گزارش صعود به قله نایبند 19-07-1404

گزارش صعود به قله نایبند 19-07-1404

معرفی:

این شهرستان کویری که قله نایبند در آن قرار دارد، که بخش زیادی از کویر معروف لوت را در خود جای داده، زمانی جزو استان خراسان بزرگ بود. بعد از آن به استان یزد الحاق شد و پس از آنکه خراسان بزرگ به سه استان خراسان رضوی، شمالی و جنوبی تقسیم شد، طبس نیز به خراسان جنوبی تعلق گرفت و اکنون بخشی از این استان به حساب می‌آید. از نظر نزدیکی مرکز این شهرستان به شهرهای بزرگ نیز باید عنوان شود که نزدیک‌ترین مرکز استان به طبس، شهر بیرجند خراسان جنوبی است که ۲۷۰ کیلومتر با این شهر فاصله دارد. یزد در فاصله ۳۶۵ کیلومتری و مشهد در فاصله ۵۴۰ کیلومتری طبس واقع شده‌اند.

هر چند طبس از نظر مساحت شهرستانی بزرگ است، اما پر جمعیت نیست. طبس بیشتر به دلیل کویر بکرش معروف است و کویر و جاذبه‌های آن که برخی‌شان از مهمترین جاذبه‌های طبیعی ایران هستند، به طبس جایگاه و هویتی ویژه‌ای داده است. با وجود این، یکی از مرتفع‌ترین قله‌های ایران در طبس قرار دارد. قله نایبند که یکی از ۱۵۱۵ قله بسیار برجسته جهان است، کوهی با صلابت در دل کویر لوت و بام استان خراسان جنوبی است و در زمره قلل پروژه سیمرغ کوه‌های ایران قرار گرفته است که محلی که در آن واقع شده و ویژگی‌های منحصر به فرد آن باعث می‌شود کوهنوردان صعود به آن را در برنامه خود قرار دهند، برای اینکه بیشتر درباره این قله بدانید با وب سایت دکوول همراه باشید.

همه چیز درباره قله نایبند طبس

قله نایبند در روستایی به همین نام در ۲۲۰ کیلومتری شهر طبس و ۱۸۰ کیلومتری شهر راور کرمان قرار دارد. نای به معنای مسیر باریک و تنگ و بند هم به معنای اتصال است. نایبند نام خود را از ترکیب این دو واژه گرفته است، چرا که این منطقه محل اتصال جاده غربی و شرقی کویر است. قله نایبند خراسان جنوبی به رغم قرار گرفتن در منطقه‌ای کویری، آب و هوایی به نسبت معتدل دارد، هر چند تابستان‌های آن گرم و سوزان است. منطقه نایبند رویشگاه گیاهان مختلف از جمله بادام کوهی، انجیر وحشی، بادام عاجی و خاکستری، تاغ، کلاه میرحسین خار سفید، گون درختچه‌ای، کلاه میرحسین دم عقربی، چوبک تماشایی، زیره کرمانی و سیاه است.

در مناطق کویری به دلیل گرمای هوا و نبود آب و غذا، حیوانات به سمت ارتفاعات می‌روند و معمولا آنجا را به عنوان زیستگاه خود انتخاب می‌کنند. در طبس هم همین اتفاق افتاده و حیوانات یا در رشته کوه شتری هستند یا در مناطقی مانند نایبند. رشته کوه شتری که از جاذبه‌های بی‌نظیر طبس است، مجموعه‌ای از کوه‌های کوتاه است که مجاورت‌شان با کویر جاذبه خاصی ایجاد کرده است.

دره کال جنی که یکی از ویژه‌ترین جاذبه‌های کویری ایران به حساب می‌آید در این منطقه واقع شده است. حیوانات در طبس یا این منطقه را برای سکونت و پناه گرفتن انتخاب می‌کنند یا به سمت نایبند می‌روند که به دلیل ارتفاع زیاد آن تا حدی پناهگاه بهتری هم هست. سیاه گوش، شغال، قوچ، میش، روباه معمولی، روباه شنی خارپشت ایرانی، تشی و خرگوش از جمله حیواناتی هستند که در نایبند زندگی می‌کنند. علاوه بر این، نایبند زیستگاه پرندگانی مانند عقاب، کبک و تیهو هم هست، اما به طور کلی جمعیت جانوری این منطقه زیاد نیست که دلیل اصلی آن هم کمبود آب و غذا برای حیوانات است.

مسیر‌های صعود به قله نایبند خراسان جنوبی

برای صعود به قله نایبند طبس معمولا یک مسیر پیشنهاد می‌شود و آن هم مسیر روستای متروک علی آباد است. در واقع برای صعود به قله نایبند باید خود را به روستای نایبند برسانید، به سمت علی آباد حرکت کنید و سپس رهسپار قله شوید.

برای صعود به قله نایبند خراسان جنوبی باید چند نکته را مد نظر داشته باشید. این نکات، علاوه بر نکات کلی مرتبط با کوهنوردی هستند که باید برای صعود هر قله‌ای آنها را رعایت کنید. به طور کلی کوهنوردی ایمن نیازمند این است که منطقه‌ای را که قله مورد نظر در آن قرار دارد به درستی بشناسید، همراه با گروهی عملیات صعود را انجام دهید که در میان آنها راهنمای با تجربه وجود دارد و علاوه بر اینها لباس مناسب و تجهیزات کافی به همراه داشته باشید.

کفشی که مناسب کوهنوردی است، باتوم کوهنوردی، پیراهن راحت آستین بلند و همچنین عینک آفتابی از جمله تجهیزاتی است که به همراه داشتن آنها باعث می‌شود کار صعود به آسانی انجام شود و در مسیر با مشکلی رو به رو نشوید. به جز نکات ذکر شده برای صعود به قله نایبند لازم است فصل مناسبی را انتخاب کنید. هر چند صعود به این قله در همه فصول امکان‌پذیر است، اما بهار و پاییز به ویژه ماه‌های فروردین و آبان بهترین زمان برای فتح قله نایبند هستند.

دلیل اینکه توصیه می‌شود در بهار یا پاییز به سمت قله نایبند بروید این است که آب و هوای منطقه‌ای که این قله در آن واقع شده گرم و خشن است و این مساله به ویژه در تابستان کوهنوردی را تا حد زیادی سخت و طاقت فرسا می‌کند. درست به همین دلیل که قله نایبند در منطقه‌ای گرم واقع شده است در زمینه تامین آب با مشکل مواجه خواهید بود. در مسیر صعود به قله نایبند طبس هیچ چشمه و رودخانه‌ای وجود ندارد و لازم است به اندازه کافی آب همراه خود داشته باشید.

نکته دیگری که برای صعود به قله نایبند باید به آن توجه داشته باشید این است که در این مسیر جان پناهی وجود ندارد. معمولا صعود به قله نایبند یک روزه اتفاق می‌افتد، چرا که شب مانی در نایبند چندان امن و دلپذیر نیست و اگر در سفر به طبس کمپینگ شبانه را نیز در برنامه دارید، بهتر است در دل کویر شب را بگذرانید. آنتن دهی تلفن همراه در مسیر صعود به قله نایبند در جاهایی با مشکل رو به رو می‌شود و به همین ترتیب اینترنت نیز دچار اختلال است. نکته آخر درباره صعود به قله نایبند این است که درمانگاهی با امکانات محدود در نزدیکی آن یعنی روستای نایبند قرار دارد که در صورت بروز مشکل می‌توانید به آن مراجعه کنید.

جاذبه‌های نزدیک به قله نایبند

چند جاذبه در نزدیکی نایبند وجود دارد که بازدید از آنها می‌تواند لذت سفر شما به این منطقه را بیشتر کند. خود روستای نایبند روستایی تاریخ با بافتی زیبا و دیدنی است. جز این، در نزدیکی نایبند کویر شگفت‌انگیز لوت واقع شده است و این کویر در دل خود جاذبه‌هایی دارد که بازدید از آنها شما را به وجد می‌آورد. یکی از معروف‌ترین این جاذبه‌ها دره کال جنی است که فاصله آن با قله نایبند حدود دو ساعت است.

کال به معنای دره است و اینکه به دره‌ای در نزدیکی نایبند کال جنی می‌گویند به دلیل فضای وهم‌آلودی است که سنگ‌ها و صخره‌های آن، چشمه‌ها، دریاچه‌های کوچک و البته نخل‌های زیبای آن ایجاد کرده است. بومیان منطقه افسانه‌ها و داستان‌هایی به این دره نسبت می‌دهند و می‌گویند کال جنی در واقع محل زندگی ارواح و جن هاست. علاوه بر این در طبس چشمه‌های آب گرم و سرد فراوانی وجود دارد که به دلیل قرار گرفتن‌شان در منطقه‌ای کویری جلوه خاصی دارند. از جمله زیباترین و معروف‌ترین چشمه‌های طبس که از جاذبه‌های نزدیک به قله نایبند هم به حساب می‌آبد چشمه مرتضی علی است.

باغ گلشن نیز از جمله جاذبه‌های نزدیک به نایبند است که در بازارچه‌های فصلی آن می‌توانید سوغاتی‌های کویری را تهیه کنید. هر چند کویر زیبایی‌های خاص خودش را دارد و گشتن در آن شما را سرشار از لذت می‌کند، اما در سفر به طبس گنجاندن برنامه صعود به قله نایبند می‌تواند تجربه بی‌نظیری را برای شما رغم بزند. اینکه نایبند در منطقه‌ای کویری واقع شده باعث می‌شود با کوهنوردی در آن در یک سفر دو اقلیم متفاوت را تجربه کنید و از آن لذت ببرید.

هرکس می خواهد این قله را صعود کند از کمک های فوق العاده خوب آقای مهدی ابراهیمی استفاده کند

شماره موبایل ایشون: 09132533972

روز 17-07-1404 ساعت 15:00 از خانه به فرودگاه مهرآباد حرکت کردم و ساعت 17:50 با خط هواپیمائی ماهان به سمت طبس حرکت کردیم ساعت 19:20 به شهر طبس رسیدیم . من از فرودگاه بیرون آمدم و سوار ماشین آقای مهدی ابراهیمی (راهنما و کمک من در این صعود) شدم . بعد به سمت شهرک زیبا نزدیک شهر طبس ، محل اسکان من ، حرکت کردیم من یک شب را در این خانه سپری کردم و قرار بود که فردا ساعت 1 صبح صعود آغاز شود. از طبس تا پای کار حدود 3 ساعت رانندگی شد و به پای کار رسیدیم. مسیر بسیار سنگی و دشوار بود با سختی به سمت بالا می رفتیم و کلی به من فشار وارد شد در این میان آقای ابراهیمی خیلی به من کمک کرد و در نهایت بعد از گذشت 6 ساعت به قله رسیدیم. و با کمی استراخت به سمت پایین روانه شدیم فرود برای من خیلی از صعود سختر است و کلی زمین خوردم و آقای ابراهیمی کلی به من کمک کرد و در نهایت بعد از گذشت 8 ساعت پایین رسیدیم من خیلی آهسته پایین می آمدم چون مشکل عدم تعادل دارم! این قله از قله بیرمی هم سختر بود ! سپاس از آقای ابراهیمی اگر ایشون نبود من هرگز نمی توانستم این قله را صعود کنم.

شبی را در طبس ماندم و آقای ابراهیمی لطف نمود و برای فردا صبح یک بلیط هواپیما به تهران برایم تهیه کرد. و ساعت 12 با هواپیما به تهران آمدم و ساعت 13 به تهران رسیدیم و من از فرودگاه با گرفتن اسنپ آمدم خانه، این چنین برنامه خیلی دشواری به پایان رسید.

از کال جنی و باغ گلشن طبس هم دیداری داشتم

حکم صعود قله نایبند

زیر قله روز صعود

زیر قله روز صعود

مهدی ابراهیمی- مهران حیدرخانی در کال جنی

کال جنی

کال جنی

ورودی باغ گلشن

در روز صعود خیلی زیاد خوردم زمین و پا هایم و دستانم کلی زخمی شدند

پایان

برچسب‌ها: بلندترین قله هر استان, گزارش برنامه

گزارش صعود به قله سیالان 10-05-1404

گزارش صعود به قله سیالان 10-05-1404

معرفی: قله سیالان ۴۱۷۵ متر از سطح دریا ارتفاع دارد. صعود به قله سیالان بسیار دشوار است. مسیرهای پر تردد و محبوب برای صعود به قله سیالان شامل مسیر جنوبی از روستای هنیز در استان قزوین و مسیر شمالی از روستای عسل محله و دشت دریاسر در مازندران است. بیشتر کوهنوردان از روستای هنیز به قله سیالان صعود می کنند. ارتفاع روستای هنیز یعنی مبدا مسیر صعود جنوبی ۲۲۰۰ متر می باشد. مقدار مسافت صعود از مسیر جنوبی نیز حدود ۱۴ کیلومتر می باشد. پناهگاه قبادی با ۳۲۵۰ متر ارتفاع در میانه ی این مسیر قرار دارد. مسیر جنوبی از هنیز نرمال ترین مسیر صعود سیالان می باشد. آب و هوای قله سیالان در نیمه دوم فصل بهار، نیمه اول پاییز و کل تابستان برای صعود عالی است. بهترین راه برای صعود یک روزه به قله سیالان، مسیر جنوبی یعنی روستای هنیز است. صبح خیلی زود از روستای هنیز با کوله سبک شروع کنید. چشمه های زیادی در طول مسیر وجود دارند و عدم نیاز به آب و وسایل کمپینگ می تواند سرعت صعود را افزایش دهد. برای فرود نیز به روستای هنیز بازگردید.

روز 1404-05-09 ساعت 15:30 به سمت استان قزوین حرکت کردم و حدود ساعت 19 به آبادی شهرک رسیدم، قرار بود آقای امید کشاورز با ماشین بیاید دنبال من و به روستای کلایه برویم. در این میان یک فرد جدید بنام محمد قدران قرارشد بیاید و با ما این قله را صعود کنیم منتظر ایشان ماندیم و پس از آمدن ایشان به سمت روستای کلایه حرکت کردیم و ساعت 21 به منزل آقای کشاورز رسیدیم و پس از خوردن شام استراحت کردیم و ساعت 4:30 صبح بیدار شدیم و من و آقا محمد ساعت 5:10 با ماشین به سمت روستای هنیز رفتیم و آقای کشاورز با یک قاطر به سمت هنیز آمد، ما (من و محمد) ساعت 5:30 صعود را آغاز کردیم و به سمت جانپناه سیالان بالا رفتیم از باغات هنیز گذشتیم و در میانه را آقای کشاورز را دیدیم وساعت 10 به جانپناه رسیدیم و با خوردن کمی نان و ارده و شیره و یک چای یک صبحانه مختصری خوردیم و سپس در ساعت 11 به سمت قله به راه افتادیم ساعت 12:30 به گردنه رسیدیم و ساعت 13:50 به قله رسیدیم خیلی خوشحال بودم سپس بعد از خوردن کمی تنقلات ساعت 14:40 به سمت پایین به راه افتادیم دوستان از من خواهش کردند که سوار قاطر شوم و تا جانپناه سوار قاطر شدم ساعت 16:35 به جانپناه رسیدیم و من از قاطر پیاده شدم تا بقیه مسیر را خودم بیایم آقا محمد سوار قاطر شد وبا آقا امید به سمت پایین روانه شدند، در ضمن دو دوچرخه سوار کوهستان با دوچرخه برای صعود قله سیالان تلاش می کردند من با آقای ابرهیم پور زارع عکسی به یادگار گرفتم او خیلی قوی بود که توانست قله را با دوچرخه صعود کند، من خودم به سمت پایین می رفتم که در ابتدای مسیر دچار حادثه شدم و از یک شیب به سمت پایین سر خوردم دست و پایم آسیب دید یک کوه نورد بسیار خوب مرا دید و آمد به من کمک کرد و در نهایت یک قاطر گرفت و من سوار قاطر شدم و به سمت روستای هنیز با قاطر پایین رفتم ، قاطر سواری در آن مسیر در سراشیبی شدید، بسیار دشوار بود و کلی به من فشار وارد شد. ساعت 19 به هنیز رسیدیم وقبل از رسیدن به هنیز دو همراه خودم را دیدم در هنیز سوار قاطر خودمان شدم و تا محل پارک ماشین با قاطر رفتم (قاطر سواری دشوار بود) و بعد سوار ماشین شدیم و به سمت خانه آقا کشاورز رفتیم و ساعت 20:30 به خانه رسیدیم و بعد از خورن شام استراحت کردیم و ساعت 6 صبح به سمت آبادی شهرک روانه شدیم (من آقا محمد ، عباس پسر آقای کشاورز) و از شهرک تا زیبا شهر آقا محمد رانندگی کرد ، ایشان و آقا عباس جدا شدند و از زیبا شهر تا تهران خودم رانندگی کردم و ساعت 10 به خانه رسیدم، برنامه ای دشوار ولی خوب به پایان رسید.

مسیر صعود از هنیز تا قله سیالان

ابتدای روستای کلایه

روستای هنیز

جانپناه سیالان

قله سیالان از جانپناه

بر فرار قله سیالان

بر فرار قله سیالان از راست : محمد قدران ، امید کشاورز، مهران حیدرخانی

سوار بر قاطر از قله تا جانپناه

ابراهیم پورزارع دو چرخه سوار- مهران حیدرخانی

پایان

برچسب‌ها: بلندترین قله هر استان, گزارش برنامه

گزارش صعود به قله تفتان شنبه 04-12-1403

گزارش صعود به قله تفتان شنبه 04-12-1403

معرفی:

قله تفتان با ارتفاع 4020 متر بلندترین قله در منطقه جنوب شرقی ایران در استان سیستان و بلوچستان است و در فاصله ۳۸۰ کیلومتری خط مستقیم شمال دریای مکران واقع شده است. کارشناسان حوزه زلزله شنا سی معتقدند که این کوه آتشفشانی نیمه فعال است و همچنان گاز گوگرد از آن خارج می شود.

کوه‌ تفتان دارای قله های زیادی است، یکی از این قله ها «چهل تن» نام دارد، این قله در ۱۰۰کیلومتری زاهدان واقع شده و دارای ارتفاع 4020 متری است. تقریبا در همه حال از این قله غبار های آتشفشانی ناشی از گوگرد خارج می شود

کوه تفتان در اصطلاح محلی به چهل تن معروف است و شایع است چهل تن از راشدین مذهبی در این کوه ناپدید شده اند و به همین دلیل به آن کوه چهل تن می گویند و شاخک شمال آن نیز به همین سبب به اسم کوه زیارت معروف است.

