گزارش صعود به قله نایبند 19-07-1404

معرفی:

این شهرستان کویری که قله نایبند در آن قرار دارد، که بخش زیادی از کویر معروف لوت را در خود جای داده، زمانی جزو استان خراسان بزرگ بود. بعد از آن به استان یزد الحاق شد و پس از آنکه خراسان بزرگ به سه استان خراسان رضوی، شمالی و جنوبی تقسیم شد، طبس نیز به خراسان جنوبی تعلق گرفت و اکنون بخشی از این استان به حساب می‌آید. از نظر نزدیکی مرکز این شهرستان به شهرهای بزرگ نیز باید عنوان شود که نزدیک‌ترین مرکز استان به طبس، شهر بیرجند خراسان جنوبی است که ۲۷۰ کیلومتر با این شهر فاصله دارد. یزد در فاصله ۳۶۵ کیلومتری و مشهد در فاصله ۵۴۰ کیلومتری طبس واقع شده‌اند.

هر چند طبس از نظر مساحت شهرستانی بزرگ است، اما پر جمعیت نیست. طبس بیشتر به دلیل کویر بکرش معروف است و کویر و جاذبه‌های آن که برخی‌شان از مهمترین جاذبه‌های طبیعی ایران هستند، به طبس جایگاه و هویتی ویژه‌ای داده است. با وجود این، یکی از مرتفع‌ترین قله‌های ایران در طبس قرار دارد. قله نایبند که یکی از ۱۵۱۵ قله بسیار برجسته جهان است، کوهی با صلابت در دل کویر لوت و بام استان خراسان جنوبی است و در زمره قلل پروژه سیمرغ کوه‌های ایران قرار گرفته است که محلی که در آن واقع شده و ویژگی‌های منحصر به فرد آن باعث می‌شود کوهنوردان صعود به آن را در برنامه خود قرار دهند، برای اینکه بیشتر درباره این قله بدانید با وب سایت دکوول همراه باشید.

همه چیز درباره قله نایبند طبس

قله نایبند در روستایی به همین نام در ۲۲۰ کیلومتری شهر طبس و ۱۸۰ کیلومتری شهر راور کرمان قرار دارد. نای به معنای مسیر باریک و تنگ و بند هم به معنای اتصال است. نایبند نام خود را از ترکیب این دو واژه گرفته است، چرا که این منطقه محل اتصال جاده غربی و شرقی کویر است. قله نایبند خراسان جنوبی به رغم قرار گرفتن در منطقه‌ای کویری، آب و هوایی به نسبت معتدل دارد، هر چند تابستان‌های آن گرم و سوزان است. منطقه نایبند رویشگاه گیاهان مختلف از جمله بادام کوهی، انجیر وحشی، بادام عاجی و خاکستری، تاغ، کلاه میرحسین خار سفید، گون درختچه‌ای، کلاه میرحسین دم عقربی، چوبک تماشایی، زیره کرمانی و سیاه است.

در مناطق کویری به دلیل گرمای هوا و نبود آب و غذا، حیوانات به سمت ارتفاعات می‌روند و معمولا آنجا را به عنوان زیستگاه خود انتخاب می‌کنند. در طبس هم همین اتفاق افتاده و حیوانات یا در رشته کوه شتری هستند یا در مناطقی مانند نایبند. رشته کوه شتری که از جاذبه‌های بی‌نظیر طبس است، مجموعه‌ای از کوه‌های کوتاه است که مجاورت‌شان با کویر جاذبه خاصی ایجاد کرده است.

دره کال جنی که یکی از ویژه‌ترین جاذبه‌های کویری ایران به حساب می‌آید در این منطقه واقع شده است. حیوانات در طبس یا این منطقه را برای سکونت و پناه گرفتن انتخاب می‌کنند یا به سمت نایبند می‌روند که به دلیل ارتفاع زیاد آن تا حدی پناهگاه بهتری هم هست. سیاه گوش، شغال، قوچ، میش، روباه معمولی، روباه شنی خارپشت ایرانی، تشی و خرگوش از جمله حیواناتی هستند که در نایبند زندگی می‌کنند. علاوه بر این، نایبند زیستگاه پرندگانی مانند عقاب، کبک و تیهو هم هست، اما به طور کلی جمعیت جانوری این منطقه زیاد نیست که دلیل اصلی آن هم کمبود آب و غذا برای حیوانات است.

مسیر‌های صعود به قله نایبند خراسان جنوبی

برای صعود به قله نایبند طبس معمولا یک مسیر پیشنهاد می‌شود و آن هم مسیر روستای متروک علی آباد است. در واقع برای صعود به قله نایبند باید خود را به روستای نایبند برسانید، به سمت علی آباد حرکت کنید و سپس رهسپار قله شوید.

برای صعود به قله نایبند خراسان جنوبی باید چند نکته را مد نظر داشته باشید. این نکات، علاوه بر نکات کلی مرتبط با کوهنوردی هستند که باید برای صعود هر قله‌ای آنها را رعایت کنید. به طور کلی کوهنوردی ایمن نیازمند این است که منطقه‌ای را که قله مورد نظر در آن قرار دارد به درستی بشناسید، همراه با گروهی عملیات صعود را انجام دهید که در میان آنها راهنمای با تجربه وجود دارد و علاوه بر اینها لباس مناسب و تجهیزات کافی به همراه داشته باشید.

کفشی که مناسب کوهنوردی است، باتوم کوهنوردی، پیراهن راحت آستین بلند و همچنین عینک آفتابی از جمله تجهیزاتی است که به همراه داشتن آنها باعث می‌شود کار صعود به آسانی انجام شود و در مسیر با مشکلی رو به رو نشوید. به جز نکات ذکر شده برای صعود به قله نایبند لازم است فصل مناسبی را انتخاب کنید. هر چند صعود به این قله در همه فصول امکان‌پذیر است، اما بهار و پاییز به ویژه ماه‌های فروردین و آبان بهترین زمان برای فتح قله نایبند هستند.

دلیل اینکه توصیه می‌شود در بهار یا پاییز به سمت قله نایبند بروید این است که آب و هوای منطقه‌ای که این قله در آن واقع شده گرم و خشن است و این مساله به ویژه در تابستان کوهنوردی را تا حد زیادی سخت و طاقت فرسا می‌کند. درست به همین دلیل که قله نایبند در منطقه‌ای گرم واقع شده است در زمینه تامین آب با مشکل مواجه خواهید بود. در مسیر صعود به قله نایبند طبس هیچ چشمه و رودخانه‌ای وجود ندارد و لازم است به اندازه کافی آب همراه خود داشته باشید.

نکته دیگری که برای صعود به قله نایبند باید به آن توجه داشته باشید این است که در این مسیر جان پناهی وجود ندارد. معمولا صعود به قله نایبند یک روزه اتفاق می‌افتد، چرا که شب مانی در نایبند چندان امن و دلپذیر نیست و اگر در سفر به طبس کمپینگ شبانه را نیز در برنامه دارید، بهتر است در دل کویر شب را بگذرانید. آنتن دهی تلفن همراه در مسیر صعود به قله نایبند در جاهایی با مشکل رو به رو می‌شود و به همین ترتیب اینترنت نیز دچار اختلال است. نکته آخر درباره صعود به قله نایبند این است که درمانگاهی با امکانات محدود در نزدیکی آن یعنی روستای نایبند قرار دارد که در صورت بروز مشکل می‌توانید به آن مراجعه کنید.

جاذبه‌های نزدیک به قله نایبند

چند جاذبه در نزدیکی نایبند وجود دارد که بازدید از آنها می‌تواند لذت سفر شما به این منطقه را بیشتر کند. خود روستای نایبند روستایی تاریخ با بافتی زیبا و دیدنی است. جز این، در نزدیکی نایبند کویر شگفت‌انگیز لوت واقع شده است و این کویر در دل خود جاذبه‌هایی دارد که بازدید از آنها شما را به وجد می‌آورد. یکی از معروف‌ترین این جاذبه‌ها دره کال جنی است که فاصله آن با قله نایبند حدود دو ساعت است.

کال به معنای دره است و اینکه به دره‌ای در نزدیکی نایبند کال جنی می‌گویند به دلیل فضای وهم‌آلودی است که سنگ‌ها و صخره‌های آن، چشمه‌ها، دریاچه‌های کوچک و البته نخل‌های زیبای آن ایجاد کرده است. بومیان منطقه افسانه‌ها و داستان‌هایی به این دره نسبت می‌دهند و می‌گویند کال جنی در واقع محل زندگی ارواح و جن هاست. علاوه بر این در طبس چشمه‌های آب گرم و سرد فراوانی وجود دارد که به دلیل قرار گرفتن‌شان در منطقه‌ای کویری جلوه خاصی دارند. از جمله زیباترین و معروف‌ترین چشمه‌های طبس که از جاذبه‌های نزدیک به قله نایبند هم به حساب می‌آبد چشمه مرتضی علی است.

باغ گلشن نیز از جمله جاذبه‌های نزدیک به نایبند است که در بازارچه‌های فصلی آن می‌توانید سوغاتی‌های کویری را تهیه کنید. هر چند کویر زیبایی‌های خاص خودش را دارد و گشتن در آن شما را سرشار از لذت می‌کند، اما در سفر به طبس گنجاندن برنامه صعود به قله نایبند می‌تواند تجربه بی‌نظیری را برای شما رغم بزند. اینکه نایبند در منطقه‌ای کویری واقع شده باعث می‌شود با کوهنوردی در آن در یک سفر دو اقلیم متفاوت را تجربه کنید و از آن لذت ببرید.

هرکس می خواهد این قله را صعود کند از کمک های فوق العاده خوب آقای مهدی ابراهیمی استفاده کند

شماره موبایل ایشون: 09132533972

روز 17-07-1404 ساعت 15:00 از خانه به فرودگاه مهرآباد حرکت کردم و ساعت 17:50 با خط هواپیمائی ماهان به سمت طبس حرکت کردیم ساعت 19:20 به شهر طبس رسیدیم . من از فرودگاه بیرون آمدم و سوار ماشین آقای مهدی ابراهیمی (راهنما و کمک من در این صعود) شدم . بعد به سمت شهرک زیبا نزدیک شهر طبس ، محل اسکان من ، حرکت کردیم من یک شب را در این خانه سپری کردم و قرار بود که فردا ساعت 1 صبح صعود آغاز شود. از طبس تا پای کار حدود 3 ساعت رانندگی شد و به پای کار رسیدیم. مسیر بسیار سنگی و دشوار بود با سختی به سمت بالا می رفتیم و کلی به من فشار وارد شد در این میان آقای ابراهیمی خیلی به من کمک کرد و در نهایت بعد از گذشت 6 ساعت به قله رسیدیم. و با کمی استراخت به سمت پایین روانه شدیم فرود برای من خیلی از صعود سختر است و کلی زمین خوردم و آقای ابراهیمی کلی به من کمک کرد و در نهایت بعد از گذشت 8 ساعت پایین رسیدیم من خیلی آهسته پایین می آمدم چون مشکل عدم تعادل دارم! این قله از قله بیرمی هم سختر بود ! سپاس از آقای ابراهیمی اگر ایشون نبود من هرگز نمی توانستم این قله را صعود کنم.

شبی را در طبس ماندم و آقای ابراهیمی لطف نمود و برای فردا صبح یک بلیط هواپیما به تهران برایم تهیه کرد. و ساعت 12 با هواپیما به تهران آمدم و ساعت 13 به تهران رسیدیم و من از فرودگاه با گرفتن اسنپ آمدم خانه، این چنین برنامه خیلی دشواری به پایان رسید.

