امروز 21-12-1401 تا ایستگاه دو ولنک بالا رفتم

امروز 21-12-1401 تا ایستگاه دو ولنک بالا رفتم

برچسب‌ها: گزارش برنامه

گزارش تلاش برای صعود به قله آرا کوه

 گزارش تلاش برای صعود به قله آراکوه

معرفی:

قله آراکوه(2560 متر) در استان تهران- شهرستان شمیرانات – بخش لواسانات – دهستان لواسان بزرگ واقع است.

شرح برنامه 

امروز 19 - 08- 96 جمعه صبح من به همراه دوست خوبم علی مدد و همسر گرامیم گلدخت رفتیم میدان رسالت محل قرار تیم صعود کننده من ساعت ۵:۳۰ رسیدم میدان رسالت ماشین گروه منتظر من بود من نیم ساعت دیر رسیدم ماشین گروه آمد، سوار ماسین شدم و به اساتید و دوستان سلام  کردم . ماشین به سمت شرق جرکت کرد از اتوبان زین الدین گذشته وارد جاده دماوند شد از جاجرود عبور نمودیم وارد منطقه صنعتی کمرد شدیم  بعد به سمت شمال تغییر مسیر داده و به سمت روستای کمرد رفتیم در ساعت 6:30 به روستای کمرد رسیدیم و ماشین را پارک کرده و برنامه صعود آغاز شد.در سمت راست مسیر صعود(شرق) منظره نا خوشایندی از ساخت و ساز شهرک پردیس خودنمایی می کرد.ساعت 8:00 یک توقف داشتیم برای خوردن ضبحانه سپس دوباره به راه افتادیم من خیلی خسته شده بودم( از عوارض ضربه مغزی) بنابراین در ارتفاع   2200 متری توقف نمودم و همسرم و علی مدد بخاطر من با من متوقف شدند آقای صبور می خواست بماند پیش من اما من مخالفت کردم و از ایشان در خواست کردم که به صعود ادامه دهند.خلاصه ما تا ساعت 11:30 منتظر شدیم تا گروه پس از صعود موفق پیش ما بازگشت و با هم به سمت پایین روانه شدیم.در نهایت ساعت 15:00 به کنار ماشین رسیدیم.این چنین برنامه ای خوشایندبپایان رسید.

سرپزست:سعید صبور (سرپرست آقایان)– مینوضابطیان(سرپرست بانوان)

نفرات شرکت کننده:مهران حیدرحانی- رزیتا داودی-علی مدد- جواد داننده-آرزو حسینی-نازنین مهاجری راد-فاطمه اسكندرخو- خاطره حقوقی-مائده رفیع زاده-پوریا نجفیان-پوریا گنجی نژاد-ایوب لشینی- بهنام شكري

مسافت از تهران میدان رسالت  تا روستای کمرد=   5 .33 کیلومتر

زمان طی شده با ماشین = 1:30ساعت

ارتفاع مبداء صعود=1750متر

ارتفاع قله=2560 متر

زمان طی شده برای صعود = 3:00  ساعت

زمان طی شده برای فرود=  2:30 ساعت (با احتساب نیم ساعت برای صرف ناهار)

 

 مسیر آبی رنگ زمینی با مینی بوس از میدان رسالت تا روستای کمرد طی شد

 مسیر سبز صعود شد

 ایستاده از راست:ایوب لشینی-پوریا گنجی نژاد-پوریا نجفیان-نازنین مهاجری راد-مهران حیدرخانی- جواد داننده-رزیتا داودی-مائده رفیع زاده

نشسته از راست: مینو ضابطیان -خاطره حقوقى- آرزو حسینی - فاطمه اسكندرخو-علی مدد- بهنام شكري

گلدخت-علی-مهران

خشک شدن آبشار کمرد

منظره دل خراش ساخت وساز برجها

برچسب‌ها: گزارش برنامه

گزارش صعود به قله سی چال

 گزارش صعود به قله سی چال

معرفی:

قله سی چال(3730 متر) در استان البرز- شهرستان کرج  – بخش آسارا – دهستان نسا  واقع است.

شرح برنامه 

جمعه 14-07-96 من(مهران حیدرخانی) به اتفاق دوست خوبم علی مدد ساعت 6:30 از تهران شهرک دانشگاه به سمت فشم وبعد گردنه دیزین رهسپار شدیم.این برنامه باشگاه دماوند بود قرار این بود که ساعت 8:30 در گردنه باشیم ما ساعت 8:10 رسیدیم.علی لطف کرد و مرا تا گردنه با ماشینش رساند.بعد از خوردن صبحانه (البته ما خورده بودیم)ساعت 9:30 به سمت بالا  حرکت کردیم نفرات حدود صد نفر می شدند.برف زیادی باریده بود اما من کفش مناسب نپوشیده بودم و یخ شکن و گتر نیاورده بودم لطف کرد و آقا علی به من گتر داد خیلی برایم سخت بود اما در ذهنم روی خودم کار می کردم و در گوشم ام پی تری زبان گذاشته بودم کلی تلاش کردیم تا به اولین استراحت گاه رسیدیم ساعت  11:30 بود و من شروع کردم به خوردن نوشیدنی که درست کرده بودم -نوشیدنی مواد طبیعی (آب قارچ کامبوجیا)( این قارچ با تقویت سیستم دفاعی بدن دارویی برای درمان سرطان وایدز است و همچنین انرژی زا بودن آن موجب درمان کم خونی میشود. مخمر های کامپوچا موجب رفع خستگی وایجاد شادابی هستند به همین جهت نوشیدن این شربت خوشطعم موجب رفع خستگی ودرمان سندرم خستگی مزمن EMمی شود) - بعد دوباره به راه افتادیم مسیر در جاهایی برای من شیبش زیاد بود اما به سختی بالا رفتم و در نهایت ساعت 12:10 به قله رسیدیم در پایین آمدن آفا علی مثل همیشه مدد کار من بود و آقای قدرت اشتری این نازنین خیلی به من یاری کرد ساعت 14:20 به پایین رسیدیم. از همه یاری رسانان سپاسگزارم.

مسافت از تهران شهرک دانشگاه تا گردنه دیزین =88 کیلومتر

زمان طی شده با ماشین شخصی= 2:00ساعت

ارتفاع مبداء صعود=3200متر

ارتفاع قله=3730 متر

زمان طی شده برای صعود 3:00 ساعت

زمان طی شده برای فرود 2:30 ساعت (با احتساب نیم ساعت برای صرف ناهار)

 

مسیر آبی زنگ طی شد

مسیر سبزرنگ طی شد

 

 گردنه دیزین ابتدای صعود

 

 علی مدد-مهران حیدرخانی

 

 100 نفر اعضای باشگاه دماوند

 

 

 

 

برفراز قله

 

 

برچسب‌ها: گزارش برنامه

گزارش صعود به قله ورکش (فراخ نو)

گزارش صعود به قله ورکش (فراخ نو)

معرفی:

 قله ورکش (3720 متر)  در استان البرز- شهرستان ساوجبلاغ –بخش چندار- دهستان برغان واقع است. در جنوب این قله روستا ی سنج ، در جنوب شرق آن روستای دوروان ودر جنوب غرب روستای سیواندره قرار دارند.نام دیگر این قله فراخ نو می باشد.پوشش گیاهی منطقه شامل درختان گردو- بید نقره ای - کاکوتی- گلپر-  پونه– بومادران و... می باشد.

 مسیرهای اصلی صعود به قله :

1)      مسیر جنوبی: روستای سنج – از کنار رودخانه- دشت توکین- قله اشکدر- قله ورکش

2)     مسیر جنوب شرقی : روستای دوروان  –قله مهدنو- قله ورکش

شرح برنامه:

جمعه صبح 14- 12-94 ساعت 4:30 برای صعود به قله "ورکش"(3720 متر) گروه پنج نفره ما ،از تهران راهی ساوجبلاغ شدیم.بعد از گذشتن از کرج- به سمت قزوین رهسپار شدیم بعد از 20 کیلومتر به دو راهی کردان و به سمت راست پیچیدیم .وارد جاده کردان شدیم وبه سمت آبادی برغان رهسپار شدیم .نرسیده به برغان به سمت چپ پیچیدیم – تابلوی روستای سنج مشخص بود.ابتدای مسیرشیب بسیار تندی دارد. از آنجا به سمت روستای سرهه وبالاخره درساعت 6:10 درانتهای مسیر به روستای سنج رسیدیم.خوشبختانه تمام طول مسیر جاده آسفالته می باشد.بعد از آماده کردن کوله در ساعت 6:15 ازکنار رودخانه رو به شمال حرکت کردیم. برای صعود به قله "اشکدر"و "ورکش"، مسیر نرمال – در فصول بهار وتابستان- پیمودن دره وعبور از کنار سه آبشار(آبشارجیرین اوراز- آبشار  بالاین اوراز- آبشارولرده)  ورسیدن به آخرین گوسفند سرا در دشت "توکین "می باشد.مسیر زمستانه استفاده از مسیر خط الراسی می باشد.ما هم مسیر نرمال را برگزیدیم و با گذر ازباغات روستا و آبشارهای زیبای مسیر ساعت 7:30 برای خوردن صبحانه نیم ساعت توقف کردیم.پس از خوردن صبحانه ساعت 8:00 صعود دوباره آغاز شد.بعد از گذشتن چند باره از رودخانه به دشت توکین رسیدیم.دشتی بسیار وسیع و زیبا ،پوشیده از برف،به سرعت از این دشت عبورکردیم چون تازه آفتاب زده بود و احتمال این را داشت که در برف ها فرو برویم.درانتهای شمالی دشت درسمت راست( شرق) سوار بر یالی شدیم و به سمت قله اشکدر رفتیم.این یال صخره ای بود ودر بعضی از جاها نیازبه دست به سنگ شدن داشت.نرسیده به قله اشکدر یک نقاب بسیار بزرگ برفی درست شده بود با احتیاط و یکی یکی از آن گذشتیم و در نهایت ساعت 11:15 به قله اشکدر رسیدیم.عکسی به یادگار گرفتیم و از روی خط الراس به سمت قله ورکش راهی شدیم.بعد از گذشتن از چند قله کوچک ساعت 13:10 به قله ورکش رسیدیم.با توجه به هوای خوبی که داشتیم کلی عکس گرفتیم.بعد به سمت پایین به راه افتادیم.نرسیده به قله ورکش ابتدا تصمیم داشتیم که ازدره فرود برویم اما با بررسی های بیشتر به این نتیجه رسیدیم که از هما راه صعود کرده ،فرود برویم.چون احتمال ریزش بهمن با توجه به گرمی هوا و حجم بهمن زیاد بود.این تصمیم درستی بود.بنابراین دوباره قله اشکدر را صعود کردیم و به سمت نقاب برفی رفتیم.یکی از اعضا بدون توجه به تذکر سرپرست بجای اینکه از پاکوب ایجاد شده حرکت کند اقدام به پاکوب جدید نموده بود.این کار او- بریدن نقاب-  باعث شد که روی نقاب یک ترک بزرگ ایجاد شود و خطر از بیخ گوشمان گذشت.بعدازعبورازاین نقطه خطرناک، از دره جنوبی این یال  که به دشت توکین ختم می شد از مسیر شن اسکی پایین رفتیم.به دشت توکین که رسیدیم با توجه به هوای آفتابی که داشتیم،برف ها روی زمین، شل شده بود وکل دشت را برف کوبی کردیم تا به انتهای آن رسیدیم.در اینجا در کنار چشمه برای خوردن ناهار نیم ساعت توقف کردیم.بعد از خوردن ناهاربا عبورازکنار آبشارها در نهایت ساعت 18:00 به روستا رسیدیم .این چنین برنامه ای بسیار عالی به پایان رسید.

نفرات شرکت کننده:

محمد جعفری- علی حیدری- محمد علائیان- علی موتابیان- مهران حیدرخانی (سرپرست)

 

نکات برنامه:

-          برای عبوراز روی نقابها و مناطقی با احتمال بهمن،حتما به نوبت عبورشود و حتما ازجای پاکوب ایجاد شده عبورشود و تاجایی که امکان دارد فاصله پاکوب ها زیاد باشد.به هیچ عنوان پاکوب جدید ایجاد نشود.(پاکوب بریده نشود)

زمان لازم از تهران تا روستای سنج (ساوجبلاغ)  1:40  ساعت

ارتفاع مبداء صعود=2230 متر

ارتفاع قله:3720 متر

زمان طی شده برای صعود= 7:00 ساعت (با احتساب نیم ساعت استراحت)

زمان طی شده برای فرود= 5 ساعت (با احتساب نیم ساعت برای استراحت)

مسافت پیموده شده(رفت و برگشت)=20 کیلومتر

مسیر آبی رنگ طی شد

برای دیدن عکسهای بیشتر به ادامه مطلب مراجعه کنید

 

 

برچسب‌ها: گزارش برنامه, صعود زمستانه
ادامه مطلب

گزارش صعود به قله دماونداز یال جنوبی

گزارش صعود به قله دماونداز یال جنوبی

 

معرفی:

قله دماوند(5620 متر) در استان مازندران- شهرستان آمل - بخش لاریجان- دهستان بالا لاریجان واقع شده است.این قله بلندترین قله استان مازندران است..در جنوب شرق این قله روستای رینه ودر جنوب غرب آن شهرپلوردرشرق آن گزنک ودر شمال شرق آن ناندل ودر غرب آن دریاچه لارقرار دارد.گیاهان منطقه: سیرک،گزنک- زنبق- خیارک-شمعدانی وحشی- آلاله-شقایق  و...می باشد.

قله دماوند 16 مسیر شناخته شده دارد و برای نخستین بار زنده یاد جلال رابوکی آنها را شناسایی وصعود کرده است.در سال 1384 برای یادبود جلال رابوکی درشانزده هفته پی در پی این 16 یال را در برنامه های یک روزه تیمی سه نفره متشکل از زنده یاد ابراهیم شیخی – ناصر جنانی و ذبیح اله حمیدی طی کردند.

چهار مسیراصلی دماوند(جنوبی-شمالی-غربی- شمال شرقی) را جلال رابوکی در یک برنامه پی در پی در 26 ساعت صعود کرده است.

 یخچالهای طبیعی اطراف قله دماوند:
الف- یخچال های شمالی و شمال شرقی اطراف قله دماوند:
–    یخچال سیوله (جبهه شمالی)
–    یخچال دوبی سل (جبهه شمالی)
–    یخچال اسپله (جبهه شمالی)
–    یخچال عروسکها (جبهه شمالی)
–    یخچال خورتاب سر (جبهه شمالی)
–    یخچال یخار (شمال شرقی)
ب- یخچالهای پراکنده و برفچالهای اطراف دماوند:
–    یخچال وزمین چال (شرقی)
–    یخچال سرداغ (بین یالهای غربی و جنوب شمال غربی)
–    یخچال غربی (بین یالهای شمال جنوب غربی و غربی)
–    یخچال کافر دره (بین یالهای جنوبی و جنوب شرقی)
–    یخچال آسپرین سر (بین یالهای جنوبی و جنوب جنوب غربی) (مقیم, ۱۳۸۷,ص۱۸(

مسیرهای صعود:

۱- شمالی -یال دبی سل- مسیر صعود این جبهه از میان دو یخچال سیوله (سمت راست)و دوبی سل (سمت چپ) صورت می‌گیرد. این مسیر دارای دو جانپناه در ارتفاع‌های 40۰۰ متر و ۴650 متر است.

۲- جنوبی - مسیر گوسفند سرا

۳- شرقی - یال ملارد

۴- غربی - یال سیمرغ

۵- شمال شرقی -تخت فریدون

۶- شمال غربی -یال داغ

۷- جنوب شرقی -یال ملاخوران

۸- جنوب غربی -یال معدن

۹- جنوب جنوب شرقی -یال وزمین چال

۱۰- شمال جنوب شرقی -یال ملارد

 ۱۱- جنوب شمال شرقی -یال یخار

۱۲- شمال شمال شرقی

۱۳- شمال شمال غربی

۱۴- جنوب شمال غربی -یال ورارو

۱۵- شمال جنوب غربی -یال چال چال

۱۶-جنوب جنوب غربی -یال آسپرین سر

 

مسیرهای اصلی صعود عبارتند از:
مسیر جنوبی : جاده هراز - پلور - ده رینه
مسیر غربی :جاده هراز - پلور - جاده سدلار -‌ دشت ورارو
مسیر شمالی : جاده هراز - آب گرم لاریجان - ده نان دل

مسیر شمال شرقی : جاده هراز - آب گرم لاریجان - ده نان دل-گردنه سر

پناه گاه ها وجان پناه های دماوند:

مسیر جنوبی : گوسفندسرا (بارگاه اول) در ارتفاع 3000 متری + بارگاه سوم  در ارتفاع ۴۱۵۰ متری.

مسیر غربی: جان پناه سیمرغ  در ارتفاع ۴۱۵۰ متری.

مسیر شمال شرقی:جان پناه تخت فریدون در ارتفاع ۴۳۶۰ متری.

مسیرشمالی: جان پناه فلزی  در ارتفاع ۴۰۰۰ متری+ جان پناه فلزی در ارتفاع 4600 متری

 شرح برنامه:

صبح پنج شنبه 06-12-1394 ساعت 4:30 صبح تیم دو نفره ما ازباشگاه دماوند تهران به سمت پلورحرکت کردیم و پس ازگذشتن از رودهن و امامزاده هاشم نرسیده به پلوردر رستوران" آدم و حوا" برای خوردن صبحانه توقف کردیم.رستوران تروتمیزو آبرومندی است.بعد از خوردن صبحانه به سمت پلور رفتیم ازسمت چپ واردجاده رینه شدیم وساعت 7:20 به قرارگاه فدراسیون رسیدیم.به همراه یک تیم سه نفره دیگربا یک خودرو سواری به سمت ابتدای جاده خاکی گوسفند سرا حرکت کردیم.پس ازرسیدن به ابتدای جاده خاکی ساعت8:00 صعود آغازشد.در مقایسه با دو هفته پیش برف کمتری در مسیر وجود داشت. هوا خوب بود بنابراین با گامهای نسبتا تند حرکت می کردیم وساعت 9:30 به گوسفند سرا رسیدیم.در اطاقک کنار مسجد صاحب الزمان نیم ساعتی را صرف استراحت و تجدید قوا کردیم وساعت 10:00 به سمت بارگاه سوم به راه افتادیم.وزن کوله هایمان حدودا 23-24 کیلوگرم می شد بنابراین حرکتمان آهسته به سمت بالا ادامه داشت بدون وقفه ولی با گامهای متوسط ادامه مسیردادیم تا اینکه ساعت 14:30 به پناهگاه رسیدیم.خوشبختانه زیاد شلوغ نبود و حدود 20-30 کوهنورد در پناهگاه بودند.حدود ساعت 17:30 آقای ابوالحسنی به همراه یک تیم 12 نفره وارد بارگاه شدند.با هم خوش و بشی کردیم وقرار گذاشتیم که ساعت 6:00 به سمت قله برویم.پس از استقراردرپناهگاه و خوردن شام قرارگذاشتیم که 4:30 بیدارشویم .پس از آماده کردن کوله صعود وخوردن صبحانه  ساعت 6:10 جمعه صعود آغازشد.ما از اول مسیرگرامپون بر پا کرده بودیم و با گام های آهسته و پیوسته بالا می رفتیم.یک تیم سه نفره جلوی ما بودند.با ادامه مسیرباد سردی وزیدن گرفت این هوا برای دماوند ایده ال بود.در ادامه مسیر آقای علی پاداش ازکوهنوردان مستقل،  نیزبه ما ملحق شد.ساعت 9:30 به کنار آبشار یخی رسیدیم.آنجا قدری استراحت کردیم وبا ادامه مسیربه بالای سنگ مثلثی رسیدیم دود گوگرد تنفس را مشکلتر کرده بود این قسمت تا قله را آهسته تررفیتم.در نهایت ساعت 11:55 به قله رسدیم.آنجا 15 دقیقه برای عکاسی سپری کردیم.ساعت 12:10 به سمت پایین به راه افتادیم اول به سمت یخچال کافردره رفتیم قدری ازیخچال پایین رفتیم ومتوجه شدیم که سطح یخچال سفت و یخ زده است.بنابراین تغییر مسیردادیم وبه سمت یخچال سمت راستی رفیتم.سطح یخچال نرم تر بود و فرود را راحتر می کرد.ساعت 14:10 به بارگاه رسیدیم.ناهاری خوردیم وبا جمع کردن وسایل ساعت 15:00 به سمت گوسفند سرا به راه افتادیم.این بار هم با فرود از یخچال های مسیرفرود قدری راحتر شد.ساعت 17:00 به گوسفند سرا رسیدیم.آنجا هم قدری استراحت کردیم.بعد به سمت جاده آسفالته به راه افتادیم در نیم راه هوا تاریک شد.در نهایت ساعت 18:30 به کنار جاده آسفالته رسیدیم.بدین سان برنامه ای بسیار شیرین وبیاد ماندنی به پایان رسید.

افراد شرکت کننده:

مهران حیدرخانی-علی موتابیان

نکات برنامه:

-          با توجه به سنگینی کوله ها استفاده ازکوله پشتی مناسب ضروری است.

-          دربرنامه های دوروزه ،همراه داشتن کبریت (مخصوصا کبریت ضد آب) ضروری است.به فندک روی سرشعله ها وفندک های معمولی اطمینان نداشته باشید.

-          زمان لازم از تهران تا رینه =  3:00  ساعت

-          ارتفاع مبداء صعود=2400 متر

-          ارتفاع گوسفندسرا=3000 متر

-          ارتفاع بارگاه سوم=4200 متر

-          زمان طی شده برای صعود (روز اول) =6:30 ساعت (با احتساب نیم ساعت استراحت)

-          زمان طی شده برای صعود (روز دوم) =5:45 ساعت

-          زمان طی شده برای فرود (روز دوم)= 6:30 ساعت(با احتساب یک ساعت استراحت)

-          مسافت پیموده شده(رفت و برگشت)= 25کیلومتر

 

مسیر آبی رنگ طی شد

برای دیدن عکسهای بیشتر به ادامه مطلب مراجعه کنید

 

برچسب‌ها: گزارش برنامه, صعود زمستانه
ادامه مطلب

گزارش صعود به قله میشینه نو

گزارش صعود به قله میشینه نو

 

معرفی:

قله میشینه نو (3950 متر) در استان البرز- شهرستان کرج- بخش آسارا- دهستان آدران واقع شده است.این قله بر روی خط الراس کرچان به ناز واقع شده است.دربعضی از منابع این قله" نازکوچک "نامگذاری شده است.بر روی این خط الراس ازشرق به غرب قلل: کرچان- کلاش ویا- هفت خوانی - ونتار- کهار –میشینه نو- ناز قراردارند.البته این خط الراس تا خوراسان کوه ادامه دارد.در جنوب این قله روستای کلوان، شمال آن روستای گته ده ودر شمال شرق آن، روستای گراب واقع است.