نام تفتان از کجا گرفته شده است؟

در زبان بلوچی «تَپت» به معنای گرما است، نام تفتان ریشه در کلمه‌ تپتان دارد که خود جمع کلمه‌ تپت است. به دلیل اینکه قله تفتان گرم و سوزان است آن را به این اسم نام گذاری کرده اند.

موقعیت جغرافیایی و ویژگی های منطقه

رشته کوه تفتان دارای قله های متعدد است. سه دهانه آتشفشانی نیمه فعال بوده که از دهانه های آن بخار گازهای گوگردی متصاعد می شود وچشم انداز خیره کننده ای را بوجود آورده است.

قله تفتان محوطه ای با دو دهانه آتشفشانی و چهار قله به نام های: چهل تن(زیارت) قله شمالی (مرتفع ترین قله)، مادر کوه قله جنوبی(آتشفشانی)، قله شمال شرقی، صبح کوه نام دارد وغرب قله مادر کوه، نر کوه نامیده می شود.

به طور معمول بارش و ذخیره‌ برف در تفتان نسبت به کوه‌هایی مانند دنا و دماوند کمتر است که این مورد به ویژگی‌های جغرافیایی منطقه باز می‌گردد.

روز پنجشنبه 02-21-1403 ساعت 5:00 صبح از خانه به فرودگاه مهرآباد حرکت کردم و ساعت 6:50 با خط هواپیمائی ماهان به سمت زاهدان حرکت کردیم ساعت 09:10 به شهر زاهدان رسیدیم . من از فرودگاه بیرون آمدم و سوار ماشین آقای احسان مقیمی شدم . بعد به سمت روستای تفتان ، محل اسکان من ، حرکت کردیم من پنج شمبه را در این خانه سپری کردم و قرار بود که فردا ساعت 4 صبح صعود آغاز شود اما جمعه هوا بسیار بد شد و نتوانستیم صعود را صبح شروع کنیم و اینقدر منتظر شدیم تا ساعت 15:30 هوا تا اندازه ای خوب شد و ما روز جمعه 04-12-1403 ساعت 15:30 صعود یه سمت جانپناه را شروع کردیم و با کلی تلاش در تاریکی بالاخره ساعت 18:30 به جانپناه رسیدیم. بعد از شب مانی در این جانپناه روز شنبه 05-12-1403 ساعت 5:45 به سمت قله به راه افتادیم و نزدیکی های قله من به تنهائی بالا رفتم و آقای کردی پایین ماند و استراحت نمود، ساعت 8:0 به قله رسیدم بعد از گرفتن چند عکس به سمت جانپناه پایین آمدم و ساعت 9.00 به آقای کردی رسیدم و با ایشان به سمت جانپناه پایین رفتیم اما چون مسیر سنگلاخی و برفی و یخ زده بود و فرود برای من مشکل است کلی اذیت شدم و ساعت 10:00 به جانپناه رسیدم وپس از اندکی استراحت دوباره آقای کردی آنجا ماند و من ساعت 11:00 به تنهائی پایین رفتم بعد از گذشت زمانی آقای کردی به من رسید و با هم پایین رفتیم مسیر سنگلاخی و برفی بود و باز برای من مشکل بود که در این شرایط فرود بروم با کلی تلاش بالاخره ساعت 13:00 به پایین رسیدیم و سوار ماشین آقای مقیمی شدیم و با ایشان به خانه آقای کردی رفتیم و من کفشم را برداشتم و با آقای کردی خداحافظی کرده و قرار شد که مبلغ 5 ملیون تومان برای راه بلدی ایشان پرداخت کنم که من 6 میلیون پرداخت کردم با آقای مقیمی به سمت زاهدان رفتیم تا من شب را در هتلی سپری کنم و فردا صبح ساعت 5 صبح به فرودگاه زاهدان بروم چون ساعت 8:30 با خط هوائی ماهان به سمت تهران، پرواز داشتم. در رستوران هتل به دعوت من ، آقای مقیمی و خودم غذائی خوردیم و با پرداخت 3 میلیون تومان به ایشان برای کرایه ها، و 400 هزار تومان برای کمک به یک مادر و دختر افغانی ، با ایشان خداحافظی کردم و به اطاقم رفتم به اشتباه ساعت 4 صبح بیدار شده تا 4:30 فرودگاه باشم ، در زاهدن فرودگاه 6:30 باز شد و من مجبور شدم یکی دو ساعتی در خیابان فرودگاه پرسه بزنم تا فرودگاه باز شود و برویم داخل ، در زاهدان به دلیل شرایط خاص این شهر کلی وسایل من را جستجو کردند و تمام وسایل کوله را بیرون آوردن و تمام وسایل غذایی را چشیدن و کلی اذیت شدم تا فهمیدن که از مواد مخدر خبری نیست! و بالاخراه ساعت 8:30 با هواپیما به سمت تهران آمدیم و ساعت 10:45 به تهران رسیدیم و من از فرودگاه با گرفتن اسنپ آمدم خانه، این چنین برنامه خیلی دشواری به پایان رسید.

مسیر آبی طی شد

از راست مهران حیدرخانی، احسان مقیمی

از راست: پدر آقای کردی ، مهران حیدرخانی

آقای کردی (زبیر ترشابی)

اردوگاه آغاز محل صعود

در اوایل حرکت به این سنگوره می رسیم

در اوایل حرکت به این سنگوره می رسیم

در اوایل حرکت به این سنگوره می رسیم

بر فراز قله تفتان به همراه کوهنورد 70 ساله

پایان

برچسب‌ها: بلندترین قله هر استان, گزارش برنامه

گزارش صعود به قله تشگر جمعه 14-10-1403

گزارش صعود به قله تشگر جمعه 14-10-1403

معرفی:

رشته کوه هماک و بام استان هرمزگان قله تشگر : این منطقه درشمال شهرستان بندرعباس و قسمت جنوبی شهرستان حاجی آباد قرارگرفته است و وسعت منطقه درحدود ۳۶۰۰۰ کتارمی باشد. این منطقه در قسمت مرتفع استان قرارگرفته و حداقل ارتفاع آن درحدود ۷۰۰ متر بالاتر از سطح دریا می باشد. کوه هماگ بلندترین ارتفاع استان هرمزگان از رشته کوههای زاگرس جنوبی است.تشگر (tashger) به ارتفاع ۳۲۶۷ متر از سطح دریا بلند ترین قله ی هماگ می باشد. کوه هماگ از غرب به روستای سیرمند از شرق به روستای هماگ از شمال به روستای شمیل ‌‍، جائین ، فارغان و بخوان وجنوب را روستاهای سیاهو ، زاکین ، تنب سورو ، تل گردو ، یخوران در بر میگیرد.بیش از ۹۰ درصد مساحت منطقه را ارتفاعات تشکیل می دهند که در قسمتهای غربی این ارتفاعات به صورت تپه ماهوری بوده و در قسمتهای مرکزی وغربی اکثراً صخره ایی بوده و در آن چنان شیب زیاد دارند که گذر از آنها تقریباً غیر ممکن است. وجود کوهسارهای فراوان باعث جاری شدن رودخانه های دائمی و فصلی فراوان شده است. بر اثر شرایط خاص ژئولوژیکی منطقه ، چشمه سارهای متعددی آب موردنیاز مردم محلی وحیات وحش راتامین می کنند.آب و هوای منطقه گرم وخشک بوده و درارتفاعات ، زمستانهای سرد و تابستانهای معتدل می باشد . میزان نزولات آسمانی این منطقه نیز نسبت به سایر نقاط استان ازشرایط بهتری برخورداراست و بین ۳۰۰ تا۴۰۰ میلی متربارندگی ، درسال گزارش شده است. این منطقه به علت برخورداری از تنوع زیستگاهها ، تغییرات ارتفاعی و اقلیم مناسب از پوشش گیاهی متنوع و مناسبی برخورداراست . مهمترین حیات وحش منطقه رادرارتفاعات کل و بز و در ارتفاعات میانی قوچ و میش کارکارال ، خرس سیاه ، پلنگ ، گربه وحشی ، ودرتپه ها ومناطق دشتی جبیر، روباه معمولی ، کفتار گراز ، خدنگ وانواع جوندگان تشکیل می دهند. پرندگان غالب منطقه ازگونه های کبک و تیهو می باشند که در تمام فصول سال به وفور یافت می شوند. انواع پرندگان شکاری ، جغدها و پرندگانی نظیر دیدوک زنبورخورها ، کیلو ، سبزقباها ، باقرقره ، سسک ها ، دم جنبانک ، چک چک و….. دراین منطقه زیست می کنند. خزندگان منطقه شامل انواع مار ، آگاما ، بزمچه و مارمولک می باشد.از نکات جالب توجه این منطقه وجود درختان سردسیری و گرمسیری می باشد. دراراضی پائین دست مناطق جنوبی بیشتر گونه های گرمسیری ازقبیل کهور، کنار ، گیشور ، استبرق ، خرزهره ، بید ، پده و…. ودرارتفاعات میانی بادام کوهی ، بادامک ، بنه ، قیچ ، آبنوس ، گون و در ارتفاعات بالا ارس ، زیتون وحشی از گیاهان غالب منطقه می باشند. انواع میوه شامل نارنگی ـ انگور ـ گردو ـ خرما ـ انجیر ـ زردآلو می باشد.

روز پنجشنبه 13-10-1403 ساعت 17:00 از خانه به فرودگاه مهرآباد حرکت کردم و ساعت 19:00 با خط هواپیمائی وارش به سمت بندرعباس حرکت کردیم ساعت 21:00 به شهر بندرعباس رسیدیم . من از فرودگاه بیرون آمدم و سوار ماشین آقای محمد عاشوری زاده – فوق لیسانس روان شناسی که به من در این صعود خیلی کمک کرد- شدم . بعد به سمت روستای کرگز، محل اسکان من ، حرکت کردیم من شب را در یک خانه روستائی که توسط آقای آرامش مسئول کوهنوردی قله وارش، تنظیم شده بود خوابیدم و چون صعود صبح خیلی زود انجام می شد، ساعت 12:30 صبح، زود خوابیدم و ساعت 12:30 صبح با راهنمای اختصاصی من آقای ایرج دادی پورآشنا شدم و با هم سوار نیسان شدیم و به سمت پای کاربرای صعود حرکت کردیم و ساعت 2 صبح به پای باغ رسیدیم و با پارک ماشین ، من و آقای ایرج دادی پور ، ایشان راهنمای من در این صعود بود، صعود را از آغاز کردیم با توجه به شرایط خاص من آرام آرام حرکت کردیم و ابتدای مسیر سنگی است و دشوار،بعد از حدود 4 ساعت پیمایش به محلی لبه نام بوهنه ، محل کپرها رسیدیم و استراحت کردیم . صبحانه خوردیم بعد به سمت خط الراس رفتیم و بعد از گذشتن یک ساعت چون آقا ایرج روز قبل هم این قله را صعود نموده بود در این محل استراحت کرد و من خودم به تنهائی به سمت قله روانه شدم و بعد از گذشت یک ساعت به خط اراس رسیدم و سپس می بایست به از اینجا به سمت راست برویم و با پیمایش این خط الراس به قله می رسیم من حدود ساعت 11 صبح به قله رسیدم و پس از اندکی استراحت و عکاسی دو کوهنورد شیرازی ، زوجی بسیار خوب، آمدند و سلام علیک نمودیم و با هم چند عکس گرفتیم. من ساعت 11:30 سریعتر به سمت پائین روانه شدم و پس از 2 ساعت به محلی که راهنمای من آنجا استراحت می کرد رسیدم و منتظر شدیم تا دو کوهنورد شیرازی هم به ما پیوستند و با هم به سمت پائین روانه شدیم این دو کوهنورد شیرازی به من در پائین آمدن خیلی کمک کردند، هم کمک روحی و هم کمک جسمی، پائین آمدن برای من 3 برابر از صعود کردن دشوار تر است! بخاطر عوارض جانبی ضربه مغزی مثل عدم تعادل و اسپاستیستی و... از ایشان سپاسگزارم. من به آرامی فرود می آمدم اما هوار تاریک شد و در تاریکی از کنار دره ها و محل عبور باریک و مشکلات من به خاطر ضربه مغزی ، فرود بیینهایت سخت بود چند بار زمین خوردم و افتادم و بدنم چند جایش زخمی و کبود شد اما به این زخمها عادت کرده ام خوشبختانه سه نفر عالی همراه من بودند و با کمک آنها بالاخره درتارکی مطلق ساعت 20:00 به کنار ماشین نیسان رسیدیم و به سمت روستای کرگز روانه شدیم و ساعت 21:00 به روستا رسیدیم. از راهنمایم و این دو کوهنورد شیرازی واقعا سپاسگزارم .

من شب را در یکی از خانهای روستائی سپری کردم و چون برای روز شنبه بلیط پرواز برای ساعت 17:00 به سمت تهران داشتم روز شنبه آقای عاشوری زاده ساعت 13:00 آمد و با ماشین ایشان به بندعباس رفتیم و قبل از رفن به فرودگاه به سمت ساحل بندر عباس رفتیم وو چند عکس به یادگار گرفتم و ساعت 14:30 به فرودگاه رسیدیم و پس از خداحافظی با آقای عاشوری زاده وارد فرودگاه شدم و امورات فرودگاهی را انجام داده و ساعت 17 با هواپیما به سمت تهران روانه شدیم و ساعت 19 به مهر آباد تهران رسیدم و من با گرفتن اسنپ به سمت خانه حرکت کردم این چنین برنامه ای دلچسب به پایان رسید . متذکر می شوم علاوه بر صعود قله تشگر ، آشنا شدن با اشخاص فرهیخته ای چون آقای آرامش و آشوری زاده خیلی لذت بخش بود.

توجه: ارتفاع این قله 3267 متر است اما سختی صعود این قله بسیار است ، چون ارتفاع مبدا صعود 1500 است و مسافت افقی بسیاری می بایست پیموده شود بهتر است این قله را دو روزه صعود کنیم.

صعود این قله مثل این است که دو بار در یک روز پشت سر هم قله توچال را صعود کنی!

پایان

مسیر بندر عباس تا روستای کرگز

در کنار جانپناه مسیر

می بایست به بالای این صخره ها برویم بر روی خط الراس

بر فراز قله تشگر

راست مهران حیدرخانی چپ کوهنورد بسیار خونگرم و عالی از شیراز

راست آقای بابائیان از ایلام وسط مهران حیدرخانی چپ آقای آرامش مسئول قرار گاه کوهنوردی

شصت پای راستم آسیب دید

در کنار اسکله بندرباس، مهران حیدرخانی و دوست خوبم آقای محمد عاشوری زاده مسئول حمل و نقل در آنجا

برچسب‌ها: بلندترین قله هر استان, گزارش برنامه

گزارش صعود به قله زلیخا 1403-05-11,12

گزارش صعود به قله زلیخا 1403-05-11,12

معرفی:

چهل چشمه در واقع نام منطقه ‌ای در استان کردستان است که در مرز بین شهرستان‌ های دیواندره و سقز قرار گرفته است و دارای تعداد بسیاری قله با ارتفاعی بالغ بر ۳۰۰۰ متر می باشد. قله شاه نشین که در جنوب غرب روستای بست قرار دارد به عنوان معروف ترین و حتی بلندترین قله ی چهل چشمه شناخته می شود اما حقیقت امر این است که قله قولی زلیخا در جنوب شرق شاه نشین مرتفع ترین قله ی این کوهستان است. به طور دقیق منطقه چهل چشمه از طرف شرق به شهرستان دیواندره، از طرف شمال شرق به روستای بست، از طرف شمال به جاده ماشین رو دیواندره-سقز، از طرف شمال غرب به روستای اسحاق آباد، از طرف غرب به روستای بسطام و جاده ماشین رو مریوان-سقز و از طرف جنوب غرب با فاصله زیادی به دریاچه ی معروف زریوار می‌ رسد. پس چهل چشمه حد فاصل شهرهای سنندج، مریوان، سقز و دیواندره است.
قله شاه نشین که برخی آن را قله ی چهل چشمه نیز می نامند آخرین قله از خط الراس طولانی چهل چشمه است. خط الراسی که از اطراف دیواندره با ارتفاع تقریبی ۲۴۰۰ متر شروع و به سمت غرب و جنوب غربی کشیده می ‌شود و با پیدایش کوه ‌های بلندی مانند سولانه سخته، سلطان، دوبرا، قولی زلیخا و گاوه لان در نهایت به شاه نشین می ‌رسد. این قله از سمت جنوب شرقی به قله های گاوه لان و قولی زلیخا، از سمت شرق به چشمه پر آب چاوره¬ش و از سمت شمال غرب به روستای اسحاق آباد ختم می‌ شود.

روز پنج شنبه 11-05-1403 ساعت 10 صبح از خانه با ماشین به سمت کردستان برای صعود قله زلیخا ، بلندترین قله این استان، به راه افتادم. از شهر ساوه گذشته و ساعت 13 در رستورانی به نام اکبر جوجه برای صرف ناهار توقف کردم و یک پرس جوجه برای ناهار خوردم. سپس از شهر همدان گذشته و از شمال شرق شهر سنندج به سمت دیواندره به راه افتادم و پس از دیواندره از آبادی رشید آباد گذشته و نرسیده به آبادی زرینه به سمت روستای کلکان به چپ پیچیدم و از روستاهای کلکان ، کانی سفید،ابراهیم آباد، یاپل، علیجان گذشته و در آخر این جاده به روستای بست رسیدم، ساعت 19 بود از قبل با آقای شکاری مسئول قرارگاه کوهنوردی بست هماهنگ کرده بودم. با ایشان صححبت کردم و قرار شد که فردا صبح ساعت 4 صبح با یک ماشین نیسان به همراه چند کوهنورد دیگر به ابتدای مسیر صعود برویم. یک شام مختصری خوردم و دراز کشیدم و استراحت کردم، ساعت 4 صبح بیدار شدم و ساعت چهار و نیم آماده شدیم برای سوار شدن بر نیسان تا بخش عمده مسیر افقی را با ماشین برویم. مسیر خیلی ناهموار بود ولی ماشین نسیان به خوبی این مسیر را طی یک ساعت گذشت و ما ساعت پنج و نیم از نیسان پیاد شدیم و به سمت قله گاوه لان به راه افتادیم و ساعت 6 به این قله رسیدیم پس از گرفتن چند عکس به سمت قله زلیخا صعود کردیم و ساعت شش و نیم به قله زلیحا رسیدیم و در آنجا چند عکس یادگاری گرفتیم وبعد به محل توقف نیسان پائین آمدیم در مسیر من و آقای شکاری در محلی توقف کردیم و یک صبحانه مختصری خوریم و دوباره به سمت پائین حرکت کردیم و ساعت 8 به کنار نیسان رسیدیم، بقیه افراد هم کم کم به ما پیوستن و ساعت هشت و نیم با ماشین نیسان به سمت قرار گاه رفتیم و ساعت نه و نیم به آنجا رسیدیم. من بعد از خداحافظی با آقای شکاری ساعت 10 به سمت تهران حرکت کردم و ساعت 19 به تهران رسیدم. این چنین برنامه بسیاری خوبی به پایان رسید.

