چکاد ایران

گزارش صعود به قله قلعه ماران

معرفی:

قلعه موران (2430 متر) در استان گلستان- شهرستان رامیان- بخش مرکزی- دهستان قلعه میران واقع شده است.قلعه موران یا قلعه میران یا قلعه ماران یا دژتاکی یا کوه مازیاران در جنوب غرب شهر رامیان واقع شده‌است. در بالای این قله زمینی مسطح به مساحت ۳ کیلومتر مربع قرار دارد که در طول تاریخ پایتخت و مرکز برخی حکومت‌ها بوده‌است که از مهمترین ان‌ها می‌توان به پایتخت ییلاقی سلسله اشکانیان اشاره کرد.

در مورد وجه تسمیۀ نام کنونی این کوه دو نظر هست: یکی قلعه میران و دیگری قلعه موران.
برخی بر این باورند نام اصلی آن قلعه میران بوده چرا که به افتخار میرانشاه در سلسله تیموریان این نامگزاری انجام شده است. اما برخی از آنها بر این باورند که قلعه میران یعنی قلعه امیران و دلیل آنست که تختگاه امیران و حاکمانی در طول تاریخ بوده است. اما برخی دیگر معتقدند نام این کوه قلعه موران (Qal'e Moran) می باشد، به این استدلال که موران (Moran) در زبان ترکی به معانی رنگ ارغوانی و بنفش متبادر به ذهن می سازد، حال آن که نمای این کوه از فاصله دور، مثل رامیان یا شهر تاریخی جرجان، به این رنگ دیده می شود. گفتنی است که عرف مردمی رامیان بیشتر از نام قلعه موران استفاده می کند.

پوشش گیاهی آن شامل درختان سرخدار- انجیلی- افرا برگ چناری- کندوس(ازگیل وحشی)- ولیک(زالزالک وحشی)- كوله خاس( Ilex spinigera) - سرخس و.... می باشد.

شرح برنامه:

شب چهار شنبه 30-07-1393 ساعت 23:30 ازپایانه بیهقی درمیدان آرژانتین تهران به سمت شهرگرگان در استان گلستان رهسپار شدیم. ساعت 6:00 به گرکان رسیدم وبا هماهنگی قبلی با یک مینی بوس به سمت شهر رامیان وازآنجا به روستای پا قلعه راهی شدیم.ساعت 09:00 به روستای پاقلعه رسیدیم با هماهنگی انجام شده وسایل اضافی به یک کلبه محلی –محل شب مانی- انتقال یافت و پس ازآماده کردن کوله ها ساعت 09:30 با جلو داری آقا عباس – راهنمای محلی- به سمت قلعه ماران آغاز شد.پس از نیم ساعت به چشمه ای رسیدیم که البته در این فصل آب بسیار کمی داشت.با ادامه مسیروارد جنگل شدیم.هوای پاییزی زیبایی بسیار خاصی به مسیر داده بود.برگ درختان رنگهای گوناگونی (زرد-نارنجی-قرمز-سبز )به خود گرفته بودند.هوا بسیار مطبوع بود.در ابتدای مسیر درختان کندوس(ازگیل وحشی) و ولیک (زالزالک وحشی) وجود داشت.هنوزازگیل ها بطور کامل نرسیده بودند.مقداری ازگیل خوردیم و به راهمان از میان درختان ادامه دادیم.هر چه از زیبایی مسیر بگویم کم است باید رفت و دید.بهشتی بر روی زمین.پاییز جنگل های شمال ایران دیدنی است.من که از زیبایی نادر مسیرمسحور شده بودم و بالغ بر 400 قطعه عکس گرفتم که بعدا با نگاه کردن به آنها این خاطرات را زنده کنم.در میانه راه به محلی رسیدم که به آن "شاهین دژ" می گویند .تخته سنگ بزرگی است که برای با لا رفتن از آن کمی دست به سنگ شدیم. از فراز آن منظره بسیار خوبی رو به پایین دیده می شود.مسیر را ادامه دادیم تا به دهانه کاسه قلعه رسیدم وبه سمت "آرام راهب" ( آرام= گوسفند سرا) رهسپار شدیم.ساعت 13:30 به محل "آرام راهب" رسیدیم.در آنجا چشمه گوارایی وجود دارد.آبی خوردیم و آقا راهب (گله داری که 40-50 سال است که از این گوسفند سرا استفاده می کند) ما را به آلا چیق خود دعوت کرد.با خوردن ناهار وچای درست شده بر روی هیزم ساعت 14:30 به سمت پایین حرکت کردیم.همان مسیری راکه صعود کرده بودیم ، فرود آمدیم.و باز از میان بهشت گذشتیم.با تغییر نورخورشید،انعکاس نوربرروی برگ درختان جلوه ویژه پدید آورده بود.ساعت17:30 با گرگ و میش شدن هوا به روستا رسیدیم و این چنین برنامه ای پاییزی و شگفت انگیز به پایان رسید.

سرپرست برنامه: سعید صبور

اعضای گروه:

آقایان : سعید صبور ( سرپرست ) ، حسن بیرجندی ، امیر کلهر، مهران حیدرخانی ، علی منفرد ، محمد بلبلی زاده ، هادی فرهادی ، عباس عباسی ، علی شاه محمدی ( راهنما ) ،عباس سمیعی(گروه البرز گنبد) ، علی نوری(گروه البرز گنبد) ، محمدرضا اشراقی

خانم ها : مینوضابطیان ، مژگان اصغری ، معصومه شیخ مرادی ، مهسان امینی ، آسیه مسیبی ، مینا مسیبی

نکات برنامه:
- مثل همیشه برنامه ریزی دقیق و سرپرستی بسیار خوب و عالی استاد صبور و خانم ضابتیان شاخصه برنامه بود.

- در صورت بارندگی با توجه به شیب منطقه و گل آلود شدن مسیر،احتمال سر خوردن وجود دارد و صعود دشوار خواهد بود.

مسیر سبز رنگ طی شد.

درخت انجیلی(Parrotia Persica)(Persian iron wood)

اعضای گروه: از راست به چپ:امیر کلهر-عباس سمیعی(راهنمای محلی)-علی شاه محمدی(گروه البرز گنبد)-مهران حیدرخانی-هادی فرهادی-محمد رضا اشراقی- عباس عباسی- مژگان اصغری- مهسان امینی-آسیه مسیبی-مینو مسیبی- معصومه مرادی- مینو ضابتیان-علی منفرد-علی نوری- محمد بلبلی زاده