 مسیرهای اصلی صعود به قله :

1) مسیر جنوبی1: روستای کلوان – جانپناه کهار– کهار کوچک-  قله کهار-قله میشینه نو

2)مسیر جنوبی2: روستای کلوان – جانپناه سیادر– خط الراس منتهی به ناز-  قله میشینه نو

1)     شرح برنامه:

صبح جمعه 30-11-94 ساعت 03:30 برای صعود به قله ناز( 4110 متر) گروه هشت نفره ما با دوخودرو شخصی ازتهران راهی جاده چالوس شد. از جاده مخصوص وارد کرج و سپس جاده چالوس شدیم بعد ازسد امیرکبیربه پل خواب رسیدیم.بعد ازپل خواب نرسیده به آسارا به چپ پیچیدیم وبه سمت روستای کلوان رفتیم.بعد ازحدود هفت کیلومتر به روستای کلوان رسیدیم.ماشین را پارک کردیم وساعت 5:30 به سمت جانپناه سیادر راهی شدیم.ازمیان باغات روستا به سختی مسیرمان به سمت گردنه را پیدا کردیم.نرسیده به جانپناه در شیب تند زیرجانپناه، برف زیادی روی زمین نشسته بود ازروی برف های یخ زده که بالا می رفتیم صدای شکستن برف و احتمال سقوط بهمن باعث شد که بلافاصله تغییر مسیر بدهیم و ساعت 09:40 به جانپناه سیادر رسیدیم.کمی کوچکتر ازجانپناه کهار است و گنجایش جانپناه حدود 10-12 نفر وارتفاع محل جانپناه 3070 متراست.فقط یک تیم ازکرج با فاصله از ما در مسیر قله ناز دیده می شد.این تیم هم با رسیدن به جانپناه و خرابی هوا ازادامه مسیرانصراف دادند.بعد از خوردن صبحانه ساعت 10:30 چهار نفر به سمت قله حرکت کردیم.بعد ازجانپناه شیب تند دیگری وجود داشت واحتمال ریزش بهمن،بنابراین نفرات به نوبت و با رعایت اصول ایمنی ازاین شیب گذشتند.هوا کم کم خراب شد وبادی سردی وزیدن گرفت.با گام های نسبتا تند ادامه مسیر دادیم.هوا بورانی شد ومه آلود شد.در نهایت بارسیدن به قله میشینه نووهوای بسیار بد تصمیم بر بازگشت گرفتیم.بعد از گرفتن چند عکس ساعت 13:50 به سمت پایین حرکت کردیم.در میانه راه دونفر ازنفرات گروه را دیدیم وآنها با ما به سمت پایین بازگشتند.ساعت 15:50 به جانپناه سیادررسیدیم وبا خوردن ناهارتجدید قوا نمودیم.دونفر قبلا به سمت روستا رفته بودند.بنابراین مانیزساعت 16:50 به سمت روستا راهی شدیم.دقیقا همزمان با تاریکی هوا ساعت 18:30 به روستا رسیدیم ویک برنامه سخت ولی لذت بخش به پایان رسید.

افراد شرکت کننده:

احمد غدیری-مجتبی الیاسی-وحید پناهی-حامد ندایی- سعید ترنیان-بهنام شکری-علی موتابیان-  مهران حیدرخانی

نکات برنامه:

-          این منطقه در زمستان بسیارباد خیزاست وهوای کاملا متغییری دارد.با تجهیزات کامل زمستانه اقدام به صعود شود.

-          صعود یک روزه و زمستانه این قله نیازبه آمادگی کامل دارد و کار بسیار دشواری است.

-          دربرنامه های زمستانه آماده گی و تجهیزات افراد شرکت کننده می بایست کنترل شوند.

-          آگاهی کامل ازمسیرصعود و مطالعه نقشه های منطقه ضروری است.استفاده از GPS توصیه میگردد.

-         مسافت پیموده شده(رفت وبرگشت):  20کیلومتر

-         ارتفاع مبدا صعود:2150 متر

-         ارتفاع قله: 3950 متر

-         مدت زمان صعود: 8:30 (با احتساب یک ساعت صرف صبحانه)

-         مدت زمان فرود: 4:30(با احتساب یک ساعت ناهار)

مسیر آبی رنگ طی شد

برای دیدن عکسهای بیشتر به ادامه مطلب مراجعه کنید

 

برچسب‌ها: گزارش برنامه, صعود زمستانه
ادامه مطلب

1394گزارش صعود به قله دماونداز یال جنوبی

گزارش صعود به قله دماونداز یال جنوبی

 

معرفی:

قله دماوند(5620 متر) در استان مازندران- شهرستان آمل - بخش لاریجان- دهستان بالا لاریجان واقع شده است.این قله بلندترین قله استان مازندران است..در جنوب شرق این قله روستای رینه ودر جنوب غرب آن شهرپلوردرشرق آن گزنک ودر شمال شرق آن ناندل ودر غرب آن دریاچه لارقرار دارد.گیاهان منطقه: سیرک،گزنک- زنبق- خیارک-شمعدانی وحشی- آلاله-شقایق  و...می باشد.

قله دماوند 16 مسیر شناخته شده دارد و برای نخستین بار زنده یاد جلال رابوکی آنها را شناسایی وصعود کرده است.در سال 1384 برای یادبود جلال رابوکی درشانزده هفته پی در پی این 16 یال را در برنامه های یک روزه تیمی سه نفره متشکل از زنده یاد ابراهیم شیخی – ناصر جنانی و ذبیح اله حمیدی طی کردند.

چهار مسیراصلی دماوند(جنوبی-شمالی-غربی- شمال شرقی) را جلال رابوکی در یک برنامه پی در پی در 26 ساعت صعود کرده است.

 یخچالهای طبیعی اطراف قله دماوند:
الف- یخچال های شمالی و شمال شرقی اطراف قله دماوند:
–    یخچال سیوله (جبهه شمالی)
–    یخچال دوبی سل (جبهه شمالی)
–    یخچال اسپله (جبهه شمالی)
–    یخچال عروسکها (جبهه شمالی)
–    یخچال خورتاب سر (جبهه شمالی)
–    یخچال یخار (شمال شرقی)
ب- یخچالهای پراکنده و برفچالهای اطراف دماوند:
–    یخچال وزمین چال (شرقی)
–    یخچال سرداغ (بین یالهای غربی و جنوب شمال غربی)
–    یخچال غربی (بین یالهای شمال جنوب غربی و غربی)
–    یخچال کافر دره (بین یالهای جنوبی و جنوب شرقی)
–    یخچال آسپرین سر (بین یالهای جنوبی و جنوب جنوب غربی) (مقیم, ۱۳۸۷,ص۱۸(

مسیرهای صعود:

۱- شمالی -یال دبی سل- مسیر صعود این جبهه از میان دو یخچال سیوله (سمت راست)و دوبی سل (سمت چپ) صورت می‌گیرد. این مسیر دارای دو جانپناه در ارتفاع‌های 40۰۰ متر و ۴650 متر است.

۲- جنوبی - مسیر گوسفند سرا

۳- شرقی - یال ملارد

۴- غربی - یال سیمرغ

۵- شمال شرقی -تخت فریدون

۶- شمال غربی -یال داغ

۷- جنوب شرقی -یال ملاخوران

۸- جنوب غربی -یال معدن

۹- جنوب جنوب شرقی -یال وزمین چال

۱۰- شمال جنوب شرقی -یال ملارد

 ۱۱- جنوب شمال شرقی -یال یخار

۱۲- شمال شمال شرقی

۱۳- شمال شمال غربی

۱۴- جنوب شمال غربی -یال ورارو

۱۵- شمال جنوب غربی -یال چال چال

۱۶-جنوب جنوب غربی -یال آسپرین سر

 

مسیرهای اصلی صعود عبارتند از:
مسیر جنوبی : جاده هراز - پلور - ده رینه
مسیر غربی :جاده هراز - پلور - جاده سدلار -‌ دشت ورارو
مسیر شمالی : جاده هراز - آب گرم لاریجان - ده نان دل

مسیر شمال شرقی : جاده هراز - آب گرم لاریجان - ده نان دل-گردنه سر

پناه گاه ها وجان پناه های دماوند:

مسیر جنوبی : گوسفندسرا (بارگاه اول) در ارتفاع 3000 متری + بارگاه سوم  در ارتفاع ۴۱۵۰ متری.

مسیر غربی: جان پناه سیمرغ  در ارتفاع ۴۱۵۰ متری.

مسیر شمال شرقی:جان پناه تخت فریدون در ارتفاع ۴۳۶۰ متری.

مسیرشمالی: جان پناه فلزی  در ارتفاع ۴۰۰۰ متری+ جان پناه فلزی در ارتفاع 4600 متری

 شرح برنامه:

صبح چهارشنبه 21-11-1394 ساعت 5:30 صبح تیم سه نفره ما ازباشگاه دماوند تهران به سمت پلورحرکت کردیم و پس ازگذشتن از رودهن و امامزاده هاشم به پلوررسیدیم ازسمت چپ واردجاده رینه شدیم وساعت 8:30 به روستای رینه رسیدم.ازبارش دوروزپیش منطقه سفید پوش بود وهواسرد بود.به سمت خانه مصطفی لاریجانی رفتیم وماشین را درحیاط خانه گذاشتیم.خانه با سقف شیروانی و در دوطبقه ساخته شده است.محیطی با صفا و دلنشین.یک گروه چهارنفره از کشورمجارستان میهمان آقا مصطفی بودند و شبی را درمنزل او سپری کرده وامروزقصد داشتن به سمت گوسفند سرا حرکت کنند.تیم سه نفره ما با آنها سوار بر پاترول به سمت اول جاده گوسفند سرا رفتیم.بعد ازگرفتن چند عکس یادگاری در ابتدای جاده ساعت 10:10 برنامه صعود آغازشد.از همان ابتدا ما ازتیم مجاری جلو زدیم وازپاکوبی که قبلا توسط تیم های پیشروبرفکوبی شده بود به سمت گوسفند سرا رفتیم.هوا خوب بود بنابراین با گامهای نسبتا تند حرکت می کردیم وساعت 12:30 به گوسفند سرا رسیدیم.خوشبختانه ازطرف هیئت ک.هنوردی استان مازندران ،یک تیم پیشگیری و اطلاع رسانی در گوسفند سرا مستقربود.در اطاقک کنار مسجد صاحب الزمان نیم ساعتی را صرف استراحت و تجدید قوا کردیم وساعت 13:00 به سمت بارگاه سوم به راه افتادیم.باد سردی میوزید ونوید عصری سردتر را به ما می داد.وزن کوله هایمان به 25 کیلومیرسید بنابراین حرکتمان آهسته به سمت بالا ادامه داشت بدون وقفه ولی با گامهای آهسته ادامه مسیردادیم تا اینکه غروب آفتاب فرارسید و هواسردتر شد و بوران شروع شد.برای یک ساعت درتاریکی وبوران به سمت بارگاه سوم بالا رفتیم سرما در جانمان نفوذکرده بود.با اینکه دستکش بیس و رویه دستکش در دستانم بود،دستانم ازسرمای شدید بی حس شده بود.ساعت 18:00 به پناهگاه رسیدیم.خوشبختانه زیاد شلوغ نبود و حدود 30-40 کوهنورد در پناهگاه بود.پس از استقراردرپناهگاه و خوردن شام قرارگذاشتیم که 3:30 بیدارشویم و ساعت 4:30 به سمت قله تلاش کنیم.دمای داخل پناهگاه به منفی 20 می رسید و باد سرد و شدید تا صبح می وزید.دمای قله منفی 45 اعلام شده بود.بنابراین سرپرست محترم تصمیم به بازگشت و عدم صعود دادند.با اینکه من علاقه مند به صعود بودم ازنظرایشان پیروی کردیم.در یک تیم حرف آخر را سرپرست می زند وبقیه نفرات باید بدون چون وچرا ازایشان پیروی کنند.صبح پس از خوردن صبحانه ساعت 10:30 آماده رفتن به پایین شدیم.آقای مجتبی ساقیان -رکوردارصعود به قله دماوند- را دیدیم با او عکسی به یادگار گرفتیم و به سمت پایین به راه افتادیم.چون وقت زیادی داشتیم بسیار آهسته حرکت می کردیم در میانه راه با تیم دیگر باشگاه دماوند به سرپرستی آقای شهلایی روبرو شدیم با هم خوش وبشی کردیم وآنها به سمت بارگاه بالا رفتند.ساعت 14:30 به گوسفند سرا رسیدیم.آقایان عزیزی و پیراسته از همنوردان باشگاه دماوند راآنجا ملاقات کردیم.آقای عزیزی به عنوان ناظرفدراسیون در امور کمیته اطلاع رسانی به گوسفندسرا آمده بود.برای خوردن ناهاریک ساعتی استراحت کردیم.پس از خوردن ناهاربه سمت پایین به راه افتادیم ودرنهایت ساعت 17:00 با رسیدن به جاده آسفالت برنامه ای دیگر به پایان رسید.

افراد شرکت کننده:

منوچهر رحمانی(سرپرست)- امیرکلهر- مهران حیدرخانی

نکات برنامه:

-          با توجه به سنگینی کوله ها استفاده ازکوله پشتی مناسب ضروری است.

-          پیروی ازسرپرست مهمترین رکن یک تیم کوهنوردی می باشد.

-          دربرنامه های دوروزه ،همراه داشتن کبریت (مخصوصا کبریت ضد آب) ضروری است.به فندک روی سرشعله ها وفندک های معمولی اطمینان نداشته باشید.

-          زمان لازم از تهران تا رینه =  3:00  ساعت

-          ارتفاع مبداء صعود=2400 متر

-          ارتفاع گوسفندسرا=3000 متر

-          ارتفاع بارگاه سوم=4200 متر

-          زمان طی شده برای صعود (روز اول) =8:00 ساعت (با احتساب یک ساعت برای صرف ناهار)

-          زمان طی شده برای فرود (روز دوم)= 6:00 ساعت

-          مسافت پیموده شده(رفت و برگشت)= 18کیلومتر

 

مسیر آبی رنگ طی شد

برای دیدن عکسهای بیشتر به ادامه مطلب مراجعه کنید

 

 

برچسب‌ها: گزارش برنامه, صعود زمستانه
ادامه مطلب

1394گزارش صعود به قله توچال

گزارش صعود به قله توچال

معرفی:

قله توچال (3960 متر) در استان تهران- شهرستان شمیرانات - بخش رودبار قصران– دهستان رودبار قصران واقع است.در جنوب این قله آبادی پس قلعه وشهر تهران و درشمال آن روستا های ایگل وآهار قرار  دارند.

 

شرح برنامه:

 

جمعه 16-11-1394 ساعت 4:30 به سمت دربند در شمال  تهران رهسپار شدیم.ساعت 05:15 پس از پارک ماشین ازمیدان سربند به سمت پناهگاه شیرپلا به راه افتادیم.این مسیر را بخاطر تنوع راه دوست دارم.اما به دلیل شلوغی بیش ازحد کمتر صعود میکنم.بعد از امداد کوهستان (زنده یاد داوودی) باتوم ها را جمع کردیم با پوشیدن دستکش آماده دست به سنگ شدیم.نرسیده به آبشار دوقلو مهشید و کاوه را دیدیم و با آنها احوالپرسی کردیم.ساعت 7:20 بعد ازآبشار دوقلونرسیده به پناهگاه شیرپلا برای خوردن صبحانه و استراحت وارد کافه آبشارشدیم.این اولین باری بود که ازاین محل برای استراحت استفاده می کردم.پس از خوردن صبحانه ساعت 8:15 به سمت جانپناه امیری( سنگ سیاه) به راه افتادیم.بعد ازشیرپلا آقای فولادوند-یکی از قدیمی های توچال- را دیدیم وبا او هم کلام شدیم.ازآقای ابراهیم شیخی وبرنامه هایی که بااو اجرا کرده بود برایمان گفت. بالای شیرپلا در دو راهی که به سمت دره اسون می رود،تیم امداد کوهستان مستقر بود.مسئول آنها آقای اخوان را دیدیم از اوتشکر کردیم وعکسی به یادگار گرفتیم.با قدم های آهسته حرکت می کردیم هوا صاف وآفتابی بود.در نهایت ساعت 10:00 به جانپناه رسیدیم قدری آنجا استراحت کردیم وساعت 10:30 به سمت قله حرکت کردیم.دوباره با قدم های آهسته به سمت قله پیش رفتیم و هر از چند گاهی برای استراحت توقفی کوتاه می کردیم.ازشهرهای مختلف تیم های بسیاری برای صعود آمده بودند و مسیر خیلی شلوغ بود.باد سردی بالای خط الراس پیازچال شروع به وزیدن گرفت.در نهایت ساعت 12:00 به قله رسیدیم.داخل جانپناه شدیم و با خوردن چای و غذا تجدید قوا کردیم.برای هم هوایی تا ساعت 14:00 در جانپناه نشستیم.هوا بورانی شده بود. به سمت ایستگاه هفت پایین رفتیم. سوار بر تله کابین به سمت ایستگاه پنج پایین رفتیم.با رسیدن به ایستگاه پنج وارد رستوران پناهگاه شدیم .از آنجا به سمت دره اسون روانه شدیم.ازکنار هتل اسون گذشتیم ودرنهایت ساعت 17:00 با رسیدن به میدان سربند یک برنامه زیبا به پایان رسید.

افراد شرکت کننده: علی جور محمدی- علی موتابیان- مهران حیدرخانی

نکات برنامه:

-         مسافت پیموده شده(رفت وبرگشت):  20کیلومتر

-         ارتفاع مبدا صعود:1800 متر

-         ارتفاع قله:3960 متر

 

مسیر زرد رنگ طی شد

 

برای دیدن عکسهای بیشتر به ادامه مطلب مراجعه کنید

 

برچسب‌ها: گزارش برنامه, صعود زمستانه
ادامه مطلب

1394گزارش صعود به قله آبک از شمشک

گزارش صعود به قله آبک از شمشک

معرفی:

قله آبک(3520 متر) در استان تهران- شهرستان شمیرانات- بخش رودبارقصران- دهستان قصران واقع شده است.در شرق این قله روستای لالون ودر جنوب آن روستای روته ،درجنوب غرب آن روستای میگون ودر شمال غرب آن روستای شمشک قرار دارد.ضلع شمالی  بوسیله گردنه ای به قله سرکچال متصل می شود ودر سمت شرق آن ، قله روته خودنمایی می کند.

شرح برنامه:

در راستای اجرای یکی ازبرنامه های تقویم رسمی باشگاه دماوند قرار بود خط الراس داراباد به توچال اجرا شود.این برنامه لغو شد وبجای آن برنامه قله آبک انتخاب گردید.صبح جمعه02-11-1394 ساعت 5:00 صبح به سمت شمشک در شمال شرق تهران رهسپار شدیم. بعد از ورود به فشم به میدانی رسیدیم . خروجی سمت راست آن به آبادی های روته-زایگان-لالان و گرمابدر ختم میشود.ومسیر مستقیم به سمت میگون و شمشک میرود.پس به سمت میگون رفتیم. و با ادامه مسیر به آبادی شمشک رسیدیم.ازآنجا به سمت محلی به نام سپیدستان رفتیم.ماشین را پارک کرده  و کوله ها راآماده کردیم.ساعت 7:00 روبه شرق از کنار جاده خاکی برنامه آغاز شد.با ادامه مسیربعد ازیک ساعت یکی ازنفرات ازادامه صعود انصراف داد و بازگشت.بقیه نفرات به صعود ادامه دادند برف خیلی زیادی در مسیربود وبرف کوبی خیلی سنگینی انجام شد.نفرات به نوبت برف کوبی کردند.خوشبختانه فقط در یک نقطه شیب بهمنی وجود داشت وچون برف تازه نباریده بود.احتمال بهمن به حداقل رسیده بود.از این نقطه نیزگذشتیم.آسمانی صاف و بدون باد هوا ی بسیار مطلوبی برای صعود فراهم کرده بود.ساعت 9:30 برای خوردن صبحانه در اولین گردنه درارتفاع 3000 متری توقف کردیم.پس از خوردن صبحانه دوباره به راه افتادیم.با تراورس ازسمت راست قله پی نسوم(3250 متر) به گردنه "پی نسوم" به ارتفاع 3170 متر رسیدیم بدون توقف به مسیر ادامه دادیم و درنهایت ساعت 14:00 به قله رسیدیم.از روی قله رخ غربی قله دماوند بخوبی دیده می شد.تمام قلل اطراف خودنمایی می کردند و منظره بسیار بدیعی پدید آمده بود.چون هوا خوب بود روی قله برای خوردن ناهار نیم ساعتی نشستیم و کلی عکس گرفتیم.ساعت 14:30 به سمت پایین روانه شدیم.از همان مسیربرگشیتم.ساعت  17:30خورشید در حال غروب بود که به کنار ماشین رسیدیم.در کنار ماشین جشن تولدی برای آقای رحمانی گرفتیم واززحمات ایشان سپاسگزاری کردیم.بدین سان بقدروسعمان سنت نکوداشت از پیشکشوتان را بجا آوردیم تا این راه نیکوادامه داشته باشد.

سرپرست گروه: منوچهر رحمانی

کمک سرپرست: امیر حسین جابر انصاری

افراد شرکت کننده: علی موتابیان- صادق خاجی- محسن درودیان- مهران حیدرخانی

نکات برنامه:

-          سرپرستان ارتباط خوبی با گروه بر قرار نموده بودند.

-          صعود زمستانه از شمشک با توجه به شمالی بودن یال صعود، برف کوبی سنگینی خواهد داشت.

-          با توجه به شرایط آب وهوایی منطقه داشتن پوشاک مناسب ضروری است.

-          آگاهی کامل ازمسیرصعود و مطالعه نقشه های منطقه ضروری است.استفاده از GPS توصیه میگردد.

-         مسافت پیموده شده(رفت وبرگشت):  12کیلومتر

-         ارتفاع مبدا صعود:2650 متر

-         ارتفاع قله:3520 متر

-         مدت زمان صعود: 7:00(با احتساب یک ساعت صرف صبحانه و استراحت)

-         مدت زمان فرود: 3:30(با احتساب30 دقیقه ناهار)

مسیرآبی رنگ طی شد

 

  برای دیدن عکسهای بیشتر به ادامه مطلب مراجعه کنید

 

برچسب‌ها: گزارش برنامه, صعود زمستانه
ادامه مطلب

1394گزارش صعود به قله کهار

گزارش صعود به قله کهار

 

معرفی:

قله کهار (4020 متر) در استان البرز- شهرستان کرج- بخش آسارا- دهستان آدران واقع شده است.این قله بر روی خط الراس کرچان به ناز واقع شده است.بر روی این خط الراس ازشرق به غرب قلل: کرچان- کلاش ویا- هفت خوانی - ونتار- کهار - ناز قراردارند.البته این خط الراس تا خوراسان کوه ادامه دارد.در جنوب این قله روستای کلوان، شمال آن روستای گته ده ودر شمال شرق آن، روستای گراب واقع است.