متذکر می شوم علاوه بر صعود قله زلیخا ، آشنا شدن با اشخاص فرهیخته ای چون آقای شکاری لذت بخش بود.

پایان

بر فراز قله گاوه لان

بر فراز قله زلیخا

مهران حیدرخانی آقای شکاری

برچسب‌ها: بلندترین قله هر استان, گزارش برنامه

گزارش صعود به قله بیرمی 02-12-1402

گزارش صعود به قله بیرمی

معرفی:

در منتهی‌الیه جنوبی رشته‌کوه زاگرس، کوهستان‌هایی سرسخت و صخره‌ای وجود دارند که با وجود ارتفاع کم دست‌یافتن به آنها کاری سهل و آسان نیست. یکی از آنها کوه «بِیرَمی» در شمال شهرستان خورموج است.

این کوهستان صخره‌ای به شکل خط‌الرأسی است که چندین قله به ارتفاع تقریبی ۱۵۰۰ تا ۱۹۷۰ متر را در خود جای داده و در میان آنها قله «بیرمی» بلندترین و به نوعی بام استان بوشهر لقب گرفته است.

برای صعود این قله باید به استان ساحلی و زیبای بوشهر سفر کرد. بهترین فصل صعود این قله در ماه‌های سرد سال، بین آذر تا اسفند است.

روز چهارشنبه 02-12-1402 ساعت 14:30 از خانه به فرودگاه مهرآباد حرکت کردم و ساعت 15:30 با هواپیما به سمت بوشهر حرکت کردیم ساعت 16:45 به بوشهر رسیدیم . من از فرودگاه بیرون آمدم و سوار ماشین آقای مهدی محمدی – فوق لیسانس جامعه شناسی بوشهری که به من در این صعود خیلی کمک کرد- شدم . در این بین آقای حیدرپور مسئول ورزش این شهر را هم که به من محلی برای اسکان داده بود را هم دیدم. بعد به سمت شهر آمار، محل اسکان من ، حرکت کردیم من شب را در ویلای آقای حیدرپور خوابیدم و چون صعود صبح خیلی زود انجام می شد، ساعت 3 صبح، زود خوابیدم و ساعت 2 صبح آقای محمدی به دنبال من آمد رفتیم و آقای محمد بهمنی را در شهر اهرم سوار کردیم، و ساعت 3 صبح به روستای گشی رسیدیم و با پارک ماشین ، من و آقای محمد بهمنی ، ایشان راهنمای من در این صعود بود، صعود را از روستای گشی آغاز کردیم. از دره روان گذشتیم و به هفت خوان رسیدیم که خوانهای 1 و 2 و3 شیب زیاد دارند و دشوارند،بعد از گذشتن از این هفت خوان به خط الراس می رسیم و حدود 2 ساعت هم باید از روی این خط الراس صعود کنیم و به قله برسیم. ما ساعت 9:30 به قله رسیدیم. بعد از گرفتن چند عکس و فیلم ساعت 10:00 به سمت پایین روانه شدیم حال من مسائد نبود و آرام فرود می آمدم و تصمیم داشتم که اینبار دیگر سقوط نکنم! و چنین شد به آرامی فرود آمدم و آقای بهمنی خیلی با من مدارا کرد، سپاسگزارم. و ساعت 18:00 به محل پارک ماشین رسیدیم آقای محمدی منتظر ما بود سوار ماشین شدیم و به سمت آمار روانه شدیم. بساعت 000 به آمار رسیدیم و چون من بلیط برگشت هواپیما نداشتم آقای محمدی لطف نمود و برایم یک بلیط برای فردا ، جمعه، از شهر شیراز خرید و من شب را در ویلای آقای حیدرپور ماندم . خانم آقای محمدی لطف نموده بود و برای من شام پخته بود و آقای محمدی رفت و برایم آورد من با خوردن شام خوابیدم و فردا صبح، جمعه ساعت 4 صبح آقای محمدی آمد و با ایشان به شهر شیراز رفتیم. و من ساعت 9:30 به فرودگاه رسیدم و تا ساعت 11:40 که وقت پروازم بود در فرودگاه بودم و بالاخره ساعت 11:40 به سمت تهران روانه شدیم و ساعت 13:00 به فرودگاه مهرآباد تهران رسیدیم و من با گرفتن اسنپ به سمت خانه حرکت کردم این چنین برنامه ای دلچسب به پایان رسید . متذکر می شوم علاوه بر صعود قله بیرمی ، آشنا شدن با اشخاص فرهیخته ای چون آقای حیدرپور و مهدی محمدی و محمد بهمنی خیلی لذت بخش بود.

پایان

مسیر صعود قله بیرمی از گشی

مهران حیدرخانی و آقای حیدرپور

مهران حیدرخانی و مهدی محمدی

دره روان

قله بیرمی مهران حیدرخانی

قله بیرمی محمد بهمنی و مهران حیدرخانی

برچسب‌ها: بلندترین قله هر استان, گزارش برنامه

گزارش صعود به قله کمال

گزارش صعود به قله کمال

معرفی:

این قله به ارتفاع 3707 متر از سطح دریا بلندترین نقطه در سلسله جبال سهند و بلندترین قله استان آذربایجان شرقی می باشد و دربین کوهنوردان به کمال داغی شهرت دارد. این قله در شمال روستای چیچکلو، جنوب شرقی روستای مشهور لیقوان و درجنوب روستای ثمر خزان قرار گرفته است.
متوسط بارش منطقه بین 400 الی 500 میلیمتر بوده که اکثراً در ماههای سرد سال و اوایل بهاربه صورت برف در دامنه های آن انباشته می شود. رودخانه رفتوچای که یکی از سرچشمه های رودخانه قزل اوزن می باشد از این قله سرچشمه میگیرد. این رودخانه شعباتی چند از دشت شاه
یوردی دریافت داشته و به سمت جنوب جاری می شود. رودخانه سعید آباد چائی از جبهه شمالی این کوه سرچشمه گرفته و پس از مشروب ساختن روستاهای ثمر خزان متنق ایرانق و سعید آباددر نهایت به تلخه رود می ریزد حجم سالانه این رودخانه در حدود 9 /67 میلیون متر مکعب می باشد. دامنه های شمالی قوچ گلی با شیبی ملایم و به وسیله کوههای یانوق داغ (کوه سوخته) به جلگه تبریز منتهی می گردد. این کوهها بین 500 الی 600 متر ارتفاع دارد و در بعضی از قسمتهای آن کشت گندم وجود هندوانه و نخود به صورت دیم رواج دارد. در جبهه شمالی سهند کوههای بویوک داغ، لیقوان داغ، برکت داغی، دمیرچی داغ، زری داغ، الوان داغ،قله کمال (قوچ‌گلی داغی) با ارتفاع ۳۷۰۷ متر، بلندترین قله رشته کوه سهند و مرتفع‌ترین نقطهٔ استان آذربایجان شرقی محسوب می شود و در محدودهٔ شهرستان بستان آباد قرار دارد.

کوه‌های کمال، جام، سهند، سلطان، دمیرلی، آغ‌داغ، موتال داغی، شیر داغی، حرم داغی، گیرو داغی، آتاشان و درویش از مهم‌ترین قلل رشته‌کوه سهند محسوب می‌شوند.

نوع برنامه: کوهپیمایی سبک
منطقه اجرا: استان آذربایجان شرقی / شهر تبریز / روستای ایرانق / روستای ثمرخزان
نحوه دسترسی :از تبریز
نکات دارای اهمیت :منطقه فاقد چشمه و جانپناه بوده ولی در کنار دریاچه، امکان برقراری کمپ می باشد . آنتن دهی همراه اول در اکثر مسیر برقرار است. آخرین فروشگاه در روستای ایرانق بوده و دسترسی به خدمات انتظامی و امدادی با حدود 20 کیلومتر فاصله امکان پذیر می باشد . مسیر جاده بصورت آسفالت و بخش کوچکی از مسیر تا کنار دریاچه خاکی بوده که در فصول خشک قابل پیمایش با ماشین می باشد. مسیر، کاملا کوهپیمایی و فاقد هرگونه چالش و بدون نیاز به هرگونه ابزار فنی است.
دامنه های شمالی قوچ گلی با شیبی ملایم و به وسیله کوه های یانوق داغ (کوه سوخته ) به جلگه تبریز منتهی میگردد. در دامنه های کوهستان سهند، زیباترین دره های آبرفتی همراه با روستاها، باغ ها و کشتزارها، جلوه هایی شگفت پدیدآورده است صعود قله کمال، از روستای ثمرخزان انجام میگیرد.
ابتدا مسافتی در حدود 20 کیلومتر را در اتوبان تبریز به تهران طی کرده و 5 کیلومتر بعد از پلیس راه تبریز به میانه، وارد جاده آسفالته در سمت راست شده که مسافت آن تا پیست اسکی سهند، حدود 27 کیلومتر و 45 دقیقه میباشد فاصله تبریز تا پیست سهند شصت و یک کیلومتر می باشد.
از ثمر خزان جادهای در جهت جنوب تا دریاچه قوچ گلی کشیده شده است که در ماه های بدون برف، میتوان آن را با ماشین طی نمود. ارتفاع مبدأ حرکت 2950 متر و ارتفاع قله با جی پی اس 3715 متر ثبت گردید همچنین طول مسیر حرکت 4200 متر بود. جهت صعود می توان مسیر زمستانی(گرده ای) را انتخاب نمود، مسیر دارای پاکوب مشخص بوده که از روی یال شمال شرقی به قله می رسد. در مسیر صعود به قله هفت تابلو نصب گردیده است و
معمولا مدت زمان پیمایش تا قله دو ساعت و نیم به طول می انجامد. برفراز قله قوچ گولی، قله های جام و سهند از قسمت جنوب دیده میشوند. جهت فرود می توان مسیر شن اسکی که مشرف به برکه می باشد را انتخاب نمود. چشمه قوچ گولی دارای آب سرد و گوارایی می باشد، که استراحت در کنار این چشمه در پایان صعود لذت صعود رو را چندین برابر می کند.

اطلاعات مسیر

مسیر رایج صعود: پیست اسکی سهند تبریز

مسافت پای کار تا قله: ۸٫۸ کیلومتر

دسترسی به آب: وجود چشمه در مسیر

نزدیک ترین مرکز درمانی: بیمارستان امیرالمومنین _ نوا

مشخصات کلی

ارتفاع قله : ۳۷۶۷

ارتفاع پای کار :۲۵۷۰

موقعیت جغرافیایی : ۵ کیلومتر بعد از پلیس راه تبریز تهران(جاده قدیم)- پیست اسکی سهند.

مختصات قله : ۴۶٫۴۹۹۶۳۷ ،۳۷٫۷۲۸۹۲۰

بهترین فصل صعود : بهار(خرداد)

وجه تسمیه : در بين كوهنوردان به كمال داغي شهرت دارد

پوشش گیاهی : كشت گندم وجود هندوانه و نخود به صورت دیم رواج دارد

گوناگونی جانوری : قوچ – بز وحشی

روز چهارشنبه 28-04-1402 ساعت 4 صبح بیدار شدم و به فرودگاه مهرآباد رفتم و ساعت 5 صبح با هواپیما به سمت تبریز حرکت کردیم ساعت 6 به تبریز رسیدیم . من از فرودگاه بیرون آمدم و سوار ماسین آقای امیر حسین پوریان – کوهنورد تبریزی که به من در این صعود خیلی کمک کرد- شدم .بعد به سمت پای کار حرکت کردیم در شهر تبریز شخص دیگری به نام عارف ئ را سوار کردیم و بعد از رسیدن به پیست اسکی سهند ماشین را پارک کردیم و ساعت 9 صبح به سمت قله روانه شدیم بعد از سه ساعت بدون استراحت ساعت 11 به قله رسیدیم یک گروه از شیراز در آنجا بودند بعد از احوال پرسی و گرفتن جند عکس ساعت 11:30 به سمت پایین روانه شدیم و ساعت 13 به محل پارک ماشین رسیدیم بعد از خوردن کمی خوراکی سوار ماشین شیدم و گروه لطف نمود و مرا به اول جاده تبریز تهران رساند من در آنجا سوار یک ماشین شخصی شدم و با پرداخت 350 هزارتومان به سمت تهران روانه شدم.ساعت 10 شب به تهران رسیدیم و این چنین برنامه ای دلچسب به پایات رسید . متذکر می شوم علاوه بر صعود قله کمال، آشنا شدن با شخص فرهیخته ای چون آقا امیر پوریان و عارف ئ خیلی لذت بخش بود.

پایان

آقا امیر و آقا عارف در ابتدای مسیر

قوش گلی در ابتدای مسیر

بر فراز قله کمال

بر فراز قله کمال

از راست: مهران -عارف- امیر

برچسب‌ها: بلندترین قله هر استان, گزارش برنامه

1394گزارش صعود به قله دومیر

گزارش صعود به قله دومیر

معرفی:

قله دومیر(3500 متر)  در استان مرکزی- شهرستان دلیجان – بخش مرکزی- دهستان هستیجان واقع است. این قله بلندترین قله استان مرکزی است.البته با توجه به این که این قله حدودا در مرز مشترک استان اصفهان واستان مرکزی قرار دارد،خیلی ها قله شهباز(3390 متر) را بلندترین قله استان مرکزی فرض می کنند.اما با بررسی ها ی دقیقترمعلوم شد ه است که بلندترین قله استان مرکزی همین قله دومیر است.این قله در34 کیلومتری شرق شهر دلیجان ودر35 کیلومتری غرب کاشان واقع است.در جنوب غربی این قله روستا ی "قلهر" ودر شمال آن روستای "نشلج"  و درشرق آن روستای "مراق"  و در غرب آن روستی" مزوش"قرار دارند.

 مسیرهای اصلی صعود به قله :

1)      مسیر شرقی: روستای مراق- قله دومیر

2)      مسیر غربی: روستای مزوش- دره معدن- قله دومیر

3)     مسیر شمالی: روستای نشلج - قله دومیر

مسیرغربی کوتاه ترین مسیرصعود است.

شرح برنامه:

روز پنجشنبه 23- 07-94 ساعت 5:00 برای صعود به قله "دومیر"(3500 متر) از تهران راهی شهردلیجان دراستان مرکزی شدیم.دراتوبان تهران قم دررستوران مهتاب برای صرف صبحانه نیم ساعت توقف داشتیم.بعد از گذشتن از شهرهای قم و سلفجگان درساعت 10:00به شهر دلیجان رسیدیم.روزاول را  برای دیدارازآثارباستانی و جاذبه های گردشگری منطقه سپری کردیم و شب را درشهردلیجان به صبح رساندیم.صبح جمعه 24-07-94 ساعت 6:00 به سمت روستای مزوش روانه شدیم.بعد ازعبورازروستا وطی مسافتی درجاده خاکی معدن بالاخره ساعت 7:00 به ابتدای مسیرصعود رسیدیم.ارتفاع مبدا صعود 2630 متربود.چند تن ازاعضای آذرخش دلیجان همراه وراهنمای ما دراین برنامه بودند.پس ازمعارفه با اعضای گروه آذرخش دلیجان ساعت 7:10 درهوایی دلچسب به همراه باد ملایم پاییزی ،برنامه صعود آغاز گشت.این اولین برنامه صعود من پس ازدو ماه- بعد ازآسیب دیدگی در صعود به قله لنین – بود.بنابراین احساس شادی وخوشحالی خاصی داشتم.بازگشت به طبیعت ودیدن مناظر زیبای آن شورخاصی را در من زنده کرده بود.با گام های آهسته ابتدا رو به جنوب وسپس با رسیدن به خط الراس رو به شرق ادامه مسیردادیم.برای صرف صبحانه در ارتفاع 3100 متری نیم ساعت توقف کردیم.بعد از صرف صبحانه ازروی یال به سمت قله روانه شدیم ودرنهایت ساعت 11:00 به قله رسیدیم.برای من پس از مصدومیتم برنامه مناسبی بود.نیم ساعتی را مشغول عکاسی ولذت بردن ازمناظر اطراف شدیم.ساعت 11:30 به سمت پایین روانه شدیم .مسیربازگشت با مسیر رفت متفاوت انتخاب شد.ازمسیردره معدن یا "دره بید"پایین رفتیم.با رسیدن به کف دره ازکنار چند درخت بید بزرگ عبورکردیم.در مسیر اثری ازآب نبود.درنهایت ساعت 14:00به کنار ماشین ها رسیدیم وبا تعویض لباس وخداحافظی از دوستان دلیجانی به سمت شهر دلیجان رفتیم وبا خوردن ناهار ساعت 16:30 به سمت تهران رهسپار شدیم.این چنین یک برنامه بسیار خوب وپاییزی به پایان رسید.