از کال جنی و باغ گلشن طبس هم دیداری داشتم

حکم صعود قله نایبند

زیر قله روز صعود

زیر قله روز صعود

مهدی ابراهیمی- مهران حیدرخانی در کال جنی

کال جنی

کال جنی

ورودی باغ گلشن

در روز صعود خیلی زیاد خوردم زمین و پا هایم و دستانم کلی زخمی شدند

پایان


برچسب‌ها: بلندترین قله هر استان, گزارش برنامه
+ نوشته شده توسط مهران حیدرخانی در شنبه ۱۹ مهر ۱۴۰۴ و ساعت 20:50 |

گزارش صعود به قله سیالان 10-05-1404

معرفی: قله سیالان ۴۱۷۵ متر از سطح دریا ارتفاع دارد. صعود به قله سیالان بسیار دشوار است. مسیرهای پر تردد و محبوب برای صعود به قله سیالان شامل مسیر جنوبی از روستای هنیز در استان قزوین و مسیر شمالی از روستای عسل محله و دشت دریاسر در مازندران است. بیشتر کوهنوردان از روستای هنیز به قله سیالان صعود می کنند. ارتفاع روستای هنیز یعنی مبدا مسیر صعود جنوبی ۲۲۰۰ متر می باشد. مقدار مسافت صعود از مسیر جنوبی نیز حدود ۱۴ کیلومتر می باشد. پناهگاه قبادی با ۳۲۵۰ متر ارتفاع در میانه ی این مسیر قرار دارد. مسیر جنوبی از هنیز نرمال ترین مسیر صعود سیالان می باشد. آب و هوای قله سیالان در نیمه دوم فصل بهار، نیمه اول پاییز و کل تابستان برای صعود عالی است. بهترین راه برای صعود یک روزه به قله سیالان، مسیر جنوبی یعنی روستای هنیز است. صبح خیلی زود از روستای هنیز با کوله سبک شروع کنید. چشمه های زیادی در طول مسیر وجود دارند و عدم نیاز به آب و وسایل کمپینگ می تواند سرعت صعود را افزایش دهد. برای فرود نیز به روستای هنیز بازگردید.

روز 1404-05-09 ساعت 15:30 به سمت استان قزوین حرکت کردم و حدود ساعت 19 به آبادی شهرک رسیدم، قرار بود آقای امید کشاورز با ماشین بیاید دنبال من و به روستای کلایه برویم. در این میان یک فرد جدید بنام محمد قدران قرارشد بیاید و با ما این قله را صعود کنیم منتظر ایشان ماندیم و پس از آمدن ایشان به سمت روستای کلایه حرکت کردیم و ساعت 21 به منزل آقای کشاورز رسیدیم و پس از خوردن شام استراحت کردیم و ساعت 4:30 صبح بیدار شدیم و من و آقا محمد ساعت 5:10 با ماشین به سمت روستای هنیز رفتیم و آقای کشاورز با یک قاطر به سمت هنیز آمد، ما (من و محمد) ساعت 5:30 صعود را آغاز کردیم و به سمت جانپناه سیالان بالا رفتیم از باغات هنیز گذشتیم و در میانه را آقای کشاورز را دیدیم وساعت 10 به جانپناه رسیدیم و با خوردن کمی نان و ارده و شیره و یک چای یک صبحانه مختصری خوردیم و سپس در ساعت 11 به سمت قله به راه افتادیم ساعت 12:30 به گردنه رسیدیم و ساعت 13:50 به قله رسیدیم خیلی خوشحال بودم سپس بعد از خوردن کمی تنقلات ساعت 14:40 به سمت پایین به راه افتادیم دوستان از من خواهش کردند که سوار قاطر شوم و تا جانپناه سوار قاطر شدم ساعت 16:35 به جانپناه رسیدیم و من از قاطر پیاده شدم تا بقیه مسیر را خودم بیایم آقا محمد سوار قاطر شد وبا آقا امید به سمت پایین روانه شدند، در ضمن دو دوچرخه سوار کوهستان با دوچرخه برای صعود قله سیالان تلاش می کردند من با آقای ابرهیم پور زارع عکسی به یادگار گرفتم او خیلی قوی بود که توانست قله را با دوچرخه صعود کند، من خودم به سمت پایین می رفتم که در ابتدای مسیر دچار حادثه شدم و از یک شیب به سمت پایین سر خوردم دست و پایم آسیب دید یک کوه نورد بسیار خوب مرا دید و آمد به من کمک کرد و در نهایت یک قاطر گرفت و من سوار قاطر شدم و به سمت روستای هنیز با قاطر پایین رفتم ، قاطر سواری در آن مسیر در سراشیبی شدید، بسیار دشوار بود و کلی به من فشار وارد شد. ساعت 19 به هنیز رسیدیم وقبل از رسیدن به هنیز دو همراه خودم را دیدم در هنیز سوار قاطر خودمان شدم و تا محل پارک ماشین با قاطر رفتم (قاطر سواری دشوار بود) و بعد سوار ماشین شدیم و به سمت خانه آقا کشاورز رفتیم و ساعت 20:30 به خانه رسیدیم و بعد از خورن شام استراحت کردیم و ساعت 6 صبح به سمت آبادی شهرک روانه شدیم (من آقا محمد ، عباس پسر آقای کشاورز) و از شهرک تا زیبا شهر آقا محمد رانندگی کرد ، ایشان و آقا عباس جدا شدند و از زیبا شهر تا تهران خودم رانندگی کردم و ساعت 10 به خانه رسیدم، برنامه ای دشوار ولی خوب به پایان رسید.

مسیر صعود از هنیز تا قله سیالان

ابتدای روستای کلایه

روستای هنیز

جانپناه سیالان

قله سیالان از جانپناه

بر فرار قله سیالان

بر فرار قله سیالان از راست : محمد قدران ، امید کشاورز، مهران حیدرخانی

سوار بر قاطر از قله تا جانپناه

ابراهیم پورزارع دو چرخه سوار- مهران حیدرخانی

پایان


برچسب‌ها: بلندترین قله هر استان, گزارش برنامه
+ نوشته شده توسط مهران حیدرخانی در شنبه ۱۱ مرداد ۱۴۰۴ و ساعت 18:15 |

گزارش صعود به قله تفتان شنبه 04-12-1403

معرفی:

قله تفتان با ارتفاع 4020 متر بلندترین قله در منطقه جنوب شرقی ایران در استان سیستان و بلوچستان است و در فاصله ۳۸۰ کیلومتری خط مستقیم شمال دریای مکران واقع شده است. کارشناسان حوزه زلزله شنا سی معتقدند که این کوه آتشفشانی نیمه فعال است و همچنان گاز گوگرد از آن خارج می شود.

کوه‌ تفتان دارای قله های زیادی است، یکی از این قله ها «چهل تن» نام دارد، این قله در ۱۰۰کیلومتری زاهدان واقع شده و دارای ارتفاع 4020 متری است. تقریبا در همه حال از این قله غبار های آتشفشانی ناشی از گوگرد خارج می شود

کوه تفتان در اصطلاح محلی به چهل تن معروف است و شایع است چهل تن از راشدین مذهبی در این کوه ناپدید شده اند و به همین دلیل به آن کوه چهل تن می گویند و شاخک شمال آن نیز به همین سبب به اسم کوه زیارت معروف است.

نام تفتان از کجا گرفته شده است؟

در زبان بلوچی «تَپت» به معنای گرما است، نام تفتان ریشه در کلمه‌ تپتان دارد که خود جمع کلمه‌ تپت است. به دلیل اینکه قله تفتان گرم و سوزان است آن را به این اسم نام گذاری کرده اند.

موقعیت جغرافیایی و ویژگی های منطقه

رشته کوه تفتان دارای قله های متعدد است. سه دهانه آتشفشانی نیمه فعال بوده که از دهانه های آن بخار گازهای گوگردی متصاعد می شود وچشم انداز خیره کننده ای را بوجود آورده است.

قله تفتان محوطه ای با دو دهانه آتشفشانی و چهار قله به نام های: چهل تن(زیارت) قله شمالی (مرتفع ترین قله)، مادر کوه قله جنوبی(آتشفشانی)، قله شمال شرقی، صبح کوه نام دارد وغرب قله مادر کوه، نر کوه نامیده می شود.

به طور معمول بارش و ذخیره‌ برف در تفتان نسبت به کوه‌هایی مانند دنا و دماوند کمتر است که این مورد به ویژگی‌های جغرافیایی منطقه باز می‌گردد.

روز پنجشنبه 02-21-1403 ساعت 5:00 صبح از خانه به فرودگاه مهرآباد حرکت کردم و ساعت 6:50 با خط هواپیمائی ماهان به سمت زاهدان حرکت کردیم ساعت 09:10 به شهر زاهدان رسیدیم . من از فرودگاه بیرون آمدم و سوار ماشین آقای احسان مقیمی شدم . بعد به سمت روستای تفتان ، محل اسکان من ، حرکت کردیم من پنج شمبه را در این خانه سپری کردم و قرار بود که فردا ساعت 4 صبح صعود آغاز شود اما جمعه هوا بسیار بد شد و نتوانستیم صعود را صبح شروع کنیم و اینقدر منتظر شدیم تا ساعت 15:30 هوا تا اندازه ای خوب شد و ما روز جمعه 04-12-1403 ساعت 15:30 صعود یه سمت جانپناه را شروع کردیم و با کلی تلاش در تاریکی بالاخره ساعت 18:30 به جانپناه رسیدیم. بعد از شب مانی در این جانپناه روز شنبه 05-12-1403 ساعت 5:45 به سمت قله به راه افتادیم و نزدیکی های قله من به تنهائی بالا رفتم و آقای کردی پایین ماند و استراحت نمود، ساعت 8:0 به قله رسیدم بعد از گرفتن چند عکس به سمت جانپناه پایین آمدم و ساعت 9.00 به آقای کردی رسیدم و با ایشان به سمت جانپناه پایین رفتیم اما چون مسیر سنگلاخی و برفی و یخ زده بود و فرود برای من مشکل است کلی اذیت شدم و ساعت 10:00 به جانپناه رسیدم وپس از اندکی استراحت دوباره آقای کردی آنجا ماند و من ساعت 11:00 به تنهائی پایین رفتم بعد از گذشت زمانی آقای کردی به من رسید و با هم پایین رفتیم مسیر سنگلاخی و برفی بود و باز برای من مشکل بود که در این شرایط فرود بروم با کلی تلاش بالاخره ساعت 13:00 به پایین رسیدیم و سوار ماشین آقای مقیمی شدیم و با ایشان به خانه آقای کردی رفتیم و من کفشم را برداشتم و با آقای کردی خداحافظی کرده و قرار شد که مبلغ 5 ملیون تومان برای راه بلدی ایشان پرداخت کنم که من 6 میلیون پرداخت کردم با آقای مقیمی به سمت زاهدان رفتیم تا من شب را در هتلی سپری کنم و فردا صبح ساعت 5 صبح به فرودگاه زاهدان بروم چون ساعت 8:30 با خط هوائی ماهان به سمت تهران، پرواز داشتم. در رستوران هتل به دعوت من ، آقای مقیمی و خودم غذائی خوردیم و با پرداخت 3 میلیون تومان به ایشان برای کرایه ها، و 400 هزار تومان برای کمک به یک مادر و دختر افغانی ، با ایشان خداحافظی کردم و به اطاقم رفتم به اشتباه ساعت 4 صبح بیدار شده تا 4:30 فرودگاه باشم ، در زاهدن فرودگاه 6:30 باز شد و من مجبور شدم یکی دو ساعتی در خیابان فرودگاه پرسه بزنم تا فرودگاه باز شود و برویم داخل ، در زاهدان به دلیل شرایط خاص این شهر کلی وسایل من را جستجو کردند و تمام وسایل کوله را بیرون آوردن و تمام وسایل غذایی را چشیدن و کلی اذیت شدم تا فهمیدن که از مواد مخدر خبری نیست! و بالاخراه ساعت 8:30 با هواپیما به سمت تهران آمدیم و ساعت 10:45 به تهران رسیدیم و من از فرودگاه با گرفتن اسنپ آمدم خانه، این چنین برنامه خیلی دشواری به پایان رسید.