 مسیرهای اصلی صعود به قله :

1)      مسیر جنوبی : روستای کلوان – جانپناه کهار– کهار کوچک-  قله کهار

2)      مسیر شمالی: روستای گته ده – یال شمالی –  قله کهار

شرح برنامه:

صبح جمعه 25-10-94 ساعت 05:00 برای صعود به قله نسام (تخته بند)(3100 متر) گروه دو نفره ما ازتهران راهی جاده چالوس شد. از جاده مخصوص وارد کرج و سپس جاده چالوس شدیم بعد ازسد امیرکبیربه پل خواب رسیدیم بعد وارد جاده روستای مورود شدیم متاسفانه جاده یخ زده بود وبا تمام تلاشی که کردیم نتوانستیم به روستا برسیم.بنابراین تصمیم گرفتیم که برای صعود به قله کهار به روستای کلوان برویم.بعد ازپل خواب نرسیده به آسارا به چپ پیچیدیم وبه سمت روستای کلوان رفتیم.بعد ازحدود هفت کیلومتر به روستای کلوان رسیدیم.ماشین را پارک کردیم وساعت 7:45 به سمت جانپناه کهار راهی شدیم نفرات نسبتا زیادی برای صعود کهار در منطقه بودند.با توجه به اینکه زمان از دست داده بودیم سرعتی به سمت جانپناه حرکت کردیم.ساعت 10:00 به جانپناه رسیدیم.گنجایش جانپناه حدود 10-12 نفر است.جانپناه کهار پر از نفرات بود.بنابراین بیرون نشستیم.باد سردی میوزید.صبحانه ای خوردیم و ساعت 10:30 به سمت قله به راه افتادیم باد در لحظاتی شدیدتر می شد وما به آرامی صعود می کردیم تقریبا بدون توقف طولانی یکسره به مسیر ادامه دادیم وساعت 13:00 به قله رسیدیم.روی قله شدت باد به 40-50 کیلومتر می رسید.با توجه به اینکه هوا صاف بود تمام قلل اطراف به روشنی دیده می شد.قله ناز و ورکش در غرب.قله گرچان و هفت خوانی آزاد کوه در شرق .عکسی به یادگار گرفتیم و یک ته بندی کردیم.به سمت پایین روانه شدیم.ازروی برف نرم با سرعت به پایین رفتیم.ساعت 14:10 در جانپناه بودیم اینبار وارد جانپناه شدیم آنجا آقای حمید سیف رو دیدم-صعود کننده قله 8000 " دائولگیری" با او احوالپرسی کردیم و عکسی به یادگار گرفتیم.ساعت 14:30 به سمت کلوان پایین رفتیم دوباره ازروی برف های نرم با سرعت ارتفاع کم کردیم.ساعت 15:30 به کلوان رسیدیم.اینچنین برنامه ای بسیار عالی وزمستانه به پایان رسید.

با تشکر از علی موتابیان برای عکس ها

افراد شرکت کننده: علی موتابیان-  مهران حیدرخانی

نکات برنامه:

-          این منطقه در زمستان بسیارباد خیزاست با تجهیزات کامل زمستانه اقدام به صعود شود.

-          دربرنامه های زمستانه آماده گی و تجهیزات افراد شرکت کننده می بایست کنترل شوند.

-          آگاهی کامل ازمسیرصعود و مطالعه نقشه های منطقه ضروری است.استفاده از GPS توصیه میگردد.

-         مسافت پیموده شده(رفت وبرگشت):  15کیلومتر

-         ارتفاع مبدا صعود:2150 متر

-         ارتفاع قله:4020 متر

-         مدت زمان صعود: 5:00 (با احتساب نیم ساعت صرف صبحانه)

-         مدت زمان فرود: 2:30(با احتساب 20 دقیقه استراحت)

  مسیر آبی رنگ طی شد

  برای دیدن عکسهای بیشتر به ادامه مطلب مراجعه کنید

 

برچسب‌ها: گزارش برنامه, صعود زمستانه
ادامه مطلب

1394گزارش صعود به قله خرسنگ

گزارش صعود به قله خرسنگ

 معرفی:

قله خرسنگ(3910 متر) در استان تهران- شهرستان شمیرانات- بخش رودبارقصران- دهستان رودبارقصران قرار گرفته وجزئی ازالبرزمرکزی می باشد.این قله در شمال روستای آبنیک واقع شده و بین قله های جانستون و خاتون بارگاه قرار گرفته است. در دامنه های اين كوه انواع گياهان خودرو و دارويي و گل هاي فراوان از جمله انواع گون،آویشن،پونه ، و... را می توان یافت.

 مسیرهای اصلی صعود به قله خرسنگ :

1)      مسیر جنوبی : روستای آبنیک – از کنار غار دست سازبیوک –گردنه نسی جر- قله خرسنگ

2)      مسیر جنوبی- شرقی: روستای گرمابدر – بعد از محیط بانی – یال سمت راست اولین دره-خط الراس خرسنگ-قله خرسنگ

مسیر نرمال برای صعود تابستانه ،مسیر جنوبی می باشد واکثرا از این مسیر اقدام به صعود می شود.

شرح برنامه:

در راستای اجرای یکی از برنامه های تقویم رسمی باشگاه کوهنوردی و اسکی دماوند،صبح جمعه 18-10-1394 ساعت 5:10 صبح ازمیدان قدس (جنب شهرداری)به سمت فشم در شمال شرق تهران رهسپار شدیم. بعد از ورود به فشم به میدانی رسید یم . خروجی سمت راست آن به آبادی های روته-لالون- زایگان- آّبنیک و گرمابدر ختم میشود. مسیر مستقیم به سمت میگون و شمشک میرود.پس به سمت راست پیچیدیم. و با ادامه مسیر نرسیده به گرمابدربه سمت چپ پیچیدیم و به سمت روستای آّبنیک رهسپار شدیم.در کوچه های روستا برف روی جاده یخ زده بود و ماشین های سواری برای بالا رفتن کمی دچار مشکل شدند بالاخره ساعت 7:00 با پیاده شدن ازماشین ها وآماده کردن کوله ها برنامه را آغاز نمودیم.ارتفاع مبدا صعود 2400 متربود.رو به شمال از کنار رودخانه به راه افتادیم.ازکنار باغات روستا ودر امتداد رودخانه حرکت می کردیم و در سه نقطه از عرض رودخانه عبور کردیم.در نهایت ساعت 9:10 برای خوردن صبحانه در محلی نشستیم.هوا سرد بود وکمی ابری، پیش بینی وضع هوا برای بعد ازظهربارش را اعلام کرده بود.بعد از صبحانه دوباره به راه افتادیم.چند شیب بهمنی را تراورس کردیم.البته همانطور که سرپرستان برنامه اعلام کردند با توجه به اینکه درچند روز گذشته برف نباریده بود.احتمال ریزش بهمن به حداقل رسیده بود.اما ما برای عبور ازاین شیب ها نکات ایمنی لازم را رعایت کردیم ونفرات در سکوت وبه نوبت از این شیب ها عبورکردند.تیمی 5-6 نفره برای برف کوبی مسیر جلودار بودند وبقیه گروه پشت این نفرات حرکت می کردند.ساعت 11:20 در ارتفاع 3200 برای خوردن آب و تجدید قوا،توقفی کوتاه کردیم.رو به شرق به سمت گردنه بین قلل نسی جر وخرسنگ به راه افتادیم و ساعت 13:40 به گردنه رسیدیم.باد بسیار تندی می وزید.با مشورت با سرپرستان یک تیم 5 نفره برای صعود قله حرکت کرد وبقیه گروه به سمت پایین بازگشتند.باد بسیار تندی(حدود 50-60 کیلومتردرساعت) می وزید بطوریکه باد،گلنگ نفرات را بصورت افقی نگه می داشت! و مدام تعادل نفرات را روی گرده سنگی بهم می زد.تا اینکه سرپرست گروه تصمیم به بازگشت گرفت ودر ارتفاع 3750 متری درساعت 14:10 خاتمه صعود اعلام شد.ما نیزبه سرعت به سمت پایین حرکت کردیم وبه بقیه گروه ملحق شدیم.ساعت 14:30 بارش برف شروع شد و مناظر بسیار زیبایی در طبیعت خلق شد.از روی رد پاها ،با سرعت بیشتری به سمت پایین حرکت کردیم.ساعت 16:00 برای خوردن و آشامیدن ده دقیقه توقف کردیم ودوباره به راه افتادیم.برف زیادی روی زمین نشسته بود.هوا کم کم تاریک شد که به باغات روستا رسیدیم.در نهایت ساعت 18:00 با رسیدن به کنار ماشین ها برنامه ای سنگین و با خاطراتی شیرین به پایان رسید.در انتهای برنامه آقای دکتر شکروی  به هر نفر یک شیشه عسل ویک بطری دوغ - ازمحصولات شرکت شکلی- اهدا کردند.

سرپرست گروه: منوچهر رحمانی

کمک سرپرستان: امیر حسین جابر انصاری- وحید بهرامی

افراد شرکت کننده: علی موتابیان- صادق خاجی-امیرکلهر- فاطمه حاجی کریملو-  امیر حسین مومنون- الناز تبریزی- مهران حیدرخانی

مهمانان برنامه: دکتر شکروی- رضا جبلی- بهنام بهرامی- مهشید طهماسبی- کاوه فکور- بینا حکمی- محمد عمومی- محمود سهرابی

نکات برنامه:

-          سرپرستان ارتباط خوبی با گروه بر قرار نموده بودند.

-          با توجه به شرایط آب وهوایی منطقه داشتن پوشاک مناسب ضروری است.

-          آگاهی کامل ازمسیرصعود و مطالعه نقشه های منطقه ضروری است.استفاده از GPS توصیه میگردد.

-         مسافت پیموده شده(رفت وبرگشت):  17کیلومتر

-         ارتفاع مبدا صعود:2400 متر

-         ارتفاع قله:3910 متر

-         ارتفاع صعود شده:3750 متر

-         مدت زمان صعود: 7:00(با احتساب نیم ساعت صرف صبحانه و استراحت)

-         مدت زمان فرود: 4:00(با احتساب20 دقیقه استراحت)

عکس ها از : علی موتابیان- بیتا حکمی- منوچهر رحمانی- وحید بهرامی و...

 

 

مسیر آبی رنگ طی شد

 برای دیدن عکسهای بیشتر به ادامه مطلب مراجعه کنید

 

برچسب‌ها: گزارش برنامه, صعود زمستانه
ادامه مطلب

1394 گزارش صعود به قله سکه نو

گزارش صعود به قله سکه نو

 معرفی:

قله سکه نو (3900 متر) در استان البرز- شهرستان کرج- بخش آسارا- دهستان نساء واقع شده است.این قله بر روی خط الراس شرقی-غربی در البرز مرکزی که اصلاحا به آن خط الراس هرزه کوه می گویند.بر روی این خط الراس ازشرق به غرب قلل: هرزه کوه- خرس چال- دال کولی- نوسوم بویدر- شیورچال(شیورکش)- سه چال- سکه نو قراردارند.در غرب این قله روستای وارنگه رود، جنوب آن روستای گاجره ودرجنوب غرب آن، روستای ولایت رود واقع است. در دامنه های اين كوه انواع گياهان خودرو و دارويي و گل هاي فراوان از جمله آلاله زرد،والک ،پونه  کوهی،گلپر وتره کوهی (سیرک) را می توان یافت.

 مسیرهای اصلی صعود به قله :

1)      مسیر غربی 1: روستای وارنگه رود – دره هزارلا – گردنه هزارلا-  قله سکه نو

2)      مسیر غربی 2: روستای وارنگه رود – ازکنار دکل مخابرات – یال غربی-  قله سکه نو

3)      مسیر جنوب غربی: روستای ولایت رود  –یال جنوب غربی- قله سکه نو

شرح برنامه:

صبح جمعه 11-10-94 ساعت 04:50 برای صعود به قله "سکه نو"(3900 متر) گروه دو نفره ما ازتهران راهی جاده چالوس شد. از جاده مخصوص وارد کرج و سپس جاده چالوس شدیم ازابتدای جاده بعد از60 کیلومتر به گچسر رسیدیم.سپس وارد جاده ای شد یم که به سمت پیست دیزین میرود.بعد از 3 کیلومتر از کنار محیط بانی وارنگه رود به سمت روستای وارنگه رود تغییر مسیر دادیم وساعت 06:40 به روستای وارنگه رود رسیدیم.در ابتدای روستا ماشین را پارک کردیم وآماده حرکت شدیم.خوشبختانه یک تیم دو نفره دیگرقصد صعود این قله را داشتند با آنها همراه شدیم وساعت 6:50 صعود آغاز شد.ازکنار دکل مخابرات سوار بر یالی شدیم وآرام آرام ارتفاع گرفتیم ودردوساعت اول برنامه برف کوبی نسبتا سنگینی داشتیم.بعد از دوساعت در محل نسبتا مناسبی برای خوردن صبحانه نشستیم.با تجدید قوا دوباره به راه افتادیم ودر نهایت ساعت 9:00 به خط الراس رسیدیم باد تندی می وزید وهوا به شدت سرد بود دمای هوا حدود منفی 30 بود وشدت باد حدود 40-50 کیلومتر درساعت .باد شدت سرما را بیشتر می کرد.دستکش های پر (ایرانی ) جواب ندادند.با افزایش سرعت حرکتمان، سعی درگرم کردن خود داشتیم.بعد از دقایقی یکی از همنوردان کرجی، ازادامه مسیر انصراف داد و ازما خواست نفر دیگر را همراهی کنیم.خوشبختانه چون فاصله چندانی از روستا نگرفته بودیم با خیال راحت از ایشون خداحافظی کردیم و به مسیرادامه دادیم.بدون توقف حدود4 ساعت دیگر روی خط الراس حرکت کردیم.این در حالی بود که باد گاهی اوقات نفرات را تکان می داد و سرما در استخوان نفرات نفوذ کرده بود.عجب سوز و سرمایی ! تازه وقتی روی خط الراس حرکت می کردیم مدام به قله های فرعی می رسیدیم و ازپایین فکر می کردیم دیگه این قله اصلی است اما اینطور نبود حدود سه قله نما تا رسیدن به قله اصلی که سنگچین شده فاصله است.بالاخره ساعت 12:50 هر سه نفر به قله رسیدیم بسیار از این صعود خوشحال بودیم.مناظر اطراف بسیار زیبا بود قله های آزاد کوه- کمان کوه- سرخاب- دونا در شمال و قله های خط الراس هرزه کوه در شرق به خوبی دیده می شدند.با گرفتن چند عکس ساعت 13:00 به سرعت به سمت پایین به راه افتادیم.از همان راه رفته بازگشتیم  بعد از نیم ساعت هوا خراب شد و مه و ابر غلیظی منطقه رو فرا گرفت از روی رد پا ها مسیر رو پیدا می کردیم و به سرعت پایین می رفتیم.تا اینکه در جایی رد پا گم شد و من تنبلی کردم و جی پی اس رو از کوله در نیاوردم و با محاسبات خودم به مسیر یابی ادامه دادم.جی پی اس رو که روشن کردم دیدم حدود 100 مترارتفاعی و 200 متر طولی از مسیر منحرف شدیم.بعد ترجیح دادیم که همان راه را ادامه بدیم وبه سمت ولایت رود بریم و از آنجا با ماشین به وارنگه رود برگردیم.همین کار رو کردیم و درنهایت ساعت 16:00 به جاده دیزین- ولایت رود رسیدیم.خوشبختانه سریع با یک ماشین به وارنگه رود برگشتیم و16:15 به آنجا رسیدیم .این چنین یک برنامه زمستانه جون دار به پایان رسید.

با تشکر از علی موتابیان برای عکس ها

افراد شرکت کننده: علی موتابیان-  مهران حیدرخانی

همنوردان کرجی: جواد اکبری شرقی- بهروزجلیلوند

نکات برنامه:

-          این منطقه در زمستان بسیارباد خیزاست با تجهیزات کامل زمستانه اقدام به صعود شود.

-          دربرنامه های زمستانه آماده گی و تجهیزات افراد شرکت کننده می بایست کنترل شوند.

-          آگاهی کامل ازمسیرصعود و مطالعه نقشه های منطقه ضروری است.استفاده از GPS توصیه میگردد.

-         مسافت پیموده شده(رفت وبرگشت):  16کیلومتر

-         ارتفاع مبدا صعود:2400 متر

-         ارتفاع قله:3900 متر

-         مدت زمان صعود: 5:40(با احتساب نیم ساعت صرف صبحانه)

-         مدت زمان فرود: 3:00(با احتساب 15 دقیقه استراحت)

 

 

 

مسیر صعود سبز رنگ و مسیر فرود قرمز رنگ

برای دیدن عکسهای بیشتر به ادامه مطلب مراجعه کنید

 

برچسب‌ها: گزارش برنامه, صعود زمستانه
ادامه مطلب

1394 گزارش صعود به قله سیاه لت

گزارش صعود به قله سیاه لت

 معرفی:

قله سیاه لت(3480 متر) در استان تهران- شهرستان شمیرانات- بخش لواسانات- دهستان لواسان کوچک قرار گرفته وجزئی ازالبرزمرکزی می باشد.این قله در شمال روستای افجه واقع شده و بین قله های ریزان و آتشکوه قرار گرفته است. در دامنه های اين كوه انواع  گياهان خودرو و دارويي و گل هاي فراوان از جمله انواع گون،آویشن،پونه ، و... را می توان یافت.

 مسیرهای اصلی صعود به سیاه لت :

1)      مسیر جنوبی : روستای افجه –دشت سوستون-–آبشارسوستون- گرده سنگی جنوبی- قله سیاه لت

2)      مسیر جنوبی- شرقی: روستای افجه – دشت هویج – یال جنوب شرقی ریزان- قله ریزان- گردنه تین دو قله-قله سیاه لت

3)      مسیر جنوبی-غربی : روستای افجه – دشت سوستون – گردنه ساکا به آتشکوه- یال جنوبی آتشکوه-قله آتشکوه- گردنه بین دو قله- قله سیاه لت

مسیر نرمال ،مسیر جنوبی می باشد واکثرا از این مسیر اقدام به صعود می شود.

شرح برنامه:

روز جمعه 04-10-1394ساعت  5:15 صبح از تهران(میدان قدس-جنب شهرداری) به سمت لواسان حرکت کردیم .در انتهای بلوار امام خمینی لواسان بعدازگذر از یک میدان کوچک به یک پل زیر گذررسیدیم قبل از پل از جاده سمت چپ به سمت افجه تغییرمسیر داده ساعت 6:20 صبح به افجه رسیدم از کوچه "بنه رود" به سمت منبع آب(معدن سنگ)افجه رفتیم.به محل احداث منبع آب افجه که رسیدیم ماشین ها را پارک کردیم وپس از آماده کردن کوله ها ساعت 6:30  وارد جاده خاکی "گرچال" شدیم و به سمت دشت هویج راهی شدیم در این مسیر تا رسیدن به دشت هویج باغات میوه از جمله درختان گیلاس در فصل تابستان جلوه خاصی به مسیرمیدهد.هنگامی که در این مسیر حرکت می کنیم قله ریزان ، درروبروعظمت و شکوهش را به رخ می کشد.نرسیده به دشت هویج به سمت دشت سوستان تغییر مسیر دادیم.ساعت 8:30 به کلبه ای در دشت بسیار زیبای سوستون رسیدیم.ارتفاع دشت 2750 متر اندازه گیری شد. بساط صبحانه برپا شد.یکی از همنوردان به دلیل عدم آمادگی جسمانی و نداشتن تجهیزات زمستانه به تشخیص سرپرست از ادامه صعود منع شد.سرپرست برنامه (آقای منوچهر رحمانی) لطف کردند و همراه این همنوردمان به افجه بازگشتند و تا لواسان ایشان را با ماشین خود همراهی کرده وسواربر تاکسی سرویس به سمت تهران،رهسپار نمودند و با این عمل زیبا توان بالای مسئولیت پذیری ایشان برای بقیه ما روشن شد.بقیه اعضای گروه به سرپرستی آقای امیرحسین جابر انصاری به صعود ادامه دادیم.از سمت راست آبشارسوستون- این آبشار بصورت پله ای است(دارای سه پله است) وشاید مجموع ارتفاع آنهاافزون بر  50 مترباشد.- به سمت گرده سنگی صعود کردیم.این گرده مستقیما به سمت قله سیاه لت میرود.در حالی که از گرده های سنگی عبور می کردیم هوا به شدت مه آلود شد.در نهایت ساعت 13:00 به قله سیاه لت رسیدیم.قصد اصلی ما صعود به قله آتشکوه بود.بنابراین به سمت گردنه بین سیاه لت و آتشکوه رفتیم.با توجه به شرایط آب وهوایی و مه غلیظ به دستور سرپرست ازادامه مسیر خودداری کردیم.به سمت قله سیاه لت بازگشته و عکسی به یادگار گرفتیم و فورا به سمت پایین رهسپار شدیم.از همان راه بالا آمده ،فرود آمدیم.ساعت 15:50 به کلبه دشت سوستون رسیدیم.آنجا آقای رحمانی منتظر ما بود.با خوردن ناهار و استراحتی کوتاه به سمت پایین روانه شدیم و درنهایت در ساعت 17:15 به افجه رسیدیم.این چنین برنامه ای زمستانه و زیبا در کنار دوستان خوب به پایان رسید.

سرپرستان گروه: منوچهر رحمانی- امیر حسین جابر انصاری

افراد شرکت کننده: علی موتابیان- صادق خاجی- بیتا حکمی- کاوه فکور- مهشید طهماسبی- سمیه نعیمی- مهران حیدرخانی

نکات برنامه:

-          سرپرستان ارتباط خوبی با گروه بر قرار نموده بودند.

-          آماده گی و تجهیزات افراد شرکت کننده می بایست کنترل شوند.

-          با توجه به شرایط آب وهوایی منطقه داشتن پوشاک مناسب ضروری است.

-          آگاهی کامل ازمسیرصعود و مطالعه نقشه های منطقه ضروری است.استفاده از GPS توصیه میگردد.

 

-         مسافت پیموده شده(رفت وبرگشت):  12کیلومتر

-         ارتفاع مبدا صعود:2150 متر

-         ارتفاع قله:3480 متر

-         مدت زمان صعود: 6:30(با احتساب نیم ساعت صرف صبحانه)

-         مدت زمان فرود: 4:00(با احتساب نیم ساعت صرف ناهار)

 

مسیر آبی رنگ طی شد

 

برای دیدن عکسهای بیشتر به ادامه مطلب مراجعه کنید

 

برچسب‌ها: گزارش برنامه, صعود زمستانه
ادامه مطلب

1394گزارش صعود به قله ورجین

گزارش صعود به قله ورجین

معرفی:

قله ورجین(2970 متر)  در استان تهران- شهرستان شمیرانات- بخش لواسانات- دهستان لواسان کوچک واقع شده است.درشمال این قله روستای امامه،درجنوب آن روستای زردبند درغرب آن روستای کلوگان؛درجنوب شرق آن شهرلواسان در شرق آن روستای بوجان واقع است.این منطقه حفاظت شده می باشد وشکار ممنوع است بنابراین حیوانات وحشی از جمله کل و بز به راحتی قابل رویت هستند.