افراد شرکت کننده:

سعید صبور(سرپرست)- مینوضابتیان(سرپرست بانوان)- زویا صورت - سپهر صبور-علی ابراهیمی- راحله محمدی زاده - فاطمه سرشتی- سارا بیات-مهران حیدرخانی- هادی اسلامی- مریم سیف-علی منفرد-ایرج فدوی

اعضای گروه آذرخش دلیجان: مروت وطن خواه(سرپرست گروه)

نکات برنامه:

زمان لازم از تهران تا روستای مزوش (دلیجان): 5 ساعت

ارتفاع مبداء صعود :2630  متر

ارتفاع قله :3500  متر

زمان طی شده برای صعود 4:00 ساعت(با احتساب نیم ساعت صبحانه)

زمان طی شده برای فرود 2:30 ساعت

مسافت پیموده شده(رفت و برگشت)=7 کیلومتر

 

 صعود: مسیر سبزرنگ

 فرود : مسیر آبی رنگ

 همانطور که مشاهده می کنید سمت راست (خط نارنجی)  استان مرکزی است سمت چپ (خط نارنجی) استان اصفهان قله دومیر در استان مرکزی قرار دارد فاصله اش تا مرز استان اصفهان حدود 350 متر می باشد. این خطوط از سازمان نقشه برداری کشور و از وزارت کشور تهیه شده است

برای دیدن عکسهای بیشتر به ادامه مطلب مراجعه کنید

 

برچسب‌ها: گزارش برنامه, بلندترین قله هر استان
ادامه مطلب

1394 گزارش صعود به قله خلنو

گزارش صعود به قله خلنو

معرفی:

قله خلنو(4380 متر) در استان تهران- شهرستان شمیرانات- بخش رودبارقصران- دهستان قصران واقع شده است.این قله بلندترین قله استان تهران است.در جنوب این قله روستای لالون ودر جنوب شرق آن روستای گرمابدرودر جنوب غرب آن روستای دربندسر قرار دارد.این قله بر روی خط الراس شمالی جنوبی قراردارد که برروی آن قله های : سرکچال –هرزه کوه- برج – خلنو کوچک- خلنو بزرگ- میش چال- سرخرسنگ- پلوان-پالون گردن- نرگس قر دارند.گیاهان منطقه: سیرک،گزنک-سرفیلی- خیارک-شمعدانی وحشی- آلاله-لاله الوان- پامچال و...می باشد.

شرح برنامه:

روزجمعه 08-03-1394 ساعت 5:00 صبح ازتهران به سمت فشم در شمال شرق تهران رهسپار شدم. بعد از ورود به فشم به میدانی رسید م . خروجی سمت راست آن به آبادی های روته-زایگان-لالان و گرمابدر ختم میشود ومسیر مستقیم به سمت میگون و شمشک میرود.پس به سمت راست پیچیدم. و با ادامه مسیر به روستای زایگان رسیده وبه سمت روستای لالون تغییر مسیر دادم.ساعت 6:15 با پارک ماشین  و آماده کردن کوله برنامه را آغاز نمودم.اندکی در کوچه باغ های لالون پیش رفته بودم که تیمی از باشگاه اسپیلت وارد منطقه شد.سرپرست آنها، آقای رضا خلیل آبادی – یکی از کوهنوردان خوب باشگاه اسپیلت-بود.پس ازاحوال پرسی گروه آماده حرکت شد.روبه شمال ازسمت چپ رودخانه لالون ازپاکوبی مشخص حرکت کردیم.من با فاصله ،در پشت گروه حرکت می کردم وازگیاهان وگل های بسیار زیبای منطقه عکاسی می کردم.گل های رنگارنگ ،شکوفه درختان ونغمه پرنده های آوازه خوان ،همگی تداعی کننده پردیسی رویایی بر روی زمین بود.با ادامه مسیردو بار مجبور به گذر ازعرض رودخانه شدیم.در نهایت ساعت 8:30 به چشمه "تلخ آب" رسیدیم وبرای صبحانه نیم ساعتی را توقف کردیم.پس ازصرف صبحانه روبه شمال به سمت گردنه "ورزاب " حرکت کردیم.ساعت 9:25 به آبشارلالون رسیدیم در اینجا سه نفر ازاعضا ازادامه مسیرانصراف دادند.بقیه گروه با ادامه مسیربا گام های استوار به سمت گردنه ورزآب راهی شدند.از بالای آبشار دو یال به سمت گردنه می رود.ما یال سمت راست را انتخاب کردیم.ساعت 11:25 به گردنه رسیدیم انجا متوجه شدم که یکی ازاعضای باشگاه اسپیلت بیماری MS دارد ودرحال تلاش برای آماده کردن خودش برای صعود به یک قله 7000 متری است ویک موسسه سویسی به همراه یک موسسه ایرانی( بیماریهای خاص) اسپانسر اوشده اند.به همت او آفرین گفتم.ازگردنه به دوتیم تقسیم شدیم.یک تیم ار مسیر قله برج و تیغه های ژاندارک به سمت قله اصلی حرکت کرد وتیم دو از مسیر"کاسه شرقی" اقدام به صعود نمود.من هم با تیم "کاسه شرقی" رهسپار شدم.با فرود به کاسه شرقی و سوار شدن بریال منتهی به قله خلنو بزرگ در نهایت ساعت 13:30 به قله رسیدیم.ازبلندای این قله سترگ تمام البرز مرکزی و خط الراس های آن ،دیده می شد.منظره ای فراموش نشدنی برذهنم نشت.نیم ساعتی راصرف عکاسی وانتظاربرای رسیدن تمام دوستان نمودم.با خداحافظی ازگروه من سریعتر اقدام به فرود نمودم.وازبرفچال بین قله خلنوبزرگ وخلنو کوچک به سرعت پایین رفتم ووارد کاسه شدم وبا ارتفاع گرفتن ساعت 15:00 به گردنه رسیدم واز آنجا دوباره ازبرفچال پایین رفتم.ساعت 15:40 به آبشارلالون وبا ادامه مسیر 16:10 به چشمه تلخ آب رسیدم آنجا نیم ساعتی برای صرف ناهار نشستم.پس ازصرف ناهاربه سمت پایین روانه شدم ودرنهایت ساعت 18:00 با رسیدن به روستای لالون برنامه ای بهاری وسنگین به پایان رسید.

نکات برنامه:

-          بهترین زمان صعود این قله خرداد ماه می باشد.

-     هنگام بازگشتن از فشم به تهران ترافیک سنگینی وجود دارد.شاید با انتخاب روزوساعت مناسب  بتوان از این ترافیک گریخت.

-          زمان لازم از تهران تا روستای لالون   1:30  ساعت

-          ارتفاع مبداء صعود=2400 متر

-          ارتفاع قله=4380 متر

-          زمان طی شده برای صعود 7:00 ساعت (با احتساب 30دقیقه برای صرف صبحانه)

-          زمان طی شده برای فرود 4:00 ساعت (با احتساب30 دقیقه برای صرف ناهار)

-          مسافت پیموده شده(رفت و برگشت)=20 کیلومتر

 

 مسیر سبزرنگ طی شد

برای دیدن عکسهای بیشتر به ادامه مطلب مراجعه کنید

 

برچسب‌ها: گزارش برنامه, بلندترین قله هر استان
ادامه مطلب

1394 گزارش صعود به قله شیرکوه

گزارش صعود به قله شیرکوه

معرفی:

قله شیرکوه(4070 متر)  در استان یزد - شهرستان تفت– بخش مرکزی- دهستان پیشکوه  واقع شده است.این قله بلندترین قله استان یزد می باشد.در غرب ای قله روستای باغ مهدی، درجنوب غرب آن روستای بردستان، در شرق آن روستای ده بالا و در شمال غرب آن روستای دره شیر واقع است.پوشش گیاهی درختچه زرشک ،سریش،آلیوم،خیارک ،جاشیر ،آویشن و... می باشد.

شرح برنامه:

پنج شنبه 31-02-1394 ساعت 16:00 ازتهران برای صعود قله شیرکوه راهی شدیم.ازشهرهای قم- کاشان-اردستان- نایین- اردکان گذشته نرسیده به شهر یزد به سمت شهرتفت تغییر مسیردادیم واز آنجا به سمت روستای ده بالا رهسپار شدیم. ساعت 24:00 به آنجا رسیدیم وبعد ازخوردن شام درنهایت ساعت 1:00 بامداد 01-03-94 بخواب رفتیم.صبح ساعت 6:00 برنامه صعود آغاز گردید.ابتدا رو به غرب حرکت کردیم وپس ازاتمام باغات روستا به راست- رو به شمال- پیچیدیم ووارد دره ای شدیم با ادامه مسیر در انتهای دره چندین درخت وجود داشت از آنجا رو به غرب سوار بریالی شدیم وبا رسیدن به تابلو سبزرنگ اززیردیواره ها وارد پاکوبی شدیم که رو به غرب امتداد داشت.در انتهای دیواره ها رو به شمال وارد دره ای شدیم که به محلی به نام "تابستان خانه" می رسد.در آنجا چشمه ای به همین نام موجود است.در کنار چشمه برای صرف صبحانه نیم ساعتی اطراق کردیم.پس ازصرف صبحانه ساعت 8:30 به سمت دره "نجیب" ادامه مسیر دادیم این دره شیب تندی دارد با صعود این دره به بالای یال منتهی به جانپناه رسیدیم ودرنهایت با عبورازپاکوب کاملا مشخص ساعت 9:30 به جانپناه شیرکوه رسیدیم.درآنجا دوجانپناه قدیمی با مصالح سنگی وجود دارد که هر کدام حدود 10 نفر گنجایش دارد .جدیدا یک جانپناه با مصالح پیش ساخته – آلومینومی- احداث شده است که گنجایش 25-30 نفر را دارد.با استراحتی کوتاه به سمت قله روانه شدیم.پاکوبی مشخص تا قله ادامه دارد.درنهایت ساعت 11:00 به قله رسیدیم.نسیمی خنک می وزید در زیرتابلو قله تخته سنگ بزرگی وجود دارد.آنجا نیم ساعتی در زیرنور آفتاب خوابیدیم. با گرفتن چند عکس یادگاری ساعت 11:40 به سمت جانپناه پایین رفتیم.ساعت 12:15 به جانپناه رسیدیم وبدون توقف به سمت چشمه "تابستان خانه" پایین رفتیم .هوا کمی گرم شده بود.ساعت 12:45 به آنجا رسیدیم وبا ادامه مسیر درنهایت ساعت 14:00 بارسیدن به محل پارک ماشین برنامه ای دیگر به پایان رسید.

افراد شرکت کننده:

مهران حیدرخانی- امیر کلهر

نکات برنامه:

-                       بهترین زمان برای صعود این قله اردیبهشت ماه است.

-                       کل مسیردارای پاکوب می باشد و بجز دره نجیب یافتن مسیرکار چندان مشکلی نیست.

مسافت پیموده شده(رفت وبرگشت): 16 کیلومتر

ارتفاع مبدا صعود:2500 متر

ارتفاع قله:4070 متر

مدت زمان صعود 5:00(با احتساب نیم ساعت صرف صبحانه)

مدت زمان فرود 3:00(با احتساب نیم ساعت صرف ناهار)

 

 

 

مسیر آبی رنگ طی شد

 برای دیدن عکسهای بیشتر به ادامه مطلب مراجعه کنید

 

برچسب‌ها: گزارش برنامه, بلندترین قله هر استان
ادامه مطلب

1394گزارش صعود به قله سماموس

گزارش صعود به قله سماموس

معرفی:

قله سماموس(3710 متر)  در استان گیلان - شهرستان رودسر –بخش رحیم آباد - دهستان اشکورعلیا وسیار ستاق واقع شده است.این قله بلندترین قله استان گیلان می باشد.درجنوب این قله روستای جورده ،درجنوب غرب آن روستای یاسور،درجنوب شرق آن روستا نمک دره در شرق آن روستای جواهر ده و در شمال آن روستای جواهر دشت واقع است.پوشش گیاهی نجم طلایی ،نجم آبی سان،فیکاریا،بهارک ،پامچال ،آویشن و... می باشد.

شرح برنامه:

شب پنج شنبه 24-02-1394 ساعت 23:00 ازتهران برای صعود قله سماموس راهی شدیم.ازشهرهای کرج- چالوس گذشته به سمت رامسررفتیم وازآنجا وارد جاده بسیارزیبای جواهر ده شدیم ودرنهایت ساعت 7:30 جمعه 25-02-94 به جواهر ده رسیدیم.با آماده کردن کوله ها روبه غرب صعود آغازگردید. با راهنمایی و سرقدمی  آقای یوسفی به سمت چشمه سیگان راهی شدیم.مسیرپر بود ازگلهای بسیار زیبا ودر زیرپای ما مه روستای جواهر ده را دربرگرفته بود انگاری بهشت ریرپای مابود. ساعت 9:40 به چشمه رسیدیم وبرای صرف صبحانه نیم ساعتی اطراق نمودیم.گلهای پامچال در اطراف این چشمه منظره سحر انگیزی بوجود آورده بودند. پس از صرف صبحانه صعود دوباره آغازگردید بعد ازساعتی وارد جاده خاکی شدیم که تا زیریال اصلی ادامه داشت.با سوار شدن بر این یال در نهایت ساعت 13:30 به قله سماموس رسیدیم.بر فراز این قله امامزاده ای وجود دارد که گفته می شود 800 سال قدمت دارد.با استراحتی کوتاه و گرفتن چند عکس یادگاری رو به جنوب به سمت پایین راهی شدیم.مقصد ما روستای "جورده" درجنوب این قله بود. مبدا و مقصد صعود دو محل متفاوت انتخاب شده بود.باد بسیار شدیدی می وزید.سرعت باد حدود 70 کیلومتر درساعت بود بطوریکه حرکت نفرات سبک وزن را دچار مشکل کرده بود گاهی ازاوقات گویی اززمین کنده می شدند.به سرعت روبه گردنه فرود آمدیم.در ساعت 16:00 نیم ساعتی برای صرف ناهار توقف کردیم.پس ازصرف ناهاربه سمت چشمه "لپاسر" راهی شدیم ساعت 17:30 به آنجا رسیدیم .در این محل چشمه گواریی وجوددارد. یک دریاچه فصلی بسیار زیبا وچمن زارهای سرسبزمناظر شگفت انگیزی را خلق کرده بودند.لپاسریعنی :بهشتی روزمین.بعد ازعکاسی دوباره به راه افتادیم ساعت 19:20 به محل دهلیزی رسیدیم که شیب بسیار زیادی داشت وپر بود از گلهای وحشی بسیار زیبا – زنبق- سیلن- خون سیاوش- پیچ تلگرافی و سیب وحشی و...بعد ازفرود ازآن با کمر بر کردن مسیر در نهایت ساعت 21:30 در تاریکی شب به روستای جورده رسیدیم ومورد استقبال خانواده آقای یوسفی قرار گرفتیم.این خانواده بسیار خون گرم سنگ تمام گذاشتن ومهمانوازی سنتی ایرانی را به بهترین شکل ارایه دادند.شب را در کلبه های صمیمی آنها به صبح رساندیم و صبح با آواز پرندگان برخاستیم با گشت وگذار در آن محل ساعت 10:00 صبح شنبه با خاطراتی خوش به سمت تهران بازگشتیم واین چنین برنامه ای بهاری وفراموش نشدنی به پایان رسید.

 

سرپرست برنامه:آقای ذبیح اله حمیدی

افراد شرکت کننده:

خانم‌ها: بهرامی ـ جباری ـ سلطانی ـ پگاه شاهرخی ـ کیانی ـ مهاجر- ندا دهقان
آقایان:کیان باختری (عکاس) ـ بلوچی (پزشک تیم) ـ مهران حیدرخانی ـ غلامی ـ منصوری ـ رامین منفردزاده- باقر  یوسفی (راهنما) - مصطفی احمدی- پرویز امرائی

نکات برنامه:

-                       سرپرستی بسیار خوب آقای حمیدی

-                       بهترین زمان برای صعود این قله خرداد ماه است.

-                       برای پیمایش این مسیرباید ازآمادگی جسمانی خوبی برخوردار باشید.

مسافت پیموده شده(رفت وبرگشت): 25کیلومتر

ارتفاع مبدا صعود:1860 متر

ارتفاع مقصد صعود:2020 متر

ارتفاع قله:3710 متر

مدت زمان صعود 6:00(با احتساب نیم ساعت صرف صبحانه)

مدت زمان فرود 7:30(با احتساب نیم ساعت صرف ناهار)

 

 

 

 

 مسیر سبزرنگ صعود

مسیر آبی رنگ فرود

 برای دیدن عکسهای بیشتر به ادامه مطلب مراجعه کنید

 

برچسب‌ها: گزارش برنامه, بلندترین قله هر استان
ادامه مطلب

1394گزارش صعود به قله شاه جهان

گزارش صعود به قله شاه جهان

معرفی:

 

قله شاه جهان(3070 متر)  در استان خراشان شمالی- مرزمشترک دو شهرستان اسفراین وفاروج – مرزمشترک دو بخش صفی آباد ومرکزی-مرزمشترک دو دهستان بام وشاه جهان واقع شده است.این قله بلندترین قله استان خراسان شمالی می باشد.درجنوب این قله روستای بانی در ،درجنوب غرب آن روستای جهان،درجنوب شرق آن روستا های نوده وآقیچ در شرق آن تبریان و در شمال شرق آن روستای خسرویه واقع است.پوشش گیاهی درختان بادم وبید،کاکوتی،شکرک،شنگ،لاله خط دار،نجم آبی سان،فیکاریا،نجم طلایی،بهارک و... می باشد.

شرح برنامه:

روزچهاررشنبه 09-02-1394 ساعت 17:00 ازپایانه جنوب تهران برای صعود به قله شاه جهان عزیمت نمودیم.پس ازگذشتن ازشهرهای سمنان-شاهرود- دامغان ساعت 4:00 بامداد 10-02-1394 به شهر نیشابوررسیدیم.آنجا ازاتوبوس پیاده شده وبا خودرو سمند به سمت اسفراین رهسپار شدیم.ساعت 5:00 به دو راهی بام رسیدیم وازماشین ها پیاده شدیم.با هماهنگی قبلی با آقای شکرانی- یکی ازراهنمایان کوهستان استان خراسان شمالی- یک مینی بوس به همراه دوراهنما – ما را به روستای نوده-مبدا صعود- هدایت کردند.ساعت 6:00 صبح به روستای نوده رسیدیم.پس از آماده شدن روبه شمال با سرقدمی آقای استیری از میان درختان بادام، صعود آغازگردید.بعد از یک ساعت به محل چشمه بید رسیدیم .این چشمه دارای آبی گوارا می باشد وبرای شب مانی محلی مناسب است.برای صرف صبحانه نیم ساعتی توقف کردیم.پس از صرف صبحانه دوباره به راه افتادیم شیب مسیرملایم بود.لاله های وحشی تازه گل داده بودند.گیاهی که محلی ها به آن" شکرک" می گفتند در مسیربسیارزیاد دیده میشد.ساعت 11:00قبل ازگردنه "چشمه کبابی"به یک چشمه رسیدیم با استرحتی کوتاه وتجدید قوا به سمت گردنه راهی شدیم قبل ازگردنه رو به شمال غرب ازیال منتهی به قله بالا رفتیم ودرنهایت ساعت  12:00به قله رسیدیم.تقریبا نیم ساعتی را به گرفتن عکس وفیلم واستراحت سپری کردیم.ساعت 12:30 به سمت پایین رفتیم.از همان مسیر صعود بازگشتیم.ساعت 16:00 به محل چشمه بید رسیدیم برای ناهار نیم ساعتی توقف داشتیم.پس ازصرف ناهاربه سمت نوده به راه افتادیم در نهایت ساعت 17:00 به محل توقف مینی بوس رسیدیم وبرنامه ای بهاری ودلچسب به پایان رسید.

