ترجمه: https://www.rogerebert.com/reviews/taxi-2015

تاکسی

بازیگران:

جعفر پناهی به عنوان خودش

کارگردان:

جعفر پناهی

نوشته:

جعفر پناهی

کمدی، مستند،درام

محدود نشده

82 دقیقه

نوشته: گلن کنی

برای کارگردان ایرانی جعفرپناهی ، بطور رسمی از ساختن فیلم بوسیله کشورش و برای سفر کردن حداقل برای دهه بعد ممنوع شده است، احتیاج و شجاعت مادر ابداعات سینمائیش بوده است. تحت وقایع مختلفی پناهی تمثیلهای تیز و پر جراتی را و نقادان زندگی در کشورش را تراشیده است.همچون فیلم "طلائی برنگ خون" درام وجنائی سال 2003 و فیلم " آفساید" داستان روابط جنسی ضد رسمی سال 2006 بعد از محکومیتش در اتهامهای تبلیغاتی مبهم در سال 2010 ، دسترسیش به ابزار متعارف تولید فیلم کاملا قطع شد. پس او به یک دوربین ویدئوئی خانگی متوسل شد، و یک ای فون تا فیلم" این یک فیلم نیست"  را در سال 2011 ، بسازد، یک سیمای شخصی سوزاننده و متحرکی است که همچنین ، علی رغم یا شاید به دلیل محدودیتهای تنظیماتش، همچنین یک سیمای مغشوش از کشورش بکار می رود.فیلم " پرده بسته " سال 2013 همچنین با یک پرسنل محدود مخفیانه ساخته شد. تجربه جدائی فرهنگی و اجتماعی کارگردان را به یک فرا واقع گرایانه نزدیک ببرید. آخرین واکنش دفاعی پناهی در تعدادی از سطوح کاملا ستودنی می باشد، اما من از دورنمای خودم متاسفم بگویم که "فیلم" تاکسی" ضعیفترین فیلم ساخته او می باشد از آنجائیکه او از ساختن آنها لذت می برد.

عنوان فیلم قالب کاریش را پخش می کند، اقدامات به داخل یک تاکسی در پایتخت ایران ، تهران ، محدود شده است.تاکسی با تعدادی دوربین مجهز شده است که می توانند صندلی مسافرجلو، صندلی پشت ، و صندلی راننده را پوشش دهند و همچنین یک چشم اندازی از شیشه جلو ماشین موجود است. و پشت فرمان می باشد ... حدس بزنید چه کسی؟ خود پناهی، و دلشاد کننده است دیدن او در اینجا، به نظر نسبتا بشاش، در ارائه وضعیتهای افسرده کننده و تاحدی مایوس کننده در بازگو کردن وقایع دو فیلم قبلیش، می رسد.بی درنگ این فیلم وارد مسائل می شود آنچنانکه آنها بودند، با یک مسافری که با صدای بلند ادعا می کند که قالپ دزدان باید، نه به عنوان یک سیاست ثابت قدمی بلکه به عنوان یک مانع، اعدام شوند،مطمئن می کند آنهائی که قصد اجرای چنین جرایمی را دارند، این پیام را دریافت می کنند.سپس این شخص بی رحم، رانندگی و ادراک کارگردانی پناهی را نقد می کند.

وقتی که این مسافر به مقصد می رسد، یک مسافر دیگر متوجه می شود که شخص عصبانی شده به نظر می رسد که یک گفتگوی سرهم بندی شده از فیلم " طلای کریمسون" ساخته پناهی را ایفا نموده است.این موضوع این سوال را بوجود می آورد که چنانکه آن چیزی که ما داریم می بینیم، آیا یک فیلم مستند یا یک سریال داستانی می باشد، چیزی که هرگز واقعا حل نمی شود.وضعیت مداخله کننده مرموز چیزها شاید بدین معنی باشد که تماشاگران را نا متعادل نگه دارد.اما تجربه منتج بیشتر از وقت گذرانی و خوش گذرانی یا تحریک آمیز،ناامید کننده می باشد.

تعداد مسافرینی که فورا پناهی را می شناسند و نکاتی در باره کارهایش ارائه می دهند می تواند نمایشی از یک رویکرد مصممانه ای از انعکاس پذیری باشد...یا همه چیز یک تمرین مبتنى‌براطلاعات‌اشتباه‌ در خود بزرگ بینی باشد.( "می توان همیشه روی افراد سینما تکیه کرد" یک مسافر به گرمی به پناهی می گوید )

نزدیک انتهای فیلم تصاویر مقداری بخار آب بر می چینند.بعد از یک بی میلی معکوس با یک فامیل موئنث پناهی در مسیرش به زندان برای ملاقات یک زنی را بر می دارد که یک واقعه فرحبخش از سامانه کیفری کشور را انتقال میدهد و سپس بیان می کند که نظراتش در یک فیلم پناهی ظاهر شده است.آن فیلم بر اساس "واقعگرائی کثیف " ممنوع خواهد شد. آن عبارات اخیر اجازه می یابد در حس آگاهی بینندگان برای مدت اندکی نشانده شود قبل از اینکه یک کارت عنوان ،تماشاگران را از اعتبارات فیلم آگاه کند، اگر موردی موجود باشد. نیازمند تصویب شدن بوسیله وزارت ارشاد اسلامی می باشد.این لحظات سرد کننده حقایق غیر معمولی را تاکید می کنند که هر آنچه که من بیرون آورده باشم از فیلم " تاکسی" از دورنمای روشن بینی خودم و /یا بهرمند شدنم.با اینحال آن یک فیلمی است که در سطح خیلی تعیین کننده ای لزوما می بایست موجود باشد.

پایان