 مسیرهای اصلی صعود به قله :

1)      مسیر غربی:روستای کلوگان- زمین فوتبال روستا – یال غربی- قله ورجین

2)      مسیر جنوبی: لواسان- مزرعه ترک– دره جنوبی – قله ورجین

3)      مسیر جنوب شرقی: لواسان– انتهای خیابان فرهنگ- یال جنوب شرقی – قله ورجین

 

شرح برنامه:

صبح پنجشنبه 19-09-94 ساعت 05:30 برای صعود به قله "ورجین"(2970 متر) ازتهران راهی لواسان شدم در بین راه چند نفرازهمنوردان گروه "آریامهر"را سوار کردم وبه محل قرارمان گردنه قوچک راهی شدیم.من به عنوان میهمان قصد آشنایی با نفرات گروه آریامهررا داشتم.ساعت 6:40 به گردنه قوچک رسیدیم چند نفر همنوردان از گروه "نشاط زندگی" و گروه "همه ما" آنجا منتظر بودند به همراه آنها راهی لواسان شده، وارد بلوار امام خمینی لواسان شدیم وسپس به سمت خیابان فرهنگ تغییر مسیر دادیم ساعت 7:30در انتهای خیابان ماشین ها را پارک کرده وبساط صبحانه پهن شد.متا سفانه باتوجه به اینکه سه گروه با هم قصد صعود این قله را داشتن هماهنگی خاصی بین گروه ها حاکم نبود ومعلوم نبود کی و چقدر برای صبحانه یا استراحتهای بین مسیر باید توقف کرد.با لاخره ساعت 8:00 صعود آغاز شد.نفرات توانایی های متفاوتی داشتند.بنابراین از همان ابتدا بعضی ها عقب ماندند.با ادامه مسیرساعت 10:30 قدری استراحت کردیم و دوباره ساعت 10:45 به راه افتادیم هوا کمی سرد شده بود گاه و بیگاه هوا مه آلود می شد.با ادامه مسیر به منطقه ای رسیدیم که نیازبه برفکوبی داشت . به نوبت برفکوبی میکردیم تا اینکه ساعت 12:40 به قله ورجین رسیدیم.هوا بسیار صاف بود وتمام قله های منطقه دیده می شد.در شرق قله دماوند –ساکا- ریزان -آتشکوه -مهرچال -همهن- پالون گردن- خلنو- برج- سرکچال ها- کلون بستک- سی چال- اله بند- توچال ،خلاصه همه ی کوه های اطراف به روشنی دیده می شدند.ما بالای ابرها بودیم ومنظره شگفتی پدید آمده بود.یک ساعت روی قله استراحت کردیم وناهارمان را همان جا خوردیم.ما محو تماشای مناظراطراف بودیم نگوکه، چهار نفر ازاعضای کم تجربه  گروه،به سمت پایین حرکت کرده اند.هوا به شدت مه آلود وابری شده بود.بنابراین ما نفرات پیش رو را نمی دیدیم.جلودار به دنبال رد پاها ادامه مسیرداد.من هم در حال صحبت وپاسخ دادن به سوالات دوستان بودم که حسی به من گفت که مسیررا اشتباه می رویم.جی پی اس را روشن کرده و کنترل کردم دیدم همینطور است ! جلودار به دنبال یک رد پا آمده و مسیر را اشتباهی طی کرده است.با توجه به اینکه دو نفر ازما سوت داشت ودونفر"جی پی اس" گروه را به دو قسمت تقسیم کردیم ویک گروه دونفره با سوت وجی پی اس قرارشد مسیررا برگردد بالا وازبالا به دنبال نفرات گم شده برود و گروه سه نفره دیگر به سرپرستی من مسیررا تراورس کند و به دنبال گم شدگان مسیربگردیم.قرارداشتیم که اگر نفرات را پیدا کردیم با دوسوت پیوسته – سکوت- دوسوت پیوسته به گروه دیگر علامت دهیم.ما به راهمان ادامه دادیم وبعد ازیک ساعت جستجو گروه چهار نفره گمشده را پیدا کردیم بسیار خوشحال بودیم.فورا با سوت به گروه دیگرجستجو ،اطلاع دادیم و آنها هم بعد ازنیم ساعت به ما پیوستند.ازاینجا به بعد من جلودار شدم تا مسیررا شناسایی کنم ویک نفر عقبدار تعیین شد.همچنین در وسط تیم هم نفرات کم تجربه تررا به نفرات با تجربه سپردیم و قرار بر این شد که نفرات بیشتر از4-5 مترازهم فاصله نگیرند.بدین ترتیب در مه وابربه سمت پایین به راه افتادیم در انتهای مسیرهوا تاریک شد.در نهایت ساعت 18:15 به محل پارک ماشین ها رسیدیم.خطر ازبیخ گوشمان گذشت !

افراد شرکت کننده :

نیما اسماعیلی – مسعود کریمخانی- سعید نیری – علی محمد مهدیون- هادی جلالیان- نرگس گوهری- مهران حیدرخانی

نکات برنامه:

- آشنایی با دوستان بسیار خوب درگروه آریامهرخصوصا آقای نیری عزیز

- نا هماهنگی بین گروه های شرکت کننده.

- عدم تعیین جلودار و عقبدار تیم.

- کم توجه ای به امرسرپرستی و عواقب ناشی از آن

- هیچگاه در صعودهای زمستانه مخصوصا در شرایط مه و ابر، فقط به رد پا ها اکتفا نکنید.حتما ازجی پی اس و قطب نما استفاده شود.ممکن است رد پا هایی که دیده می شوند برای نفراتی دیگر با مقصدی دیگر باشد.

مسافت پیموده شده(رفت وبرگشت):  13کیلومتر

ارتفاع مبدا صعود:1800 متر

ارتفاع قله:2970 متر

مدت زمان صعود 4:40(با احتساب 15 دقیقه استراحت)

مدت زمان فرود 5:15(با احتساب ناهار و یک ساعت عملیات جستجو)

 

 

 مسیرآبی رنگ طی شد

برای دیدن عکسهای بیشتر به ادامه مطلب مراجعه کنید

 

برچسب‌ها: گزارش برنامه
ادامه مطلب

1394گزارش صعود به قله نیزوا

گزارش صعود به قله نیزوا

 

معرفی :

قله نیزوا(3750 متر)  در البرز شرقی در استان سمنان- شهرستان سمنان- بخش مهدی شهر- دهستان چاشم واقع شده است.درشمال این قله روستای هیکوه،درجنوب غرب آن روستای چاشم درغرب آن قله "خرونرو" واقع است. در دامنه های اين كوه انواع گياهان خودرو و دارويي و گل هاي فراوان از جمله خیارک،پیاز کوهی ،کلاه میرحسن ،شمعدانی وحشی را می توان یافت.

 مسیرهای اصلی صعود به قله :

1)      مسیر جنوب غربی : روستای چاشم – یال جنوب غربی- قله نیزوا

2)      مسیر جنوبی: دره درویشو– یال جنوبی – قله نیزوا

شرح برنامه:

صبح چهارشنبه 11-09-94 ساعت 06:00 برای صعود به قله "نیزوا"(3750 متر) ازتهران- سیدخندان- راهی روستای چاشم دراستان سمنان شدیم.با گذشتن ازشهرهای ایوانکی و گرمسار برای صبحانه نیم ساعت توقف داشتیم.سپس به معدن سنگ نمک رفتیم پس ازبازدید ازمعدن به سمت شهر سمنان رفتیم ساعت 13:00 به شهر سمنان رسیدیم آنجا ناهار نذری خوردیم وبه سمت مهدی شهربه راه افتادیم با گذشتن از مهدی شهر وشهمیرزاد در نهایت ساعت 16:30 به روستای چاشم رسیدیم.آنجا راهنما ومیزبان ما آقای اسماعیل احمدیان بود.ایشان ازسنگنوردان وکوهنوردان بسیار خوب استان سمنان می باشند و قله های گورژنفسکی و خانتنگری را صعود کرده اند.پس ازاستقرار درمحل اسکانمان و خوردن شام خوشمزه ای- زرشک پلو با مرغ- که میزبان تدارک دیده بود.شب را به صبح رساندیم.پنجشنبه 5 صبح بیدار باش زده شد و 06:15 صبح ازروستا صعود آغازگشت.به سرقدمی آقای احمدیان، به سمت یال جنوب غربی راهی شدیم.هوا سرد بود وباد سردی می وزید.گروه از سرعت نسبتا خوبی برخوردار بود.هر یک ساعت دقایقی برای تجدید قوا استراحت می کردیم.ساعت 10:00 به بالای یال رسیدیم ارتفاع 3300 متر بود.از اینجا با یک شیب کم حدود 4 کیلومتر به سمت قله امتداد دارد.هوا کاملا بورانی شده بود و مه غلیظی وجود داشت.در نهایت ساعت 12:00 تمام افراد تیم به قله رسیدند.باد تندی در حال وزیدن بود.سرعت باد 40-50 کیلومتر در ساعت بود.بنابراین به سرعت چند عکس یادگاری گرفتیم و به سمت پایین روانه شدیم.مسیربرگشت را ازیال جنوبی انتخاب کردیم تا ازگزند باد درامان باشیم.در نهایت بعد ازرسیدن به گوسفند سرای "درویشو" قدری استراحت کردیم.در این محل چشمه آب روانی وجود دارد.پس ازتجدید قوا دوباره به راه افتادیم ودر نهایت ساعت 15:00به پایین دره وابتدای جاده خاکی رسیدیم.آنجا مینی بوس در انتظار ما بود با سوار شدن به مینی بوس وعبورازجاده خاکی ساعت 16:00 به روستای چاشم رسیدیم. میزبان برایمان آبگوشتی بسیار خوشمزه درست کرده بود.جای همگی خالی، دلی ازعزا درآوردیم.درنهایت ساعت 17:00 به سمت تهران راهی شدیم وساعت 23:00 به تهران رسیدیم.این چنین برنامه ای بسیار به یادماندی رقم خورد.

افراد شرکت کننده :

سعید صبور (سرپرست)-مینو ضابطیان – اسماعیل احمدیان(هماهنگ کننده وراهنما)- علی غلامی- مهران حیدرخانی- امیرناصرپوررسول- مصطفی زند- شایان پوستی- محمد زینعلی- الهه جوانمرد- نازلی علمداری- ستایش ظهیری- آوا موسوی- کیهان توانا- رضا نجار زادگان- حجت خدایی- شیرین پناهی- سپهر صبور

نکات برنامه:

-          سرپرستی وبرنامه ریزی بسیار عالی آقای صبور وخانم ضابطیان

-          میزبانی بسیار عالی آقای اسماعیل احمدیان

مسافت پیموده شده(رفت):  9کیلومتر

مسافت پیموده شده(برگشت):  8کیلومتر

ارتفاع مبدا صعود:2150 متر

ارتفاع قله:3750 متر

مدت زمان صعود 6:00(با احتساب نیم ساعت استراحت)

مدت زمان فرود 3:00(با احتساب نیم ساعت استراحت)

 

مسیر سبز صعود و مسیر بنفش فرود را نشان میدهد

برای دیدن عکسهای بیشتر به ادامه مطلب مراجعه کنید

 

برچسب‌ها: گزارش برنامه
ادامه مطلب

1394گزارش صعود به قله شاهدژ

گزارش صعود به قله شاهدژ

معرفی:

قله شاهدژ (3070 متر) در استان البرز-  شهرستان کرج– بخش آسارا–  دهستان آدران  واقع است.این قله برروی یک خط الراس صخره ای قراردارد وبرروی آن آثار یک قلعه قدیمی دیده می شود. درشمال شرق آن قله منار، در جنوب غرب آن روستا "سرزیارت"،درجنوب آن روستای سیجان،درشمال غرب آن روستای واریان ودرغرب آن دریاچه سد امیرکبیر واقع است.

شرح برنامه:

روزجمعه 01-08-94 ساعت 5:20 از تهران برای صعود قله شاهدژ ازجاده مخصوص کرج به سمت جاده چالوس رفته  وازابتدای جاده چالوس بعد ازحدود 15 کیلومتر به خروجی خوزنکلا در سمت راست رسیدیم.به سمت روستای خور رفتیم. ساعت  6:45 نرسیده به روستای سیجان  زمین فوتبال وجود دارد که مبدا صعود قله شاهدژمی باشد.بعد ازپارک ماشین وآماده کردن کوله ها روبه شمال ازکنار زمین فوتبال برنامه صعودآغازشد.نسیم خنک صبحگاهی به همراه هوایی صاف نوید یک صعود دلچسب پاییزی را به ما می داد.نرسیده به صخره ها درساعت 8:15 برای خوردن صبحانه نیم ساعت توقف کردیم.وارد صخره ها شدیم ابتدای مسیرچندان سخت ودشوار نیست وبا دست به سنگ های ساده به قله غربی شاهدژ یا "نسام دار" رسیدیم .بر روی قله ،بقایای آثار قدیمی دیده می شود ومتاسفانه کاوشگران گنج !! این بنا ها را نابود کرده اند واز آنها جز گودال هایی عمیق چیزی باقی نمانده است .درسمت غرب، دریاچه سد امیرکبیرزیبایی خاصی به منطقه داده است.با گرفتن چند عکس یادگاری ازروی خط الراس به سمت شرق به راه افتادیم.ازاینجا باید مسیراصلی صعود را طی کنیم وگرنه با مشکلات وخطرات روبروخواهیم شد.یافتن مسیراصلی کار ساده ای نیست.خوشبختانه در مسیر سنگچین هایی وجود دارد وتا حدودی به یافتن مسیرکمک می کند.البته باید از تجربه فردی نیز برای یافتن مسیراصلی استفاده شود.ما نیز چند سنگچین به مسیراضافه کردیم تا دیگران مسیررا بهترپیدا کنند.ساعت 11:00 در محلی برای خوردن تنقلات ونوشیدن آب نشستیم وبا تجدید قوا به راهمان ادامه دادیم درنهایت ساعت 12:30 به قله اصلی رسیدیم.با گرفتن چند عکس یادگاری ولذت بردن ازچشم اندازهای دوروبرمان ساعت 13:00 به سمت پایین روانه شدیم.برای برگشت ازدره شرقی قله اصلی استفاده کردیم.در ابتدای مسیربا توجه به شیب زمین ،باید احتیاط بیشتری کرد.با گذز ازاین نقطه به شن اسکی رسیدیم وفرودمان راحتر شد.ساعت 14:30 به کف دره وکنار رودخانه ای زیبا به ارتفاع 2400 متررسیدیم.اینجا بساط ناهارپهن شد وحدود 40 دقیقه برای ناهارتوقف کردیم.پس ازخوردن ناهارازکنار رودخانه رو به جنوب دوباره به راه افتادیم نرسیده به روستای سیجان ازکنار باغات محل گذشتیم.پاییز،همچون یک نقاش زبردست با رنگهای سرخ وزرد وسبزوطلایی برگ درختان را چنان رنگ آمیزی کرده بود که هر بیننده ای را وادار به تحسین می کرد.غرق درتماشای این همه زیبایی شدیم.پایمان میل رفتن نداشت اما با نزدیکی ساعات غروب به سمت روستا حرکت کردیم.ساعت 16:30به محل پارک ماشین رسیدیم. خوشحال ازیک پایان دلنشین برای این برنامه،به سمت تهران حرکت کردیم.

افراد شرکت کننده:

نیما اسماعیلی- علی محمد مهدیون-علیرضا یاوری - مهران حیدرخانی

نکات برنامه:

-         افراد شرکت کننده باید آشنایی کافی با سنگنوردی داشته باشند.

-         بهتر است گروه ازنفرات کمی تشکیل شده باشد تا صعود از سرعت واطمینان کافی برخوردار باشد.

-         پس ازصعودقله اصلی برای فرود ازدره شرقی قله استفاده شود.

-         صعود زمستانه این قله بسیار چالش برانگیز خواهد بود ونیازبه وسایل فنی خواهد داشت.

مسافت پیموده شده(رفت وبرگشت):  7کیلومتر

ارتفاع مبدا صعود:2100 متر

ارتفاع قله:3070 متر

مدت زمان صعود 5:30(با احتساب نیم ساعت صرف صبحانه)

مدت زمان فرود 4:00(با احتساب نیم ساعت صرف ناهار)

  مسیر آبی رنگ طی شد

برای دیدن عکسهای بیشتر به ادامه مطلب مراجعه کنید

 

برچسب‌ها: گزارش برنامه
ادامه مطلب

1394گزارش صعود به قله دماوند از یال سروزان

 

گزارش صعود به قله دماوند از یال سروزان

معرفی:

قله دماوند(5620 متر) در استان مازندران- شهرستان آمل - بخش لاریجان- دهستان بالا لاریجان واقع شده است.این قله بلندترین قله استان مازندران است..در جنوب شرق این قله روستای رینه ودر جنوب غرب آن شهرپلوردرشرق آن گزنک ودر شمال شرق آن ناندل ودر غرب آن دریاچه لارقرار دارد.گیاهان منطقه: سیرک،گزنک- زنبق- خیارک-شمعدانی وحشی- آلاله-شقایق  و...می باشد.

قله دماوند 16 مسیر شناخته شده دارد و برای نخستین بار زنده یاد جلال رابوکی آنها را شناسایی وصعود کرده است.در سال 1384 برای یادبود جلال رابوکی درشانزده هفته پی در پی این 16 یال را در برنامه های یک روزه تیمی سه نفره متشکل از زنده یاد ابراهیم شیخی – ناصر جنانی و ذبیح اله حمیدی طی کردند.

چهار مسیراصلی دماوند(جنوبی-شمالی-غربی- شمال شرقی) را جلال رابوکی در یک برنامه پی در پی در 26 ساعت صعود کرده است.

 یخچالهای طبیعی اطراف قله دماوند:
الف- یخچال های شمالی و شمال شرقی اطراف قله دماوند:
–    یخچال سیوله (جبهه شمالی)
–    یخچال دوبی سل (جبهه شمالی)
–    یخچال اسپله (جبهه شمالی)
–    یخچال عروسکها (جبهه شمالی)
–    یخچال خورتاب سر (جبهه شمالی)
–    یخچال یخار (شمال شرقی)
ب- یخچالهای پراکنده و برفچالهای اطراف دماوند:
–    یخچال وزمین چال (شرقی)
–    یخچال سرداغ (بین یالهای غربی و جنوب شمال غربی)
–    یخچال غربی (بین یالهای شمال جنوب غربی و غربی)
–    یخچال کافر دره (بین یالهای جنوبی و جنوب شرقی)
–    یخچال آسپرین سر (بین یالهای جنوبی و جنوب جنوب غربی) (مقیم, ۱۳۸۷,ص۱۸(

مسیرهای صعود:

۱- شمالی -یال دبی سل- مسیر صعود این جبهه از میان دو یخچال سیوله (سمت راست)و دوبی سل (سمت چپ) صورت می‌گیرد. این مسیر دارای دو جانپناه در ارتفاع‌های 40۰۰ متر و ۴650 متر است.

۲- جنوبی - مسیر گوسفند سرا

۳- شرقی - یال ملارد

۴- غربی - یال سیمرغ

۵- شمال شرقی -تخت فریدون

۶- شمال غربی -یال داغ

۷- جنوب شرقی -یال ملاخوران

۸- جنوب غربی -یال معدن

۹- جنوب جنوب شرقی -یال وزمین چال

۱۰- شمال جنوب شرقی -یال ملارد

 ۱۱- جنوب شمال شرقی -یال یخار

۱۲- شمال شمال شرقی

۱۳- شمال شمال غربی

۱۴- جنوب شمال غربی -یال ورارو

۱۵- شمال جنوب غربی -یال چال چال

۱۶-جنوب جنوب غربی -یال آسپرین سر

 

 

مسیرهای اصلی صعود عبارتند از:
مسیر جنوبی : جاده هراز - پلور - ده رینه
مسیر غربی :جاده هراز - پلور - جاده سدلار -‌ دشت ورارو
مسیر شمالی : جاده هراز - آب گرم لاریجان - ده نان دل

مسیر شمال شرقی : جاده هراز - آب گرم لاریجان - ده نان دل-گردنه سر

پناه گاه ها وجان پناه های دماوند:

مسیر جنوبی : گوسفندسرا (بارگاه اول) در ارتفاع 3000 متری + بارگاه سوم  در ارتفاع ۴۱۵۰ متری.

مسیر غربی: جان پناه سیمرغ  در ارتفاع ۴۱۵۰ متری.

مسیر شمال شرقی:جان پناه تخت فریدون در ارتفاع ۴۳۶۰ متری.

مسیرشمالی: جان پناه فلزی  در ارتفاع ۴۰۰۰ متری+ جان پناه فلزی در ارتفاع 4600 متری

شرح برنامه:

صبح چهارشنبه 17-04-1394 ساعت 5:15 صبح ازتهران به سمت پلور در شرق تهران رهسپار شدم. بعد از عبور از شهرهای "جاجرود" و" رودهن"  ساعت 7:00 به شهر پلوررسیدم در رستوران آدم وحوا صبحانه خوردم وبعد به قرارگاه فدراسیون در پلور رفتم .خوشبختانه یک تیم پنج نفره قصد داشتند که مسیرغربی را صعود کنند بنابراین من هم با آنها همراه شدم.بعد از پارک ماشین ساعت 7:40 با یک جیپ – به رانندگی آقای سینا- به سمت جاده سد لار(مسیرغربی ) راهی شدیم.هزینه کرایه جیپ 150000تومان شد.مسیر قدیمی غربی را تغییر داده اند ومی بایست ازکنار محیط بانی عبورکنیم.پس ازعبور ازگوسفند سرای چال چال به سمت چاک اسکندررفتیم نرسیده به پارکینگ غربی من پیاده شدم.بعد ازآماده کردن کوله ساعت 9:00 رو به شرق روانه شدم .درابتدای مسیر؛یک دره در سمت راست قرارداشت.سپس به یک دشت رسیدم بعد ازاین دشت به یال اصلی سروزان رسیدم.در سمت چپ یال غربی قرارداشت وپناهگاه سیمرغ به خوبی دیده می شد.با ادامه مسیرساعت 14:00 برای صرف ناهارنیم ساعتی را استراحت کردم.بعد ازصرف ناهاردوباره حرکت کردم ودرنهایت ساعت 16:00 در ارتفاع 4800 متری جای نسبتا مناسبی برای چادرپیدا کردم.نیم ساعتی را برای هموارکردن محل چادرصرف کردم.با برپا کردن چادربه داخل رفته وبا خوردن تنقلات با توجه به احساس خستگی زیاد،به داخل کیسه خواب رفتم.ساعت 23:30 بیدار شدم.اما تمایلی به خوردن شام نداشتم.دوباره به خواب رفتم وساعت 4:30 بیدارشده وبا خوردن صبحانه وجمع کردن چادرساعت 6:00 برای صعود قله راهی شدم.با توجه به غربی بودن مسیرهواسرد بود ومجبوربه استفاده ازدستکش پر شدم.ازاینجا به بعد مسیرتوام بود با شن اسکی وبا کوله سنگین،صعود دوچندان مشکل شده بود .هر یک ساعت، 5 دقیقه استراحت میکردم..قدم هایم نزدیک قله آهسته شده بود. درنهایت ساعت 10:15 به قله رسیدم.درسمت غربی عکسی به یادگار گرفتم وبه سمت جنوبی رفتم.با توجه به اینکه باد ازشرق به غرب میوزید تمام دود گوگرد به سمت جنوبی بود به محل تابلو جنوبی رفتم اما دود گوگرد به قدری بود که احساس خفگی کردم ونتوانستم آنجا بایستم.کمی به سمت کاسه قله رفتم وآنجا برای هم هوایی دوساعت استراحت کردم.ساعت 12:00 ازسمت جنوبی به سمت پایین روانه شدم.ازشن اسکی کافردره استفاده کردم تا به زانوهایم کمترفشار آید.ساعت 13:30 به بارگاه سوم رسیدم.نیم ساعتی را استراحت کرده وبا خوردن ناهارساعت 14:00 به سمت پایین روانه شدم.هوا گرم شده بود وگرمای هوا فرود را مشکل کرده بود.در نهایت ساعت 15:30 به گوسفندسرا رسیدم.بدین ترتیب برنامه ای سخت ولی شیرین به پایان رسید.