سرپرست برنامه:آقای سعید صبور

سرپرست بانوان: مینو ضابطیان  

افراد شرکت کننده:

ایرج فدوی- امیر ناصر پوررسول- مرتضی چراغعلی - مریم سیفی-علی غلامی -ادوین آژند - مهران حیدرخانی  - هادی فرهادی-  سعید رحیمی  - محمد زینعلی- مصطفی زند وکیلی- وجیه مهربانی- سپهرصبور – رضا زارع- شایان پوستی

نکات برنامه:

-                       سرپرستی بسیار عالی آقای صبور و خانم ضابطیان.

-                       بهترین زمان برای صعود این قله اردیبهشت ماه است.

مسافت پیموده شده(رفت وبرگشت): 20کیلومتر

ارتفاع مبدا صعود:1750 متر

ارتفاع قله:3070 متر

مدت زمان صعود 5:30(با احتساب نیم ساعت صرف صبحانه)

مدت زمان فرود 3:30(با احتساب نیم ساعت صرف ناهار)

مسیر آبی رنگ طی شد

 

 برای دیدن عکسهای بیشتر به ادامه مطلب مراجعه کنید

 

برچسب‌ها: گزارش برنامه, بلندترین قله هر استان
ادامه مطلب

گزارش صعود به قله بلقیس

گزارش صعود به قله بلقیس

معرفی:

قله بلقیس (3340 متر) درمرزمشترک دو استان زنجان وآذربایجان غربی- مرز مشترک دو شهرستان "ماه نشان" و "تکاب"– مرز مشترک دو بخش "انگوران" و "تخت سلیمان"– و مرز مشترک دو دهستان" انگوران" و"چمن" واقع است.این قله بلندترین قله استان زنجان می باشد. درشمال آن روستای" علم کندی"، در شرق "یاستی قلعه"، در جنوب غرب آن روستا "نصرت آباد"،درغرب روستای" قینرجه"و"چراغ تپه" ودر جنوب آن آبادی"قراولخانه" قرار دارد.

شرح برنامه:

روزپنجشنبه 27-01-94 ساعت 5:00 از تهران با یک مینی بوس ،برای صعود قله بلقیس راهی شدیم. ازشهرهای کرج،قزوین،زنجان گذشته،بعد بسمت شهر"دندی "روانه شدیم با عبورازشهردندی وگذشتن از روستای "شیخ لر" در نهایت ساعت 14:00 به روستای "نصرت آباد" رسیدیم.با توجه به هماهنگی های انجام شده ازقبل در این محل یک سوئیت برای شب مانی اجاره شده بود.بعد از صرف نهار ازجاذبه های دیدنی این منطقه شامل زندان سلیمان وآتشکده دوره ساسانی و... بازدید کردیم.بی نهایت لذت بخش بود.شبی رابه صبح رسانده وبا آماده کردن کوله ها ساعت 5:30 به سمت مبدا صعود –قراولخانه- راهی شدیم ساعت 6:00 بارسیدن به محل صعود آغاز گردید.هوا هنوزتاریک بود.با قدم های آهسته رو به شمال ،از سمت راست رودخانه حرکت کردیم.بعد ازمدتی پیمایش، به سمت چپ رودخانه رفتیم وبا ادامه مسیرساعت 7:00 به تلاقی دو رود رسیدیم.در اینجا دوباره به سمت دیگر رودخانه رفتیم ودر چمنزار سرسبزی برای صبحانه اطراق نمودیم.پس از صرف صبحانه ،ازیالی که پاکوب مالرویی روی آن مشخص است بالا رفتیم با ادامه این یال به یک گردنه کوچک رسیدیم از این گردنه جاده خاکی در بالا دست دیده می شد.در اینجا استراحتی کوتاه نمودیم وپس ازحرکت مجدد ،آرام آرام با تراورس (کمر برکردن) به سمت جاده خاکی بالا رفتیم.تابلوی "منطقه حفاظت شده انگوران" در زیر قله نصب شده است.ازاینجا دو تیم شدیم یک تیم به سمت قله جنوبی روانه شد وتیم دیگر به سمت قله شمالی.تیم شمالی در ساعت 11:00 برفراز قله بود وارتفاع قله شمالی(3341 متر) با GPS اندازه گیری شد.بر فراز قله شمالی یک "بنچ مارک" (یک میله فولادی برای اندازه گیری های سازمان نقشه برداری) وجود دارد. تیم جنوبی در ساعت 11:10 برفراز قله بود وارتفاع قله جنوبی(3327 متر) با GPS اندازه گیری شد.بر فراز قله جنوبی یک اثر تاریخی وجود دارد.در نهایت هر دو تیم با استراحتی کوتاه وگرفتن عکس ساعت 11:30 به سمت پایین روانه شدیم.با رسیدن به گردنه برای خوردن تنقلات وتجدید قوا استراحتی کوتاه کردیم ودوباره به سمت پایین روانه شدیم.در مسیر با دیدن گل های زنبق- فیکاریا-نجم آبی سان- نجم طلایی و... ذهن وروحمان تازه شد.ساعت 13:40 به محل تلاقی دو رودخانه رسیدیم آنجا نیزکمی استراحت کرده وبا ادامه مسیردر نهایت ساعت 15:00  به "آرامگاه سیدفرهادمیرزا " رسیدیم.با توجه به هماهنگی قبلی توسط سرپرست برنامه، میزبان ما در نصرت آباد ،آش دوغ محلی را تدارک دیده بود با خوردن آش دلی از عزا درآوردیم.بعد ا ز اتمام برنامه در آن هوای خنک خوردن آش داغ خیلی لذت بخش بود.این ابتکار سرپرست برنامه ،فوق العاده بود واین چنین برنامه ای بهاری وبسیار زیبا به پایان رسید.

سرپرست برنامه:آقای سعید صبور

سرپرست بانوان: مینو ضابطیان  

افراد شرکت کننده:

امیر ناصر پوررسول- مرتضی چراغعلی -مریم سیفی-علی غلامی -ادوین آژند - مهران حیدرخانی  - الهه جوانمرد- هادی فرهادی- ندا ترابی  -  سعید رحیمی  -  امیر کلهر- علی منفرد  - محیا صادقی- حسام صالحی- آرش عباسپورتهرانی-محمد بلبلی

نکات برنامه:

-          سرپرستی بسیار عالی آقای صبور و خانم ضابطیان.

-          اگر از مینی بوس برای سفرهای طولانی استفاده می کنید حتما به کیفیت و کمیت صندلی های آن توجه ویژه داشته باشید.

مسافت پیموده شده(رفت وبرگشت): 16کیلومتر

ارتفاع مبدا صعود:2290 متر

ارتفاع قله:3340 متر

مدت زمان صعود 5:30(با احتساب نیم ساعت صرف صبحانه)

مدت زمان فرود 3:30(با احتساب نیم ساعت صرف ناهار)

 

مسیر آبی رنگ طی شد

 برای دیدن عکسهای بیشتر به ادامه مطلب مراجعه کنید

 

برچسب‌ها: گزارش برنامه, بلندترین قله هر استان
ادامه مطلب

1394گزارش صعود به قله شیرباد

گزارش صعود به قله شیرباد

معرفی:

قله شیرباد 3310 متر  در استان خراسان رضوی- شهرستان نیشابور -بخش مرکزی   -دهستان فضل    واقع است.این قله بلندترین قله استان  خراسان رضوی است.اين قله در رشته کوه بينالود در سمت جنوب شرقي مشهد قرار دارد.علت نام گذاري اين کوه به اين نام آن است که در بين دو دشت نيشابور و مشهد قرار گرفته است و به علت شرايط جوي در تمام مدت سال داراي بادهاي بسيار تند و سرد مي باشد. در جنوب غرب این قله روستای بوژان وسوقند درجنوب آن روستای داس در شمال شرق روستای زشک در شمال روستای پایه در غرب روستای برف ریز قرار دارند.گیاهان منطقه پیازکوهی- سریش آویشن و... می باشد.

مسيرهاي متفاوتي براي صعود اين قله وجود دارد که ميتوان از بوژان نيشابور ، خط الراس فلسکه- شير باد ، چشمه سبز گلمکان ، روستاي کاهو وسپس دولت آباد و معروف ترين مسير آن يال سنگي از انتهاي روستاي زشک نام برد.

شرح برنامه:

روزیک شنبه 09-01-94 ساعت 17:00 ازتهران با یک دستگاه اتوبوس به قصد صعود به قله شیرباد (3310 متر) به سمت شهرنیشابورروانه شدیم.از شهرهای گرمسار-سمنان-دامغان-شاهرود و سبزوارگذشته وساعت 5:30 صبح به شهر نیشابوررسیدیم.پس ازپیوستن چند تن از همنوردان به ما به سمت روستای بوژان رفتیم آنجا تیمی چهار نفره ازگروه پیام نیشابوربه ما پیوستن وزحمت راهنمایی مسیربا آنها بود.ساعت 6:10 پس از یک معارفه کوتاه صعود آغازگردید.در میانه راه بارسیدن به چشمه کلاغ چین چهار نفر از اعضای گروه بینالود به سرپرستی آقای امین الرعایا به ما پیوستند بعد از معارفه با ادامه مسیر ازکنار رودخانه بوژان روبه شمال شرق تیم 40 نفره ما با شنیدن آواز پرندگان وصدای گوش نوازرودخانه ودیدن مناظربهاری حاشیه رودخانه پس ازیک ساعت کوهپیمایی به یک دوراهی رسید.به سمت راست پیچیدیم ووارد دره شکرآب شدیم.ساعت 8:10 به چشمه شکرآب رسیدیم.برای خوردن صبحانه نیم ساعتی آنجا نشستیم.تعدادی از نفرات تصمیم به بازگشت گرفتند وبقیه اعضا از شیب تندی بالا رفته تا به بالای خط الراس فرعی رسیدیم.از اینجا تیم به دو گروه تقسیم شد.روبه شرق ،اولین گروه با سرعت بیشتری به صعود ادامه داد ودومین گروه با قدم های آهسته تربه  تلاش خودادامه داد.ساعت 11 به خط الراس اصلی رسیدیم واز آنجا رو به شمال ،با فرازوفرودهای بسیار بالاخره ساعت 13:30 به قله شیرباد رسیدیم.تیم 5 نفره ما در انتظار بقیه ماند.در نهایت همنوردان ساعت 14:00 به قله رسیدند ومورد استقبال ما قرارگرفتند.بعدازاستراحتی کوتاه وگرفتن عکس یادگاری به سمت پایین روانه شدیم.مسیربرگشت دوباره ازروی خط الراس با فرازونشیبهای بسیار توام بود.درمیانه راه ساعت 16:00 توقفی 20 دقیقه ای برای ناهارداشتیم.پس ازصرف نهاردوباره حرکت آغازشد وساعت 17:45 به بالای چشمه شکرآب رسیدیم وبا فرود ازشن اسکی به محل چشمه رسیدیم.دوستان نیشابوری لطف کرده وبرای تیم چای آماده کرده بودند.با خوردن چای واستراحتی کوتاه دوباره به سمت روستا روانه شیدیم همزمان باتاریک شدن هوادر نهایت ساعت 19:00 به محل پارک ماشین رسیده وبرنامه ای دشوارولی بسیار دلچسب به پایان رسید.

سرپرست برنامه: سعید صبور

سرپرست بانوان: مینو ضابطیان  

افراد شرکت کننده:

مصطفی زند وکیلی- امیر ناصر پوررسول-هادی اسلامی-محمد جواد داننده-آرزو حسینی - مهسان امینی - مرتضی چراغعلی -مریم سیفی-زهرا هویدافر-علی غلامی -ادوین آژند- محمود بیات- شایان پوستی  - فرزانه ثروت- محمد رضا اشراقی- مهران حیدرخانی  - الهه جوانمرد- هادی فرهادی- ندا ترابی  - فرزانه یونسی  - مسعود صالحی  - ایرج فدوی  -معصومه شیخ مرادی  - خدیجه شیخ مرادی  - سعید رحیمی  - وجیهه مهربانی  - امیر کلهر- علی منفرد  - کورش حکیمی- فاطمه علی محمدی- محیا صادقی- سپهر صبور

نکات برنامه:

-     با توجه به آب وهوای متغییر منطقه و مسافت مبداء صعود تا قله، صعود یک روزه زمستانه قله  کاری دشوار است ونیاز به شرایط جسمانی مناسب دارد.

مسافت پیموده شده رفت وبرگشت : 21 کیلومتر

ارتفاع مبدا صعود:1610 متر

مدت زمان صعود 8:00 (با احتساب نیم ساعت صرف صبحانه)

 مدت زمان فرود 4:30 (با احتساب نیم ساعت صرف ناهار )

 

مسیر آبی رنگ طی شد

 برای دیدن عکسهای بیشتر به ادامه مطلب مراجعه کنید

 

برچسب‌ها: گزارش برنامه, بلندترین قله هر استان
ادامه مطلب

1393 گزارش صعود به قله یخچال

گزارش صعود به قله یخچال

معرفی:

قله یخچال (3580 متر) در استان همدان- مرز مشترک دو شهرستان "همدان" و "تویسرکان"– بخش مرکزی– و مرز مشترک سه دهستان" ابرو" و"حیقون نبی" و"کرزان رود" واقع است.این قله بلندترین قله استان همدان است.درشمال شرق آن روستای" خاکو"، در شمال آن شهرهمدان ودر غرب روستای "گشانی" در جنوب غرب آن روستا های "بابا پیر" و"قلعه نوروز" ودر جنوب آن روستای "آرتیمان" ودر شرق آن روستای"سیمین" قرار دارد.

شرح برنامه:

روزپنجشنبه 21-12-93 ساعت 15:30 ازمیدان آزادی تهران برای صعود قله یخچال راهی شدیم.چون یکی از اعضای گروه در شهر قم بود به سمت قم روانه شدیم بعد ازسوار کردن نفر پنجم گروه به سمت شهر اراک حرکتمان را ادمه دادیم.برای صرف شام وارد شهر اراک شدیم وپس ازصرف شام به سمت روستای "پری" (روستایی در شهرستان ملایر) رفتیم.ساعت 10:30 به روستا رسیدیم ودر خانه پدری یکی ازهمراهان شبی را به صبح رساندیم.صبح پس ازتشکری ویژه بابت مهمان نوازی گرمشان با ایشان خداحافظی کرده وساعت 5:00 به سمت شهر همدان روانه شدیم.در نهایت ساعت 7:15 به دره مرادبیک درهمدان رسیدیم وبا آماده کردن کوله ها و خوردن نان وپنیرصعودمان در ساعت 7:30 آغاز گردید. قرار بود تا من به عنوان راهنما و سرپرست برنامه انجام وظیفه کنم.در ابتدا رو به جنوب ازکوچه باغ های دره مرادبیک عبور نمودیم .متا سفانه همنوردان هر رهگذری را که می دیدند ازاوراجع مسیرسوال می کردند.این موضوع باعث سردرگمی شده بود. در حین مسیر دوباره همنوردان را جمع کردم واز ایشان خواستم که یک سرپرست برای برنامه انتخاب کنند تا برنامه ازانسجام برخوردار شود.آنها دوباره برسرپرستی من تاکید کردند.بعد ازساعتی به یک دو راهی رسیدیم که مسیرسمت راست به منطقه ای بنام ییلاق میرود و مسیر سمت چپ به سمت جانپناه قله یخچال.وارد دره سمت چپ شده با گامهای آهسته ازکنار رودخانه از روی پاکوب به سمت جانپناه اول- جانپناه ایزدی- روانه شدیم .این جانپناه توسط خانواده مرحوم حسن ایزدی ساخته شده است.ایشان در مسیر جنوبی دماوند سرما زده شده وفوت می کنند.روحش شاد.ساعت 10:00 به جانپناه ایزدی رسیدیم وتصمیم گرفتیم که یکسره به جانپناه دوم برویم.با اضافه کردن لباس ازمسیرپرچم ها به سمت پناهگاه روانه شدیم.هوا به شدت مه آلود بود وکم کم بوران شروع شد. در ساعت 11:30 به  پناهگاه رسیدیم. این پناهگاه در سال1384 ساخته شده وبه همت کوهنوردان همدانی ،بسیار تمیز ومرتب است.کف آن را موکت کرده اند و دارای کفش کنی است.یعنی در هوای سرد باید گتر و کفش ها را در آوریم! چهارنفر ازکوهنوردان همدانی درپناهگاه بودند.با آنها احوال پرسی کرده و نیم ساعتی را برای تجدید قوا استراحت کردیم.من پناهگاه خارج شدم بعد ازبازگشتم به پناهگاه متوجه شدم که همنوردان ازیکی از کوهنوردان همدانی خواهش کرده اند که ما را تا قله راهنمایی کند.این موضوع بدون هماهنگی با من-سرپرست برنامه- صورت گرفته بود بنابراین از اینکار خوشم نیامد.اما چیزی به آنها نگفتم.ساعت دوازده به جلو داری آقای میثم احمدی- از کوهنوردان خوب همدان- به سمت قله یخچال روانه شدیم .هوا به شدت مه آلود وبورانی بود.باد با سرعت زیاد(50 یا 60- کیلومتردر ساعت) می وزید.ابتدا به سمت قله "گوویره" رفتیم .در میانه راه یکی ازهمنوردان چندبار پایش گرفت .یکی دیگر از همنوردان دچار کمبود انرژی وخستگی مفرط شده بود.ازاینرو تیم مجبور به توقف های مکرر میشد و آهسته حرکت می کردیم.در نهایت در یک هوای خراب در ساعت 14:15 به قله یخچال رسیدیم.از آقا میثم همگی تشکری ویژه کردیم.آفرین براین کوهنورد که حاضر شد با اینکه قصد صعود نداشت بخاطر دیگر کوهنوردان این چنین خودش را به زحمت بیندازد.با گرفتن چند عکس واستراحتی کوتاه به سرعت به سمت پناهگاه پایین رفتیم.ساعت 15:40 به پناهگاه رسیدیم.دوباره با استراحتی کوتاه به سمت مبدا صعود پایین رفتیم .هوا خوب شده بود وسرعت فرود ما هم خوب بود در نهایت ساعت 18:30به کنار ماشینمان رسیدیم واینچنین برنامه ای دلچسب به پایان رسید.