مسیر آبی طی شد

از راست مهران حیدرخانی، احسان مقیمی

از راست: پدر آقای کردی ، مهران حیدرخانی

آقای کردی (زبیر ترشابی)

اردوگاه آغاز محل صعود

در اوایل حرکت به این سنگوره می رسیم

در اوایل حرکت به این سنگوره می رسیم

در اوایل حرکت به این سنگوره می رسیم

بر فراز قله تفتان به همراه کوهنورد 70 ساله

پایان


برچسب‌ها: بلندترین قله هر استان, گزارش برنامه
+ نوشته شده توسط مهران حیدرخانی در یکشنبه ۵ اسفند ۱۴۰۳ و ساعت 15:3 |

گزارش صعود به قله تشگر جمعه 14-10-1403

معرفی:

رشته کوه هماک و بام استان هرمزگان قله تشگر : این منطقه درشمال شهرستان بندرعباس و قسمت جنوبی شهرستان حاجی آباد قرارگرفته است و وسعت منطقه درحدود ۳۶۰۰۰ کتارمی باشد. این منطقه در قسمت مرتفع استان قرارگرفته و حداقل ارتفاع آن درحدود ۷۰۰ متر بالاتر از سطح دریا می باشد. کوه هماگ بلندترین ارتفاع استان هرمزگان از رشته کوههای زاگرس جنوبی است.تشگر (tashger) به ارتفاع ۳۲۶۷ متر از سطح دریا بلند ترین قله ی هماگ می باشد. کوه هماگ از غرب به روستای سیرمند از شرق به روستای هماگ از شمال به روستای شمیل ‌‍، جائین ، فارغان و بخوان وجنوب را روستاهای سیاهو ، زاکین ، تنب سورو ، تل گردو ، یخوران در بر میگیرد.بیش از ۹۰ درصد مساحت منطقه را ارتفاعات تشکیل می دهند که در قسمتهای غربی این ارتفاعات به صورت تپه ماهوری بوده و در قسمتهای مرکزی وغربی اکثراً صخره ایی بوده و در آن چنان شیب زیاد دارند که گذر از آنها تقریباً غیر ممکن است. وجود کوهسارهای فراوان باعث جاری شدن رودخانه های دائمی و فصلی فراوان شده است. بر اثر شرایط خاص ژئولوژیکی منطقه ، چشمه سارهای متعددی آب موردنیاز مردم محلی وحیات وحش راتامین می کنند.آب و هوای منطقه گرم وخشک بوده و درارتفاعات ، زمستانهای سرد و تابستانهای معتدل می باشد . میزان نزولات آسمانی این منطقه نیز نسبت به سایر نقاط استان ازشرایط بهتری برخورداراست و بین ۳۰۰ تا۴۰۰ میلی متربارندگی ، درسال گزارش شده است. این منطقه به علت برخورداری از تنوع زیستگاهها ، تغییرات ارتفاعی و اقلیم مناسب از پوشش گیاهی متنوع و مناسبی برخورداراست . مهمترین حیات وحش منطقه رادرارتفاعات کل و بز و در ارتفاعات میانی قوچ و میش کارکارال ، خرس سیاه ، پلنگ ، گربه وحشی ، ودرتپه ها ومناطق دشتی جبیر، روباه معمولی ، کفتار گراز ، خدنگ وانواع جوندگان تشکیل می دهند. پرندگان غالب منطقه ازگونه های کبک و تیهو می باشند که در تمام فصول سال به وفور یافت می شوند. انواع پرندگان شکاری ، جغدها و پرندگانی نظیر دیدوک زنبورخورها ، کیلو ، سبزقباها ، باقرقره ، سسک ها ، دم جنبانک ، چک چک و….. دراین منطقه زیست می کنند. خزندگان منطقه شامل انواع مار ، آگاما ، بزمچه و مارمولک می باشد.از نکات جالب توجه این منطقه وجود درختان سردسیری و گرمسیری می باشد. دراراضی پائین دست مناطق جنوبی بیشتر گونه های گرمسیری ازقبیل کهور، کنار ، گیشور ، استبرق ، خرزهره ، بید ، پده و…. ودرارتفاعات میانی بادام کوهی ، بادامک ، بنه ، قیچ ، آبنوس ، گون و در ارتفاعات بالا ارس ، زیتون وحشی از گیاهان غالب منطقه می باشند. انواع میوه شامل نارنگی ـ انگور ـ گردو ـ خرما ـ انجیر ـ زردآلو می باشد.

روز پنجشنبه 13-10-1403 ساعت 17:00 از خانه به فرودگاه مهرآباد حرکت کردم و ساعت 19:00 با خط هواپیمائی وارش به سمت بندرعباس حرکت کردیم ساعت 21:00 به شهر بندرعباس رسیدیم . من از فرودگاه بیرون آمدم و سوار ماشین آقای محمد عاشوری زاده – فوق لیسانس روان شناسی که به من در این صعود خیلی کمک کرد- شدم . بعد به سمت روستای کرگز، محل اسکان من ، حرکت کردیم من شب را در یک خانه روستائی که توسط آقای آرامش مسئول کوهنوردی قله وارش، تنظیم شده بود خوابیدم و چون صعود صبح خیلی زود انجام می شد، ساعت 12:30 صبح، زود خوابیدم و ساعت 12:30 صبح با راهنمای اختصاصی من آقای ایرج دادی پورآشنا شدم و با هم سوار نیسان شدیم و به سمت پای کاربرای صعود حرکت کردیم و ساعت 2 صبح به پای باغ رسیدیم و با پارک ماشین ، من و آقای ایرج دادی پور ، ایشان راهنمای من در این صعود بود، صعود را از آغاز کردیم با توجه به شرایط خاص من آرام آرام حرکت کردیم و ابتدای مسیر سنگی است و دشوار،بعد از حدود 4 ساعت پیمایش به محلی لبه نام بوهنه ، محل کپرها رسیدیم و استراحت کردیم . صبحانه خوردیم بعد به سمت خط الراس رفتیم و بعد از گذشتن یک ساعت چون آقا ایرج روز قبل هم این قله را صعود نموده بود در این محل استراحت کرد و من خودم به تنهائی به سمت قله روانه شدم و بعد از گذشت یک ساعت به خط اراس رسیدم و سپس می بایست به از اینجا به سمت راست برویم و با پیمایش این خط الراس به قله می رسیم من حدود ساعت 11 صبح به قله رسیدم و پس از اندکی استراحت و عکاسی دو کوهنورد شیرازی ، زوجی بسیار خوب، آمدند و سلام علیک نمودیم و با هم چند عکس گرفتیم. من ساعت 11:30 سریعتر به سمت پائین روانه شدم و پس از 2 ساعت به محلی که راهنمای من آنجا استراحت می کرد رسیدم و منتظر شدیم تا دو کوهنورد شیرازی هم به ما پیوستند و با هم به سمت پائین روانه شدیم این دو کوهنورد شیرازی به من در پائین آمدن خیلی کمک کردند، هم کمک روحی و هم کمک جسمی، پائین آمدن برای من 3 برابر از صعود کردن دشوار تر است! بخاطر عوارض جانبی ضربه مغزی مثل عدم تعادل و اسپاستیستی و... از ایشان سپاسگزارم. من به آرامی فرود می آمدم اما هوار تاریک شد و در تاریکی از کنار دره ها و محل عبور باریک و مشکلات من به خاطر ضربه مغزی ، فرود بیینهایت سخت بود چند بار زمین خوردم و افتادم و بدنم چند جایش زخمی و کبود شد اما به این زخمها عادت کرده ام خوشبختانه سه نفر عالی همراه من بودند و با کمک آنها بالاخره درتارکی مطلق ساعت 20:00 به کنار ماشین نیسان رسیدیم و به سمت روستای کرگز روانه شدیم و ساعت 21:00 به روستا رسیدیم. از راهنمایم و این دو کوهنورد شیرازی واقعا سپاسگزارم .

من شب را در یکی از خانهای روستائی سپری کردم و چون برای روز شنبه بلیط پرواز برای ساعت 17:00 به سمت تهران داشتم روز شنبه آقای عاشوری زاده ساعت 13:00 آمد و با ماشین ایشان به بندعباس رفتیم و قبل از رفن به فرودگاه به سمت ساحل بندر عباس رفتیم وو چند عکس به یادگار گرفتم و ساعت 14:30 به فرودگاه رسیدیم و پس از خداحافظی با آقای عاشوری زاده وارد فرودگاه شدم و امورات فرودگاهی را انجام داده و ساعت 17 با هواپیما به سمت تهران روانه شدیم و ساعت 19 به مهر آباد تهران رسیدم و من با گرفتن اسنپ به سمت خانه حرکت کردم این چنین برنامه ای دلچسب به پایان رسید . متذکر می شوم علاوه بر صعود قله تشگر ، آشنا شدن با اشخاص فرهیخته ای چون آقای آرامش و آشوری زاده خیلی لذت بخش بود.

توجه: ارتفاع این قله 3267 متر است اما سختی صعود این قله بسیار است ، چون ارتفاع مبدا صعود 1500 است و مسافت افقی بسیاری می بایست پیموده شود بهتر است این قله را دو روزه صعود کنیم.

صعود این قله مثل این است که دو بار در یک روز پشت سر هم قله توچال را صعود کنی!

پایان

مسیر بندر عباس تا روستای کرگز

در کنار جانپناه مسیر

می بایست به بالای این صخره ها برویم بر روی خط الراس

بر فراز قله تشگر

راست مهران حیدرخانی چپ کوهنورد بسیار خونگرم و عالی از شیراز

راست آقای بابائیان از ایلام وسط مهران حیدرخانی چپ آقای آرامش مسئول قرار گاه کوهنوردی

شصت پای راستم آسیب دید

در کنار اسکله بندرباس، مهران حیدرخانی و دوست خوبم آقای محمد عاشوری زاده مسئول حمل و نقل در آنجا


برچسب‌ها: بلندترین قله هر استان, گزارش برنامه
+ نوشته شده توسط مهران حیدرخانی در یکشنبه ۱۶ دی ۱۴۰۳ و ساعت 13:55 |

گزارش صعود به قله زلیخا 1403-05-11,12

معرفی:

چهل چشمه در واقع نام منطقه ‌ای در استان کردستان است که در مرز بین شهرستان‌ های دیواندره و سقز قرار گرفته است و دارای تعداد بسیاری قله با ارتفاعی بالغ بر ۳۰۰۰ متر می باشد. قله شاه نشین که در جنوب غرب روستای بست قرار دارد به عنوان معروف ترین و حتی بلندترین قله ی چهل چشمه شناخته می شود اما حقیقت امر این است که قله قولی زلیخا در جنوب شرق شاه نشین مرتفع ترین قله ی این کوهستان است. به طور دقیق منطقه چهل چشمه از طرف شرق به شهرستان دیواندره، از طرف شمال شرق به روستای بست، از طرف شمال به جاده ماشین رو دیواندره-سقز، از طرف شمال غرب به روستای اسحاق آباد، از طرف غرب به روستای بسطام و جاده ماشین رو مریوان-سقز و از طرف جنوب غرب با فاصله زیادی به دریاچه ی معروف زریوار می‌ رسد. پس چهل چشمه حد فاصل شهرهای سنندج، مریوان، سقز و دیواندره است.
قله شاه نشین که برخی آن را قله ی چهل چشمه نیز می نامند آخرین قله از خط الراس طولانی چهل چشمه است. خط الراسی که از اطراف دیواندره با ارتفاع تقریبی ۲۴۰۰ متر شروع و به سمت غرب و جنوب غربی کشیده می ‌شود و با پیدایش کوه ‌های بلندی مانند سولانه سخته، سلطان، دوبرا، قولی زلیخا و گاوه لان در نهایت به شاه نشین می ‌رسد. این قله از سمت جنوب شرقی به قله های گاوه لان و قولی زلیخا، از سمت شرق به چشمه پر آب چاوره¬ش و از سمت شمال غرب به روستای اسحاق آباد ختم می‌ شود.