 

افراد شرکت کننده:

مهران حیدرخانی

نکات برنامه:

-          با توجه به بکر بودن مسیر"سروزان" اطلاع کافی ازمسیرواستفاده ازنقشه وgps توصیه می شود.

-          با توجه به سنگینی کوله ها استفاده ازکوله پشتی مناسب ضروری است.

-          درصعود به قله دماوند حتی در فصل بهاروتابستان خصوصا در جبهه های غربی وشمالی ، همراه داشتن دستکش پر الزامی است.

-          حتما شب قبل ازصعود برای شام سوپ تهیه شود.خوردن سوپ برای صعود فردا بسیارمفید است.

-          هزینه جیپ ازقرارگاه پلور تا یال سروزان =150000 تومان

-          هزینه پاترول از گوسفند سرا تا قرارگاه پلور= 90000 تومان

-          زمان لازم از تهران تا پلور   2:30  ساعت

-          ارتفاع مبداء صعود=3200 متر

-          ارتفاع محل چادر=4800 متر

-          ارتفاع قله=5620 متر

-          زمان طی شده برای صعود (روز اول) 7:00 ساعت (با احتساب 30دقیقه برای صرف ناهار)

-          زمان طی شده برای صعود (روز دوم) 4:30 ساعت

-          زمان طی شده برای فرود 3:30 ساعت (با احتساب30 دقیقه برای صرف ناهار)

-          مسافت پیموده شده(رفت و برگشت)= 15کیلومتر

 

مسیر آبی رنگ طی شد

 

 برای دیدن عکسهای بیشتر به ادامه مطلب مراجعه کنید

 

 

برچسب‌ها: گزارش برنامه, صعود انفرادی, 16 یال دماوند
ادامه مطلب

1394گزارش صعود به قله دماوند ازیال سرداغ

گزارش صعود به قله دماوند از یال سرداغ

معرفی:

قله دماوند(5620 متر) در استان مازندران- شهرستان آمل - بخش لاریجان- دهستان بالا لاریجان واقع شده است.این قله بلندترین قله استان مازندران است..در جنوب شرق این قله روستای رینه ودر جنوب غرب آن شهرپلوردرشرق آن گزنک ودر شمال شرق آن ناندل ودر غرب آن دریاچه لارقرار دارد.گیاهان منطقه: سیرک،گزنک- زنبق- خیارک-شمعدانی وحشی- آلاله-شقایق  و...می باشد.

قله دماوند 16 مسیر شناخته شده دارد و برای نخستین بار زنده یاد جلال رابوکی آنها را شناسایی وصعود کرده است.در سال 1384 برای یادبود جلال رابوکی درشانزده هفته پی در پی این 16 یال را در برنامه های یک روزه تیمی سه نفره متشکل از زنده یاد ابراهیم شیخی – ناصر جنانی و ذبیح اله حمیدی طی کردند.

چهار مسیراصلی دماوند(جنوبی-شمالی-غربی- شمال شرقی) را جلال رابوکی در یک برنامه پی در پی در 26 ساعت صعود کرده است.

 یخچالهای طبیعی اطراف قله دماوند:
الف- یخچال های شمالی و شمال شرقی اطراف قله دماوند:
–    یخچال سیوله (جبهه شمالی)
–    یخچال دوبی سل (جبهه شمالی)
–    یخچال اسپله (جبهه شمالی)
–    یخچال عروسکها (جبهه شمالی)
–    یخچال خورتاب سر (جبهه شمالی)
–    یخچال یخار (شمال شرقی)
ب- یخچالهای پراکنده و برفچالهای اطراف دماوند:
–    یخچال وزمین چال (شرقی)
–    یخچال سرداغ (بین یالهای غربی و جنوب شمال غربی)
–    یخچال غربی (بین یالهای شمال جنوب غربی و غربی)
–    یخچال کافر دره (بین یالهای جنوبی و جنوب شرقی)
–    یخچال آسپرین سر (بین یالهای جنوبی و جنوب جنوب غربی) (مقیم, ۱۳۸۷,ص۱۸(

مسیرهای صعود:

۱- شمالی -یال دبی سل- مسیر صعود این جبهه از میان دو یخچال سیوله (سمت راست)و دوبی سل (سمت چپ) صورت می‌گیرد. این مسیر دارای دو جانپناه در ارتفاع‌های 40۰۰ متر و ۴650 متر است.

۲- جنوبی - مسیر گوسفند سرا

۳- شرقی - یال ملارد

۴- غربی - یال سیمرغ

۵- شمال شرقی -تخت فریدون

۶- شمال غربی -یال داغ

۷- جنوب شرقی -یال ملاخوران

۸- جنوب غربی -یال معدن

۹- جنوب جنوب شرقی -یال وزمین چال

۱۰- شمال جنوب شرقی -یال ملارد

 ۱۱- جنوب شمال شرقی -یال یخار

۱۲- شمال شمال شرقی

۱۳- شمال شمال غربی

۱۴- جنوب شمال غربی -یال ورارو

۱۵- شمال جنوب غربی -یال چال چال

۱۶-جنوب جنوب غربی -یال آسپرین سر

  مسیرهای اصلی صعود عبارتند از:
مسیر جنوبی : جاده هراز - پلور - ده رینه
مسیر غربی :جاده هراز - پلور - جاده سدلار -‌ دشت ورارو
مسیر شمالی : جاده هراز - آب گرم لاریجان - ده نان دل

مسیر شمال شرقی : جاده هراز - آب گرم لاریجان - ده نان دل-گردنه سر

پناه گاه ها وجان پناه های دماوند:

مسیر جنوبی : گوسفندسرا (بارگاه اول) در ارتفاع 3000 متری + بارگاه سوم  در ارتفاع ۴۱۵۰ متری.

مسیر غربی: جان پناه سیمرغ  در ارتفاع ۴۱۵۰ متری.

مسیر شمال شرقی:جان پناه تخت فریدون در ارتفاع ۴۳۶۰ متری.

مسیرشمالی: جان پناه فلزی  در ارتفاع ۴۰۰۰ متری+ جان پناه فلزی در ارتفاع 4600 متری

شرح برنامه:

صبح پنجشنبه 11-04-1394 ساعت 5:45 صبح ازتهران به سمت پلور در شرق تهران رهسپار شدیم. بعد از عبور از شهرهای "جاجرود" و" رودهن"  ساعت 7:30 به شهر پلوررسیدیم در رستوران آدم وحوا صبحانه خوردیم وبعد به قرارگاه فدراسیون در پلور رفتیم وبعد از پارک ماشین ساعت 8:00 با یک جیپ – به رانندگی آقای قاسمی09111154247- به سمت جاده سد لار(مسیرغربی ) راهی شدیم.هزینه کرایه جیپ 190000تومان شد.مسیر قدیمی غربی را تغییر داده اند ومی بایست ازکنار محیط بانی عبورکنیم.پس ازعبور ازگوسفند سرای چال چال به سمت چاک اسکندررفتیم وازآنجا به سمت دشت داغ راهی شدیم ساعت 9:45 به دشت داغ رسیدیم با آماده کردن کوله­ها ساعت 10:00 برنامه صعود آغاز گردید.رو به شمال به سمت یال "سرداغ "حرکت کردیم.با توجه به سنگینی کوله ها باگام های آهسته ولی پیوسته گام برمی­داشتیم.بین یال "داغ" و"سرداغ" یخچال بسیاربزرگی وجود.این یخچال ازارتفاع 4000 شروع می شودوتا خود قله امتداد دارد و شیب آن در ارتفاع 5000 متری به بالا به 65 تا 70 درجه میرسد.صعود این یخچال در فصل بهاریا زمستان بسیار دشواروهیجان انگیزخواهد بود.با عبورازگرده های سنگی ازکنار چند محل چادردرارتفاع 4400 متری گذشتیم وبرای خوردن ناهاردرساعت 14:00 نیم ساعتی راتوقف کردیم.بعد ازصرف ناهاربه راه خود ادامه دادیم ودرارتفاع 4700 متری ازکنار چندین محل چادر دیگر گذشتیم ودرنهایت ساعت 16:30 در ارتفاع 4940 متری برای شبمانی توقف کردیم.پس ازیک ساعت تلاش محل بسیار خوبی برای چادر هموارکردیم.پس ازبرپایی چادر به داخل چادر رفته وپس ازاستراحتی کوتاه برای شام سوپ درست کردیم.پس ازصرف شام به داخل کیسه خواب ها رفتیم.صبح جمعه ساعت 4:10 بیدار شدیم وپس ازجمع کردن چادر وآماده کردن کوله ها ساعت 5:30 به سمت قله روانه شدیم در ارتفاع 5050 متری به یخچال برخوردیم.متاسفانه گرامپون همراهمان نبودویکی از افراد حتی یخشکن وکلنگ نیزبه همراه نداشت.من به عنوان سرپرست گروه درچنین برنامه هایی باید یک لیست وسایل مورد نیازتهیه کرده ووسایل تک تک افراد را کنترل می کردم.با اعتماد به افراد گروه متاسفانه این کار انجام نشد!  با کلی تلاش وکندن جای پا 30 متربه سمت چپ تراورس کردیم ودوباره به یک گرده سنگی رسیدیم این گرده را صعود کردیم ودوباره در ارتفاع 5150 متری به یخچال برخوردیم با توجه به خراب شدن هوا ونداشتن وسایل فنی لازم وبا مشورت با اعضای گروه،سرپرست تصمیم به فرود گرفت.بنابراین رو به پایین روانه شدیم درارتفاع 4800 متری برای صرف چای درکنار یخچال نیم ساعتی نشستیم وپس ازصرف چای دوباره به سمت پایین به راه افتادیم درنهایت ساعت 13:00 به گوسفندسرای داغ رسیدیم وآنجا با هماهنگی با دامداران ساعت15:00با نیسان آنها به سمت قرارگاه پلورحرکت کردیم.ساعت 17:00با رسیدن به قرارگاه برنامه ای دیگر با تلخی عدم صعود وشیرینی کسب تجربه به پایان رسید.

 

افراد شرکت کننده:

مهران حیدرخانی(سرپرست)-امیر کلهر- محمد علاییان

نکات برنامه:

-          با توجه به بکر بودن مسیر"سرداغ" اطلاع کافی ازمسیرواستفاده ازنقشه وgps توصیه می شود.

-     در چنین برنامه هایی سرپرست گروه می بایست یک لیست وسایل موردنیازتهیه کرده ووسایل تک تک افراد را باید کنترل کند.

-          درتمامی فصول سال بجز آخر تابستان برای صعوداین مسیرداشتن گرامپون وتبریخ وطناب الزامی است.

-          با توجه به سنگینی کوله ها استفاده ازکوله پشتی مناسب ضروری است.

-          درصعود به قله دماوند حتی در فصل بهاروتابستان خصوصا در جبهه های غربی وشمالی ، همراه داشتن دستکش پر الزامی است.

-          حتما شب قبل ازصعود برای شام سوپ تهیه شود.خوردن سوپ برای صعود فردا بسیارمفید است.

-          هزینه جیپ ازقرارگاه تا دشت داغ =190000 تومان

-          هزینه نیسان ازدشت داغ تا قرارگاه پلور= 150000 تومان

-          زمان لازم از تهران تا پلور   2:30  ساعت

-          ارتفاع مبداء صعود=3600 متر

-          ارتفاع محل چادر=4940 متر

-          ارتفاع بازگشت=5150 متر

-          ارتفاع قله=5620 متر

-          زمان طی شده برای صعود (روز اول) 6:30 ساعت (با احتساب 30دقیقه برای صرف ناهار)

-          زمان طی شده برای صعود (روز دوم) 4:00 ساعت

-          زمان طی شده برای فرود 3:30 ساعت (با احتساب30 دقیقه برای صرف ناهار)

-          مسافت پیموده شده(رفت و برگشت)= 12کیلومتر

 

 

 

 مسیر آبی رنگ طی شد.

 برای دیدن عکسهای بیشتر به ادامه مطلب مراجعه کنید

 

برچسب‌ها: گزارش برنامه, 16 یال دماوند
ادامه مطلب

1394گزارش صعود به قله دماوند از یال چال چال

گزارش صعود به قله دماوند از یال چال چال

معرفی:

قله دماوند(5620 متر) در استان مازندران- شهرستان آمل - بخش لاریجان- دهستان بالا لاریجان واقع شده است.این قله بلندترین قله استان مازندران است..در جنوب شرق این قله روستای رینه ودر جنوب غرب آن شهرپلوردرشرق آن گزنک ودر شمال شرق آن ناندل ودر غرب آن دریاچه لارقرار دارد.گیاهان منطقه: سیرک،گزنک- زنبق- خیارک-شمعدانی وحشی- آلاله-شقایق  و...می باشد.

قله دماوند 16 مسیر شناخته شده دارد و برای نخستین بار زنده یاد جلال رابوکی آنها را شناسایی وصعود کرده است.در سال 1384 برای یادبود جلال رابوکی درشانزده هفته پی در پی این 16 یال را در برنامه های یک روزه تیمی سه نفره متشکل از زنده یاد ابراهیم شیخی – ناصر جنانی و ذبیح اله حمیدی طی کردند.

چهار مسیراصلی دماوند(جنوبی-شمالی-غربی- شمال شرقی) را جلال رابوکی در یک برنامه پی در پی در 26 ساعت صعود کرده است.

 یخچالهای طبیعی اطراف قله دماوند:
الف- یخچال های شمالی و شمال شرقی اطراف قله دماوند:
–    یخچال سیوله (جبهه شمالی)
–    یخچال دوبی سل (جبهه شمالی)
–    یخچال اسپله (جبهه شمالی)
–    یخچال عروسکها (جبهه شمالی)
–    یخچال خورتاب سر (جبهه شمالی)
–    یخچال یخار (شمال شرقی)
ب- یخچالهای پراکنده و برفچالهای اطراف دماوند:
–    یخچال وزمین چال (شرقی)
–    یخچال سرداغ (بین یالهای غربی و جنوب شمال غربی)
–    یخچال غربی (بین یالهای شمال جنوب غربی و غربی)
–    یخچال کافر دره (بین یالهای جنوبی و جنوب شرقی)
–    یخچال آسپرین سر (بین یالهای جنوبی و جنوب جنوب غربی) (مقیم, ۱۳۸۷,ص۱۸(

مسیرهای صعود:

۱- شمالی -یال دبی سل- مسیر صعود این جبهه از میان دو یخچال سیوله (سمت راست)و دوبی سل (سمت چپ) صورت می‌گیرد. این مسیر دارای دو جانپناه در ارتفاع‌های 40۰۰ متر و ۴650 متر است.

۲- جنوبی - مسیر گوسفند سرا

۳- شرقی - یال ملارد

۴- غربی - یال سیمرغ

۵- شمال شرقی -تخت فریدون

۶- شمال غربی -یال داغ

۷- جنوب شرقی -یال ملاخوران

۸- جنوب غربی -یال معدن

۹- جنوب جنوب شرقی -یال وزمین چال

۱۰- شمال جنوب شرقی -یال ملارد

 ۱۱- جنوب شمال شرقی -یال یخار

۱۲- شمال شمال شرقی

۱۳- شمال شمال غربی

۱۴- جنوب شمال غربی -یال ورارو

۱۵- شمال جنوب غربی -یال چال چال

۱۶-جنوب جنوب غربی -یال آسپرین سر

 

مسیرهای اصلی صعود عبارتند از:
مسیر جنوبی : جاده هراز - پلور - ده رینه
مسیر غربی :جاده هراز - پلور - جاده سدلار -‌ دشت ورارو
مسیر شمالی : جاده هراز - آب گرم لاریجان - ده نان دل

مسیر شمال شرقی : جاده هراز - آب گرم لاریجان - ده نان دل-گردنه سر

پناه گاه ها وجان پناه های دماوند:

مسیر جنوبی : گوسفندسرا (بارگاه اول) در ارتفاع 3000 متری + بارگاه سوم  در ارتفاع ۴۱۵۰ متری.

مسیر غربی:جان پناه سیمرغ  در ارتفاع ۴۱۵۰ متری.

مسیر شمال شرقی:جان پناه تخت فریدون در ارتفاع ۴۳۶۰ متری.

مسیرشمالی:جان پناه فلزی  در ارتفاع ۴۰۰۰ متری+ جان پناه فلزی در ارتفاع 4600 متری

شرح برنامه:

صبح پنجشنبه 28-03-1394 ساعت 5:30 صبح ازتهران به سمت پلور در شرق تهران رهسپار شدیم. بعد از عبور از شهرهای "جاجرود" و" رودهن"  ساعت 7:00 به قرارگاه فدراسیون رسیدیم وبعد از پارک ماشین وآماده کردن کوله ها با جیپ – به رانندگی مصطفی لاریجانی- به سمت جاده سد لار(مسیرغربی ) راهی شدیم.در ابتدای جاده جیپ رو گلهای شقایق، زیبایی خاصی به مسیر داده بود.مسیر قدیمی غربی را تغییر داده اند ومی بایست ازکنار محیط بانی عبورکنیم.پس ازعبور ازگوسفند سرای چال چال به سمت چول دره رفتیم.آنجا پیاده شدیم .ابتدای مسیر چال چال از چند نقطه شروع می شود: 1)گوسفند سرای چال چال 2) ده دقیقه بعد ازگوسفند سرا - یال بعد ازگوسفند سرا 3) یال "چول دره ".بعد ازخوردن صبحانه ساعت 8:30 برنامه صعود آغازگردید.در ارتفاع 3900متری یالی گوسفند سرای چال چال و این یال به هم میرسند.در ارتفاع 4300 برای صرف ناهارتوقفی نیم ساعته داشتیم.با ادامه مسیرساعت 16:30 در ارتفاع 4870 متری محل نسبتا مناسبی برای چادر زدن پیدا کردیم.چهل وپنج دقیقه برای هموار کردن محل چادر وسنگچین کردن آن وقت صرف شد وبا برپا کردن چادرومحکم کردن طنابهای حمایت آن ساعت 18:00 به داخل چادر رفتیم.تصمیم گرفتیم که قدری استراحت کنیم بعد برای درست کردن شام بیدار شویم .کیسه خواب ها را انداختیم وبه داخل آنها رفتیم.هردویمان به خواب عمیقی فرو رفتیم من ساعت 11:30 شب بیدار شدم اما حس خوردن شام را نداشتم ! بنابراین دوباره به خواب رفتم.ساعت 5:00 بیدارشدیم صبحانه ای خوردیم وچادر راجمع کرده و کوله ها را بسیتم .ساعت 6:30 برنامه صعود روزدوم با کوله کشی سنگین به سمت قله آغازشد.با گام های آهسته به سمت بالا حرکت می کردیم با توجه به اینکه نور خورشید دریال های غربی دیرمی تابد.این یال هاسرد می باشند.من با توجه به اینکه دو دستکش - یک دستکش پلار ویک رویه دستکش - دست کرده بودم.در دستانم به شدت احساس سرما می کردم بطوریکه دوبار مجبور شدم که دستانم را در زیربغلم قرار دهم تا ازسرمازدگی دستانم جلوگیری کنم.به شدت به همنوردان توصیه می کنم که ازدستکش پر یا دستکشهای مناسب ارتفاع استفاده کنند.از محل چادر به بالا شیب مسیر زیاد بود در بعضی جاها به 60 درجه یا با لاتر می رسید وبا وجود شیب زیاد وشن اسکی بودن مسیر صعود این یال با کوله های سنگین بسیار دشوار است.در نهایت با کلی تلاش ساعت 10:30 به قله رسیدیم.در پوست خود نمی گنجیدیم.بسیار خوشحال بودیم.با گرفتن چند عکس به سمت مسیر جنوبی رفتیم و آنجا نیزبا عکاسی و استراحتی کوتاه ساعت 11:00 از روی برف چال بین یال "لومر" و"جنوبی" با سرعت به سمت پایین رفتیم.وجود برف چال ها فرود ما را راحتر کرده بود.ساعت 12:40 به بارگاه سوم رسیدیم.چند تن ازدوستان را آنجا دیدیم(آرش تهرانی-سعید رحیمی- مهسا ترابی).در بارگاه ناهارخوریم وقدری استراحت کردیم.در نهایت ساعت 14:00 به سمت گوسفندسراپایین رفتیم. هوا گرم شده بود.یاد سرمای صبح افتادم که داشت دستانم سرما زده می شد والان در مسیر جنوبی هوا اینقدرگرم ! در نهایت ساعت 18:00 به گوسفند سرا رسیدیم.با پرداخت 90000 تومان با یک جیپ از گوسفند سرا به قرارگاه پلور رفتیم.ساعت 19:00 با رسیدن به قرارگاه برنامه ای دیگر به پایان رسید.

 

افراد شرکت کننده:

مهران حیدرخانی(سرپرست)-امیر کلهر

نکات برنامه:

-          با توجه به بکر بودن مسیر"چال چال" اطلاع کافی ازمسیرواستفاده ازنقشه وgps توصیه می شود.

-          با توجه به سنگینی کوله ها استفاده ازکوله پشتی مناسب ضروری است.

-          درصعود به قله دماوند حتی در فصل بهار خصوصا در جبهه های غربی ، همراه داشتن دستکش پر یا دستکش ارتفاع الزامی است.

-          حتما شب قبل ازصعود برای شام سوپ تهیه شود.خوردن سوپ برای صعود فردا بسیارمفید است.