افراد شرکت کننده:

 محمود بیات- مهران حیدرخانی(سرپرست)- مصطفی زند وکیل- علی منفرد- محمد زینعلی

نکات برنامه:

-     با توجه به آب وهوای متغییر منطقه و مسافت مبداء صعود تا قله، صعود یک روزه زمستانه قله یخچال کاری دشوار است ونیاز به شرایط جسمانی مناسب دارد.

-     در برنامه های گروهی می بایست یک سرپرست انتخاب شود وطبق اصول کوهنوردی بقیه اعضاء موظف به هماهنگی با سرپرست هستند.در تیم ما در بعضی از مواقع این کار به درستی انجام نشد.

مسافت پیموده شده(رفت وبرگشت): 18 کیلومتر

ارتفاع مبدا صعود:2150 متر

مدت زمان صعود 6:30(با احتساب نیم ساعت صرف صبحانه)

مدت زمان فرود 4:00(با احتساب نیم ساعت صرف ناهار)

 

مسیر آبی رنگ طی شد.

 برای دیدن عکسهای بیشتر به ادامه مطلب مراجعه کنید

 

برچسب‌ها: صعود زمستانه, گزارش برنامه, بلندترین قله هر استان
ادامه مطلب

1393 گزارش صعود به قله برف انبار

گزارش صعود به قله برف انبار

معرفی:

قله برف انبار (3220 متر) در استان قم- شهرستان قم – بخش کهک– دهستان کهک واقع است.این قله بلندترین قله استان قم است.درشمال شرق آن روستای" فردو"، در شمال آن روستای "کرمجگان" در جنوب غرب آن روستا های "واران" و"زر" ودر غرب آن قله "پلنگ آبی" و در شرق آن قله" سلطان سعد شاه" قرار دارد.

شرح برنامه:

روزجمعه 24-11-93 ساعت 5:30 ازتهران برای صعود قله برف انبار به روستای فردو رهسپار شدیم.برای رسیدن به فردو بعد از شهر قم وارد جاده قدیم قم-کاشان شدیم وبعد به شهر کهک رفتیم و ازکهک بعد ازگذشتن ازآبادی های میم وخاوه به روستای فردو رسیدیم.ماشین را در جلوی چهارامامزاده پارک کردیم.ساعت 8:40 به سمت قله حرکت کردیم بعد ازگذشتن ازباغات گیلاس درساعت 9:30 به ابتدای مسیرصعود رسیدیم. دراین محل  کوهنوردان ماشین هایشان را پارک می کنند.برای رسیدن به این محل قبل از چهارامامزاده یک جاده فرعی خاکی در سمت راست جاده آسفالته وجود دارد البته  متاسفانه تابلو مشخصی ندارد وحتی یک درب فلزی با تابلو "ملک شخصی وارد نشوید" در ابتدای جاده نصب شده است!ازابتدای مسیررو به جنوب حرکت را ادامه دادیم.به ابتدای مسیرپاکوب رسیدیم اما  ما مسیررا در دره ادامه دادیم وبه انتهای دره رسیدیم وبعد روبه غرب آرام آرام سوار بریالی شدیم که به خط الراس متصل می شود.ساعت 11:00 به بالای یال رسیدیم .باد شدیدی می وزید وهواسردبود.در نهایت ساعت 11:20 به قله برف انبار(3220 متر) رسیدیم.با گرفتن چند عکس از مناظر اطراف و توقفی کوتاه ساعت 11:30 رو به پایین حرکت کردیم این بار ازمسیر پاکوب روانه شدیم ودر مسیر با اعضای گروه الوند قم روبرو شدیم خوش وبشی کرده وبا کم کردن لباس با سرعت به سمت پایین حرکت کردیم .ساعت 12:20 به ابتدای مسیر- محل پارگینگ- رسیدیم وچون ماشین ما در چهار امامزاده بود با ادامه مسیردر نهایت 13:00 به امامزاده رسیدیم وبرنامه ای دیگر به پایان رسید.

 

مسافت پیموده شده(رفت وبرگشت): 13 کیلومتر

ارتفاع مبدا صعود:2250 متر

افراد شرکت کننده: مهران حیدرخانی- امیرکلهر

نکات برنامه:

-          با توجه به ارتفاع مبدا صعود ،ارتفاع قله وسادگی مسیر، صعود زمستانه این قله را توصیه می کنم.

 

 مسیر آبی رنگ طی شد. ابتدای مسیر نرمال مشخص است

 مسیر آبی رنگ طی شد.محل پارک ماشین- چهار امامزاده- مشخص است

 برای دیدن عکسهای بیشتر به ادامه مطلب مراجعه کنید

 

برچسب‌ها: صعود زمستانه, گزارش برنامه, بلندترین قله هر استان
ادامه مطلب

1393 گزارش صعود به قله شاهان کوه

گزارش صعود به قله شاهان کوه

 

معرفی:

قله شاهان کوه(4038 متر)  در استان اصفهان- شهرستان فریدونشهر – بخش مرکزی- دهستان پیشکوه موگویی واقع است. این قله بلندترین قله استان اصفهان است.در جنوب این قله روستا ی "کمران" ودر شمال آن روستاهای "دادرجان" و "واربید" و درشرق آن روستاهای "سرداب بالا" و "سرداب پایین" و در غرب آن روستاهای" شاهان" و"زمستانه"  قرار دارند.

 مسیرهای اصلی صعود به قله :

1)      مسیر شرقی: روستای سرداب بالا- تنگه عرب – دهلیز جنوبی- قله شاهان کوه

2)      مسیر غربی: روستای شاهان- دهلیز غربی- قله شاهان کوه

3)     مسیر شمال شرقی: روستای سرداب بالا  –دره شمال شرقی- قله شاهان کوه

مسیر شرقی مسیرتابستانه می باشد وبیشترازاین مسیرصعود می شود.

شرح برنامه:

روز پنجشنبه 27- 09-93 ساعت 16:30 برای صعود به قله "شاهان کوه"(4038 متر) از تهران راهی شهرفریدونشهر دراستان اصفهان شدیم.بعد از گذشتن از قم- سلفجگان- دلیجان- محلات- خمین- خوانسار-گلپایگان درنهایت ساعت 22:45 به شهرفریدونشهررسیدیم.ازآنجا بطرف آبادی "سیبک" وبعد" سرداب پایین" روانه شدیم ودر نهایت ساعت 23:30 نرسیده به "سرداب بالا" به محل شب مانی(گارگاه ساخت سد خاکی) رسیدیم.ارتفاع محل 2520 متربود.هوا به شدت سرد بود.سریع چادر را برپا کردیم وبا خوردن شام در ساعت 00:30 بامداد جمعه به داخل کیسه خواب ها رفتیم.شب سردی را سپری نمودیم.نکته قابل توجه این که با اینکه کیسه خواب منفی 33 میلت به همراه داشتیم به علت ضعیف بودن زیر اندازعملا این کیسه خواب کارایی خود را از دست داده بود.زیر انداز خوب به اندازه کیسه خواب خوب مهم می باشد.همچنین به همراه داشتن جوراب پر و دستکش پردر شب مانی های زمستانی لازم است.صبح ساعت 6:30 بیدارشدیم و با خوردن صبحانه وجمع کردن چادروآماده کردن کوله ها در ساعت 7:40 برنامه صعود آغاز شد.سگی که دیشب به اوغذاداده بودیم با ما به راه افتاد.ابتدا رو به جنوب غرب، وارد جاده خاکی شدیم که به "تنگه عرب" منتهی می شود.بعد از 20 دقیقه راهپیمایی در این جاده خاکی به دره ای در سمت راست(غرب)  رسیدیم. طراحی مسیری که برای صعود زمستانه انجام داده بودم ازروی یال سمت چپ این دره شروع می شد.با کمی پیش روی در این دره آرام آرام سوار بر یال سمت چپ دره شدیم.ادامه مسیرطراحی شده به قله فرعی ختم می شد و از آن قله فرعی پس از عبور از چند قله فرعی دیگر بصورت خط الراسی به قله اصلی می رسید.با سوار شدن به یال متوجه شدیم که اگر مسیرطراحی شده را طی کنیم از آن قله فرعی تا قله اصلی نیازبه ابزار های فنی داریم وبین قله های فرعی ،فراز و فرود هایی وجود دارد که با ابزار موجود ما امکان صعود وجود ندارد.این خط الراس مرا به یاد قلل سرخاب انداخت.بنابراین مسیررااصلاح کردیم وبا گذشتن از دهلیز های یخی و تراورس به چپ آرام آرام مسیر را تغییر دادیم .برای عبور از این دهلیز ها ،توجه به ریزش بهمن احتمالی واستفاده ازگرامپون واستفاده از حمایت، الزامی بود. عبور از آنها وقت و انرژی زیادی را از ما گرفت.سگ با وفای همراه ما، چند بار در این دهلیز ها پا پس کشید و عقب گرد کرد و رفت اما دوباره بعد از دقایقی سرو کله اش پیدا می شد.و با مشقت تمام پشت ما می آمد.واین فقط برای مقداری غذا بود که به این سگ داده بودیم.سگی چنین وفا دار ندیده بودم.درنهایت به گرده ای رسیدیم که با صعود آن به قله  شمالی شاهان کوه (3950 متر) می رسیدیم.در ساعت 14:40 به قله شمالی شاهان کوه رسیدیم.سگ با وفایی که ازابتدای مسیرهمراه ما بود نیز به قله رسید دستهایش در حال یخ زدن بود اما با وفاداری مثال زدنی با لاخره به قله رسید.ازآنجا با بررسی قله اصلی متوجه شدیم با ادامه مسیربرای صعود قله اصلی- با توجه به یخزدگی ودیواره ای بودن مسیر-نیاز به ابزار فنی می باشد.پس ریسک نکردیم و از آنجا تصمیم به فرود گرفتیم.همزمان بوران شدیدی شروع شد و برای لحظاتی زمین گیر شدیم.خوشبختانه از شدت بوران کاسته شد و ما با سرعت بیشتری پایین رفتیم.در نهایت در ساعت 18:00 با رسیدن به محل کمپ برنامه ای بسیار مهیج وسخت به پایان رسید.

با نگارش گزارش برنامه هایم علاوه بر ثبت خاطرات و بیان نکات مثبت آنها قصد دارم که کاستی ها ونقاط ضعف آنها را نیزبیان کنم تا برای خودم و دیگران آموزنده باشد و از بروز مشکلات و خطرات احتمالی آینده جلوگیری شود:

-          در برنامه هایی که بصورت اکسپد یشن اجرا می شود همراه داشتن وسایل کامل فنی ضروری است.

-          در برنامه های زمستانه ی اکسپدیشن همراه داشتن کرامپون- کلنگ یا تبر یخ- پیچ یخ- طناب انفرادی-دستکش اضافه- یک کیسه بیواک- کت پر سبک الزامی است.

-          شب قبل از برنامه می بایست کرامپون برای کفشی که در برنامه استفاده می شود تنظیم شود.چون در حین برنامه این امر میسرنخواهد بود.این مشکل برای  یکی از نفرات پیش آمد و درس بزرگی برای برنامه های آتی ما شد.

-          همچنین یکی از نفرات کلنگ یا تبر یخ به همراه نداشت واین امر ریسکی بزرگ بود اگر در دهلیز ها سر می خورد وسیله ای برای توقف نداشت.(البته با طناب در حمایت نفر دوم بود و این امر ریسک را به حداقل رسانده بود)

-          یکی ازما کرامپون به همراه نداشت وبجای آن از یخ شکن استفاده کرد بنابراین در دهلیزهای یخی دچار مشکل شد.

 

افراد شرکت کننده:

مهران حیدرخانی- امیر کلهر

نکات برنامه:

زمان لازم از تهران تا روستای سرداب (فریدونشهر): 7 ساعت

ارتفاع مبداء صعود :2520  متر

ارتفاع قله :4038  متر

زمان طی شده برای صعود 7:00 ساعت

زمان طی شده برای فرود 3 ساعت

مسافت پیموده شده(رفت و برگشت)=16 کیلومتر

 

 مسیر سبز رنگ طی شد.مسیر آبی رنگ مسیر تابستانه می باشد.

 برای دیدن عکسهای بیشتر به ادامه مطلب مراجعه کنید

 

برچسب‌ها: صعود زمستانه, گزارش برنامه, بلندترین قله هر استان
ادامه مطلب

1393 گزارش صعود به قله شاه البرز

گزارش صعود به قله شاه البرز

 

معرفی:

 قله شاه البرز(4160 متر) بلندترین قله استان البرز می باشد.این قله در استان البرز- شهرستان طالقان –بخش بالا طالقان- دهستان کنار رود واقع است. در جنوب این قله روستا های حسنجون و هرنج ودر شمال آن روستای گرما رود واقع است. پوشش گیاهی منطقه شامل درختان گردو- ریواس- کاکوتی- گلپر-  کاسنی – بومادران و... می باشد.

 مسیرهای اصلی صعود به قله :

1)      مسیر جنوبی: روستای حسنجون – دره "دو روان"- گوسفند سرای میان آب(میان او)– یال جنوبی- قله شاه البرز

2)      مسیر شمالی: جاده الموت  – معلم کلایه – گرمارود – صعود از دهلیز شمالی ( به دلیل وجود برفچال و دیواره های ریزشی در یال شمالی صعود از مسیر دشوار است)

شرح برنامه:

جمعه صبح 18-07-93 ساعت 5:30 برای صعود به قله "شاه البرز"(4160 متر) از تهران راهی طالقان شدم.بعد از گذشتن از کرج- به سمت قزوین رهسپار شدم بعد از 65 کیلومتر به دو راهی طالقان رسیدم با عبور از روی پل رو گذر وارد جاده طالقان شدم وبعد از 40 کیلومتربه طالقان رسیدم.ازمیدان معلم – خیابان مطهری به سمت روستای حسنجون حرکت کردم .ساعت 7:20 به روستای حسنجون رسید م وبعد از آماده شدن ساعت 7:30 از کنار قبرستان وپارکینگ روستاصعود را آغاز نمودم.ازکنار باغات میوه بعد ازحدود یک ساعت راهپیمایی به پل چوبی رسیدم وبا عبور از پل چوبی به طرف دیگر رودخانه رفتم با ادامه مسیر ساعت 9:00به منطقه ای بنام دوآب رسیدم. اینجا گوسفند سرا ی کوچکی قرار دارد.نیم ساعت صرف صبحانه شد. سوار بر یالی شدم که دو رودخانه( دو دره) را از هم جدا می کند.با ادامه مسیر از پاکوب به تابلوی فلزی رسیدم وبه سمت راست رفتم. با تراورس به سمت شرق و سپس به سمت شمال در ساعت  10:40به محل گوسفند سرا و چشمه رسیدم.چشمه آب داشت.با استراحتی کوتاه با ادامه مسیر رو به شمال حرکت کردم وسوار بر یال بالای چشمه شدم وبا ادامه مسیر به گردنه رسیدم.ازآنجا رو به شرق به سمت گردنه بین قله شاه البرزوسات ادامه مسیر دادم از اینجا مسیر سنگچین شده است.هوا سرد شده بود و مجبور شدم که از دستکش ولباس اضافی استفاده کنم.ساعت 15:00 به قله رسیدم.با گرفتن چند عکس وخوردن تنقلات ساعت 15:30 به سمت پایین روانه شدم.فرود را با سرعت بیشتری انجام دادم تا به تاریکی نخورم.ساعت 16:50 به گوسفند سرا رسیدم.حرکت به سمت دو آب را آغاز کردم ودر میانه راه هوا تاریک شد.بقیه مسیر را در تاریکی مطلق ادامه دادم .برای یافتن مسیر از GPS وقطب نما استفاده کردم ودر نهایت 20:30 به روستای حسنجون رسیدم.این چنین طلسم صعود یکروزه این قله سرسخت شکسته شد.

نکات برنامه:

زمان لازم از تهران تا روستای حسنجون(طالقان)  2  ساعت

ارتفاع مبداء صعود=1920 متر

ارتفاع قله:4160 متر

زمان طی شده برای صعود 7:30 ساعت (با احتساب نیم ساعت برای صرف صبحانه)

زمان طی شده برای فرود 5 ساعت (با احتساب نیم ساعت برای صرف ناهار)

 

مسیر آبی رنگ طی شد

 

 برای دیدن عکسهای بیشتر به ادامه مطلب مراجعه کنید

 

برچسب‌ها: گزارش برنامه, بلندترین قله هر استان, صعود انفرادی
ادامه مطلب

1393 گزارش صعود به قله کان سیفی

گزارش صعود به قله کان سیفی

 

معرفی:

 قله کان سیفی(2805 متر) بلندترین قله رشته کوه کبیرکوه واستان ایلام می باشد.این قله در استان ایلام-شهرستان مهران –بخش ملک شاهی- دهستان شوهان واقع است. رشته کوه کبیر کوه به طول 160 کیلومتر بوده ودارای امتداد شمالی غربی – جنوبی شرقی است.درجنوب این قله روستای چشمه پهن ودر شمال آن روستا ی چنار باشی قرار دارد. پوشش گیاهی منطقه شامل درختان " بلوط"،"ون" و"ارژن" می باشد.