روز پنج شنبه 11-05-1403 ساعت 10 صبح از خانه با ماشین به سمت کردستان برای صعود قله زلیخا ، بلندترین قله این استان، به راه افتادم. از شهر ساوه گذشته و ساعت 13 در رستورانی به نام اکبر جوجه برای صرف ناهار توقف کردم و یک پرس جوجه برای ناهار خوردم. سپس از شهر همدان گذشته و از شمال شرق شهر سنندج به سمت دیواندره به راه افتادم و پس از دیواندره از آبادی رشید آباد گذشته و نرسیده به آبادی زرینه به سمت روستای کلکان به چپ پیچیدم و از روستاهای کلکان ، کانی سفید،ابراهیم آباد، یاپل، علیجان گذشته و در آخر این جاده به روستای بست رسیدم، ساعت 19 بود از قبل با آقای شکاری مسئول قرارگاه کوهنوردی بست هماهنگ کرده بودم. با ایشان صححبت کردم و قرار شد که فردا صبح ساعت 4 صبح با یک ماشین نیسان به همراه چند کوهنورد دیگر به ابتدای مسیر صعود برویم. یک شام مختصری خوردم و دراز کشیدم و استراحت کردم، ساعت 4 صبح بیدار شدم و ساعت چهار و نیم آماده شدیم برای سوار شدن بر نیسان تا بخش عمده مسیر افقی را با ماشین برویم. مسیر خیلی ناهموار بود ولی ماشین نسیان به خوبی این مسیر را طی یک ساعت گذشت و ما ساعت پنج و نیم از نیسان پیاد شدیم و به سمت قله گاوه لان به راه افتادیم و ساعت 6 به این قله رسیدیم پس از گرفتن چند عکس به سمت قله زلیخا صعود کردیم و ساعت شش و نیم به قله زلیحا رسیدیم و در آنجا چند عکس یادگاری گرفتیم وبعد به محل توقف نیسان پائین آمدیم در مسیر من و آقای شکاری در محلی توقف کردیم و یک صبحانه مختصری خوریم و دوباره به سمت پائین حرکت کردیم و ساعت 8 به کنار نیسان رسیدیم، بقیه افراد هم کم کم به ما پیوستن و ساعت هشت و نیم با ماشین نیسان به سمت قرار گاه رفتیم و ساعت نه و نیم به آنجا رسیدیم. من بعد از خداحافظی با آقای شکاری ساعت 10 به سمت تهران حرکت کردم و ساعت 19 به تهران رسیدم. این چنین برنامه بسیاری خوبی به پایان رسید.

متذکر می شوم علاوه بر صعود قله زلیخا ، آشنا شدن با اشخاص فرهیخته ای چون آقای شکاری لذت بخش بود.

پایان

بر فراز قله گاوه لان

بر فراز قله زلیخا

مهران حیدرخانی آقای شکاری


برچسب‌ها: بلندترین قله هر استان, گزارش برنامه
+ نوشته شده توسط مهران حیدرخانی در جمعه ۱۲ مرداد ۱۴۰۳ و ساعت 18:56 |

گزارش صعود به قله بیرمی

معرفی:

در منتهی‌الیه جنوبی رشته‌کوه زاگرس، کوهستان‌هایی سرسخت و صخره‌ای وجود دارند که با وجود ارتفاع کم دست‌یافتن به آنها کاری سهل و آسان نیست. یکی از آنها کوه «بِیرَمی» در شمال شهرستان خورموج است.

این کوهستان صخره‌ای به شکل خط‌الرأسی است که چندین قله به ارتفاع تقریبی ۱۵۰۰ تا ۱۹۷۰ متر را در خود جای داده و در میان آنها قله «بیرمی» بلندترین و به نوعی بام استان بوشهر لقب گرفته است.

برای صعود این قله باید به استان ساحلی و زیبای بوشهر سفر کرد. بهترین فصل صعود این قله در ماه‌های سرد سال، بین آذر تا اسفند است.

روز چهارشنبه 02-12-1402 ساعت 14:30 از خانه به فرودگاه مهرآباد حرکت کردم و ساعت 15:30 با هواپیما به سمت بوشهر حرکت کردیم ساعت 16:45 به بوشهر رسیدیم . من از فرودگاه بیرون آمدم و سوار ماشین آقای مهدی محمدی – فوق لیسانس جامعه شناسی بوشهری که به من در این صعود خیلی کمک کرد- شدم . در این بین آقای حیدرپور مسئول ورزش این شهر را هم که به من محلی برای اسکان داده بود را هم دیدم. بعد به سمت شهر آمار، محل اسکان من ، حرکت کردیم من شب را در ویلای آقای حیدرپور خوابیدم و چون صعود صبح خیلی زود انجام می شد، ساعت 3 صبح، زود خوابیدم و ساعت 2 صبح آقای محمدی به دنبال من آمد رفتیم و آقای محمد بهمنی را در شهر اهرم سوار کردیم، و ساعت 3 صبح به روستای گشی رسیدیم و با پارک ماشین ، من و آقای محمد بهمنی ، ایشان راهنمای من در این صعود بود، صعود را از روستای گشی آغاز کردیم. از دره روان گذشتیم و به هفت خوان رسیدیم که خوانهای 1 و 2 و3 شیب زیاد دارند و دشوارند،بعد از گذشتن از این هفت خوان به خط الراس می رسیم و حدود 2 ساعت هم باید از روی این خط الراس صعود کنیم و به قله برسیم. ما ساعت 9:30 به قله رسیدیم. بعد از گرفتن چند عکس و فیلم ساعت 10:00 به سمت پایین روانه شدیم حال من مسائد نبود و آرام فرود می آمدم و تصمیم داشتم که اینبار دیگر سقوط نکنم! و چنین شد به آرامی فرود آمدم و آقای بهمنی خیلی با من مدارا کرد، سپاسگزارم. و ساعت 18:00 به محل پارک ماشین رسیدیم آقای محمدی منتظر ما بود سوار ماشین شدیم و به سمت آمار روانه شدیم. بساعت 000 به آمار رسیدیم و چون من بلیط برگشت هواپیما نداشتم آقای محمدی لطف نمود و برایم یک بلیط برای فردا ، جمعه، از شهر شیراز خرید و من شب را در ویلای آقای حیدرپور ماندم . خانم آقای محمدی لطف نموده بود و برای من شام پخته بود و آقای محمدی رفت و برایم آورد من با خوردن شام خوابیدم و فردا صبح، جمعه ساعت 4 صبح آقای محمدی آمد و با ایشان به شهر شیراز رفتیم. و من ساعت 9:30 به فرودگاه رسیدم و تا ساعت 11:40 که وقت پروازم بود در فرودگاه بودم و بالاخره ساعت 11:40 به سمت تهران روانه شدیم و ساعت 13:00 به فرودگاه مهرآباد تهران رسیدیم و من با گرفتن اسنپ به سمت خانه حرکت کردم این چنین برنامه ای دلچسب به پایان رسید . متذکر می شوم علاوه بر صعود قله بیرمی ، آشنا شدن با اشخاص فرهیخته ای چون آقای حیدرپور و مهدی محمدی و محمد بهمنی خیلی لذت بخش بود.

پایان

مسیر صعود قله بیرمی از گشی

مهران حیدرخانی و آقای حیدرپور

مهران حیدرخانی و مهدی محمدی

دره روان

قله بیرمی مهران حیدرخانی

قله بیرمی محمد بهمنی و مهران حیدرخانی


برچسب‌ها: بلندترین قله هر استان, گزارش برنامه
+ نوشته شده توسط مهران حیدرخانی در جمعه ۴ اسفند ۱۴۰۲ و ساعت 18:13 |

گزارش صعود به قله کمال

معرفی:


این قله به ارتفاع 3707 متر از سطح دریا بلندترین نقطه در سلسله جبال سهند و بلندترین قله استان آذربایجان شرقی می باشد و دربین کوهنوردان به کمال داغی شهرت دارد. این قله در شمال روستای چیچکلو، جنوب شرقی روستای مشهور لیقوان و درجنوب روستای ثمر خزان قرار گرفته است.
متوسط بارش منطقه بین 400 الی 500 میلیمتر بوده که اکثراً در ماههای سرد سال و اوایل بهاربه صورت برف در دامنه های آن انباشته می شود. رودخانه رفتوچای که یکی از سرچشمه های رودخانه قزل اوزن می باشد از این قله سرچشمه میگیرد. این رودخانه شعباتی چند از دشت شاه
یوردی دریافت داشته و به سمت جنوب جاری می شود. رودخانه سعید آباد چائی از جبهه شمالی این کوه سرچشمه گرفته و پس از مشروب ساختن روستاهای ثمر خزان متنق ایرانق و سعید آباددر نهایت به تلخه رود می ریزد حجم سالانه این رودخانه در حدود 9 /67 میلیون متر مکعب می باشد. دامنه های شمالی قوچ گلی با شیبی ملایم و به وسیله کوههای یانوق داغ (کوه سوخته) به جلگه تبریز منتهی می گردد. این کوهها بین 500 الی 600 متر ارتفاع دارد و در بعضی از قسمتهای آن کشت گندم وجود هندوانه و نخود به صورت دیم رواج دارد. در جبهه شمالی سهند کوههای بویوک داغ، لیقوان داغ، برکت داغی، دمیرچی داغ، زری داغ، الوان داغ،قله کمال (قوچ‌گلی داغی) با ارتفاع ۳۷۰۷ متر، بلندترین قله رشته کوه سهند و مرتفع‌ترین نقطهٔ استان آذربایجان شرقی محسوب می شود و در محدودهٔ شهرستان بستان آباد قرار دارد.

کوه‌های کمال، جام، سهند، سلطان، دمیرلی، آغ‌داغ، موتال داغی، شیر داغی، حرم داغی، گیرو داغی، آتاشان و درویش از مهم‌ترین قلل رشته‌کوه سهند محسوب می‌شوند.

نوع برنامه: کوهپیمایی سبک
منطقه اجرا: استان آذربایجان شرقی / شهر تبریز / روستای ایرانق / روستای ثمرخزان
نحوه دسترسی :از تبریز
نکات دارای اهمیت :منطقه فاقد چشمه و جانپناه بوده ولی در کنار دریاچه، امکان برقراری کمپ می باشد . آنتن دهی همراه اول در اکثر مسیر برقرار است. آخرین فروشگاه در روستای ایرانق بوده و دسترسی به خدمات انتظامی و امدادی با حدود 20 کیلومتر فاصله امکان پذیر می باشد . مسیر جاده بصورت آسفالت و بخش کوچکی از مسیر تا کنار دریاچه خاکی بوده که در فصول خشک قابل پیمایش با ماشین می باشد. مسیر، کاملا کوهپیمایی و فاقد هرگونه چالش و بدون نیاز به هرگونه ابزار فنی است.
دامنه های شمالی قوچ گلی با شیبی ملایم و به وسیله کوه های یانوق داغ (کوه سوخته ) به جلگه تبریز منتهی میگردد. در دامنه های کوهستان سهند، زیباترین دره های آبرفتی همراه با روستاها، باغ ها و کشتزارها، جلوه هایی شگفت پدیدآورده است صعود قله کمال، از روستای ثمرخزان انجام میگیرد.
ابتدا مسافتی در حدود 20 کیلومتر را در اتوبان تبریز به تهران طی کرده و 5 کیلومتر بعد از پلیس راه تبریز به میانه، وارد جاده آسفالته در سمت راست شده که مسافت آن تا پیست اسکی سهند، حدود 27 کیلومتر و 45 دقیقه میباشد فاصله تبریز تا پیست سهند شصت و یک کیلومتر می باشد.
از ثمر خزان جادهای در جهت جنوب تا دریاچه قوچ گلی کشیده شده است که در ماه های بدون برف، میتوان آن را با ماشین طی نمود. ارتفاع مبدأ حرکت 2950 متر و ارتفاع قله با جی پی اس 3715 متر ثبت گردید همچنین طول مسیر حرکت 4200 متر بود. جهت صعود می توان مسیر زمستانی(گرده ای) را انتخاب نمود، مسیر دارای پاکوب مشخص بوده که از روی یال شمال شرقی به قله می رسد. در مسیر صعود به قله هفت تابلو نصب گردیده است و
معمولا مدت زمان پیمایش تا قله دو ساعت و نیم به طول می انجامد. برفراز قله قوچ گولی، قله های جام و سهند از قسمت جنوب دیده میشوند. جهت فرود می توان مسیر شن اسکی که مشرف به برکه می باشد را انتخاب نمود. چشمه قوچ گولی دارای آب سرد و گوارایی می باشد، که استراحت در کنار این چشمه در پایان صعود لذت صعود رو را چندین برابر می کند.