 

 

-          هزینه جیپ ازقرارگاه تا چال چال =150000 تومان

-          هزینه جیپ از گوسفند سرا تا قرارگاه= 90000 تومان

-          زمان لازم از تهران تا پلور   2:30  ساعت

-          ارتفاع مبداء صعود=3250 متر

-          ارتفاع محل چادر=4870 متر

-          ارتفاع قله=5620 متر

-          زمان طی شده برای صعود (روز اول) 8:00 ساعت (با احتساب 30دقیقه برای صرف ناهار)

-          زمان طی شده برای صعود (روز دوم) 4:00 ساعت

-          زمان طی شده برای فرود 5:00 ساعت (با احتساب30 دقیقه برای صرف ناهار)

-          مسافت پیموده شده(رفت و برگشت)= 14کیلومتر

 

 

 

مسیر سبز رنگ طی شد- مسیر آبی رنگ مسیر گوسفند سرای چال چال

 

 برای دیدن عکسهای بیشتر به ادامه مطلب مراجعه کنید

 

برچسب‌ها: گزارش برنامه, 16 یال دماوند
ادامه مطلب

1394گزارش صعود به قله دماوند از یال ملاخوران

گزارش صعود به قله دماوند از یال ملاخوران

معرفی:

قله دماوند(5620 متر) در استان مازندران- شهرستان آمل - بخش لاریجان- دهستان بالا لاریجان واقع شده است.این قله بلندترین قله استان مازندران است..در جنوب شرق این قله روستای رینه ودر جنوب غرب آن شهرپلوردرشرق آن گزنک ودر شمال شرق آن ناندل ودر غرب آن دریاچه لارقرار دارد.گیاهان منطقه: سیرک،گزنک- زنبق- خیارک-شمعدانی وحشی- آلاله-شقایق  و...می باشد.

قله دماوند 16 مسیر شناخته شده دارد و برای نخستین بار زنده یاد جلال رابوکی آنها را شناسایی وصعود کرده است.در سال 1384 برای یادبود جلال رابوکی درشانزده هفته پی در پی این 16 یال را در برنامه های یک روزه تیمی سه نفره متشکل از زنده یاد ابراهیم شیخی – ناصر جنانی و ذبیح اله حمیدی طی کردند.

چهار مسیراصلی دماوند(جنوبی-شمالی-غربی- شمال شرقی) را جلال رابوکی در یک برنامه پی در پی در 26 ساعت صعود کرده است.

 یخچالهای طبیعی اطراف قله دماوند:
الف- یخچال های شمالی و شمال شرقی اطراف قله دماوند:
–    یخچال سیوله (جبهه شمالی)
–    یخچال دوبی سل (جبهه شمالی)
–    یخچال اسپله (جبهه شمالی)
–    یخچال عروسکها (جبهه شمالی)
–    یخچال خورتاب سر (جبهه شمالی)
–    یخچال یخار (شمال شرقی)
ب- یخچالهای پراکنده و برفچالهای اطراف دماوند:
–    یخچال وزمین چال (شرقی)
–    یخچال سرداغ (بین یالهای غربی و جنوب شمال غربی)
–    یخچال غربی (بین یالهای شمال جنوب غربی و غربی)
–    یخچال کافر دره (بین یالهای جنوبی و جنوب شرقی)
–    یخچال آسپرین سر (بین یالهای جنوبی و جنوب جنوب غربی) (مقیم, ۱۳۸۷,ص۱۸(

مسیرهای صعود:

۱- شمالی (یال دبی سل) مسیر صعود این جبهه از میان دو یخچال سیوله (سمت راست)و دوبی سل (سمت چپ) صورت می‌گیرد. این مسیر دارای دو جانپناه در ارتفاع‌های 40۰۰ متر و ۴650 متر است.

۲- جنوبی (مسیر گوسفند سرا(

۳- شرقی (یال ملارد)

۴- غربی ( یال سیمرغ(

۵- شمال شرقی (تخت فریدون(

۶- شمال غربی (یال داغ(

۷- جنوب شرقی (یال ملاخوران)

۸- جنوب غربی (یال معدن)

۹- جنوب جنوب شرقی (یال وزمین چال(

۱۰- شمال جنوب شرقی (یال ملارد(

 ۱۱- جنوب شمال شرقی (یال یخار(

۱۲- شمال شمال شرقی (یال اس(

۱۳- شمال شمال غربی ( یال جان پناهها(

۱۴- جنوب شمال غربی (یال ورارو(

۱۵- شمال جنوب غربی (یال چال چال(

۱۶-جنوب جنوب غربی (یال آسپرین سر(

 

 

مسیرهای اصلی صعود عبارتند از:
مسیر جنوبی : جاده هراز - پلور - ده رینه
مسیر غربی :جاده هراز - پلور - جاده سدلار -‌ دشت ورارو
مسیر شمالی : جاده هراز - آب گرم لاریجان - ده نان دل

مسیر شمال شرقی : جاده هراز - آب گرم لاریجان - ده نان دل-گردنه سر

پناه گاه ها وجان پناه های دماوند:

مسیر جنوبی : گوسفندسرا (بارگاه اول) در ارتفاع 3000 متری + بارگاه سوم  در ارتفاع ۴۱۵۰ متری.

مسیر غربی:جان پناه سیمرغ  در ارتفاع ۴۱۵۰ متری.

مسیر شمال شرقی:جان پناه تخت فریدون در ارتفاع ۴۳۶۰ متری.

مسیرشمالی:جان پناه فلزی  در ارتفاع ۴۰۰۰ متری+ جان پناه فلزی در ارتفاع 4600 متری

شرح برنامه:

صبح پنجشنبه 21-03-1394 ساعت 5:20 صبح ازتهران به سمت پلور در شرق تهران رهسپار شدیم. بعد از عبور از شهرهای "جاجرود" و" رودهن"  ساعت 7:30 به قرارگاه فدراسیون رسیدیم وبعد از پارک ماشین وآماده کردن کوله ها با نیسان – به رانندگی آقا نیکجو- به سمت بارگاه اول(مسجد صاحب الزمان-) راهی شدیم.در ابتدای جاده جیپ رو گلهای شقایق، زیبایی خاصی به مسیر داده بود.در میانه راه به پیشنهاد آقای نیکجوازماشین برای عکاسی ازشقایق ها پیاده شدیم.با گرفتن چند عکس وثبت خاطراتی زیبا به سمت گوسفند سرا راهی شدیم. با رسیدن به بارگاه اول  وخوردن صبحانه، ساعت 09:00 رو به شرق به سمت یال ملاخوران حرکت کردیم.بعد ازنیم ساعت به ابتدای یال ملاخوران رسیدیم ورو به شمال سوار بر یال شدیم .با توجه به سنگینی کوله ها، با گامهای آهسته به حرکت خود ادامه دادیم.هر 5/1 ساعت قدری استراحت می کردیم وبا خوردن نوشیدنی وتنقلات تجدید قوا می کردیم.ساعت 13:00 در ارتفاع 4000 متری برای خوردن ناهار نیم ساعتی توقف کردیم در همین حین بارش تگرگ شروع شد ،چادر را برپا کردیم اما بعد ازبرپایی چادر بارش قطع شد.بنابراین دوباره چادر را جمع کردیم و به راه افتادیم.با ادامه مسیرساعت 15:00 در ارتفاع 4380 متری محل نسبتا مناسبی برای چادر زدن پیدا کردیم.سی دقیقه برای هموار کردن محل چادر وسنگچین کردن آن وقت صرف شد وبا برپا کردن چادرومحکم کردن طنابهای حمایت آن ساعت 16:00 به داخل چادر رفتیم.زیبایی منطقه ونگریستن برقله دماوند و یال هایش، خستگی مسیررا ازتنمان بیرون می کرد.تصمیم گرفتیم که قدری استراحت کنیم بعد برای درست کردن شام بیدار شویم .کیسه خواب ها را انداختیم وبه داخل آنها رفتیم.هردویمان به خواب عمیقی فرو رفتیم وساعت 12:30 بعد ازنیمه شب بیدار شدیم.برای درست کردن سوپ گاز را آماده کردیم .فندک روی سرشعله به دلیل ارتفاع وسرما نتوانست گاز راروشن کند و ما هم به همراه خود کبریت نداشتیم !! بنابراین بدون خوردن شام دوباره به خواب رفتیم .ساعت 5:30 بیدارشدیم وبه دلیل اینکه گازرا نمی شد روشن کرد آب گرم هم نداشتیم.حال نفر دوم خوب نبود بنابراین من به تنهایی برای صعود آماده شدم.ساعت 6:00 صعود را آغازکردم.شب قبل تگرگ وبرف باریده بود و مسیرراسفید پوش کرده بود.باد سردی می وزید.با گام های آهسته رو به شمال حرکت می کردم.در ارتفاع 4500 و4600 نیزجای مناسبی برای چادر وجود دارد.حتی در ارتفاع 4800 نیزجای نسبتا مناسبی برای چادر دیدم.با ادامه مسیردرارتفاع 5100 متری به یک گرده سنگی بزرگ رسیدم بعضی ها ازاینجا به سمت چپ تراورس می کنند وبه یال جنوبی می رسند.اما من با رفتن به سمت گرده وکمی تراورس به سمت راست درنهایت در انتهای گرده دست به سنگ شدم وبه بالای گرده رسیدم.وازآنجا مستقیما به سمت قله رفتم.با ادامه مسیربه محل تلاقی یال های شمال شرقی وشرقی رسیدم ودر نهایت در ساعت 11:30 به قله رسیدیم.با گرفتن چند عکس واستراحتی کوتاه به سمت پایین روانه شدم.به ابتدای "کافردره" رسیدم واز برفچال آن پایین رفتم در نهایت ساعت 13:30 به محل چادردر ارتفاع 4380 متری رسیدم.با قرار قبلی امیر کلهر چادر را جمع کرده وبه پایین رفته بود.من هم با استراحتی کوتاه رو به پایین روانه شدم.دوباره ازشن اسکی های کافردره استفاده کردم وبا سرعت بیشتری به پایین رفتم.هواگرم شده بود وفرود را بسیار سخت کرده بود.در نهایت ساعت 16:30 به گوسفندسرای احسان رسیدم.این چنین برنامه ای خاطره انگیز به پایان رسید.

افراد شرکت کننده:

مهران حیدرخانی(سرپرست)-امیر کلهر

نکات برنامه:

-          با توجه به بکر بودن مسیر"ملاخوران" اطلاع کافی ازمسیرواستفاده ازنقشه وgps توصیه می شود.

-          با توجه به سنگینی کوله ها استفاده ازکوله پشتی مناسب ضروری است.

-          دربرنامه های دوروزه ،همراه داشتن کبریت (مخصوصا کبریت ضد آب) ضروری است.به فندک روی سرشعله ها وفندک های معمولی اطمینان نداشته باشید.

-          زمان لازم از تهران تا پلور   2:00  ساعت

-          ارتفاع مبداء صعود=3000 متر

-          ارتفاع محل چادر=4380 متر

-          ارتفاع قله=5620 متر

-          زمان طی شده برای صعود (روز اول) 6:00 ساعت (با احتساب 30دقیقه برای صرف ناهار)

-          زمان طی شده برای صعود (روز دوم) 5:30 ساعت

-          زمان طی شده برای فرود 5:00 ساعت (با احتساب30 دقیقه استراحت)

-          مسافت پیموده شده(رفت و برگشت)= 14کیلومتر

 

 

 مسیر بنفش رنگ طی شد

 برای دیدن عکسهای بیشتر به ادامه مطلب مراجعه کنید

 

برچسب‌ها: گزارش برنامه, 16 یال دماوند
ادامه مطلب

1394گزارش صعود به قله دماوند از یال لومر

گزارش صعود به قله دماوند از یال لومر

معرفی:

قله دماوند(5620 متر) در استان مازندران- شهرستان آمل - بخش لاریجان- دهستان بالا لاریجان واقع شده است.این قله بلندترین قله استان مازندران است..در جنوب شرق این قله روستای رینه ودر جنوب غرب آن شهرپلوردرشرق آن گزنک ودر شمال شرق آن ناندل ودر غرب آن دریاچه لارقرار دارد.گیاهان منطقه: سیرک،گزنک- زنبق- خیارک-شمعدانی وحشی- آلاله-شقایق  و...می باشد.

قله دماوند 16 مسیر شناخته شده دارد و برای نخستین بار زنده یاد جلال رابوکی آنها را شناسایی وصعود کرده است.در سال 1384 برای یادبود جلال رابوکی درشانزده هفته پی در پی این 16 یال را در برنامه های یک روزه تیمی سه نفره متشکل از زنده یاد ابراهیم شیخی – ناصر جنانی و ذبیح اله حمیدی طی کردند.

چهار مسیراصلی دماوند(جنوبی-شمالی-غربی- شمال شرقی) را جلال رابوکی در یک برنامه پی در پی در 26 ساعت صعود کرده است.

 یخچالهای طبیعی اطراف قله دماوند:
الف- یخچال های شمالی و شمال شرقی اطراف قله دماوند:
–    یخچال سیوله (جبهه شمالی)
–    یخچال دوبی سل (جبهه شمالی)
–    یخچال اسپله (جبهه شمالی)
–    یخچال عروسکها (جبهه شمالی)
–    یخچال خورتاب سر (جبهه شمالی)
–    یخچال یخار (شمال شرقی)
ب- یخچالهای پراکنده و برفچالهای اطراف دماوند:
–    یخچال وزمین چال (شرقی)
–    یخچال سرداغ (بین یالهای غربی و جنوب شمال غربی)
–    یخچال غربی (بین یالهای شمال جنوب غربی و غربی)
–    یخچال کافر دره (بین یالهای جنوبی و جنوب شرقی)
–    یخچال آسپرین سر (بین یالهای جنوبی و جنوب جنوب غربی) (مقیم, ۱۳۸۷,ص۱۸(

مسیرهای صعود:

۱- شمالی (یال دبی سل) مسیر صعود این جبهه از میان دو یخچال سیوله (سمت راست)و دوبی سل (سمت چپ) صورت می‌گیرد. این مسیر دارای دو جانپناه در ارتفاع‌های 40۰۰ متر و ۴650 متر است.

۲- جنوبی (مسیر گوسفند سرا(

۳- شرقی (یال ملارد)

۴- غربی ( یال سیمرغ(

۵- شمال شرقی (تخت فریدون(

۶- شمال غربی (یال داغ(

۷- جنوب شرقی (یال ملاخوران)

۸- جنوب غربی (یال معدن)

۹- جنوب جنوب شرقی (یال وزمین چال(

۱۰- شمال جنوب شرقی (یال ملارد(

 ۱۱- جنوب شمال شرقی (یال یخار(

۱۲- شمال شمال شرقی (یال اس(

۱۳- شمال شمال غربی ( یال جان پناهها(

۱۴- جنوب شمال غربی (یال ورارو(

۱۵- شمال جنوب غربی (یال چال چال(

۱۶-جنوب جنوب غربی (یال آسپرین سر(

 

 

مسیرهای اصلی صعود عبارتند از:
مسیر جنوبی : جاده هراز - پلور - ده رینه
مسیر غربی :جاده هراز - پلور - جاده سدلار -‌ دشت ورارو
مسیر شمالی : جاده هراز - آب گرم لاریجان - ده نان دل

مسیر شمال شرقی : جاده هراز - آب گرم لاریجان - ده نان دل-گردنه سر

پناه گاه ها وجان پناه های دماوند:

مسیر جنوبی : گوسفندسرا (بارگاه اول) در ارتفاع 3000 متری + بارگاه سوم  در ارتفاع ۴۱۵۰ متری.

مسیر غربی:جان پناه سیمرغ  در ارتفاع ۴۱۵۰ متری.

مسیر شمال شرقی:جان پناه تخت فریدون در ارتفاع ۴۳۶۰ متری.

مسیرشمالی:جان پناه فلزی  در ارتفاع ۴۰۰۰ متری+ جان پناه فلزی در ارتفاع 4600 متری

شرح برنامه:

روزچهارشنبه 13-03-1394 ساعت 5:00 صبح ازتهران به سمت پلور در شمال شرق تهران رهسپار شدیم. بعد از عبور از شهرهای جاجرود و رودهن نرسیده به پلور ترافیک بود ساعت 8:30 به پلور رسیدیم وبرای خرید مایحتاج توقفی کوتاه داشتیم ساعت 9:00 به قرارگاه فدراسیون رسیدیم وبعد از پارک ماشین وآماده کردن کوله ها با ماشین پاترول – به رانندگی آقا سینا - به سمت بارگاه اول(مسجد صاحب الزمان-) راهی شدیم.در ابتدای جاده جیپ رو گلهای شقایق زیبایی خاصی به مسیر داده بود.  با رسیدن به بارگاه سوم وآماده شدن تیم ساعت 10:00 رو به غرب به سمت یال لومرحرکت کردیم.بعد ازنیم ساعت به ابتدای یال لومر رسیدیم ورو به شمال سوار بر یال شدیم .با توجه به سنگینی کوله ها با گامهای آهسته به حرکت خود ادامه دادیم.ازکنار سنگچین های بزرگی -به بلندای یک نفر- عبورکردیم. این سنگچین ها نشانه یال لومر است.هر 5/1 ساعت قدری استراحت می کردیم وبا خوردن نوشیدنی وتنقلات تجدید قوا می کردیم.ساعت 14:00 در ارتفاع 4100 متری برای خوردن ناهار نیم ساعتی توقف کردیم وبا ادامه مسیرساعت 16:00 در ارتفاع 4520 متری محل نسبتا مناسبی برای چادر زدن پیدا کردیم.چهل 40 دقیقه برای هموار کردن محل چادر وسنگچین کردن آن وقت صرف شد وبا برپا کردن چادرومحکم کردن طنابهای حمایت آن ساعت 17:00 به داخل چادر رفتیم.زیبایی منطقه ونگریستن برقله دماوند و یال هایش، خستگی مسیررا ازتنمان بیرون می کرد.درنهایت با درست کردن سوپ وخوردن آن ساعت 20:00 به داخل کیسه خواب ها رفتیم و سریع به خواب رفیتم.در نیمه های شب بر اثر باد های سنگین و بارش برف ،تیرکهای چادر درحال از هم گستن بود.شب سردی را سپری کردیم.صبح ساعت 5:00 بیدار شدیم وبا آب کردن برف چای نباتی درست کردیم وبا خوردن صبحانه و آماده شدن تیم در نهایت ساعت 7:00 صبح برنامه صعود آغاز شد.حدود 7-8 سانی متر برف روی زمین نشسته بود.بعد ازیک ساعت صعود،یکی ازاعضای تیم به سمت چادر بازگشت ودو نفر دیگر به صعود ادامه دادند.در ابتدای مسیرقبل ازطلوع آفتاب باد سردی می وزید.بعد از طلوع آفتاب هوا کمی گرم شد وبه طور متناوب هوا ابری وآفتابی می شد.گاهی برف می بارید وگاهی هوا صاف می شد وگاهی باد شدید می وزید.بنابراین ما مجبور بودیم مدام لباس اضافه و کم کنیم.خلاصه هوای بهاری دماوند،را این چنین ندیده بودم..در ارتفاع 5100 متری سنگ بزرگی قرار دارد که شبیه یک میمون نشسته است.من آن را " سنگ میمون" نامگذاری کردم. بعد ازعبوراز آن به یک تک سنگ بزرگ دیگری می رسیم که ده متری ارتفاع دارد . در ارتفاع 5450 متری آرام آرام به سمت یال جنوبی تراوس کردیم ودر ارتفاع 5500 به یال جنوبی پیوستیم.دود گوگرد بسیار شدید بود وتنفس را برای کوهنوردان سخت کرده بود.با ادامه مسیردر نهایت ساعت 13:00 بر فراز قله بودیم.با گرفتن عکس و فیلم وخوردن نوشیدنی ساعت 13:30 از یخچال بین یال جنوبی ویال لومرازروی برف ها به سمت پایین حرکت کردیم.سرعت فرودمان خیلی خوب بود ودر نهایت ساعت 15:00 به محل چادر رسیدیم.با خوردن یک نسکافه داغ و جمع کردن چادر وآماده کردن کوله ها ساعت 16:00 به سمت پایین راه افتادیم وازهمان مسیربالا آمده پایین رفتیم در ساعت 19:00 با رسیدن به بارگاه اول برنامه ای بسیار زیبا به پایان رسید.

افراد شرکت کننده:

مهران حیدرخانی(سرپرست)-امیر کلهر- محمد علاییان

نکات برنامه:

-          با توجه به بکر بودن مسیر"لومر" اطلاع کافی ازمسیرواستفاده ازنقشه وgps توصیه می شود.

-     با توجه به سنگینی کوله ها استفاده ازکوله پشتی مناسب ضروری است.یکی ازاعضای تیم با استفاده ازکوله پشتی غیر استاندارد،دچار مشکل شد.

-          زمان لازم از تهران تا پلور   3:00  ساعت

-          ارتفاع مبداء صعود=3000 متر

-          ارتفاع محل چادر=4500 متر

-          ارتفاع قله=5620 متر

-          زمان طی شده برای صعود (روز اول) 6:00 ساعت (با احتساب 30دقیقه برای صرف ناهار)

-          زمان طی شده برای صعود (روز دوم) 6:00 ساعت

-          زمان طی شده برای فرود 7:00 ساعت (با احتساب30 دقیقه برای صرف ناهار)

-          مسافت پیموده شده(رفت و برگشت)= 14کیلومتر

 

مسیر آبی رنگ طی شد

 برای دیدن عکسهای بیشتر به ادامه مطلب مراجعه کنید

 

برچسب‌ها: گزارش برنامه, 16 یال دماوند
ادامه مطلب

1394 گزارش صعود به قله خلنو

گزارش صعود به قله خلنو

معرفی:

قله خلنو(4380 متر) در استان تهران- شهرستان شمیرانات- بخش رودبارقصران- دهستان قصران واقع شده است.این قله بلندترین قله استان تهران است.در جنوب این قله روستای لالون ودر جنوب شرق آن روستای گرمابدرودر جنوب غرب آن روستای دربندسر قرار دارد.این قله بر روی خط الراس شمالی جنوبی قراردارد که برروی آن قله های : سرکچال –هرزه کوه- برج – خلنو کوچک- خلنو بزرگ- میش چال- سرخرسنگ- پلوان-پالون گردن- نرگس قر دارند.گیاهان منطقه: سیرک،گزنک-سرفیلی- خیارک-شمعدانی وحشی- آلاله-لاله الوان- پامچال و...می باشد.

