روی یخ نگه دارم.درحالی که به تبر یخ آویزان بودم.و شیب زیر تنه ام 70-80 درجه بود.به خودم گفتم خونسردیت را حفظ کن و درست تصمیم بگیر.با یک دست به تبرآویزان شدم وبا دست دیگر کوله حمله را به روی کلنگ آویزان کردم .با نوک کفش دو پوش آنقدر به برف یخ زده کوبیدم که به اندازه 2 سانتی مترگیره پا درست شد.بعد گرامپون را از کوله خارج کرده وبه شیب یخی –یکی یکی- چسباندم تمام این کار ها با یک دست انجام شد.وبا کلی مکافات گرامپونها را پا کردم.خدا رحم کرد! سپس با خیال راحت از دره با سرعت بیشتر با گامهای محکمتر فرود آمدم.ساعت 17:30 به پناهگاه رسیدم.خوشحال بودم و در پوستم نمی گنجیدم.اما خوشحالی ام اندکی به طول نکشید.خبر آمد که یکی از کهنوردان اسلامشهری هنگام فرود دچار سانحه شده و عده ای نیاز میباشدکه ایشان را به پناهگاه بسکت کنند.من رمقی نداشتم اما کوهنودان دیگری داوطلب شدند وعده ای به بالا رفتند بعد مطلع شدم که تعدادی دیگر از کوهنودان که در حال فرود بودند به آنها پیوستن و عملیات امداد و نجات در حال انجام است. ساعت18:30 مصدوم به پناهگاه رسید.و متاسفانه هیچ وسیله پزشکی اوژانسی –از جمله کپسول اکسیژن-در پناهگاه موجود نبود!! خوشبختانه یک پزشک آلمانی –ماریا-درپناهگاه بود وبا حداقل امکانات شروع به کمک به اونمود.تا صبح مصدوم ناله کرد و صبح قبل از رسیدن هلیکوپتر امداد جان باخت!شاید اگر یک کپسول اکسیژن آنجا بود ویا هلیکوپتر زودتر می آمد این ضایعه بزرگ اتفاق نمی افتاد.با دلی اندوهگین ساعت 8 صبح به سمت مسجد پایین رفتم. ساعت 10 صبح به آنجا رسیدم.وبعد ساعت 11 صبح کنار جاده رینه به پلور دوباره به استاد حسن نجاریان برخوردم و ایشان لطف کردند وسوار مینی بوسشان مرا تا قرارگاه پلور بردند.این برنامه توام بود با خوشحالی وغم.

 

 

مسیر سبز رنگ طی شد

 برای دیدن عکسهای بیشتر به ادامه مطلب مراجعه کنید

 

 

برچسب‌ها: صعود زمستانه, گزارش برنامه, 16 یال دماوند
ادامه مطلب

1384 گزارش صعود به قله دماوند ازیال شمال شرقی

گزارش صعود به قله دماوند ازیال شمال شرقی

 

معرفی:

قله دماوند(5620 متر) در استان مازندران- شهرستان آمل - بخش لاریجان- دهستان بالا لاریجان واقع شده است.این قله بلندترین قله استان مازندران است..در جنوب شرق این قله روستای رینه ودر جنوب غرب آن شهرپلوردرشرق آن گزنک ودر شمال شرق آن ناندل ودر غرب آن دریاچه لارقرار دارد.گیاهان منطقه: سیرک،گزنک- زنبق- خیارک-شمعدانی وحشی- آلاله-شقایق  و...می باشد.

قله دماوند 16 مسیر شناخته شده دارد و برای نخستین بار زنده یاد جلال رابوکی آنها را شناسایی وصعود کرده است.در سال 1384 برای یادبود جلال رابوکی درشانزده هفته پی در پی این 16 یال را در برنامه های یک روزه تیمی سه نفره متشکل از زنده یاد ابراهیم شیخی – ناصر جنانی و ذبیح اله حمیدی طی کردند.

چهار مسیراصلی دماوند(جنوبی-شمالی-غربی- شمال شرقی) را جلال رابوکی در یک برنامه پی در پی در 26 ساعت صعود کرده است.