اطلاعات مسیر

مسیر رایج صعود: پیست اسکی سهند تبریز

مسافت پای کار تا قله: ۸٫۸ کیلومتر

دسترسی به آب: وجود چشمه در مسیر

نزدیک ترین مرکز درمانی: بیمارستان امیرالمومنین _ نوا

مشخصات کلی

ارتفاع قله : ۳۷۶۷

ارتفاع پای کار :۲۵۷۰

موقعیت جغرافیایی : ۵ کیلومتر بعد از پلیس راه تبریز تهران(جاده قدیم)- پیست اسکی سهند.

مختصات قله : ۴۶٫۴۹۹۶۳۷ ،۳۷٫۷۲۸۹۲۰

بهترین فصل صعود : بهار(خرداد)

وجه تسمیه : در بين كوهنوردان به كمال داغي شهرت دارد

پوشش گیاهی : كشت گندم وجود هندوانه و نخود به صورت دیم رواج دارد

گوناگونی جانوری : قوچ – بز وحشی

روز چهارشنبه 28-04-1402 ساعت 4 صبح بیدار شدم و به فرودگاه مهرآباد رفتم و ساعت 5 صبح با هواپیما به سمت تبریز حرکت کردیم ساعت 6 به تبریز رسیدیم . من از فرودگاه بیرون آمدم و سوار ماسین آقای امیر حسین پوریان – کوهنورد تبریزی که به من در این صعود خیلی کمک کرد- شدم .بعد به سمت پای کار حرکت کردیم در شهر تبریز شخص دیگری به نام عارف ئ را سوار کردیم و بعد از رسیدن به پیست اسکی سهند ماشین را پارک کردیم و ساعت 9 صبح به سمت قله روانه شدیم بعد از سه ساعت بدون استراحت ساعت 11 به قله رسیدیم یک گروه از شیراز در آنجا بودند بعد از احوال پرسی و گرفتن جند عکس ساعت 11:30 به سمت پایین روانه شدیم و ساعت 13 به محل پارک ماشین رسیدیم بعد از خوردن کمی خوراکی سوار ماشین شیدم و گروه لطف نمود و مرا به اول جاده تبریز تهران رساند من در آنجا سوار یک ماشین شخصی شدم و با پرداخت 350 هزارتومان به سمت تهران روانه شدم.ساعت 10 شب به تهران رسیدیم و این چنین برنامه ای دلچسب به پایات رسید . متذکر می شوم علاوه بر صعود قله کمال، آشنا شدن با شخص فرهیخته ای چون آقا امیر پوریان و عارف ئ خیلی لذت بخش بود.

پایان

آقا امیر و آقا عارف در ابتدای مسیر

قوش گلی در ابتدای مسیر

بر فراز قله کمال

بر فراز قله کمال

از راست: مهران -عارف- امیر


برچسب‌ها: بلندترین قله هر استان, گزارش برنامه
+ نوشته شده توسط مهران حیدرخانی در پنجشنبه ۲۹ تیر ۱۴۰۲ و ساعت 9:44 |

امروز 26-12-1401 تا ایستگاه 5 ولنجک بالا رفتم


برچسب‌ها: گزارش برنامه
+ نوشته شده توسط مهران حیدرخانی در جمعه ۲۶ اسفند ۱۴۰۱ و ساعت 15:50 |

امروز 24-12-1401 تا ایستگاه 5 ولنجک بالا رفتم


برچسب‌ها: گزارش برنامه, صعود انفرادی
+ نوشته شده توسط مهران حیدرخانی در چهارشنبه ۲۴ اسفند ۱۴۰۱ و ساعت 14:55 |

امروز 21-12-1401 تا ایستگاه دو ولنک بالا رفتم


برچسب‌ها: گزارش برنامه
+ نوشته شده توسط مهران حیدرخانی در یکشنبه ۲۱ اسفند ۱۴۰۱ و ساعت 17:17 |

امروز 1401-10-09 توانستم تا ایستگاه 2 ولنجک صعود کنم زیر باران و برف...


برچسب‌ها: گزارش برنامه
+ نوشته شده توسط مهران حیدرخانی در جمعه ۱۶ دی ۱۴۰۱ و ساعت 13:25 |

امروز 1401-10-09 توانستم تا ایستگاه 1 ولنک صعود کنم

دو نفر آشنا شدم سرکار خانم سوسن اکبری و آقای گودرزی


برچسب‌ها: گزارش برنامه
+ نوشته شده توسط مهران حیدرخانی در جمعه ۹ دی ۱۴۰۱ و ساعت 14:46 |

امروز 1401-02-15 به قله " یدی کیزلار" (هفت دختران) در روستای سوها صعود کردم


برچسب‌ها: گزارش برنامه
+ نوشته شده توسط مهران حیدرخانی در پنجشنبه ۱۵ اردیبهشت ۱۴۰۱ و ساعت 16:10 |

امروز 1400-12-23 تا ایستگاه دو ولنجک  با لا رفتیم خیلی حال داد

 

 


برچسب‌ها: گزارش برنامه
+ نوشته شده توسط مهران حیدرخانی در دوشنبه ۲۳ اسفند ۱۴۰۰ و ساعت 16:50 |

امروز 1400-11-25 تا ایستگاه 2 ولنجک بالا رفتیم خیلی حال داد...

از راست : ؟ گودرزی - علی توکلی - پژمان نگینیان - مهران حیدخانی

 

 

 

 

 

 


برچسب‌ها: گزارش برنامه
+ نوشته شده توسط مهران حیدرخانی در دوشنبه ۲۵ بهمن ۱۴۰۰ و ساعت 21:14 |

امروز 1400-11-22 تا آبشار سنگان بالا رفتیم خیلی حال داد...

 

 

 


برچسب‌ها: گزارش برنامه
+ نوشته شده توسط مهران حیدرخانی در جمعه ۲۲ بهمن ۱۴۰۰ و ساعت 19:47 |

امروز 1400-11-15 تا آبشار چال مگس در داراباد بالا رفتیم خیلی حال داد...

 

از راست: 1- امین ؟  2-آگرین حبیبی 3-روژین حبیبی 4-مهران سوها 5-؟ 

مهران جیدرخانی - یک دوچرخه سوار سوئیسی


برچسب‌ها: گزارش برنامه
+ نوشته شده توسط مهران حیدرخانی در جمعه ۱۵ بهمن ۱۴۰۰ و ساعت 20:16 |

امروز 1400-11-11 تا ایستگاه دو ولنجک  با لا رفتیم خیلی حال داد...

نفرات از راست :1- خانم سکوت 2- پژمان نگینیان 3- مهران حیدرخانی 4- بیتا کهنسال 5- ندا رزاقی 6 -؟

 


برچسب‌ها: گزارش برنامه
+ نوشته شده توسط مهران حیدرخانی در سه شنبه ۱۲ بهمن ۱۴۰۰ و ساعت 5:0 |

امروز 1400-11-04 تا ایستگاه یک ولنجک  با لا رفتیم خیلی حال داد...

 


برچسب‌ها: گزارش برنامه
+ نوشته شده توسط مهران حیدرخانی در سه شنبه ۵ بهمن ۱۴۰۰ و ساعت 6:26 |

صعود تا ایستگاه پنج ولنجک

روزجمعه 24-02-1400 ساعت 6:15 صبح به سمت ولنجک در شمال تهران رهسپار شدیم (من و علی رحیمی ).ساعت 7:10 پس از پارک ماشین از ایستگاه یک ولنجک شروع به صعود نمودیم.امروز هوا خوب بود.بعداز 1 ساعت به ایستگاه 3 ولنجک رسیدیم .ساعت 8:30 با ادامه مسیر  در ساعت   10:00 به ایستگاه 5  رسیدیم خیلی خوشحال بودیم و قدری تنقلات خوردیم  و سوار تله شدیم و به پائین آمدیم   ساعت 11:30 به کنار ماشین رسیدیم  برنامه خاتمه یافت.این برنامه برایم خیلی دشوار بود اما حال داد  اما با مکافات زمین خوردم و دست و فکم آسیب دید!

 

 

 

علی رحیمی - مهران حیدرخانی

 

 

 

 

 


برچسب‌ها: گزارش برنامه
+ نوشته شده توسط مهران حیدرخانی در جمعه ۲۴ اردیبهشت ۱۴۰۰ و ساعت 14:17 |

گزارش صعود به قله بند عیش

معرفی:

قله بند عیش (2800 متر) در استان تهران- شهرستان تهران- بخش کن-دهستان سولقان واقع است. درجنوب این قله شهرتهران ودر شمال آن آبادیهای کیگا و امامزاده داود و در غرب آبادی سولقان قرار دارند.

مسیر های صعود:

- مسیر شمالی: امامزاده داود- جاده خاکی حصارک به امامزاده داود- کتل خاکی- قله بند عیش.

- مسیر غربی: سولقان- دره جنوب غربی بند عیش- قله بند عیش

- مسیر جنوبی:

1)تهران- شهران- انبارنفت- یال جنوب شرقی- قله بند عیش

2)تهران-حصارک- دره حصارک- قله بند عیش

 

روزجمعه 03-02-1400 ساعت 5:30 صبح به سمت شهران (انبار نفت) در شمال غرب تهران رهسپار شدیم.ساعت 6:10 پس از پارک ماشین از یال سمت راست منبع آب شروع به صعود نمودیم.در سمت راست این یال دره دو چناران قرار دارد..بعداز 40 دقیقه روی اولین بلندی بالای پیست موتور سواری رسیدیم.با ادامه مسیر در ساعت 8:30 به دومین بلندی رسیدیم. ابتدای یالی که به سمت قله میرود وآنجا پارا گلایدر سواران تمرین میکنند.به سمت راست – رو به شمال- تغییر مسیر دادیم .از بالای مخزن آب زمینی گذشتیم و به ابتدای شیب تند رسیدیم.اینجا شیب خیلی تند می شود.با سرعت متوسط بالا رفتیم و به زیر صخره های قله رسیدیم.آنجا دو راه برای ادامه مسیر وجود دارد.یکی صعود از میان صخره ها- با دست به سنگ شدن- از مسیر "سیم بکسل" و دیگری تراورس به راست-رو به شرق- وسپس صعود ازانتهای صخره هاکه نیاز به دست به سنگ شدن ندارد.ما با دست به سنگ شدن ازمسیر سختر ادامه دادیم وساعت 09:30 به قله رسیدیم. آنجا یک ساعت نشستیم تا تیم دیگر برسد .ساعت 11 به سمت پایین روانه شدیم و ازمسیر مخزن آب زمینی باغ گردو برگشتیم.ساعت 13:30 با رسیدن به کنار ماشین برنامه خاتمه یافت.