شرح برنامه:

روزجمعه 08-03-1394 ساعت 5:00 صبح ازتهران به سمت فشم در شمال شرق تهران رهسپار شدم. بعد از ورود به فشم به میدانی رسید م . خروجی سمت راست آن به آبادی های روته-زایگان-لالان و گرمابدر ختم میشود ومسیر مستقیم به سمت میگون و شمشک میرود.پس به سمت راست پیچیدم. و با ادامه مسیر به روستای زایگان رسیده وبه سمت روستای لالون تغییر مسیر دادم.ساعت 6:15 با پارک ماشین  و آماده کردن کوله برنامه را آغاز نمودم.اندکی در کوچه باغ های لالون پیش رفته بودم که تیمی از باشگاه اسپیلت وارد منطقه شد.سرپرست آنها، آقای رضا خلیل آبادی – یکی از کوهنوردان خوب باشگاه اسپیلت-بود.پس ازاحوال پرسی گروه آماده حرکت شد.روبه شمال ازسمت چپ رودخانه لالون ازپاکوبی مشخص حرکت کردیم.من با فاصله ،در پشت گروه حرکت می کردم وازگیاهان وگل های بسیار زیبای منطقه عکاسی می کردم.گل های رنگارنگ ،شکوفه درختان ونغمه پرنده های آوازه خوان ،همگی تداعی کننده پردیسی رویایی بر روی زمین بود.با ادامه مسیردو بار مجبور به گذر ازعرض رودخانه شدیم.در نهایت ساعت 8:30 به چشمه "تلخ آب" رسیدیم وبرای صبحانه نیم ساعتی را توقف کردیم.پس ازصرف صبحانه روبه شمال به سمت گردنه "ورزاب " حرکت کردیم.ساعت 9:25 به آبشارلالون رسیدیم در اینجا سه نفر ازاعضا ازادامه مسیرانصراف دادند.بقیه گروه با ادامه مسیربا گام های استوار به سمت گردنه ورزآب راهی شدند.از بالای آبشار دو یال به سمت گردنه می رود.ما یال سمت راست را انتخاب کردیم.ساعت 11:25 به گردنه رسیدیم انجا متوجه شدم که یکی ازاعضای باشگاه اسپیلت بیماری MS دارد ودرحال تلاش برای آماده کردن خودش برای صعود به یک قله 7000 متری است ویک موسسه سویسی به همراه یک موسسه ایرانی( بیماریهای خاص) اسپانسر اوشده اند.به همت او آفرین گفتم.ازگردنه به دوتیم تقسیم شدیم.یک تیم ار مسیر قله برج و تیغه های ژاندارک به سمت قله اصلی حرکت کرد وتیم دو از مسیر"کاسه شرقی" اقدام به صعود نمود.من هم با تیم "کاسه شرقی" رهسپار شدم.با فرود به کاسه شرقی و سوار شدن بریال منتهی به قله خلنو بزرگ در نهایت ساعت 13:30 به قله رسیدیم.ازبلندای این قله سترگ تمام البرز مرکزی و خط الراس های آن ،دیده می شد.منظره ای فراموش نشدنی برذهنم نشت.نیم ساعتی راصرف عکاسی وانتظاربرای رسیدن تمام دوستان نمودم.با خداحافظی ازگروه من سریعتر اقدام به فرود نمودم.وازبرفچال بین قله خلنوبزرگ وخلنو کوچک به سرعت پایین رفتم ووارد کاسه شدم وبا ارتفاع گرفتن ساعت 15:00 به گردنه رسیدم واز آنجا دوباره ازبرفچال پایین رفتم.ساعت 15:40 به آبشارلالون وبا ادامه مسیر 16:10 به چشمه تلخ آب رسیدم آنجا نیم ساعتی برای صرف ناهار نشستم.پس ازصرف ناهاربه سمت پایین روانه شدم ودرنهایت ساعت 18:00 با رسیدن به روستای لالون برنامه ای بهاری وسنگین به پایان رسید.

نکات برنامه:

-          بهترین زمان صعود این قله خرداد ماه می باشد.

-     هنگام بازگشتن از فشم به تهران ترافیک سنگینی وجود دارد.شاید با انتخاب روزوساعت مناسب  بتوان از این ترافیک گریخت.

-          زمان لازم از تهران تا روستای لالون   1:30  ساعت

-          ارتفاع مبداء صعود=2400 متر

-          ارتفاع قله=4380 متر

-          زمان طی شده برای صعود 7:00 ساعت (با احتساب 30دقیقه برای صرف صبحانه)

-          زمان طی شده برای فرود 4:00 ساعت (با احتساب30 دقیقه برای صرف ناهار)

-          مسافت پیموده شده(رفت و برگشت)=20 کیلومتر

 

 مسیر سبزرنگ طی شد

برای دیدن عکسهای بیشتر به ادامه مطلب مراجعه کنید

 

برچسب‌ها: گزارش برنامه, بلندترین قله هر استان
ادامه مطلب

1394 گزارش صعود به قله شیرکوه

گزارش صعود به قله شیرکوه

معرفی:

قله شیرکوه(4070 متر)  در استان یزد - شهرستان تفت– بخش مرکزی- دهستان پیشکوه  واقع شده است.این قله بلندترین قله استان یزد می باشد.در غرب ای قله روستای باغ مهدی، درجنوب غرب آن روستای بردستان، در شرق آن روستای ده بالا و در شمال غرب آن روستای دره شیر واقع است.پوشش گیاهی درختچه زرشک ،سریش،آلیوم،خیارک ،جاشیر ،آویشن و... می باشد.

شرح برنامه:

پنج شنبه 31-02-1394 ساعت 16:00 ازتهران برای صعود قله شیرکوه راهی شدیم.ازشهرهای قم- کاشان-اردستان- نایین- اردکان گذشته نرسیده به شهر یزد به سمت شهرتفت تغییر مسیردادیم واز آنجا به سمت روستای ده بالا رهسپار شدیم. ساعت 24:00 به آنجا رسیدیم وبعد ازخوردن شام درنهایت ساعت 1:00 بامداد 01-03-94 بخواب رفتیم.صبح ساعت 6:00 برنامه صعود آغاز گردید.ابتدا رو به غرب حرکت کردیم وپس ازاتمام باغات روستا به راست- رو به شمال- پیچیدیم ووارد دره ای شدیم با ادامه مسیر در انتهای دره چندین درخت وجود داشت از آنجا رو به غرب سوار بریالی شدیم وبا رسیدن به تابلو سبزرنگ اززیردیواره ها وارد پاکوبی شدیم که رو به غرب امتداد داشت.در انتهای دیواره ها رو به شمال وارد دره ای شدیم که به محلی به نام "تابستان خانه" می رسد.در آنجا چشمه ای به همین نام موجود است.در کنار چشمه برای صرف صبحانه نیم ساعتی اطراق کردیم.پس ازصرف صبحانه ساعت 8:30 به سمت دره "نجیب" ادامه مسیر دادیم این دره شیب تندی دارد با صعود این دره به بالای یال منتهی به جانپناه رسیدیم ودرنهایت با عبورازپاکوب کاملا مشخص ساعت 9:30 به جانپناه شیرکوه رسیدیم.درآنجا دوجانپناه قدیمی با مصالح سنگی وجود دارد که هر کدام حدود 10 نفر گنجایش دارد .جدیدا یک جانپناه با مصالح پیش ساخته – آلومینومی- احداث شده است که گنجایش 25-30 نفر را دارد.با استراحتی کوتاه به سمت قله روانه شدیم.پاکوبی مشخص تا قله ادامه دارد.درنهایت ساعت 11:00 به قله رسیدیم.نسیمی خنک می وزید در زیرتابلو قله تخته سنگ بزرگی وجود دارد.آنجا نیم ساعتی در زیرنور آفتاب خوابیدیم. با گرفتن چند عکس یادگاری ساعت 11:40 به سمت جانپناه پایین رفتیم.ساعت 12:15 به جانپناه رسیدیم وبدون توقف به سمت چشمه "تابستان خانه" پایین رفتیم .هوا کمی گرم شده بود.ساعت 12:45 به آنجا رسیدیم وبا ادامه مسیر درنهایت ساعت 14:00 بارسیدن به محل پارک ماشین برنامه ای دیگر به پایان رسید.

افراد شرکت کننده:

مهران حیدرخانی- امیر کلهر

نکات برنامه:

-                       بهترین زمان برای صعود این قله اردیبهشت ماه است.

-                       کل مسیردارای پاکوب می باشد و بجز دره نجیب یافتن مسیرکار چندان مشکلی نیست.

مسافت پیموده شده(رفت وبرگشت): 16 کیلومتر

ارتفاع مبدا صعود:2500 متر

ارتفاع قله:4070 متر

مدت زمان صعود 5:00(با احتساب نیم ساعت صرف صبحانه)

مدت زمان فرود 3:00(با احتساب نیم ساعت صرف ناهار)

 

 

 

مسیر آبی رنگ طی شد

 برای دیدن عکسهای بیشتر به ادامه مطلب مراجعه کنید

 

برچسب‌ها: گزارش برنامه, بلندترین قله هر استان
ادامه مطلب

1394گزارش صعود به قله کرچان

گزارش صعود به قله کرچان

معرفی:

قله کرچان (3780 متر) در استان البرز-شهرستان کرج-بخش آسارا-دهستان نساء قرار دارد.در جنوب این قله روستای کیاسر،در جنوب شرق آن روستای همه جا ،در شمال آن روستای کهن ده و در شر ق آن آبادی حسنکدر قرار گرفته است.

مسیر های صعود:

1- مسیر جنوبی :

الف) روستای کیاسیر- یال نرمه خاک- گرده های سنگی (دردنده)- یال جنوبی-قله کرچان

ب) روستای کیاسیر – نرسیده به روستا- یال خاک سرخ - قله کرچان

 (این مسیرمناسب زمستان است)

2- مسیرشرقی: روستای حسنکدر- یال شرقی- قله کرچان

3- مسیرجنوب شرقی: روستای همه جا- یال جنوب شرقی- قله کرچان

 

شرح برنامه:

جمعه صبح 04- 02-94 ساعت 5:00 برای صعود به قله "کرچان"(3780 متر) از تهران به سمت کرج رهسپار شدیم.ازجاده مخصوص وارد کرج شده وبعد از گذشتن از  پل خواب و آسارا وارد جاده ای در سمت چپ شدیم که با شیبی تند به روستای کیا سر منتهی می شد.بر سر این جاده تابلو کیا سر نصب است. با رسیدن به روستا وآماده کردن کوله ساعت 7:15 برنامه صعود آغاز گردید.ما ازداخل باغات به سمت گرده های سنگی رفتیم.درختان شکوفه داده بودند وپرندگان در حال آوازبودند. منظره ای بهشتی خلق شده بود ما با دیدن این همه زیبایی مست وسرخوش شده بودیم.بعد ازعبور ازداخل باغها به ابتدای یال منتهی به گرده های سنگی رسیدیم که به آنجا نرمه خاک می گویند.  بعدا متوجه شدیم که مسیرپاکوب ازبالای روستا (غرب) به سمت منبع آب میرود ونرسیده به منبع آب با عبور ازجویباری کوچک به سمت راست می رویم وسوار بر یالی می شویم که مستقیما وارد دهلیزهای سنگی می شود.متذکر می شوم که این دهلیز ها بصورت شن اسکی (بهتر است بگوییم قلوه سنگ اسکی) و دارای شیب بسیار تند می باشد ومی بایست دست به سنگ شد.ساعت 8:00 به ابتدای دهلیزها رسیدیم وبرای صبحانه نیم ساعتی را اطراق نمودیم.پس از صرف صبحانه وارد گرده های سنگی شدیم از دهلیزی بنام دردنده عبورکردیم.درطول مسیر پارچه های زرد و قرمزی رادیدیم که نشانه ای ازدرستی مسیر بود (تعدادشان کم بود).بعد از عبور از حوض چال در نهایت ساعت 9:15 از گرده ها خارج شیدیم.از اینجا به بعد مسیربا شیبی حدودا 40-30درجه ادامه می یابد.با عبور ازچند قله نما ساعت 11:30 به قله رسیدیم.باد خیلی شدیدی می وزید شاید سرعت باد60-70 کیلومتر درساعت بود.بطوریکه باتوم های ما براثر باد بصورت افقی در آمده بود وانگار کسی داشت ما را هل می داد.با گرفتن چند عکس فورا به سمت پایین روانه شدیم.نرسیده به گرده های سنگی یک گروه 8 نفره در حال استراحت بود ازما راجع به مسیر سوال کردند .معلوم بود که قادر به ادامه مسیرنیستند.با توجه به اینکه هواهم رو به خرابی بود از آنها خواستیم که برگردند.به آنها برای برگشت ازدهلیز ها کمک کردیم.تیم کم تجربه ای بودند.انتخاب این مسیربرای آنها کاملا اشتباه بود واحتمال بوجود آمدن حادثه برایشان زیاد بود.درنهایت ساعت 13:30 ازدهلیزها خارج شدیم وبا پایین آمدن ازیال منتهی به روستا در ساعت 14:20 به روستا رسیدیم.این چنین یک برنامه خوب به پایان رسید.

افراد شرکت کننده: مهران حیدرخانی-امیر کلهر

نکات برنامه:

-     صعود وفرود به این قله ازمسیر گرده های سنگی نیازبه آشنایی با سنگ نوردی دارد وکلا مسیر مناسبی برای افراد کم تجربه نمی باشد.

-     سرپرستان برنامه ها با توجه به توان اعضای گروه باید یک قله ومسیرصعود را انتخاب کنند وگرنه با محاسبه و انتخاب اشتباه باعث بروزحادثه خواهند شد.

ارتفاع مبداء صعود:2270 متر

ارتفاع قله:3780 متر

زمان طی شده برای صعود= 4:30 ساعت(با احتساب نیم ساعت برای صبحانه)

زمان طی شده برای فرود =2:30 ساعت((با احتساب نیم ساعت برای ناهار)

مسافت پیموده شده(رفت و برگشت)= 8کیلومتر

 

 مسیر های صعود

مسیر آبی رنگ طی شد

 

روستای کیاسر -مبداء صعود

گرده های سنگی که باید ازدهلیز های آن دست به سنگ عبور شود 

 گرده های سنگی که باید ازدهلیز های آن دست به سنگ عبور شود 

مسیر صعود بعد از گرده های سنگی

بر فراز قله - مهران حیدرخانی- امیر کلهر

  سينه سرخ ایرانی ( White-throated Robin)  

 زرده پره یا سهره

بلبل Common Nightingale

 Lamium amplexicaule

Capsella bursa-pastoris

 شکوفه های درختان درابتدای مسیر

برچسب‌ها: گزارش برنامه

گزارش صعود به قله بلقیس

گزارش صعود به قله بلقیس

معرفی:

قله بلقیس (3340 متر) درمرزمشترک دو استان زنجان وآذربایجان غربی- مرز مشترک دو شهرستان "ماه نشان" و "تکاب"– مرز مشترک دو بخش "انگوران" و "تخت سلیمان"– و مرز مشترک دو دهستان" انگوران" و"چمن" واقع است.این قله بلندترین قله استان زنجان می باشد. درشمال آن روستای" علم کندی"، در شرق "یاستی قلعه"، در جنوب غرب آن روستا "نصرت آباد"،درغرب روستای" قینرجه"و"چراغ تپه" ودر جنوب آن آبادی"قراولخانه" قرار دارد.

شرح برنامه:

روزپنجشنبه 27-01-94 ساعت 5:00 از تهران با یک مینی بوس ،برای صعود قله بلقیس راهی شدیم. ازشهرهای کرج،قزوین،زنجان گذشته،بعد بسمت شهر"دندی "روانه شدیم با عبورازشهردندی وگذشتن از روستای "شیخ لر" در نهایت ساعت 14:00 به روستای "نصرت آباد" رسیدیم.با توجه به هماهنگی های انجام شده ازقبل در این محل یک سوئیت برای شب مانی اجاره شده بود.بعد از صرف نهار ازجاذبه های دیدنی این منطقه شامل زندان سلیمان وآتشکده دوره ساسانی و... بازدید کردیم.بی نهایت لذت بخش بود.شبی رابه صبح رسانده وبا آماده کردن کوله ها ساعت 5:30 به سمت مبدا صعود –قراولخانه- راهی شدیم ساعت 6:00 بارسیدن به محل صعود آغاز گردید.هوا هنوزتاریک بود.با قدم های آهسته رو به شمال ،از سمت راست رودخانه حرکت کردیم.بعد ازمدتی پیمایش، به سمت چپ رودخانه رفتیم وبا ادامه مسیرساعت 7:00 به تلاقی دو رود رسیدیم.در اینجا دوباره به سمت دیگر رودخانه رفتیم ودر چمنزار سرسبزی برای صبحانه اطراق نمودیم.پس از صرف صبحانه ،ازیالی که پاکوب مالرویی روی آن مشخص است بالا رفتیم با ادامه این یال به یک گردنه کوچک رسیدیم از این گردنه جاده خاکی در بالا دست دیده می شد.در اینجا استراحتی کوتاه نمودیم وپس ازحرکت مجدد ،آرام آرام با تراورس (کمر برکردن) به سمت جاده خاکی بالا رفتیم.تابلوی "منطقه حفاظت شده انگوران" در زیر قله نصب شده است.ازاینجا دو تیم شدیم یک تیم به سمت قله جنوبی روانه شد وتیم دیگر به سمت قله شمالی.تیم شمالی در ساعت 11:00 برفراز قله بود وارتفاع قله شمالی(3341 متر) با GPS اندازه گیری شد.بر فراز قله شمالی یک "بنچ مارک" (یک میله فولادی برای اندازه گیری های سازمان نقشه برداری) وجود دارد. تیم جنوبی در ساعت 11:10 برفراز قله بود وارتفاع قله جنوبی(3327 متر) با GPS اندازه گیری شد.بر فراز قله جنوبی یک اثر تاریخی وجود دارد.در نهایت هر دو تیم با استراحتی کوتاه وگرفتن عکس ساعت 11:30 به سمت پایین روانه شدیم.با رسیدن به گردنه برای خوردن تنقلات وتجدید قوا استراحتی کوتاه کردیم ودوباره به سمت پایین روانه شدیم.در مسیر با دیدن گل های زنبق- فیکاریا-نجم آبی سان- نجم طلایی و... ذهن وروحمان تازه شد.ساعت 13:40 به محل تلاقی دو رودخانه رسیدیم آنجا نیزکمی استراحت کرده وبا ادامه مسیردر نهایت ساعت 15:00  به "آرامگاه سیدفرهادمیرزا " رسیدیم.با توجه به هماهنگی قبلی توسط سرپرست برنامه، میزبان ما در نصرت آباد ،آش دوغ محلی را تدارک دیده بود با خوردن آش دلی از عزا درآوردیم.بعد ا ز اتمام برنامه در آن هوای خنک خوردن آش داغ خیلی لذت بخش بود.این ابتکار سرپرست برنامه ،فوق العاده بود واین چنین برنامه ای بهاری وبسیار زیبا به پایان رسید.

سرپرست برنامه:آقای سعید صبور

سرپرست بانوان: مینو ضابطیان  

افراد شرکت کننده:

امیر ناصر پوررسول- مرتضی چراغعلی -مریم سیفی-علی غلامی -ادوین آژند - مهران حیدرخانی  - الهه جوانمرد- هادی فرهادی- ندا ترابی  -  سعید رحیمی  -  امیر کلهر- علی منفرد  - محیا صادقی- حسام صالحی- آرش عباسپورتهرانی-محمد بلبلی

نکات برنامه:

-          سرپرستی بسیار عالی آقای صبور و خانم ضابطیان.

-          اگر از مینی بوس برای سفرهای طولانی استفاده می کنید حتما به کیفیت و کمیت صندلی های آن توجه ویژه داشته باشید.

مسافت پیموده شده(رفت وبرگشت): 16کیلومتر

ارتفاع مبدا صعود:2290 متر

ارتفاع قله:3340 متر

مدت زمان صعود 5:30(با احتساب نیم ساعت صرف صبحانه)

مدت زمان فرود 3:30(با احتساب نیم ساعت صرف ناهار)

 

مسیر آبی رنگ طی شد

 برای دیدن عکسهای بیشتر به ادامه مطلب مراجعه کنید

 

برچسب‌ها: گزارش برنامه, بلندترین قله هر استان
ادامه مطلب

1394گزارش صعود به قله خون کهار

گزارش صعود به قله خون کهار

معرفی:

قله خون کهار (3380 متر) در استان البرز- مرز مشترک دو شهرستان "ساوجبلاغ" و "کرج"– مرز مشترک دو بخش "چندار" و "آسارا"– و مرز مشترک دو دهستان" برغان" و"آدران" واقع است. درشمال شرق آن روستای" نشترود"و"ورزن"، در شرق "پل خواب"و در جنوب غرب آن روستا "دروان" قرار دارد.

شرح برنامه:

روزجمعه 21-01-94 ساعت 5:20 از تهران برای صعود قله خون کهار ازجاده مخصوص کرج وارد شهرکرج شده به سمت رجایی شهر وباغستان رفته وازآنجا به سمت روستای آتشگاه روانه شدیم ،از آتشگاه به سمت روستای دروان – مبدا صعود- حرکت کرده وساعت 6:45 به ابتدای روستا رسیدیم.در ابتدای این روستا نگهبانی وجود دارد وبرای ورود به روستا از قبل می بایست هماهنگی صورت گیرد وگرنه اجازه ورود داده نمی شود! پس از پارک ماشینها وآماده کردن کوله ها ساعت 7:00 صعود از کنار رودخانه دروان آغاز گردید.رو به شمال از سمت چپ( غرب) رودخانه با گامهای آهسته حرکت کردیم بعد از اندکی به یک دو راهی رسیدیم که تابلویی با عنوان شهید گودرزی بر سرآن نصب شده بود به سمت راست رفته و با رسیدن به اولین دره در سمت راست به طرف دیگر رودخانه رفته وسوار بر یالی شدیم که به خط الراس قله خون کهارمنتهی  می شود. در ابتدای مسیر برای صرف صبحانه اطراق کردیم.پس از صرف صبحانه حرکت آغاز گردید.این یال شیب تندی داشت وبعضی از افراد را دچار چالش کرده بود.در نهایت ساعت 11:00 بر بالای این یال رسیدیم وبا ادامه مسیرساعت 12:30 بر فراز قله خون کهار بودیم.استراحتی کوتاه کرده وعکس دسته جمعی گرفتیم.ازآنجا به سمت گردنه سیادرفرود رفته ودرادامه ازشیب بسیار تندی اقدام به فرود کردیم و درنهایت ساعت 15:30 به کف دره رسیدیم.برای نهار نیم ساعتی در کنار درختان بید نشستیم.هر کسی غذای خود را در سفره گذاشت وبصورت اشتراکی ناهار خورده شد.ساعت 16:00 به سمت روستا حرکت کردیم.در ابتدای مسیر برای گذشتن از رودخانه با استفاده ازیک تنه درخت پلی ساختیم ویکی یکی از روی رودخانه خروشان گذشتیم.در نهایت بعد از گذشتن از باغات روستا ساعت 18:00 با رسیدن به کنار ماشینهایمان برنامه ای بهاری و شیرین به پایان رسید.

افراد شرکت کننده:

 مهران حیدرخانی- رضا زند-نیما اسماعیلی- طیبه رنجبریان- رضا حبیبی- حسین عباسی- جواد سرخوش

نکات برنامه:

-          برای ورود به روستای دروان نیاز به مجوز است.

-          مسیر نرمال صعود به قله از روستای نشترود می باشد.