 مسیرهای اصلی صعود به قله :

1)      مسیر جنوبی: روستای چشمه پهن – هفت چشمه – یال جنوبی- قله کان سیفی

2)     مسیر شمالی: روستای چنار باشی  –یال شمالی – قله کان سیفی

شرح برنامه:

شب چهار شنبه 26-06-93 ساعت 20:00 برای صعود به قله "کان سیفی"(2805 متر) گروه دو نفره ما ازتهران –ترمینال غرب- راهی ایلام شدیم. از شهرهای ساوه-همدان-کرمانشاه گذشته و ساعت 7:00 صبح پنجشنبه به ایلام رسیدیم .از قبل با دو نفر ازهیئت کوهنوردی ایلام هماهنگ شده بود با آمدن آنها به سمت روستای چشمه پهن رهسپار شدیم.در میانه راه برای خوردن صبحانه ایستادیم دوباره به راه افتادیم وساعت 8:50 به محلی به نام هفت چشمه -3 کیلومتر مانده به روستای چشمه پهن- مبدا صعودمان ،رسیدیم .با گرفتن عکسی یادگاری ساعت 9:00 برنامه صعود آغاز گردید ابتدا به سمت شمال ازدره روبرویمان ارتفاع گرفتیم و سپس روبه شرق تغییر جهت دادیم وبعد ازگذشت یک ساعت دوباره رو به شمال سوار بر یال منتهی به قله شدیم.ابتدای مسیر تماما پوشیده شده بود ازدرختان "بلوط" ودرختان "ون" اما به دلایل نا معلومی هیچ یک از درختان بلوط میوه نداده بودند! و در طول مسیر هیچ رودخانه و چشمه آبی موجود نبود.هر یک ساعت پنج دقیقه استراحت می کردیم.ازکنار گودال عمیقی گذشتیم که دوستان ایلامی متذ کر شدند که هنوز کسی به انتهای گودال نرفته است.بعد از گذز از این گودال به دیواره سنگی میر سیم که کمی دست به سنگ باید بشویم.با گذر از این تخته سنگ به شیب زیر قله رسیدیم. با آخرین تلاش ساعت 13:00 بر فراز قله بودیم.تیم دوم نیز ساعت 13:25 به قله رسید.با گرفتن چند عکس و استراحتی کوتاه.ساعت 13:50 به سمت پایین حرکت کردیم.در میانه راه در زیر سایه سار درختان بلوط برای صرف ناهار 40 دقیقه توقف داشتیم.با خوردن ناهار وتجدید قوا دوباره رو به پایین حرکت کردیم و ساعت 17:00 به محل توقف ماشین رسیدیم .به سمت شهر ایلام حرکت کردیم وساعت 18:15 در پایانه اتوبوس های ایلام بودیم از دوستان ایلامی مان بخاطر مهمان نوازی عالی اشان تشکر کرده وخدا حافظی کردیم. ساعت 20:00 اتوبوس ما به سمت تهران حرکت کرد وساعت 6:00 صبح روز جمعه 28-06-93 با رسیدن به پایانه غرب برنامه ای دیگر به پایان رسید.

افراد شرکت کننده:

 مهران حیدرخانی و ایوب لشنی

سامان حیدری و مهدی عوسی زاده( راهنمایان محلی از هیئت کوهنوردی ایلام)

نکات برنامه:

-          در این تاریخ،در طول مسیر هیچ چشمه آب و رودخانه ای موجود نیست.

-          بهترین زمان صعود اردیبهشت ماه می باشد.

-          هر نفر حداقل 3 لیتر آب نیازدارد.

-          مردم ایلام بسیار خونگرم و مهمان نواز می باشند.با هماهنگی با هیئت کوهنوردی ایلام می توان

           از راهنمایی های آنها بهره برد.

 

مسافت از تهران تا ایلام700  کیلومتر- زمان طی شده با اتوبوس = 11 ساعت

مسافت ایلام تا چشمه پهن (مبدا صعود): 63 کیلومتر – زمان لازم با سواری = 1:15

ارتفاع مبداء صعود=1350 متر

ارتفاع قله:2805 متر

زمان طی شده برای صعود 4:30 ساعت

زمان طی شده برای فرود 3 ساعت (با احتساب نیم ساعت برای صرف ناهار)

 

 مسی

 برای دیدن عکسهای بیشتر به ادامه مطلب مراجعه کنید

 

ر آبی رنگ طی شد

 

برچسب‌ها: گزارش برنامه, بلندترین قله هر استان
ادامه مطلب

1393 گزارش صعود به قله اورین

گزارش صعود به قله اورین

 

موقعیت جغرافیائی:

قله اورین(3630 متر)  در استان آذز بایجان غربی- شهرستان خوی- بخش مرکزی- دهستان فیرورق واقع است و بلندترین قله این استان می باشد.این کوه به نام های "زکی داغ" و"محمد آقا" نیز معروف است.تلفظ اصلی این قله "Urin"  می باشد. "Urin"تغییریافته اوگرین "Ugrin"-لغتی به زبان کردی-به معنای آتش می باشد.قله اورین کوچک(3410 متر) در شرق این قله ودر فاصله 2 کیلومتری آن واقع است. در شمال این قله روستای "کوچک" در شرق این قله روستای "حصار" در جنوب روستای "گوگرد" و در غرب روستای" شریف آباد" قراردارد. فاصله افقی(هوایی) قله تا شهر خوی 33کیلومتر وتا مرز ترکیه 22 کیلومتر می باشد.از شهر خوی با گذشتن از روستا های "پسک"،"آغاسی کندی" و "داش پسک "تا روستای "بدلان" به طول 34 کیلومتر جاده آسفالته بوده واز روستای "بدلان" تا روستای "حصار" 9 کیلومترجاده خاکی است که در بعضی از نقاط دارای شیب بسیار تند می باشد.روستای "حصار" (مبدا صعود) دارای اهالی کردزبان است. با توجه به بارش مناسب برف وباران ،این منطقه بسیار سرسبز بوده ودر ارتفاعات بالای آن، آبگیرهایی به نام "گل"(gul) وجود دارد و بزرگترین آنها "گللر" نام دارد.زمان مناسب صعود از اواسط خرداد تا اواخر شهریور می باشد. این منطقه ازتنوع گیاهی فراوانی برخوردار است و گیاهان دارویی و خوراکی همچون کاکوتی،زیره،موسیر،گل ماهورو... به وفور یافت می شود.

 

 مسیرهای اصلی صعود  :

1)      مسیر شرقی : روستای حصار – دشت حصار- آبگیر گللر- قله اورین

2)      مسیر جنوبی: روستای گوگرد – یال جنوبی- قله اورین

3)      مسیر غربی:روستای شریف آباد- یال غربی – قله اورین

4)      مسیر شمالی: روستای کوچک-یال شمالی-قله اورین

مسیر نرمال ،مسیر شرقی می باشد واکثرا از این مسیر اقدام به صعود می شود.برای صعود زمستانه غالبا از مسیر جنوبی استفاده می شود.

شرح برنامه:

شب سه شنبه 07-05-1393ساعت 21:00 از ترمینال غرب ( تعاونی 4) تهران به سمت خوی حرکت کردیم و با گذشتن از شهرهای کرج -قزوین- زنجان- مرند ساعت7:30 صبح روز چهار شنبه به شهر خوی رسیدیم با هماهنگی قبلی مینی بوسی جهت بردن گروه 17نفره ما به روستای حصار در ترمینال آماده بود.همچنین با هماهنگی با کانون کوهنوردان خوی ،آقای حجاب دوست بعنوان راهنمای محلی در این صعود در کنار ما بود. بنابراین بدون معطلی با جابجایی کوله ها به سمت روستای حصار- مبدا صعود- حرکت کردیم.با گذشتن از آبادیهای پسک و بدلان وارد جاده خاکی شدیم وساعت 09:40 به روستای حصار رسیدم با آماده کردن کوله سبک به سمت پناهگاه اورین حرکت کردیم.ساعت 10:40 به پناهگاه رسیدیم.این پناهگاه به همت هیئت کوهنوردی شهرستان خوی در سال 1384 ساخته شده است و دارای سرویس بهداشتی ، آب لوله کشی ،آشپزخانه وخوابگاه است ومی تواند پذیرای 50تا60 نفرباشد.البته برای ورود به منطقه و استفاده ازاین امکانات می بایست ازهیئت کوهنوردی خوی مجوز گرفته شود و هماهنگی های لازم صورت گیرد.مسئول فعلی پناهگاه آقای سلیمان رضا زاده می باشد.با خوردن صبحانه ساعت 11:00 دوباره به راه افتادیم- رو به غرب-  و با گذشتن از چمن زار ها و مرغزارهای منطقه به محل آبگیر "گللر" (3150 متر) رسیدیم در اطراف این آبگیر،عشایر کرد نشین مشغول چرای دام های خود می باشند.در کنار این آبگیر چشمه گورایی وجود دارد با استراحتی کوتاه و خوردن آب گوارا دوباره گروهمان-رو به غرب- به راه افتاد .از اینجا به بعد شیب کمی تند می شود.با گذر ازاین شیب تند ساعت 14:50 برفراز قله اورین ایستادیم خوشحال ازاین صعود دقایقی را مشغول عکسبرداری و خوردن تنقلات سپری کردیم.سپس رو به پایین حرکت را آغاز نمودیم.ساعت 18:30 در پناهگاه اورین بودیم و با خوردن چایی و خداحافظی از آقای سلیمان رضا زاده با لاخره 19:20 به روستای حصاررسیدیم وبرنامه ای زیبا به پایان رسید.

سرپرست برنامه:آقای سعید صبور

استاد گرامی- سعید صبور- دیدگاه تازه ای در خصوص ترکیب کوهنوردی و گردشگری برایمان ارایه کرده است بعد از صعود هر قله سپس از جاذبه های گردشگری هر منطقه دیدن می کنیم و لحظات شیرین وزیبایی را در کنار همدیگر سپری می کنیم.از دیگر نقاط قوت ایشان:

- اطللاع رسانی به موقع قبل از آغاز برنامه

- برنامه ریزی بسیار دقیق قبل از اجرای برنامه.

- ارایه یک بولتن راهنما شامل : ساعات رفت و برگشت، محل های اقامت- زمانبندی دقیق کوهنوردی- زمانبندی دقیق گردشگری- اطلاعا مفید  در خصوص قله و منطقه و....

- ایجاد یک فضای دوستانه و نگاه غیر انتفاعی به برنامه ها.

جمع شدن همه این خصوصیات در یک سرپرست کم نظیر و قابل ستایش است.

 از شما بعنوان یک شاگرد سپاسگزارم.با نوشتن این چند خط خواستم بگویم زحمات شما دیده می شود.راهتان پر رهرو باد.

نکات برنامه:

-          با توجه به نا امن بودن منطقه هماهنگی با نیروهای انتظامی و مرزی لازم است.

-           ارتفاعات با GPS اندازه گیری شده اند.

-          با توجه به شرایط آب وهوایی منطقه داشتن پوشاک مناسب ضروری است.

-          آگاهی کامل ازمسیرصعود و مطالعه نقشه های منطقه ضروری است.استفاده از GPS توصیه میگردد.

 

 مسیر سبز رنگ طی شد

مسیر شماره یک (سبز رنگ) طی شد.مسیر شماره دو (آبی رنگ).مسیر سه (زرد رنگ).مسیر شماره چهار (قرمز رنگ)

 برای دیدن عکسهای بیشتر به ادامه مطلب مراجعه کنید

 

برچسب‌ها: گزارش برنامه, بلندترین قله هر استان
ادامه مطلب

1393 گزارش صعود به قله دماوند ازیال شمالی

گزارش صعود به قله دماوند ازجبهه شمالی

 

معرفی:

قله دماوند(5620 متر) در استان مازندران- شهرستان آمل - بخش لاریجان- دهستان بالا لاریجان واقع شده است.این قله بلندترین قله استان مازندران است..در جنوب شرق این قله روستای رینه ودر جنوب غرب آن شهرپلوردرشرق آن گزنک ودر شمال شرق آن ناندل ودر غرب آن دریاچه لارقرار دارد.گیاهان منطقه: سیرک،گزنک- زنبق- خیارک-شمعدانی وحشی- آلاله-شقایق  و...می باشد.

قله دماوند 16 مسیر شناخته شده دارد و برای نخستین بار زنده یاد جلال رابوکی آنها را شناسایی وصعود کرده است.در سال 1384 برای یادبود جلال رابوکی درشانزده هفته پی در پی این 16 یال را در برنامه های یک روزه تیمی سه نفره متشکل از زنده یاد ابراهیم شیخی – ناصر جنانی و ذبیح اله حمیدی طی کردند.

چهار مسیراصلی دماوند(جنوبی-شمالی-غربی- شمال شرقی) را جلال رابوکی در یک برنامه پی در پی در 26 ساعت صعود کرده است.

 یخچالهای طبیعی اطراف قله دماوند:
الف- یخچال های شمالی و شمال شرقی اطراف قله دماوند:
–    یخچال سیوله (جبهه شمالی)
–    یخچال دوبی سل (جبهه شمالی)
–    یخچال اسپله (جبهه شمالی)
–    یخچال عروسکها (جبهه شمالی)
–    یخچال خورتاب سر (جبهه شمالی)
–    یخچال یخار (شمال شرقی)
ب- یخچالهای پراکنده و برفچالهای اطراف دماوند:
–    یخچال وزمین چال (شرقی)
–    یخچال سرداغ (بین یالهای غربی و جنوب شمال غربی)
–    یخچال غربی (بین یالهای شمال جنوب غربی و غربی)
–    یخچال کافر دره (بین یالهای جنوبی و جنوب شرقی)
–    یخچال آسپرین سر (بین یالهای جنوبی و جنوب جنوب غربی) (مقیم, ۱۳۸۷,ص۱۸(

مسیرهای صعود:

۱- شمالی -یال دبی سل- مسیر صعود این جبهه از میان دو یخچال سیوله (سمت راست)و دوبی سل (سمت چپ) صورت می‌گیرد. این مسیر دارای دو جانپناه در ارتفاع‌های 40۰۰ متر و ۴650 متر است.

۲- جنوبی - مسیر گوسفند سرا

۳- شرقی - یال ملارد

۴- غربی -یال سیمرغ

۵- شمال شرقی -تخت فریدون

۶- شمال غربی -یال داغ

۷- جنوب شرقی -یال ملاخوران

۸- جنوب غربی -یال معدن

۹- جنوب جنوب شرقی -یال وزمین چال

۱۰- شمال جنوب شرقی -یال ملارد

 ۱۱- جنوب شمال شرقی -یال یخار

۱۲- شمال شمال شرقی

۱۳- شمال شمال غربی

۱۴- جنوب شمال غربی -یال ورارو

۱۵- شمال جنوب غربی -یال چال چال

۱۶-جنوب جنوب غربی -یال آسپرین سر

 

 

مسیرهای اصلی صعود عبارتند از:
مسیر جنوبی : جاده هراز - پلور - ده رینه
مسیر غربی :جاده هراز - پلور - جاده سدلار -‌ دشت ورارو
مسیر شمالی : جاده هراز - آب گرم لاریجان - ده نان دل

مسیر شمال شرقی : جاده هراز - آب گرم لاریجان - ده نان دل-گردنه سر

پناه گاه ها وجان پناه های دماوند:

مسیر جنوبی : گوسفندسرا (بارگاه اول) در ارتفاع 3000 متری + بارگاه سوم  در ارتفاع ۴۱۵۰ متری.

مسیر غربی: جان پناه سیمرغ  در ارتفاع ۴۱۵۰ متری.

مسیر شمال شرقی:جان پناه تخت فریدون در ارتفاع ۴۳۶۰ متری.

مسیرشمالی: جان پناه فلزی  در ارتفاع ۴۰۰۰ متری+ جان پناه فلزی در ارتفاع 4600 متری

شرح برنامه:

صبح پنجشنبه 26-04-93 با هماهنگی قبلی، ساعت 6 صبح در تهران سواربرمینی بوس اعضای باشگاه هفت خوان کرج شدم وبه سمت جاده هرازروانه شدیم بعد ازعبورازشهرهای جاجرود وبومهن وپلوربه سمت آبادی گزنک روانه شدیم بعد ازگذشتن ازتونل شماره 9 درسمت چپ وارد جاده ده ناندل شدیم ساعت 11:00  به نادندل رسیدم با هماهنگی که با آقای صالحی- مسئول خانه کوهنورد ناندل- انجام شده بود با یک نیسان به سمت ابتدای مسیرحرکت کردیم ساعت 12:45 به "سنگ استراحت" رسیدیم با آماده کردن کوله ها ساعت 13:00به سمت پناهگاه اول شمالی رهسپارشدیم.در ابتدای مسیرهوا قدری گرم بود وبا توجه به سنگینی کوله ها حرکت تیم آهسته بود.هریک ساعت دقایقی را استراحت می کردیم.بعضی ازافراد گروه به دلیل عدم آمادگی به سختی درحال حرکت به سمت بالا بودند.درنهایت ساعت 17:00 به جانپناه اول درارتفاع 4000 متری رسیدیم.خوشبختانه در جانپناه کسی نبود.بعضی ازافراد به داخل جانپناه رفتند من وآقای سعادت در بیرون چادر زدیم.پس ازبرپایی چادر،قدری استراحت کردیم .قبل ازتاریکی هوا بطریهای خود راازآب چشمه سمت چپ (شرق) جانپناه پرکردیم.با درست کردن سوپ وخوردن شام وآماده کردن کوله حمله درنهایت به داخل کیسه خواب ها رفتیم. صبح جمعه ساعت 5:30 ازخواب بیدارشدیم وبا خوردن صبحانه ساعت 6:00 برنامه صعود آغاز گردید. با قدمهای آهسته به سمت جانپناه دوم راهی شدیم ساعت 8:00 به جانپناه رسیدم ودونفر از افرادازادامه مسیرانصراف دادند.با قدری استراحت دوباره به راه افتادیم درارتفاع 5000 متری نیز تعدادی ازافراد به سمت پایین بازگشتن درنهایت شش نفر به سمت قله روانه شدیم ودر ساعت 13:00 به قله رسیدیم با گرفتن چند عکس به سمت پایین به راه افتادیم.با رسیدن به جانپناه دوم قدری استراحت کردیم ودوباره به سمت پایین به راه افتادیم.در نهایت ساعت 18:00 همگی افراد به جانپناه اول رسیدند شب را دوباره درهمانجا ماندیم وصبح ساعت 7:00 به سمت ناندل به راه افتادیم.ساعت 10:00با رسیدن به سنگ استراحت نیسانی منتظر ما بود سوار برنیسان ساعت 11:00 به ناندل رسیدیم.در خانه کوهنورد دست ورویی شستیم وسواربرمینی بوس به سمت تهران روانه شدیم.اینچنین برنامه ای بسیار خوب باسرپرستی عالی آقای رحیم قره داغی به پایان رسید.