نفرات تیم شرکت کننده:

مهندس رضا صفایی, سرتیپ امیرحسین کرامتی , دکتر رضا الطافی , دانش آموز سید علی طهوری , مهندس یدالله طهوری , مهران حیدرخانی
سعید نیری , حاج علی موتابیان , مهدی حیدرخانی

 

مسیر سبز رنگ طی شد

محمد حیدرخانی- علی مویابیان - مهدی حیدرخانی

 

از راست به چپ: مهندس رضا صفایی, سرتیپ امیرحسین کرامتی , دکتر رضا الطافی , دانش آموز سید علی طهوری , مهندس یدالله طهوری , مهران حیدرخانی
سعید نیری , حاج علی موتابیان , مهدی حیدرخانی

 

 

 

 

 

محمد حیدرخانی- علی مویابیان - مهدی حیدرخانی


برچسب‌ها: گزارش برنامه
+ نوشته شده توسط مهران حیدرخانی در جمعه ۳ اردیبهشت ۱۴۰۰ و ساعت 18:26 |

گزارش صعود به قله بند عیش

معرفی:

قله بند عیش (2800 متر) در استان تهران- شهرستان تهران- بخش کن-دهستان سولقان واقع است. درجنوب این قله شهرتهران ودر شمال آن آبادیهای کیگا و امامزاده داود و در غرب آبادی سولقان قرار دارند.

مسیر های صعود:

- مسیر شمالی: امامزاده داود- جاده خاکی حصارک به امامزاده داود- کتل خاکی- قله بند عیش.

- مسیر غربی: سولقان- دره جنوب غربی بند عیش- قله بند عیش

- مسیر جنوبی:

1)تهران- شهران- انبارنفت- یال جنوب شرقی- قله بند عیش

2)تهران-حصارک- دره حصارک- قله بند عیش

 

روزجمعه 28-09-1399 ساعت 6:15 صبح به سمت شهران (انبار نفت) در شمال غرب تهران رهسپار شدیم.ساعت 7 پس از پارک ماشین از یال سمت راست منبع آب شروع به صعود نمودیم.در سمت راست این یال دره دو چناران قرار دارد.روزهای قبل برف خوبی باریده بودوامروز هم هوا ابری و مه آلود بود.من عاشق چنین هوایی در کوه هستم.بعداز 40 دقیقه روی اولین بلندی بالای پیست موتور سواری رسیدیم.با ادامه مسیر در ساعت 9  به روی گرده رسیدیم که من از ادامه مسیر منصرف شدم و آقا علی گل با همراهی من به پائین آمد ساعت 9:50 به کنار ماشین رسیدیم و سپس او اقدام به صعود قله کرد.

 

مسیر سبز رنگ طی شد

 

 

علی موتابیان مهران حیدرخانی

 

 

قله بند عیش

 

آقا علی بر فراز قله


برچسب‌ها: گزارش برنامه
+ نوشته شده توسط مهران حیدرخانی در جمعه ۲۸ آذر ۱۳۹۹ و ساعت 19:43 |

صعود تا ایستگاه هفت ولنجک

روزجمعه 16-08-1399 ساعت 7 صبح به سمت ولنجک در شمال تهران رهسپار شدم.ساعت 7:30 پس از پارک ماشین از ایستگاه یک ولنجک شروع به صعود نمودم.امروز هوا خوب بود.بعداز 2 ساعت به ایستگاه 3 ولنجک رسیدم .بساط صبحانه پهن کردم و خوردم.ساعت 10  با ادامه مسیر  ساعت   11:400 به ایستگاه 5  رسیدم خیلی خوشحال بودم و قدری تنقلات خوردم و ساعت 12 به سمت ایستگاه هفت روانه شدم خیلی دشواری بود و ساعت 14 به آنجا رسیدم و سوار تله شدم و به پائین آمدم   ساعت 14:40  به کنار ماشینم رسیدم  برنامه خاتمه یافت.این برنامه برایم خیلی دشوار بود اما حال داد  اما با مکافات !

 

 

ایستگاه پنج

ایستگاه هفت

 


برچسب‌ها: گزارش برنامه, صعود انفرادی
+ نوشته شده توسط مهران حیدرخانی در جمعه ۱۶ آبان ۱۳۹۹ و ساعت 19:45 |

گزارش تلاش برای صعود به قله بند عیش

معرفی:

قله بند عیش (2800 متر) در استان تهران- شهرستان تهران- بخش کن-دهستان سولقان واقع است. درجنوب این قله شهرتهران ودر شمال آن آبادیهای کیگا و امامزاده داود و در غرب آبادی سولقان قرار دارند.

مسیر های صعود:

- مسیر شمالی: امامزاده داود- جاده خاکی حصارک به امامزاده داود- کتل خاکی- قله بند عیش.

- مسیر غربی: سولقان- دره جنوب غربی بند عیش- قله بند عیش

- مسیر جنوبی:

1)تهران- شهران- انبارنفت- یال جنوب شرقی- قله بند عیش

2)تهران-حصارک- دره حصارک- قله بند عیش

 

روزجمعه 25-07-1399 ساعت 6 صبح به سمت شهران (انبار نفت) در شمال غرب تهران رهسپار شدم.ساعت 6:50 پس از پارک ماشین از یال سمت راست منبع آب شروع به صعود نمودم.در سمت راست این یال دره دو چناران قرار دارد.امروز هوا خوب بود.بعداز 40 دقیقه روی اولین بلندی بالای پیست موتور سواری رسیدم.با ادامه مسیر از کنار باغات ساعت 9:30 به کنار منبع زمینی آب  رسیدم و صبحانه خوردم .ساعت 10 به سمت پایین روانه شدم و ازمسیر مخزن آب زمینی باغ گردو برگشتم. برگشت برایم خیلی دشوار تر بود چون پائین آمدن با عدم تعادلی و اسپاسیتی که دارم خیلی سخت است .برمامه ای که برایم قبل از حادثه مثل آب خوردن بود حالا مثل صعود یک قله 7000 متری شده است ! ساعت 11 با رسیدن به کنار ماشین برنامه خاتمه یافت.این برنامه اولین برنامه ای بود که با ماشین خودم تا پای کار رفتم پس از 5 سال !

 

مسیر سبز رنگ طی شد

 

 

 

 


برچسب‌ها: گزارش برنامه, صعود انفرادی
+ نوشته شده توسط مهران حیدرخانی در جمعه ۲۵ مهر ۱۳۹۹ و ساعت 21:2 |

گزارش صعود به قله دماوند از یال غربی

معرفی:

قله دماوند(5620 متر) در استان مازندران- شهرستان آمل - بخش لاریجان- دهستان بالا لاریجان واقع شده است.این قله بلندترین قله استان مازندران است..در جنوب شرق این قله روستای رینه ودر جنوب غرب آن شهرپلوردرشرق آن گزنک ودر شمال شرق آن ناندل ودر غرب آن دریاچه لارقرار دارد.گیاهان منطقه: سیرک،گزنک- زنبق- خیارک-شمعدانی وحشی- آلاله-شقایق  و...می باشد.

قله دماوند 16 مسیر شناخته شده دارد و برای نخستین بار زنده یاد جلال رابوکی آنها را شناسایی وصعود کرده است.در سال 1384 برای یادبود جلال رابوکی درشانزده هفته پی در پی این 16 یال را در برنامه های یک روزه تیمی سه نفره متشکل از زنده یاد ابراهیم شیخی – ناصر جنانی و ذبیح اله حمیدی طی کردند.

چهار مسیراصلی دماوند(جنوبی-شمالی-غربی- شمال شرقی) را جلال رابوکی در یک برنامه پی در پی در 26 ساعت صعود کرده است.

 یخچالهای طبیعی اطراف قله دماوند:
الف- یخچال های شمالی و شمال شرقی اطراف قله دماوند:
–    یخچال سیوله (جبهه شمالی)
–    یخچال دوبی سل (جبهه شمالی)
–    یخچال اسپله (جبهه شمالی)
–    یخچال عروسکها (جبهه شمالی)
–    یخچال خورتاب سر (جبهه شمالی)
–    یخچال یخار (شمال شرقی)
ب- یخچالهای پراکنده و برفچالهای اطراف دماوند:
–    یخچال وزمین چال (شرقی)
–    یخچال سرداغ (بین یالهای غربی و جنوب شمال غربی)
–    یخچال غربی (بین یالهای شمال جنوب غربی و غربی)
–    یخچال کافر دره (بین یالهای جنوبی و جنوب شرقی)
–    یخچال آسپرین سر (بین یالهای جنوبی و جنوب جنوب غربی) (مقیم, ۱۳۸۷,ص۱۸(

مسیرهای صعود:

۱شمالی (یال دبی سل) مسیر صعود این جبهه از میان دو یخچال سیوله (سمت راست)و دوبی سل (سمت چپ) صورت می‌گیرد. این مسیر دارای دو جانپناه در ارتفاع‌های 40۰۰ متر و ۴650 متر است.

۲جنوبی (مسیر گوسفند سرا(

۳شرقی (یال ملارد)

۴غربی ( یال سیمرغ(

۵شمال شرقی (تخت فریدون(

۶شمال غربی (یال داغ(

۷جنوب شرقی (یال ملاخوران)

۸جنوب غربی (یال معدن)

۹جنوب جنوب شرقی (یال وزمین چال(

۱۰شمال جنوب شرقی (یال ملارد(

 ۱۱جنوب شمال شرقی (یال یخار(

۱۲شمال شمال شرقی (یال اس(

۱۳شمال شمال غربی ( (

۱۴جنوب شمال غربی (یال ورارو(

۱۵شمال جنوب غربی (یال چال چال(

۱۶-جنوب جنوب غربی (یال آسپرین سر(

 

 

مسیرهای اصلی صعود عبارتند از:
مسیر جنوبی : جاده هراز - پلور - ده رینه
مسیر غربی :جاده هراز - پلور - جاده سدلار -‌ دشت ورارو
مسیر شمالی : جاده هراز - آب گرم لاریجان - ده نان دل

مسیر شمال شرقی : جاده هراز - آب گرم لاریجان - ده نان دل-گردنه سر

پناه گاه ها وجان پناه های دماوند:

مسیر جنوبی : گوسفندسرا (بارگاه اول) در ارتفاع 3000 متری + بارگاه سوم  در ارتفاع ۴۱۵۰ متری.

مسیر غربی: جان پناه سیمرغ  در ارتفاع ۴۱۵۰ متری.

مسیر شمال شرقی:جان پناه تخت فریدون در ارتفاع ۴۳۶۰ متری.