مسافت پیموده شده(رفت وبرگشت): 14کیلومتر

ارتفاع مبدا صعود:2150 متر

ارتفاع قله:3380 متر

مدت زمان صعود 5:30(با احتساب نیم ساعت صرف صبحانه)

مدت زمان فرود 5:00(با احتساب نیم ساعت صرف ناهار)

 

 

 مسیر آبی صعود و مسیر سبز رنگ فرود را نشان می دهد

 روستای دروان

 دو راهی که باید به سمت راست برویم

 ریواس   (Rheum)

یال منتهی به خط الراس قله

 دریاچه سد امیرکبیر از فراز یال خون کهار

تخته سنگ های ورقه ورقه شده بر اثر عوامل جوی

چکاوک شاخدار

در راست قله کهار ودر وسط قله ناز 

بر فراز قله: از راست: طیبه رنجبریان-رضازند- جواد سرخوش- حسین عباسی- رضا حبیبی- نیما اسماعیلی-مهران حیدرخانی

 گیاهان زیبای منطقه نام:گل مرغی-آلاله برف زی -Ficaria kochii-

گیاهان زیبای منطقه نام: احتمالا Sobolewskia clavata

 

برچسب‌ها: گزارش برنامه

1394گزارش صعود به قله عرقچین

گزارش صعود به قله عرقچین

معرفی:

قله عرقچین( 2780 متر)  در استان تهران- شهرستان شمیرانات - بخش رودبارقصران – دهستان رودبارقصران  واقع است.

شرح برنامه:

روزجمعه 14-01-94 ساعت 13:30 به قصد صعود قله عرقچین به سمت داراباد روانه شدم.پس ازپارک ماشین ساعت 14:10 صعود را آغازنمودم.سمت راست به سمت کافه قیدی واز آنجا قله دارابادمیرود.امامن از کنار سرویسهای بهداشتی پارکینگ داراباد به سمت دکلهای برق بالا رفتم.ابتدای مسیر شیب تندی داشت.ازگلهای بسیار زیبای مسیرکه نوید بهار هستند ،چندین عکس گرفتم تا بادیدن دوباره آنها یاد و خاطر این صعود زنده شود.با رسیدن به محل نگهبانی پارک جنگلی رحمان آباد وارد پاکوبی شدم که به سمت منبع آب زمینی می رفت.این منبع آب برای آبیاری پارک جنگلی احداث شده است.در کنار این منبع سنگ یادبودی برای یک کوهنوردنصب است.ایشان در همین محل با ایست قلبی فوت کرده اند.با استراحتی کوتاه وخوردن آب به سمت قله عرقچین رهسپار شدم.این مسیرراخیلی دوست دارم.بسیار خلوت است وسکوت وآرامش کوه را در این مسیرزیبا می توان تجربه کرد.به آرامی ازشیب تندی بالا رفتم وسوار بریال منتهی به قله عرقچین شدم.با ادامه مسیرساعت16:45 به قله رسیدم.صدای گوش نوازجویباران و مناظر زیبای مسیرهرکوهنوردی را مسحور خود می کرد.چکاوکان نغمه سر داده بودند خلاصه محشری برپا بود.از پرندگان آنجا عکس و فیلم گرفتم ودقایقی را غرق درطبیعت شدم.با استراحتی کوتاه ساعت 17:00 به سمت پایین حرکت کردم.از همان راه آمده بازگشتم و ساعت 19:00 به محل پارک ماشینم رسیدم.این چنین برنامه ای بهاری و بسیاردلچسب به پایان رسید.

نکات برنامه:

مسافت پیموده شده رفت وبرگشت : 7 کیلومتر

ارتفاع مبدا صعود:1630 متر

ارتفاع قله:2780 متر

مدت زمان صعود 2:35

مدت زمان فرود 2:00

 

مسیر آبی طی شد

مسیرصعود قله داراباد از کافه قیدی

پیرگیاه (زلف پیر)( Sencio vulgaris)

 نجم طلایی (زرد)  ( Gagea liotardii)

 

 پارک جنگلی رحمان آباد

 

درختان کاج پارک جنگلی

مسیر صعود قله کلک چال از قله عرقچین

جانپناه داراباد

بر فرازقله عرقچین 

 

عقابی باشکوه در پرواز

چکاوک شاخ دار-     Horned Lark   یا shore lark

شکوفه درخت بادام کوهی(بخورک)(بادمشك)(الوک)(Amygdalus scoparia)

 

نام های دیگر بادام کوهی :

در آذربایجان و زنجان به آق چالی - قره چالی شهرت دارد

در لرستان و بختیاری به ارژن - آرجن شهرت دارد

در کردستان به تنگیس و تنگیز شهرت دارد

در فارس بخورک - اخرک نامیده می شود

 

برچسب‌ها: گزارش برنامه, صعود انفرادی

1394گزارش صعود به قله شیرباد

گزارش صعود به قله شیرباد

معرفی:

قله شیرباد 3310 متر  در استان خراسان رضوی- شهرستان نیشابور -بخش مرکزی   -دهستان فضل    واقع است.این قله بلندترین قله استان  خراسان رضوی است.اين قله در رشته کوه بينالود در سمت جنوب شرقي مشهد قرار دارد.علت نام گذاري اين کوه به اين نام آن است که در بين دو دشت نيشابور و مشهد قرار گرفته است و به علت شرايط جوي در تمام مدت سال داراي بادهاي بسيار تند و سرد مي باشد. در جنوب غرب این قله روستای بوژان وسوقند درجنوب آن روستای داس در شمال شرق روستای زشک در شمال روستای پایه در غرب روستای برف ریز قرار دارند.گیاهان منطقه پیازکوهی- سریش آویشن و... می باشد.

مسيرهاي متفاوتي براي صعود اين قله وجود دارد که ميتوان از بوژان نيشابور ، خط الراس فلسکه- شير باد ، چشمه سبز گلمکان ، روستاي کاهو وسپس دولت آباد و معروف ترين مسير آن يال سنگي از انتهاي روستاي زشک نام برد.

شرح برنامه:

روزیک شنبه 09-01-94 ساعت 17:00 ازتهران با یک دستگاه اتوبوس به قصد صعود به قله شیرباد (3310 متر) به سمت شهرنیشابورروانه شدیم.از شهرهای گرمسار-سمنان-دامغان-شاهرود و سبزوارگذشته وساعت 5:30 صبح به شهر نیشابوررسیدیم.پس ازپیوستن چند تن از همنوردان به ما به سمت روستای بوژان رفتیم آنجا تیمی چهار نفره ازگروه پیام نیشابوربه ما پیوستن وزحمت راهنمایی مسیربا آنها بود.ساعت 6:10 پس از یک معارفه کوتاه صعود آغازگردید.در میانه راه بارسیدن به چشمه کلاغ چین چهار نفر از اعضای گروه بینالود به سرپرستی آقای امین الرعایا به ما پیوستند بعد از معارفه با ادامه مسیر ازکنار رودخانه بوژان روبه شمال شرق تیم 40 نفره ما با شنیدن آواز پرندگان وصدای گوش نوازرودخانه ودیدن مناظربهاری حاشیه رودخانه پس ازیک ساعت کوهپیمایی به یک دوراهی رسید.به سمت راست پیچیدیم ووارد دره شکرآب شدیم.ساعت 8:10 به چشمه شکرآب رسیدیم.برای خوردن صبحانه نیم ساعتی آنجا نشستیم.تعدادی از نفرات تصمیم به بازگشت گرفتند وبقیه اعضا از شیب تندی بالا رفته تا به بالای خط الراس فرعی رسیدیم.از اینجا تیم به دو گروه تقسیم شد.روبه شرق ،اولین گروه با سرعت بیشتری به صعود ادامه داد ودومین گروه با قدم های آهسته تربه  تلاش خودادامه داد.ساعت 11 به خط الراس اصلی رسیدیم واز آنجا رو به شمال ،با فرازوفرودهای بسیار بالاخره ساعت 13:30 به قله شیرباد رسیدیم.تیم 5 نفره ما در انتظار بقیه ماند.در نهایت همنوردان ساعت 14:00 به قله رسیدند ومورد استقبال ما قرارگرفتند.بعدازاستراحتی کوتاه وگرفتن عکس یادگاری به سمت پایین روانه شدیم.مسیربرگشت دوباره ازروی خط الراس با فرازونشیبهای بسیار توام بود.درمیانه راه ساعت 16:00 توقفی 20 دقیقه ای برای ناهارداشتیم.پس ازصرف نهاردوباره حرکت آغازشد وساعت 17:45 به بالای چشمه شکرآب رسیدیم وبا فرود ازشن اسکی به محل چشمه رسیدیم.دوستان نیشابوری لطف کرده وبرای تیم چای آماده کرده بودند.با خوردن چای واستراحتی کوتاه دوباره به سمت روستا روانه شیدیم همزمان باتاریک شدن هوادر نهایت ساعت 19:00 به محل پارک ماشین رسیده وبرنامه ای دشوارولی بسیار دلچسب به پایان رسید.

سرپرست برنامه: سعید صبور

سرپرست بانوان: مینو ضابطیان  

افراد شرکت کننده:

مصطفی زند وکیلی- امیر ناصر پوررسول-هادی اسلامی-محمد جواد داننده-آرزو حسینی - مهسان امینی - مرتضی چراغعلی -مریم سیفی-زهرا هویدافر-علی غلامی -ادوین آژند- محمود بیات- شایان پوستی  - فرزانه ثروت- محمد رضا اشراقی- مهران حیدرخانی  - الهه جوانمرد- هادی فرهادی- ندا ترابی  - فرزانه یونسی  - مسعود صالحی  - ایرج فدوی  -معصومه شیخ مرادی  - خدیجه شیخ مرادی  - سعید رحیمی  - وجیهه مهربانی  - امیر کلهر- علی منفرد  - کورش حکیمی- فاطمه علی محمدی- محیا صادقی- سپهر صبور

نکات برنامه:

-     با توجه به آب وهوای متغییر منطقه و مسافت مبداء صعود تا قله، صعود یک روزه زمستانه قله  کاری دشوار است ونیاز به شرایط جسمانی مناسب دارد.

مسافت پیموده شده رفت وبرگشت : 21 کیلومتر

ارتفاع مبدا صعود:1610 متر

مدت زمان صعود 8:00 (با احتساب نیم ساعت صرف صبحانه)

 مدت زمان فرود 4:30 (با احتساب نیم ساعت صرف ناهار )

 

مسیر آبی رنگ طی شد

 برای دیدن عکسهای بیشتر به ادامه مطلب مراجعه کنید

 

برچسب‌ها: گزارش برنامه, بلندترین قله هر استان
ادامه مطلب

1393 گزارش صعود به قله یخچال

گزارش صعود به قله یخچال

معرفی:

قله یخچال (3580 متر) در استان همدان- مرز مشترک دو شهرستان "همدان" و "تویسرکان"– بخش مرکزی– و مرز مشترک سه دهستان" ابرو" و"حیقون نبی" و"کرزان رود" واقع است.این قله بلندترین قله استان همدان است.درشمال شرق آن روستای" خاکو"، در شمال آن شهرهمدان ودر غرب روستای "گشانی" در جنوب غرب آن روستا های "بابا پیر" و"قلعه نوروز" ودر جنوب آن روستای "آرتیمان" ودر شرق آن روستای"سیمین" قرار دارد.

شرح برنامه:

روزپنجشنبه 21-12-93 ساعت 15:30 ازمیدان آزادی تهران برای صعود قله یخچال راهی شدیم.چون یکی از اعضای گروه در شهر قم بود به سمت قم روانه شدیم بعد ازسوار کردن نفر پنجم گروه به سمت شهر اراک حرکتمان را ادمه دادیم.برای صرف شام وارد شهر اراک شدیم وپس ازصرف شام به سمت روستای "پری" (روستایی در شهرستان ملایر) رفتیم.ساعت 10:30 به روستا رسیدیم ودر خانه پدری یکی ازهمراهان شبی را به صبح رساندیم.صبح پس ازتشکری ویژه بابت مهمان نوازی گرمشان با ایشان خداحافظی کرده وساعت 5:00 به سمت شهر همدان روانه شدیم.در نهایت ساعت 7:15 به دره مرادبیک درهمدان رسیدیم وبا آماده کردن کوله ها و خوردن نان وپنیرصعودمان در ساعت 7:30 آغاز گردید. قرار بود تا من به عنوان راهنما و سرپرست برنامه انجام وظیفه کنم.در ابتدا رو به جنوب ازکوچه باغ های دره مرادبیک عبور نمودیم .متا سفانه همنوردان هر رهگذری را که می دیدند ازاوراجع مسیرسوال می کردند.این موضوع باعث سردرگمی شده بود. در حین مسیر دوباره همنوردان را جمع کردم واز ایشان خواستم که یک سرپرست برای برنامه انتخاب کنند تا برنامه ازانسجام برخوردار شود.آنها دوباره برسرپرستی من تاکید کردند.بعد ازساعتی به یک دو راهی رسیدیم که مسیرسمت راست به منطقه ای بنام ییلاق میرود و مسیر سمت چپ به سمت جانپناه قله یخچال.وارد دره سمت چپ شده با گامهای آهسته ازکنار رودخانه از روی پاکوب به سمت جانپناه اول- جانپناه ایزدی- روانه شدیم .این جانپناه توسط خانواده مرحوم حسن ایزدی ساخته شده است.ایشان در مسیر جنوبی دماوند سرما زده شده وفوت می کنند.روحش شاد.ساعت 10:00 به جانپناه ایزدی رسیدیم وتصمیم گرفتیم که یکسره به جانپناه دوم برویم.با اضافه کردن لباس ازمسیرپرچم ها به سمت پناهگاه روانه شدیم.هوا به شدت مه آلود بود وکم کم بوران شروع شد. در ساعت 11:30 به  پناهگاه رسیدیم. این پناهگاه در سال1384 ساخته شده وبه همت کوهنوردان همدانی ،بسیار تمیز ومرتب است.کف آن را موکت کرده اند و دارای کفش کنی است.یعنی در هوای سرد باید گتر و کفش ها را در آوریم! چهارنفر ازکوهنوردان همدانی درپناهگاه بودند.با آنها احوال پرسی کرده و نیم ساعتی را برای تجدید قوا استراحت کردیم.من پناهگاه خارج شدم بعد ازبازگشتم به پناهگاه متوجه شدم که همنوردان ازیکی از کوهنوردان همدانی خواهش کرده اند که ما را تا قله راهنمایی کند.این موضوع بدون هماهنگی با من-سرپرست برنامه- صورت گرفته بود بنابراین از اینکار خوشم نیامد.اما چیزی به آنها نگفتم.ساعت دوازده به جلو داری آقای میثم احمدی- از کوهنوردان خوب همدان- به سمت قله یخچال روانه شدیم .هوا به شدت مه آلود وبورانی بود.باد با سرعت زیاد(50 یا 60- کیلومتردر ساعت) می وزید.ابتدا به سمت قله "گوویره" رفتیم .در میانه راه یکی ازهمنوردان چندبار پایش گرفت .یکی دیگر از همنوردان دچار کمبود انرژی وخستگی مفرط شده بود.ازاینرو تیم مجبور به توقف های مکرر میشد و آهسته حرکت می کردیم.در نهایت در یک هوای خراب در ساعت 14:15 به قله یخچال رسیدیم.از آقا میثم همگی تشکری ویژه کردیم.آفرین براین کوهنورد که حاضر شد با اینکه قصد صعود نداشت بخاطر دیگر کوهنوردان این چنین خودش را به زحمت بیندازد.با گرفتن چند عکس واستراحتی کوتاه به سرعت به سمت پناهگاه پایین رفتیم.ساعت 15:40 به پناهگاه رسیدیم.دوباره با استراحتی کوتاه به سمت مبدا صعود پایین رفتیم .هوا خوب شده بود وسرعت فرود ما هم خوب بود در نهایت ساعت 18:30به کنار ماشینمان رسیدیم واینچنین برنامه ای دلچسب به پایان رسید.

افراد شرکت کننده:

 محمود بیات- مهران حیدرخانی(سرپرست)- مصطفی زند وکیل- علی منفرد- محمد زینعلی

نکات برنامه:

-     با توجه به آب وهوای متغییر منطقه و مسافت مبداء صعود تا قله، صعود یک روزه زمستانه قله یخچال کاری دشوار است ونیاز به شرایط جسمانی مناسب دارد.

-     در برنامه های گروهی می بایست یک سرپرست انتخاب شود وطبق اصول کوهنوردی بقیه اعضاء موظف به هماهنگی با سرپرست هستند.در تیم ما در بعضی از مواقع این کار به درستی انجام نشد.

مسافت پیموده شده(رفت وبرگشت): 18 کیلومتر

ارتفاع مبدا صعود:2150 متر

مدت زمان صعود 6:30(با احتساب نیم ساعت صرف صبحانه)

مدت زمان فرود 4:00(با احتساب نیم ساعت صرف ناهار)

 

مسیر آبی رنگ طی شد.

 برای دیدن عکسهای بیشتر به ادامه مطلب مراجعه کنید

 

برچسب‌ها: صعود زمستانه, گزارش برنامه, بلندترین قله هر استان
ادامه مطلب

1393 گزارش صعود به قله توچال از پارک جمشیدیه

گزارش صعود به قله توچال از پارک جمشیدیه

معرفی:

قله توچال (3960 متر) در استان تهران- شهرستان شمیرانات - بخش رودبار قصران– دهستان رودبار قصران واقع است.در جنوب این قله آبادی پس قلعه وشهر تهران و درشمال آن روستا های ایگل وآهار قرار  دارند.

شرح برنامه:

روزپنج شنبه 16-11-1393 ساعت 6:00 صبح ازدرب باشگاه دماوند به سمت پارک جمشیدیه در شمال  تهران رهسپار شدیم.ساعت 7:15 پس از پیاده شدن ازمینی بوس و تقسیم بارهای گروهی ساعت   7:30ازپارک جمشیدیه به سمت پناهگاه کلکچال راهی شدیم.در میانه راه تیم سرپرستی جلسه معارفه را برگزار نمود.با ادامه مسیرساعت 10:15 به پناهگاه کلکچال رسیدیم.بعد از صرف صبحانه ساعت 10:50 آماده حرکت شدیم.سرپرست برنامه در خصوص کلنگ کوهنوردی ونحوه حمل آن به اعضای گروه ،توضیحاتی ارایه دادند.ساعت 11:10 به سمت گردنه لوپهنه حرکت کردیم.گروه با گامهای آهسته کم کم ارتفاع گرفت ودر نهایت ساعت 12:30 به گردنه رسیدیم با استراحتی کوتاه به سمت قله کلکچال حرکت کریم باتوجه به اینکه تعداد اعضای گروه زیاد بودحرکت تیم کند و آهسته بود.در نهایت بعد از گذرازخط الراس ساعت 15:00به قله کلکچال اصلی رسیدیم وبا عبور از قله فرعی به سمت گردنه پیاز چال فرود رفتیم منطقه نسبتا صافی را برای محل شب مانی انتخاب کردیم وساعت 16:30درنهایت با رسیدن تمام اعضای گروه چادرها برای شب مانی برپا شدند.من و علی غلامی هم چادر بودیم ودر کنار ما چادر آرش تهرانی وفیروزان فولادوند بر پا شده بود.شب خوبی را سپری کردیم.من ازکیسه خواب سبک استفاده کردم.مدت ها بود که در زمستان می خواستم با کیسه خواب سبک ،شبی را سپری کنم تابا این کار تا حدودی شرایط بیواک اجباری را تجربه کنم.تجربه مفیدی بود.صبح ساعت 6:00 بیدار شدیم بعد از خوردن صبحانه و آماده کردن کوله هاوجمع کردن چادر ها درساعت 7:30 به سمت قله لزون به راه افتادیم.با توجه به اینکه کوله ها سنگین بود با گامهای آهسته حرکت می کردیم.در نهایت بعد ازرسیدن به قله لزون به سمت قله پیازچال رفتیم در مسیرمی بایست ازچند گرده کوچک سنگی می گذشتیم با توجه به اینکه تعداد نفرات زیاد بود وبعضی از اعضا تجربه اینچنینی نداشتند زمان زیادی برای عبور ازاین گرده ها تلف شد.درنهایت بعد ازعبور از قله برفچال به یال منتهی به قله توچال رسیدیم ودر نهایت ساعت 13:00 برفراز قله توچال بودیم.بعد از گرفتن عکس و خوردن تنقلات به سمت ایستگاه هفت حرکت کردیم با نسبتا تندی می وزید و باعث کاهش دما شده بود.درمیانه راه سرپرست اعضا را به دو گروه ده نفره تقسیم کرد و درآن هوای سرد مطالب آموزشی در خصوص نحوه حرکت و استفاده ازکلنگ کوهنوردی دربرفچال هاو یخچال ها را ارایه داد واعضا شروع به تمرین کردند.سپس به سمت ایستگاه هفت رفتیم .حدودا 1:30 درصف بسیارطولانی تله کابین ایستادیم وبه ایستگاه پنج رفتیم. این دومین بار است که من از ایستگاه هفت با تله کابین به پایین می روم و هر دو بار خاطره بدی برجای گذاشته است.صفی طولانی پا های یخ زده و...در ایستگاه پنج  نیم ساعتی استراحت کرده وناهارخوردیم.ساعت 17:00 به سمت ولنجک رهسپار شدیم.کوله های بزرگ روی شانه هایمان سنگینی می کرد در نهایت ساعت 19:30 به پایین رسیدیم واینچنین برنامه ای دیگر به پایان رسید.

مسافت پیموده شده: 20 کیلومتر

ارتفاع مبدا صعود:1800 متر

سرپرست برنامه: حامد کرامت

کمک سرپرستان: وحیدطهوری - امیرصدیقیان- ندا زیدی

افراد شرکت کننده:

فیروزان فولادوند- محمد کدخدازاده- مصطفی زند وکیلی- مهرنازکوشکی- مهساترابی- نازی-ندازیدی-سوری- مهران حیدرخانی- محمود بیات- فاطمه حاج کریملو- محمد بلبی- امیرناصرپوررسول-علی غلامی- فرزانه یونسی- مهسان امینی- آرش تهرانی- ماهزاده نجارزاده- پیمان پوستی- معصومه شیخ مرادی

نکات برنامه:

-     لازمه سرپرستی آرامش توام با اقتداروتجربه است که سرپرست محترم برنامه – حامد کرامت- این ویژگی هاراداربود و زحمت بسیاری برای اعضا گروه کشید.از ایشان سپاسگزارم.

-     تیم کمک سرپرستی باراهنمایی های سرپرست محترم بسیار به اعضا گروه کمک کردند،فقط یکی ازکمک سرپرستان آرامش وتجربه کافی برای هدایت چنین برنامه هایی را دارا نبود.

-     اگر هدف ازاین برنامه آموزش بوده است ،به نظر من آموزش در شرایط محیطی مناسب باید صورت گیرد .توقف نیم ساعتی در بین قله وایستگاه هفت در سرما وباد شدید وارایه مطالب آموزشی چندان مناسب بنظر نمی آید.

-          برای چنین برنامه هایی تعداد نفرات می بایست کم باشد، حد اکثر ده نفر در حالیکه اعضای گروه ما 20 نفر بودند.

-     تجربه وتوان جسمانی اعضای گروه در یک سطح نبود واختلاف قابل توجه ای داشت.این برنامه برای عده ای بسیار دشواربود وبرای عده ای دیگرکاملا معمولی.در نتیجه اعضا می بایست تعیین سطح شوند وبعد در برنامه ها شرکت کنند.

 

 

مسیر سبزرنگ طی شد

برفرازقله

 

 

 

برچسب‌ها: صعود زمستانه, گزارش برنامه