 یخچالهای طبیعی اطراف قله دماوند:
الف- یخچال های شمالی و شمال شرقی اطراف قله دماوند:
–    یخچال سیوله (جبهه شمالی)
–    یخچال دوبی سل (جبهه شمالی)
–    یخچال اسپله (جبهه شمالی)
–    یخچال عروسکها (جبهه شمالی)
–    یخچال خورتاب سر (جبهه شمالی)
–    یخچال یخار (شمال شرقی)
ب- یخچالهای پراکنده و برفچالهای اطراف دماوند:
–    یخچال وزمین چال (شرقی)
–    یخچال سرداغ (بین یالهای غربی و جنوب شمال غربی)
–    یخچال غربی (بین یالهای شمال جنوب غربی و غربی)
–    یخچال کافر دره (بین یالهای جنوبی و جنوب شرقی)
–    یخچال آسپرین سر (بین یالهای جنوبی و جنوب جنوب غربی) (مقیم, ۱۳۸۷,ص۱۸(

مسیرهای صعود:

۱- شمالی -یال دبی سل- مسیر صعود این جبهه از میان دو یخچال سیوله (سمت راست)و دوبی سل (سمت چپ) صورت می‌گیرد. این مسیر دارای دو جانپناه در ارتفاع‌های 40۰۰ متر و ۴650 متر است.

۲- جنوبی - مسیر گوسفند سرا

۳- شرقی - یال ملارد

۴- غربی -یال سیمرغ

۵- شمال شرقی -تخت فریدون

۶- شمال غربی -یال داغ

۷- جنوب شرقی -یال ملاخوران

۸- جنوب غربی -یال معدن

۹- جنوب جنوب شرقی -یال وزمین چال

۱۰- شمال جنوب شرقی -یال ملارد

 ۱۱- جنوب شمال شرقی -یال یخار

۱۲- شمال شمال شرقی

۱۳- شمال شمال غربی

۱۴- جنوب شمال غربی -یال ورارو

۱۵- شمال جنوب غربی -یال چال چال

۱۶-جنوب جنوب غربی -یال آسپرین سر

 

 

مسیرهای اصلی صعود عبارتند از:
مسیر جنوبی : جاده هراز - پلور - ده رینه
مسیر غربی :جاده هراز - پلور - جاده سدلار -‌ دشت ورارو
مسیر شمالی : جاده هراز - آب گرم لاریجان - ده نان دل

مسیر شمال شرقی : جاده هراز - آب گرم لاریجان - ده نان دل-گردنه سر

پناه گاه ها وجان پناه های دماوند:

مسیر جنوبی : گوسفندسرا (بارگاه اول) در ارتفاع 3000 متری + بارگاه سوم  در ارتفاع ۴۱۵۰ متری.

مسیر غربی: جان پناه سیمرغ  در ارتفاع ۴۱۵۰ متری.

مسیر شمال شرقی:جان پناه تخت فریدون در ارتفاع ۴۳۶۰ متری.

مسیرشمالی: جان پناه فلزی  در ارتفاع ۴۰۰۰ متری+ جان پناه فلزی در ارتفاع 4600 متری

شرح برنامه:

صبح پنجشنبه 23-04-84 با هماهنگی قبلی، ساعت 5:30 صبح در تهران سواربرمینی بوس شدیم وبه سمت جاده هرازروانه شدیم.این برنامه نیزجزو برنامه های انتخابی خانه کوهنوردان برای صعود به قله آرارات بود. بعد ازعبورازشهرهای جاجرود وبومهن وپلورو"آب اسک "به سمت آبادی گزنک رفتیم نرسیده به گزنک به سمت چپ پیچیدیم وبه سمت روستای "گزنه" رفتیم ساعت 9:30 به روستای گزنه رسیدیم و با آماده کردن کوله ها به سمت پناهگاه تخت فریدون رهسپارشدیم.در ابتدای مسیرهوا قدری گرم بود وبا توجه به سنگینی کوله ها حرکت تیم آهسته بود.هریک ساعت دقایقی را استراحت می کردیم.بعضی ازافراد گروه به دلیل عدم آمادگی به سختی درحال حرکت به سمت بالا بودند.در مسیر بجز ابتدای مسیر هیچ چشمه آب دیگری نبود.ذخیره آبمان تمام شده بود واز بی آبی رنج می بردیم.تا جایی که با رسیدن به یک گوسفند سرا تعدادی از آب آغل خوردند! کوله ها به شدت بر شانه هایمان سنگینی می کرد.درنهایت ساعت 19:30 به جانپناه تخت فریدون درارتفاع 4350 متری رسیدیم.بسیار خسته بودیم.من بدون خوردن شام ترجیح دام بخوابم.صبح جمعه 24-04-84  صبح زود از خواب بیدار شدیم و با خوردن صبحانه با کوله های حمله ،ساعت 6:00به سمت قله حرکت کردیم.تعدادی از نفرات از ادامه صعود انصراف دادند.با توجه به ارتفاع و ساعت صعود هوا خنک بود و گرمای شدید دیروزاز یادمان رفت.از کنار یخچال زیبای یخار عبور می کردیم و به عظمت این قله سرفرود می آوردیم.در نهایت ساعت 11:00 به قله رسیدیم وبا گرفتن عکس یادگاری وکمی استراحت دوباره از همان مسیر به سمت جانپناه تخت فریدون پایین رفتیم.ساعت 14:00 به جانپناه رسیدیم با خوردن ناهار و جمع کردن کوله ها به سمت روستای گزنه حرکت کردیم راه بسیار طولانی بود و با کوله های سنگین و تن خسته راه طولانی تر هم به نظر می رسید.با لاخره ساعت 19:00 به روستا رسیدیم وبرنامه ای بسیار سنگین به پایان رسید.

افراد شرکت کننده:

غلامرضا عمیقی(سرپرست)-

حیدرترابی- مهران حیدرخانی- آقای مهدیان- شیرین- نرگس شیری-حسن رفیع- بهاره سلطانی- فاطمه جامه بزرگی- رضا حنیفی و...

 

نکات برنامه:

-          با توجه به طولانی بودن مسیر با توجه به فصل صعود آب کافی به همراه داشته باشید.

-          با توجه به سنگینی کوله ها استفاده ازکوله پشتی مناسب ضروری است.

-          دربرنامه های دوروزه ،همراه داشتن کبریت (مخصوصا کبریت ضد آب) ضروری است.به فندک روی سرشعله ها وفندک های معمولی اطمینان نداشته باشید.

-          زمان لازم از تهران تا گزنه   3:00  ساعت

-          ارتفاع مبداء صعود=1800 متر

-          ارتفاع جانپناه تخت فریدون =4350 متر

-          ارتفاع قله=5620 متر

-          زمان طی شده برای صعود (روز اول) 9:00 ساعت (با احتساب 30دقیقه برای صرف ناهار)

-          زمان طی شده برای صعود (روز دوم) 5:00 ساعت

-          زمان طی شده برای فرود 7:00 ساعت (با احتساب30 دقیقه استراحت)

-          مسافت پیموده شده(رفت و برگشت)= 26 کیلومتر

 

 

مسیر سبز رنگ طی شد.

 برای دیدن عکسهای بیشتر به ادامه مطلب مراجعه کنید

 

برچسب‌ها: گزارش برنامه, 16 یال دماوند
ادامه مطلب

1382 گزارش صعود به قله دماوند از یال جنوبی

گزارش صعود به قله دماوند از یال جنوبی

معرفی:

قله دماوند(5620 متر) در استان مازندران- شهرستان آمل - بخش لاریجان- دهستان بالا لاریجان واقع شده است.این قله بلندترین قله استان مازندران است..در جنوب شرق این قله روستای رینه ودر جنوب غرب آن شهرپلوردرشرق آن گزنک ودر شمال شرق آن ناندل ودر غرب آن دریاچه لارقرار دارد.گیاهان منطقه: سیرک،گزنک- زنبق- خیارک-شمعدانی وحشی- آلاله-شقایق  و...می باشد.

قله دماوند 16 مسیر شناخته شده دارد و برای نخستین بار زنده یاد جلال رابوکی آنها را شناسایی وصعود کرده است.در سال 1384 برای یادبود جلال رابوکی درشانزده هفته پی در پی این 16 یال را در برنامه های یک روزه تیمی سه نفره متشکل از زنده یاد ابراهیم شیخی – ناصر جنانی و ذبیح اله حمیدی طی کردند.