مسیرشمالی: جان پناه فلزی  در ارتفاع ۴۰۰۰ متری+ جان پناه فلزی در ارتفاع 4600 متری

شرح برنامه:

گروه کوهنوردی سازمان نقشه‌برداری کشور که پس از مدتی سکوت، امسال برنامه چند صعود تابستانه به قله‌های زیبای کشور را اعلام نمود و با حمایت مسئولین محترم سازمان نیز مواجه گردید، مقرر نموده بود که در اوایل شهریورماه از مسیر یال غربی به قصد قله دماوند صعود کند که مصادف با هفته دولت نیز گردید و گرامیداشت شهدای دولت نیز مناسبت خوب برنامه گردید.  همچنین نفرات شرکت کننده در برنامه نیز به دلایل مشغله‌های مختلف کاری،کم شدند که جای همه شان خالی بود.حوالی ساعت 6 صبح روز پنجشبه 07  شهریور 98،در قالب یک گروه 3 نفره با سرپرستی آقای سعادتی از شهرک دانشگاه به سمت پل مدیریت رفتیم و آقای مدد را در آنجا سو.ار کردیم سپس به سمت پلور و «چاک اسکندر» به راه افتادیم، و در ساعت 8 برای صبحانه توقف نمودیم.سپس به پای کار در ساعت 9 در پای یال غربی کوه  در ارتفاع 3400متری رسیدیم.سایر همنوردان گروه عبارت بودند از : آقای عادل سعادتی،  آقای علی مدد. هیچ گروه و یا فرد دیگری در کوه نبود و به‌ قول معروف فقط ما بودیم و کوه و آسمان. حوالی ساعت 9:15 با برداشتن وسایل به قصد پناهگاه سیمرغ راه افتادیم. بعضی از کوله‌ها سنگین بودند و بعضی دیگر فوق‌العاده سنگین بودند و باعث میشدند با توجه به کاهش فشار هوا، صعود با سختی انجام شود. از ابتدای راه تا خود پناهگاه آب وجود نداشت و لازم بود از قبل آب تهیه شده باشد. گروه بعد از یک صعود منظم و خوب، حوالی ساعت 12:30 بعدازظهر به پناهگاه زیبای سیمرغ در ارتفاع 4200 متری رسید.پناهگاه که با سرمایه و همت بزرگان کوهنوردی کشور برپا شده بود بسیار مناسب و کامل بنظر می‌رسید. با استفاده از سلول‌های خورشیدی و باطری و تجهیزات الکترونیکی، امکانات روشنایی و شارژ موبایل فراهم شده بود که بسیار کار ارزشمندی بود. هر کوهنوردی با ملاحظه این همه زحمت که در تامین چنین امکاناتی کشیده شده بود، متقابلا سعی در بهترین نگاهداری از آنها و حفظ تمیزی محیط میکند. یا حداقل چنین توقعی وجود دارد.  حوالی ساعت 4 صبح روز جمعه 08/6/98 گروه بیدار شد و پس از مدت کوتاهی آماده حرکت شد. آقای مدد و من در هماهنگی سرپرست گروه در پناهگاه ماندیم و مابقی آقای سعادتی حوالی ساعت 5 صبح به سمت قله حرکت نمود.همانطور که حدس زده می‌شد صعود بسیار سخت بود.  نهایتا با تلاش 8 ساعته بی وقفه و تصمیم راسخ در تداوم حرکت، حوالی ساعت 11:30   عادل سعادتی موفق به هم‌ترازی با قله کم نظیر دماوند از مسیر یال غربی و برپایی باشکوه نام گروه کوهنوردی سازمان نقشه‌برداری کشور گردید.در قله با سایر کوهنوردانی که از مسیرهای دیگر صعود کرده بودند ملاقات کرده و از چشم‌اندازهای بی‌نظیر آن لذت بردند.حوالی ساعت 2 بعد از ظهر با بهتر شدن هوا، صعود کننده‌ها دیده شدند و نگرانی‌ها تبدیل به شادی و شکر گردید.پس از رویت گروه صعود کننده در ساعت 2 بعدازظهر، حدود 30 نفر طی چند گروه کوهنوردی ایرانی و خارجی از راه رسیدندو باصطلاح کوه کمی گرم شد. همه ازاینکه میدیدند مسیر پاکوبی و برفکوبی شده و برای صعود آماده شده است خوشحال بودند.از بچه های دماوند آقای علی عزیزی اصل را در پناهگاه دیدم.  با بازگشت گروه صعود کننده ما و کمی استراحت، همه به سمت پارکینگ حرکت کردیم. باور کردنی نیست ولی هنگام بازگشت به سمت پارکینگ که غروب آفتاب کاملا به سینه کوه می‌تابید و آنرا روشن ساخته بود، کاملا تمام برفکوبی‌های گروه به وضوح دیده می‌شد، ولی فقط امکان تصویربرداری با دوربین معمولی میسر شد که وضوح لازم برای تشخیص آنرا نداشتند.حوالی ساعت 7 بعدازظهر جمعه 8 10/6/9 به سمت تهران بازگشتیم. همه از اینکه علی رغم نامساعد بودن شرایط قله، برنامه با موفقیت انجام شده بود شاد و خوش روحیه بودند. جای همنوردان دیگر مخصوصا جناب آقای ؟؟؟ خالی بود که جا دارد از زحمات ایشان در اجرا شدن این برنامه تقدیر و تشکر گردد.

البته باید بگویم که این برنامه برای من خیلی سخت بود دو بار خوردم زمین دست و پایم زخمی شد! قبل از حادثه این برنامه برای من مثل آب خوردن بود اما حالا چالشی بزرگ شده است!

مسیر سبز رنگ طی شد

 

 

پناهگاه سیمرغ

عادل سعادت-مهران حیدرخانی-علی مدد

 

بر فراز قله دماوند  عادل سعادت

مهران حیدر خانی- علی عزیزی اصل

 
 

 

 

 

 


برچسب‌ها: گزارش برنامه
+ نوشته شده توسط مهران حیدرخانی در دوشنبه ۱۱ شهریور ۱۳۹۸ و ساعت 8:41 |

گزارش برنامه بازدید ازجنگل لفور

 

معرفی:

جنگل بکر لفور در سوادکوه شمالی با انبوه درختان، آبشارها، چشمه سارها و رودها زیباترین چشم‌اندازهای طبیعی را دارد. در استان مازندران، از دیدنی‌ترین مناطق سوادکوه می‌توان لفور را نام برد که در بهار و تابستان گردشگران زیادی این منطقه را برای گردش یک روزه خود انتخاب می‌کنند.

قدم زدن در جنگل‌های هیرکانی که حدود 40 میلیون سال قدمت دارد و از دوران ژوراسیک به جا مانده و دارای 80 گونه گیاه چوبی است بسیار خیال انگیز خواهد بود.

اگر برای طبیعت‌گردی یا جنگل‌پیمایی می‌خواهید مقصد بکری بیابید، لفور از بهترین انتخاب‌ها خواهد بود، در این جنگل حدود 2 ساعت پیاده‌روی خواهید داشت، عبور از میان درختانی مانند راش، ممرز، لیلکی، انجیلی، ازگیل و...، آشنایی با گونه‌های نادر گیاهی منطقه، تنفس در هوای پاک جنگل و با عطر گیاهان لذت جنگل‌پیمایی را افزایش خواهد داد. پس از پیاده‌روی 2ساعته در زمین شیب‌دار جنگلی در میان درختان سربه فلک کشیده به هفت آبشار می‌رسید و می‌توانید در این منطقه به استراحت بپردازید. 

سرپرستان برنامه : سعید صبور- مینو ضابطیان

نفرات:

1- علی  عباسی 2- رضا زارع 3- رزیتا داوودی 4- مهران حیدرخانی 5- مازیار زارعی  6- سنی صحافي 7-هدا صفائی 8- منصوره بیدار  9 - محسن ضابطیان 10- خاطره حقوقی 11- نازلی علمداری 12- مریم عطائی 13- افسانه یادپور 14- نازنین مهاجری راد 15- حمید لطفی 16- زهره خانی 17- بهرام حسینعلی

:شرح برنامه

روز پنجشنبه 22-09-97 در ساعت 4:10 صبح پنجشنبه   آژانس آمد و تا میدان رسالت رفتیم  4:35 به آنجا رسیدیم.هنوز کسی نیامده بود.من تا ساعت 6 منتظر ماندم تا مینی بوس آمد و سوار شدیم.به سمت شرق حرکت نمودیم. وارد جاده دماوند شدیم و بعد به سمت فیروزکوه رفتیم. برای خوردن صبحانه حدود ساعت 8.00 در رستوران امین  توقف نمودیم. من عدسی سفارش دادم و گلی نیمرو. پس از خوردن صبحانه دوباره سوار مینی بوس شدیم و به سمت  روستای افراسی به راه افتادیم. قبل روستای افراسی حدود ساعت 10:30 راهنمای محلی آقا صادق را در شیرگاه سوار کردیم و بعد از گذشتن از رودخانه و پیمایش حدود 1:30 ساعته به آبشار ترز رسیدیم. ناهار را در کنار آبسار ترز خوردیم . و در محل آتش خوبی روشن کردیم. سپس دوباره به محل توقف مینی بوس برگشتیم و راهی روستای افراسی شدیم . حدود ساعت 16:30 به کلبه انجیلی رسیدیم. وارد کلبه چوبی انجیلی شدیم  و وسایلمان را در آنجا تخلیه نمودیم. تازمان صرف شام با نوای خوش سه تار و بازی پانتومیم و بازی ژوکر گدشت. شام آش خوشمزه دستپخت مینو خانم بود و شامی شمالی که میزبان تدارک دیده بود.من ساعت 20:30 برای خواب رفتم ما چهار نفر بودیم که در یک اطاق خوابیدیم . من طبق معمول ساعت 4:00 بیدار شدم ! و تا ساعت 6:00 هی وول خوردم تا بقیه بیدار شدن . صبحانه محلی شامل کره و پنیر و شیر و عسل و نان محلی که توسط میزبان تدارک شده بود بعد از خوردن صبحانه  برای پیمایش جنگل لفور رفتیم . پیمایش جنگل لفور حدود ۱/۳۰ ساعت طول کشید. بعد دوباره به کلبه برگشتیم و وسایل را اماده کرده و به قصد دیدن بخش دیگری از جنگل و خوردن ناهار راهی شدیم. پس از گشت کوتاهی در سمت دیگری از جنگل و گرفتن چند عکس زیبابرای صرف ناهار به ماهی سرا که دارای استخر پرورش ماهی قزل الا بود رفتیم بعد صرف ناهار به سمت تهران به  راه افتادیم. در راه نزدیک تهران آقا رضا زارع برای همه لطف کرد و بستنی خرید من و گلی قیقی سفارش دادیم. ساعت 20:00 به میدان رسالت رسیدیم و پیاده شدیم من اسنپ گرفتم و به سمت شهرک آمدم ساعت 21:30 روز جمعه به شهرک رسیدم این چنین یک برنامه عالی به پایان رسید.

لینک زیر فیلم طبیعت زیبای آنجا می باشد

لینک کلیک کنید:

 http://s8.picofile.com/d/8345902576/f3c03915-66f2-413d-823a-60b9b5b939a5/VID_20181215_085605_295.mp4

 

کلبه انجیلی

آبشار لفور

ازگیل وحشی 

 

زیبائی های طبیعت

زیبائی های طبیعت

نفرات از چپ به راست: 1- علی  عباسی 2- رضا زارع 3- رزیتا داوودی 4- مهران حیدرخانی 5- مازیار زارعی  6-سعید صبور 7- سنی صحافي 8-هدا صفائی 9- منصوره بیدار 10 مینو ضابطیان 11 - محسن ضابطیان 12- خاطره حقوقی 13- نازلی علمداری 14- مریم عطائی 15- افسانه یادپور 16- نازنین مهاجری راد 17- حمید لطفی 18- زهره خانی و عکاس محترم: بهرام حسینعلی

 


برچسب‌ها: گزارش برنامه
+ نوشته شده توسط مهران حیدرخانی در یکشنبه ۲۵ آذر ۱۳۹۷ و ساعت 9:32 |

گزارش کوهپیمائی درکه

معرفی:

وارد خیابان درکه که می‌شوید، قبل ‌از میدان درکه، از کنار خانۀ معلم، یک مسیر برای کوه‌پیمایی وجود دارد که کل مسیر تا پای کوه آسفالت است. بعد در بالای میدان نیز راهی برای رسیدن به پای کوه وجود دارد که از میان ده درکه می‌گذرد. حال اگر به رودخانه علاقه دارید، می‌توانید مسیر خود را از کنار رودخانه ادامه دهید و در غیر این صورت مسیر جایگزین در بالای رودخانه است. بعد از پیمودن این مسیرها به یک مسیر واحد خواهید رسید که از آن به بعد راه اصلی کوه‌پیمایی شروع می‌شود.

اگر از درکه حدود دو کیلومتر در میان راه پر‌پیچ‌و‌خم و زیبای کنار رودخانه به‌سمت شمال حرکت کنیم، به یک دوراهی می‌رسیم. مسیر سمت چپ به جنگل زیبای کارا می‌رسد و از جنگل می‌توانید به قلۀ چین‌کلاغ، دوشاخ و سیاه‌سنگ‌هاصعود کنید و چنانچه مسیر مستقیم را ادامه دهید، پس از چهار کیلومتر، بعد از گذر از بند گلارنگ آبشار زیبای جوزک،اذغال‌چال و بند سیاه کرک به پناهگاه پلنگ‌چال می‌رسید. بعد از پناهگاه می‌توانید به‌سمت ایستگاه پنج تله‌کابین، هفت‌چشمه، یوردکاظم و… حرکت کنید که آمادگی و تجربۀ شما درخصوص منطقه را می‌طلبد. مسیر کوه‌پیمایی درکه در مقایسه با سایر مسیرهای کوه‌پیمایی شمال تهران سختی کمتری دارد. در مسیر کوه‌پیمایی، صدای رودخانۀ درکه که در فاصلۀ کمی از مسیر قرار دارد، همراه گوش‌نواز کوهنوردان است و این خصوصیت را دارد که در هر کجای مسیر، قابلیت اطراق و رفع خستگی در منظره‌ای زیبا را فراهم کند.

هفت‌حوض، جنگل و آبشار کارا، آبشار بند عبدالله، آبشار جوزک، پلنگ جوزک، پلنگ‌چال، اسپیو (آب سپید)، هفت‌چشمه (هفت طیغانی) و کفو (آب کف‌دار) معروف‌ترین جلوه‌های طبیعت زیبا و مترنم درۀ درکه هستند که بر جذابیت‌های گردشگری و کوه‌پیمایی آن افزوده‌اند. همچنین ارتفاع بلند رشته‌کوه‌های دو طرف درۀ درکه باعث شده که در بیشتر طول روز مسیر اطراف رودخانه سایه باشد که برای تابستان خیلی مناسب است.

در طول مسیر افراد محلی آن منطقه به عرضۀ محصولات آنجا می‌پردازند که این خود یکی از شاخصه‌های درکه است. به‌عنوان مثال در فصل تابستان گیلاس محلی در آنجا به فروش می‌رسد و در فصل پاییز شاتوت، ازگیل و خرمالو که خریدن و خوردن آن‌ها خالی از لطف نیست.

در ضمن کافه‌ها نیز آمادۀ پذیرایی از شما کوه‌پیمایان در وعده‌های صبحانه، نهار، عصرانه و شام هستند. البته در این کافه‌ها نباید توقع غذاهای آن‌چنانی داشته باشید. اساساً مسیر کوه‌پیمایی درکه، مسیری تفریحی است تا ورزشی و بیشتر مردم با هدف رفتن و رسیدن به یک کافه در دل کوه پا به این دامنه می‌گذارند؛ اما در طول می‌توانید مسیر افرادی را مشاهده کنید که به دور از هیاهوی درون کافه‌ها در کنار آبشارها و چشمه‌ها نشسته‌اند و از خورد و خوراک شخصی خود استفاده می‌کنند یا گروه دوستانی را مشاهده می‌کنید که این روش را انتخاب کرده‌اند. تقریباً بعد از یک ساعت کوه‌پیمایی به چشمه‌ای می‌رسید که دارای آبی گواراست. این چشمه بعد از کافه‌جویبار قرار دارد و کوه‌پیمایان برای رفع خستگی و نوشیدن آب به کنار آن می‌روند. البته در طول مسیر هم کافه‌هایی وجود دارد که می‌توانید برای استراحت به آن‌ها هم بروید. در این بین یک کافۀ کوچک مخصوص آب‌میوه‌های طبیعی هم می‌توانید مشاهده کنید که نوشیدن آب‌میوۀ طبیعی در آن به رفع خستگی شما کمک بسیاری می‌کند.

پناهگاه پلنگچال 

یکی از پناهگاه‌های کوهنوردی در مسیر صعود به قلۀ توچال واقع در کوهستان البرز در قسمت مشرف بر شهر تهران است. این پناهگاه در ارتفاع ۲۵۵۰متری از سطح دریا قرار دارد و مسیر آن از درکه است. این پناهگاه دارای خوابگاهی به ظرفیت ۷۰ نفر است. مدت‌زمان حرکت از میدان درکه تا رسیدن به پناهگاه پلنگ‌چال در تابستان، دو تا دو ساعت و نیم است. از میدان درکه تا پناهگاه حدود شش کیلومتر فاصله است.

سرتاسر مسیر تا پناهگاه از داخل درۀ زیبای پلنگ‌چال و از کنار رودخانه می‌گذرد و یکی از مسیرهای زیبای صعود به ارتفاعات شمال تهران است. از پناهگاه پلنگ‌چال مسیری در جهت شمال‌شرقی با ۳تا۴ ساعت کوه‌پیمایی به قلۀ توچال می‌رسد. از پلنگ‌چال علاوه‌بر توچال، مسیرهایی به امامزاده داوود، قلۀ شاه‌نشین و ایستگاه پنجم تله‌کابین توچال وجود دارد.

شرح برنامه

امروز 16 -07- 97 یکشنبه صبح من ساعت 6:45 از شهرک دانشگاه به سمت تجریش به راه افتادم ساعت 8:45 به آنجا رسیدم و آقای استاد صبور آنجا منتظر من بود سوار ماشین ایشون شدم و به سمت درکه به راه افتادیم پس از رسیدن به درکه ماشین را پارک کردیم و به سمت بالا رفتیم مثل همیشه بدنم جیغ می زد که مردم خسته شدم اما من گوش نمی دادم و می رفتم خیلی لذت داشت پس از حدود 1:30 در کافه ای بالای هفت حوض نشستیم و استراحت نمودیم من بعد از شش ماه پا تو کوه گذاشته بودم خیلی لذت داد بعد از خوردن چای و نبات به سمت پائین به راه افتادیم کل مسیر برای من زیبا بود چون حدود 15 سال بود که درکه نرفته بودم ! یاد قدیما افتاده بودم که تازه کوه رفتن را شروع نموده بودم ساعت 11 رسیدیم پائین و استاد صبور لطف کرد و مرا تا حقانی آورد من سوار مترو شدم و آمدم خانه این اولین کوهپیمائی من بعد شش ماه می شد!

نفرات شرکت کننده: مهران حیدرخانی- سعید صبور

 

 

 


برچسب‌ها: گزارش برنامه
+ نوشته شده توسط مهران حیدرخانی در یکشنبه ۱۵ مهر ۱۳۹۷ و ساعت 20:46 |

بازید از دریاچه تار

معرفی:

این دریاچه که یکی از دریاچه‌های آب شیرین ایران است در ۱۵ کیلومتری شرق دماوند و در بین کوه‌های دوبرار در شمال و زرین‌کوه در جنوب واقع شده‌است. این دریاچه در اثر زمین لغزش زرین کوهایجاد گردیده‌است. درازای دریاچهٔ تار حدود ۱/۳ کیلومتر و میانگین پهنای آن ۴۰۰ متر است سرشاخه آب‌هایی که به این دریاچه‌ها می‌ریزند، چشمه‌ساران کوه‌های قره‌داغ، سیاه‌چال و شاه‌نشین در شمال و آبراهه‌های فصلی از جنوب است که قسمتی از آب آن‌ها وارد دریاچه‌ها می‌شود و قسمتی دیگر، آب رودهای تار و هویر را تأمین می‌کنند. سرریز این دریاچه به صورت بسیار اندک سرچشمه رودخانه تار محسوب می‌شود که به‌طور طبیعی با تغذیه از رودخانه‌های فرعی دیگر تشکیل رود تاررود را می‌دهد و به سوی شهر دماوند جاری می‌شود.

شرح برنامه:

روز چهارشنبه 07-06-97 در ساعت 4:15 صبح چهارشنبه آقای مدد لطف کرد آمد و مرا به سر قرارمان میدان آزادی سازمان نقشه برداری رساند. 5:00 صبح به همراه دوستان بسیار خوبم آقایان علی مدد،علی حاجیلو،کامبیز جلیلوند از تهران میدان آزادی به سمت دریاچه تار در جاده فیروزکوه با ماشین آقای حاجیلو روانه شدیم،ساعت 6:30 برای خوردن چای و شیرینی در سید آباد متوقف شدیم سپس بعد از خوردن دوباره به سمت مقصد به راه افتادیم ساعت 8:30 به سه راهی فیروزکوه و هویر رسیدیم و تا دریاچه تارحدود نصف مسیر آسفالت بود و نصف مسیر جاده خاکی می باشد ساعت 9:30 به کنار دریاچه رسیدیم و شروع به اطراق کردیم.وسایل بسیار عالی آقای حاجیلو آورده بود مثل سایه بان و چادروفلاسک و یخدان استنلی وغیره.سپس بساط صبحانه مجدد ریخته شد و املت خوردیم و چای.بعد بعد نزدیکیهای ظهر به دریاچه رفتیم و تنی به آب زدیم عالی بود.ناهار جوجه کباب و برنج داشتیم.بسیار خوشمزه بود.سپس استراحت کردیم و برای شب چادر زدیم و من و آقای جلیلوند باهم در یک چادر و علی مدد و علی حاجیلو در چادری دیگرشب را به صبح رساندیم البته هر سه دوست من خرناسه می کشیدند و صدای بلندی می آمد حدود ساعت 4:00 صبح یک گروه جدید نردیک ما آمدند و کلی سرو صدا کردند صدای ضبط صوتشان گوش هم را کر کرده بود! بعد من حدود ساعت 6:00 صبح از چادر بیرون آمدم و منتظر بقیه شدم همه بالاخره بیدار شدند و آمدند بیرون و صبحانه خوردیم املت و ماهی و تخم مرغ خوشمزه بود.سپس وسایل را جمع کردند حدود ساعت 11:00 صبح به سمت تهران به راه افتادیم و ساعت 13:45 به میدان آزادی رسیدیم لطف نمود و آقای حاجیلو مرا رساند.برنامه روز 08-06-97 پنجشنبه به پایان رسید، خیلی عالی بود .

 از میدان آزادی در تهران تا دریاچه تار 150 کیلومتر است

دریاچه تار در کنار دریاچه هویر می باشد

دریاچه تار

علی حاجیلو-کامبیز جلیلوند-مهران حیدرخانی

علی مدد-مهران حیدرخانی-علی حاجیلو-کامبیز جلیلوند

مهران حیدرخانی- علی حاجیلو

گیاهی زیبا نامش  Verbascum (گل ماهور)


برچسب‌ها: گزارش برنامه
+ نوشته شده توسط مهران حیدرخانی در جمعه ۹ شهریور ۱۳۹۷ و ساعت 8:6 |
امروز 27-11-96 با دوست خوبم علی مدد رفتیم پناهگاه کلکچال

ساعت 9:30 از پارک جمشیدیه شروع کردیم ساعت 11:30 به پناهگاه رسیدیم و ساعت 12:30 به سمت پایین آمدیم من خیلی مراقب بودم اما وقتی به آخر کار پارک جمشیدیه رسیدیم  حواسم کمی پرت شد توی پارک در پله ها افتادم و زانو و سرم آسیب دید !

 

تپه نورالشهدا 

مهران حیدرخانی - علی مدد

من نمی دانم چه شانسی آوردم که این مرد نازنین در مسیر زندگی من قرار گرفته است

هرچه از خوبی او بگویم کم گفتم...باید با او نشست و برخاست کرد (رفاقت کرد) تا او را بشناسی

افتادم سرم زخمی شد

افتادم زانوم زخمی شد


برچسب‌ها: گزارش برنامه
+ نوشته شده توسط مهران حیدرخانی در شنبه ۲۸ بهمن ۱۳۹۶ و ساعت 9:4 |
امروز 20-11-96دتنهایی رفتم کلکچال تا ایستگاه 3

 

 

 

 


برچسب‌ها: گزارش برنامه
+ نوشته شده توسط مهران حیدرخانی در جمعه ۲۰ بهمن ۱۳۹۶ و ساعت 18:58 |