چهار مسیراصلی دماوند(جنوبی-شمالی-غربی- شمال شرقی) را جلال رابوکی در یک برنامه پی در پی در 26 ساعت صعود کرده است.

 یخچالهای طبیعی اطراف قله دماوند:
الف- یخچال های شمالی و شمال شرقی اطراف قله دماوند:
–    یخچال سیوله (جبهه شمالی)
–    یخچال دوبی سل (جبهه شمالی)
–    یخچال اسپله (جبهه شمالی)
–    یخچال عروسکها (جبهه شمالی)
–    یخچال خورتاب سر (جبهه شمالی)
–    یخچال یخار (شمال شرقی)
ب- یخچالهای پراکنده و برفچالهای اطراف دماوند:
–    یخچال وزمین چال (شرقی)
–    یخچال سرداغ (بین یالهای غربی و جنوب شمال غربی)
–    یخچال غربی (بین یالهای شمال جنوب غربی و غربی)
–    یخچال کافر دره (بین یالهای جنوبی و جنوب شرقی)
–    یخچال آسپرین سر (بین یالهای جنوبی و جنوب جنوب غربی) (مقیم, ۱۳۸۷,ص۱۸(

مسیرهای صعود:

۱- شمالی -یال دبی سل- مسیر صعود این جبهه از میان دو یخچال سیوله (سمت راست)و دوبی سل (سمت چپ) صورت می‌گیرد. این مسیر دارای دو جانپناه در ارتفاع‌های 40۰۰ متر و ۴650 متر است.

۲- جنوبی - مسیر گوسفند سرا

۳- شرقی - یال ملارد

۴- غربی - یال سیمرغ

۵- شمال شرقی -تخت فریدون

۶- شمال غربی -یال داغ

۷- جنوب شرقی -یال ملاخوران

۸- جنوب غربی -یال معدن

۹- جنوب جنوب شرقی -یال وزمین چال

۱۰- شمال جنوب شرقی -یال ملارد

 ۱۱- جنوب شمال شرقی -یال یخار

۱۲- شمال شمال شرقی

۱۳- شمال شمال غربی

۱۴- جنوب شمال غربی -یال ورارو

۱۵- شمال جنوب غربی -یال چال چال

۱۶-جنوب جنوب غربی -یال آسپرین سر

 

مسیرهای اصلی صعود عبارتند از:
مسیر جنوبی : جاده هراز - پلور - ده رینه
مسیر غربی :جاده هراز - پلور - جاده سدلار -‌ دشت ورارو
مسیر شمالی : جاده هراز - آب گرم لاریجان - ده نان دل

مسیر شمال شرقی : جاده هراز - آب گرم لاریجان - ده نان دل-گردنه سر

پناه گاه ها وجان پناه های دماوند:

مسیر جنوبی : گوسفندسرا (بارگاه اول) در ارتفاع 3000 متری + بارگاه سوم  در ارتفاع ۴۱۵۰ متری.

مسیر غربی: جان پناه سیمرغ  در ارتفاع ۴۱۵۰ متری.

مسیر شمال شرقی:جان پناه تخت فریدون در ارتفاع ۴۳۶۰ متری.

مسیرشمالی: جان پناه فلزی  در ارتفاع ۴۰۰۰ متری+ جان پناه فلزی در ارتفاع 4600 متری

شرح برنامه:

صبح پنجشنبه 06-06-1382 ساعت 7:00 صبح ازتهران به سمت پلور در شرق تهران رهسپار شدیم. بعد از عبور از شهرهای "جاجرود" و" رودهن"  ساعت 10:00 به روستای رینه رسیدیم و درکنارقرارگاه فدراسیون ماشین را پارک کردیم پس ازمدتی پس از جستجو بالاخره توانستیم یک ماشین برای حرکت کرایه کنیم.با آماده کردن کوله ها با نیسان به سمت بارگاه اول(مسجد صاحب الزمان-) راهی شدیم. ساعت 12:00 به بارگاه اول رسیدیم.با رسیدن به بارگاه اول  وخوردن صبحانه، ساعت 13:30 رو به جنوب به سمت یال جنوبی حرکت کردیم.با کوله های سنگین به سمت بارگاه سوم حرکت کردیم.این اولین تلاش ما برای صعود به قله دماوند بود.از همان ابتدای راه کوله های سنگین و گرمای هوا کار خودش رو کرد.یکی ازنفرات به دلیل عدم آمادگی نمی توانست حرکت کند پس وسایل کوله او را یکی یکی در کوله هایمان قرار دادیم تا با یک کوله سبک بتواند صعود کند.ما اشتباه کرده بودیم ومواد غذایی زیادی با خود آورده بودیم.مثلا یک ونیم کیلو سیب زمینی آب پز ! یک کیلوکوجه فرنگی ! و...خلاصه یک سوپر مارکت با خود حمل می کردیم.اکثر این غذا ها هم خورده نشد.هرنیم ساعت هم کلی استراحت می کردیم تا اینکه بالاخره ساعت 19:00 به بارگاه سوم رسیدیم.فورا چادر زدیم وبرای فردا صبح آب برداشتیم.من و مهدی با هم دریک چادر،علی حاجیلو وحسن نظری نیزدریک چادر قرارگرفتند.با خوردن شام به داخل کیسه خواب ها رفتیم.یکی ازنفرات سردرد داشت بنابراین قرارشد فردا درکنار چادرها بماند.صبح جمعه 07-06-82 ساعت 6:00 بیدارشدیم وبا خوردن صبحانه ساعت 6:30 به سمت بالا حرکت کردیم.بعد ازیک ساعت علی حاجیلو هم به سمت پایین روانه شد.من و مهدی به سمت بالا ادامه مسیردادیم.با قدم های آهسته حرکت می کردیم.من کمی بالاتراز آبشاریخی احساس کردم که ارتفاع زده شده ام بنابراین به مهدی گفتم که او میتواند به تنهایی ادامه دهد و من به سمت پایین بازگشتم.در نهایت ساهت 14:00 به بارگاه رسیدم و همگی منتظر مهدی ماندیم تا بازگردد.مهدی نیزپس از صعود قله ساعت 16:00 به بارگاه رسید و همگی به سمت پایین حرکت کردیم و ساعت 18:30 به بارگاه اول رسیدیم.آنجا منتظر ماشین شدیم ودوباره بایک نیسان به سمت روستای رینه حرکت کردیم.بالاخره ساعت 19:40 به روستای رینه رسیدیم واینچنین اولین تجربه صعود قله دماوند برای ما رقم خورد.

افراد شرکت کننده:

علی حاجیلو- حسن نظری- مهدی حیدرخانی- مهران حیدرخانی

نکات برنامه:

-          با توجه به سنگینی کوله ها استفاده ازکوله پشتی مناسب ضروری است.

-          دربرنامه های دوروزه ،همراه داشتن کبریت (مخصوصا کبریت ضد آب) ضروری است.به فندک روی سرشعله ها وفندک های معمولی اطمینان نداشته باشید.

-          زمان لازم از تهران تا رینه   3:00  ساعت

-          ارتفاع مبداء صعود=3000 متر

-          ارتفاع محل چادر=4150 متر

-          ارتفاع قله=5620 متر

-          زمان طی شده برای صعود (روز اول) 6:00 ساعت (با احتساب 30دقیقه برای صرف ناهار)

-          زمان طی شده برای صعود (روز دوم) 6:00 ساعت

-          زمان طی شده برای فرود 5:00 ساعت (با احتساب30 دقیقه استراحت)

-          مسافت پیموده شده(رفت و برگشت)= کیلومتر

 

 مسیر سبز طی شد.

روستای رینه- قرارگاه فدراسیون: علی حاجیلو- مهدی حیدرخانی- مهران حیدرخانی

بارگاه اول(گوسفند سرا)- حسن نظری- مهران حیدرخانی- مهدی حیدرخانی

در مسیر رفتن به بارگاه سوم- در پشت سر خط الراس دوبرار دیده میشود

بارگاه سوم : حسن نظری- علی حاجیلو- مهران حیدرخانی

بارگاه سوم: حسن نظری- مهران حیدرخانی- علی حاجیلو

جانپناه بارگاه سوم

بارگاه سوم : مهدی حیدرخانی- کوهنورد ژاپنی- مهران حیدرخانی- حسن نظری

بر فراز قله دماوند-مهدی حیدرخانی

برچسب‌ها: گزارش برنامه