سرپرست برنامه آقای رحیم قره داغی،چه بزرگ مرد نازنینی است.پیشکسوتی که امید وارم سایه شان برسر ما مستدام باشد.کوهنوردی که نظیرشان کم است و...آرزو دارم در چند برنامه دیگر (خصوصا پیمایش خط الراس)در کنار ایشان شاگردی کنم.تا از چشمه خروشان و زلال معرفت و مهربانی و دانایی شان بهره مند شوم.

 

 مسیر سبز رنگ طی شد

 برای دیدن عکسهای بیشتر به ادامه مطلب مراجعه کنید

 

برچسب‌ها: گزارش برنامه, بلندترین قله هر استان, 16 یال دماوند
ادامه مطلب

1393 گزارش صعود به قله شاهوار

گزارش صعود به قله شاهوار

 

موقعیت جغرافیائی:

 

قله شاهوار(3910 متر)  در البرز شرقی در استان سمنان- شهرستان شاهرود- بخش بسطام- دهستان خرقان واقع شده است و بلندترین قله استان سمنان می باشد.درشمال این قله روستای سیاه مرزکوه ،درجنوب شرق ، روستای نکارمان درجنوب روستای زرشک ودرغرب،  روستای تاش واقع است. در دامنه های اين كوه انواع گياهان خودرو و دارويي و گل هاي فراوان از جمله خیارک،پیاز کوهی ،کلاه میرحسن ،شمعدانی وحشی را می توان یافت.

 مسیرهای اصلی صعود به قله :

1)      مسیر جنوب غربی : روستای نکارمان – یال جنوب غربی- قله شاهوار

2)      مسیر جنوبی: روستای زرشک – یال جنوبی – قله شاهوار

3)     مسیر غربی: روستای تاش بالا  –چشمه میشی- گردنه پیر میشی (آرام میشی)- قله شاهوار

اکثرا از مسیر غربی اقدام به صعود می شود.

شرح برنامه:

شب چهارشنبه 21-03-93 ساعت 23:20 برای صعود به قله "شاهوار"(3910 متر) ازتهران- پایانه بیهقی- راهی شاهرود شدیم. ساعت 5:00 روزپنج شنبه به شاهرود رسیدیم قبلا با یک مینی بوس هماهنگ شده بود وپس ازجابجایی کوله ها ساعت 5:15 به سمت روستای تاش حرکت کردیم. با رسیدن به روستای تاش به سمت جاده خاکی معدن حرکت کردیم ودر ساعت 6:50 به انتهای جاده خاکی- نگهبانی معدن- رسیدم .ازمینی بوس پیاده شده ورو به شرق به طرف چشمه میشی به راه افتادیم .ساعت 7:50 به چشمه میشی رسیدیم وبساط صبحانه پهن شد.با خوردن صبحانه در ساعت 8:30 دوباره به راه افتادیم رو به شرق آرام آرام ارتفاع گرفتیم در مسیر رد پای خرس به خوبی دیده می شد. ساعت 10:30 به گردنه پیر میشی(آرام میشی) رسیدم آنجا بر فراز کوه گله ای-هفت راسی- کل وحشی را دیدیم.طبیعت زیبای آنجا ،روح هر کوه نوردی را به وجد می آورد.با استراحتی کوتاه و گرفتن عکسهای یادگاری – رو به جنوب- ادامه مسیر داردیم تا اینکه در ساعت 11:50 به قله شاهوار رسیدیم در کنار سنگچین و تابلوی قله نیم ساعتی نشستیم و از مناظر آنجا لذت بردیم.سپس رو به پایین فرود را آغاز نمودیم.ساعت 14:00 به چشمه میشی رسیدیم وآنجا ناهارخوردیم.بعد از ناهار به سمت نگهبانی معدن به راه افتادیم ودر ساعت 15:40 با رسیدن به کنارمینی بوس یک برنامه کوهپیمایی بسیار زیبا در البرزشرقی به پایان رسید.البته ما از تاش به آبادی مجن رفتیم وازآبشار بسیارزیبای مجن دیدن کردیم.این آبشار یکی از جاذبه های گردشگری شاهرود می باشد.بازدید ازاین آبشار را حتما در برنامه خود قرار دهید.

 افراد شرکت کننده:

 امیر کلهر - کورش حکیمی - مهسا دشتی پور - مهران حیدر خانی - محمد رضا اشراقی - معصومه شیخ مرادی - فاطمه علی محمدی - ایرج فدوی - حسن بیرجندی - مینو ضابطیان(سرپرست)-سعید صبور

 

نکات برنامه:

-          با توجه به بکر بودن منطقه ووجود حیوانات وحشی- خصوصا خرس- صعود قله شاهوار می بایست به صورت گروهی انجام شود.

-          صعود قله شاهوار ازتاش با توجه به اینکه ارتفاع مبدا صعود – نگهبانی معدن-2750 متر می باشد.صعودی ساده وبدون مشکل است.

-          ارتفاعات با GPS اندازه گیری شده اند.

-          با توجه به شرایط آب وهوایی منطقه داشتن پوشاک مناسب ضروری است.

-          استفاده از مطالب وبلاگ با ذکر منبع بلا مانع است.

مسیر سبز رنگ طی شد.

 برای دیدن عکسهای بیشتر به ادامه مطلب مراجعه کنید

 

برچسب‌ها: گزارش برنامه, بلندترین قله هر استان
ادامه مطلب

1393 گزارش صعود به قله بل

گزارش صعود به قله  بُـل    (بــِل)   –   (bel)- (bol)

 

موقعیت جغرافیائی:

کوهستان بل در جنوب شرقی رشته کوه زاگرس در استان فارس درجنوب شهرستان اقلیدباچشم اندازی بسیارزیباخودنمائی می کند.بلندترین ارتفاع این کوهستان قله بل باارتفاع 39۵۰متر در 14 کیلومتری جنوب شهر اقلید و بلندترین قله در استان فارس می باشد. قله صخره ای و سنگلاخی بل توسط گردنه مرتفعی از سمت جنوب به کوه سفید و از سمت شمال شرقی به کوهستان مرتفع ۳۵۰۰ متری گورک متصل و از سایر جهات کاملاً آزاد می باشد . بُل( BOL) در زبان پهلوی به معنای بلند است. این منطقه دارای آب وهوای معتدل کوهستانی است که دارای پوشش گیاهی متنوع بوده وگیاهانی ازقبیل  ارژن، گون، آویشن، جاشیر، کما، درمنه، کتیرا، پیازکوهی درآنجا می روید

.

 مسیرهای اصلی صعود به قله بل :

1-  دره لای شکفت ( غربی )  2-  دره زمستانه (شمال غربی ) 3-  دره ریواس ( شما لی ) 4-  چشمه لگنی       ( شمال شرقی ) 5-  باغ ضرغامی ( شرقی ) 6-  دره سبز ( جنوبی ) 7-  دره قبله ( جنوب غربی )

دره لای شکفت : مسیر مناسب جهت صعودهای تابستانی و زمستانی است که  از ابتدای" سرد آب" شروع شده و به جانپناه منتهی می شود.

دره زمستانه : صعب العبور می باشد و نیاز به امکانات بیشتری جهت صعود دارد ؛ معمولاً تابستان از این مسیر صعود می کنند و دارای گیاهان متعدد و متنوع می باشد .

دره ریواس : مسیر بسیار زیبا که به علت فراوانی گیاه ریواس به این نام معروف شده است .

چشمه لنگی : از ابتدای گردنه عصاری و چشمه لنگی شروع و به قله منتهی می شود .

باغ ضرغامی : مسیر طولانی که از باغ و چشمه ضرغامی شروع و در انتها به قله ختم می شود .

دره سبز: مسیری نسبتاً طولانی که از دشت نخود زار شروع و به پناهگاه منتهی می شود.

دره قبله : مسیری نسبتاً مناسب جهت صعود  زمستانی می باشد که از ابتدای سرداب شروع می شود و به پناهگاه می رسد .

شرح برنامه:

روز سه شنبه 11-01-93 ساعت 10:30 برای صعود به قله بل(3950 متر) ازتهران راهی شهراقلیددراستان فارس شدم.ابتدا اتوبان تهران - قم سپس قم-اصفهان واز اصفهان به شهرضا وبعد آباده رفتم واز آباده به شهرسورمق و از آنجا به شهراقلید هوا به شدت بد بود بارش باران وباد شدید رانندگی را بسیار شخت کرده بود.تقریبا پس از800کیلومتر رانندگی ساعت19:30 به شهر اقلید رسیدم.گشت کوتاهی در شهر زدم واز "حوض دختر گبر" اثری ازدوره ساسانی دیدن کردم.شب را در بوستان ملت نزدیک میدان ملت چادر زدم.باد شدیدی می وزید ودعا می کردم که فردا- آنچنان که سایتهای هوا شناسی پیش بینی کرده اند- خوب باشد.اما بارش برف در ارتفاعات نوید یک صعود زمستانه را میداد.صبح ساعت 5:30 بیدار شدم با آماده کردن کوله پشتی برای صعود وخوردن صبحانه وجمع کردن چادر ساعت 7:15 راهی صعود شدم.از بوستان ملت به میدان قران- بلوار آزادگان- جاده کارخانه قند.روبروی کارخانه برسرجاده خاکی، تابلوی قله بل دیده میشود.وارد جاده خاکی شدم با توجه به اینکه تعداد زیادی دوراهی وجود داشت مسیر را اشتباه رفتم ومجبور شدم که ماشین را پارک کنم.ساعت 8:15  به سمت مبدا صعود منطقه "سرداب" راه پیمایی کردم. پس از یک ساعت ونیم راه پیمایی سرعتی به منطقه سرداب رسیدم .تابلوی "منطقه قرق (چرای دام ممنوع)" نشانه رسیدن به محل می باشد.ساعت 9:45 بود که صعود را ازدره لای شکفت آغازنمودم ساعت 12 به جانپناه رسیدم. یک نفر درجانپناه بود.ظاهرا تیم باشگاه اسپیلت تهران امروز با راهنمایی دونفر ازکوهنوردان اقلید اقدام به صعود قله بل کرده بودند.بعد از استراحتی کوتاه ساعت 12:15 به سمت قله رهسپار شدم.در میانه راه آقای حمیدی – وباشگاه اسپیلت- را دیدم بعد ازاحوال پرسی دوباره صعود را آغاز کردم ساعت 13:45 بر فراز قله بل بودم با گرفتن چند عکس ساعت 14 به سمت جانپناه حرکت کردم ساعت 15 به جانپناه رسیدم. بدون توقف به سمت پایین حرکت کردم متوجه شدم که آقای حمیدی نگران شده و پایین منتظر من هستند.بنابراین تقریبا تمام مسیررا با سرعت پیمودم و ساعت 15:50 به کنار آنها رسیدم.من را تا مسافتی با ماشین رساندند.از آنها تشکروخداحافظی نمودم.به سمت محل ماشینم که حدود یک ساعت راه پیمایی داشت حرکت کردم. ساعت 17 به ماشین رسیدم . ماشین در میانه راه خاموش شد.مانده بودم که چه باید بکنم در این بیابان که دوماشین نگه داشتن و هر دو با سخاوت به من کمک کردن تا ماشین روشن شود.متوجه شدم مردم اقلید چقدر مهربان هستند.با تشکر ازآنها دوباره راه افتادم وقصد کردم که یکسره برم تهران!! ساعت 18 بود که از اقلید به سمت تهران به راه افتادم.ساعت 1 بادمداد 13-01-93 به تهران رسیدم.این برنامه در 39 ساعت ازتهران به اقلید-قله بل- تهران انجام شد.که برنامه بسیار طاقت فرسایی بود.امادرمیانه راه بازگشت به تهران متوجه شدم که باید پیشنهاد آقای حمیدی مبنی بر ماندن شب در خوابگاه آنها را می پذیرفتم چون بعد ازیک کوهپیمایی سنگین رانندگی شبانه بسیار خطرناک است و احتمال خواب رفتن راننده بسیار زیاد است.

مسیر سبز رنگ صعود شد

به اشتباه مسیر قر مز با ماشین طی شد .مسیر صحیح آبی رنگ است

 برای دیدن عکسهای بیشتر به ادامه مطلب مراجعه کنید

 

 

برچسب‌ها: گزارش برنامه, بلندترین قله هر استان
ادامه مطلب

1385 گزارش صعود به قله سن بران

گزارش صعود به قله سن بران

 

معرفی:

قله سن بران(4100 متر) در استان لرستان- شهرستان ازنا- بخش مرکزی- دهستان پاچه لک غربی واقع شده است.این قله بلندترین قله استان لرستان است.در جنوب این قله دریاچه زیبای گهر،در  شرق آن روستای دره تخت و در شمال آن روستای طیان قرار دارد.این قله بر روی خط الراس اشترانکوه واقع است و امتداد آن شمال غربی- جنوب شرقی می باشد. که برروی آن قله های : پازن پیر- گل گل- گلریزان – گل گهر – سن بران – فیالسون – شاه تخت – میرزایی – کل سراب – همایون – سراب و.. کل جنون  قر دارند.

 مسیرهای اصلی صعود به قله :

1- مسیر شمالی: روستای طیان- جانپناه گل گل- چال کبود- قله سن بران

شرح برنامه:

پنج شنبه 17-12-85 ساعت 14:00 برای صعود قله سن بران ازتهران به سمت شهرازنا حرکت کردیم.ازشهرهای قم و اراک عبورکرده درنهایت ساعت 20:00 به شهرازنا رسیدیم.ازآنجا به سمت روستای طیان رفتیم.روستا بسیار خلوت بود از مسئول خانه کوهنوردان روستا کلید محل را گرفتیم وبه سمت خانه کوهنوردان روستای طیان به راه افتادیم.سگ های نگهبان روستا همگی به شدت پارس می کردند.بالاخره به محل رسیدیم وبساط شام پهن شد.پس از خوردن شام کیسه خواب ها پهن شد و شبی را درآنجا به صبح رساندیم.صبح  جمعه ساعت 6:00 بیدارشدیم وپس ازخوردن صبحانه و آماده کردن کوله ها ساعت 7:15 رو به جنوب شرق به سمت جانپناه گل گل به راه افتادیم.کوله هایمان سنگین بود بنابراین با گامهای آهسته حرکت می کردیم.بعد از مدتی مسیرمان کاملا به سمت شمال تغییر کرد.در نهایت ساعت 11:15 به جانپناه گل گل رسیدیم.در کنار این جانپناه چشمه دائمی وجود دارد.پس از خوردن ناهارواستراحت ساعت 13:00 به سمت جانپناه چال کبود حرکت کردیم.رو به شرق در ابتدای مسیر، ازشیبی تراورس کردیم که خطر بهمن داشت بنابراین نفرات به نوبت عبورمی کردند تا ریسک به حداقل برسد.پس از عبورازاین شیب خطرناک رو به شمال ادامه مسیردادیم ودر نهایت ساعت16:30 به چال کبود رسیدیم متاسفانه جانپناه فلزی چال کبود پر ازبرف بود وغیرقابل استفاده شده بود.خوشبختانه ما چادر داشتیم.با بیل برف محل مناسبی برای چادرهایمان هموار کردیم و به داخل چادرها رفتیم.من وبهرام ارم وحسن رفیع در یک چادر سه نفره کمپ شب را به صبح رساندیم.صبح زود بیدارشده و پس ازخوردن صبحانه ساعت 7:00 به سمت قله حرکت کردیم هوا صاف بود اما به شدت سرد شده بود با ادامه مسیرساعت 10:00 روی قله بودیم .ازآنجا خط الراس اشترانکوه به روشنی دیده می شد.دریاچه زیبای گهر در جنوب قله دیده می شد.به سرعت چند عکس گرفتیم وبه سمت پایین حرکت کردیم.ساعت 11:30 با رسیدن به چال کبود چادر ها را جمع کردیم وبه سمت جانپناه گل گل پایین رفتیم.ساعت 13:30 در جانپناه بودیم.بدون توقف به مسیرمان ادامه دادیم و در نهایت در ساعت 16:00 به روستای طیان رسیدیم.این چنین برنامه ای زمستانه و خاطره انگیز به پایان رسید.

افراد شرکت کننده:

حسن رفیع- عباس رنجبری- فاطمه جان بزرگی- رضا لایقی- بهرام ارم- عزیزسروری- معصومه ملکی- مصطفی حسینی- امید صافی- مصطفی موسوی- مهران حیدرخانی

 نکات برنامه:

-          این منطقه در زمستان بسیارباد خیزاست با تجهیزات کامل زمستانه اقدام به صعود شود.

-          دربرنامه های زمستانه آماده گی و تجهیزات افراد شرکت کننده می بایست کنترل شوند.

-          آگاهی کامل ازمسیرصعود و مطالعه نقشه های منطقه ضروری است.استفاده از GPS توصیه میگردد.

-          مسافت پیموده شده(رفت وبرگشت):  26کیلومتر

-          ارتفاع مبدا صعود:1750 متر

-          ارتفاع قله:4100 متر

-          مدت زمان صعود روز اول: 9:00(با احتساب 2 ساعت صرف ناهار واستراحت)

-          مدت زمان صعود روز دوم: 3:00(با احتساب 15 استراحت)

-          مدت زمان فرود: 6:00(با احتساب 1 ساعت جمع کردن چادر و استراحت)

 

 

مسیر آبی رنگ طی شد

برای دیدن عکسهای بیشتر به ادامه مطلب مراجعه کنید

 

برچسب‌ها: گزارش برنامه, بلندترین قله هر استان, صعود زمستانه
ادامه مطلب

1383 گزارش صعود به قله سبلان

گزارش صعود به قله سبلان

معرفی:

قله سبلان(4810 متر) در استان اردبیل- شهرستان مشکین شهر - بخش مشکین شرقی- دهستان لاهرود واقع شده است.این قله بلندترین قله استان اردبیل و سومین قله مرتفع ایران است.در جنوب شرق این قله روستای تازه کند ودر جنوب غرب آن روستای صندقلو ودر شمال شرق آن آبادی شابیل ودر شرق آن روستای جمادی بینه سی قرار دارد.

سبلان (ترکی : ساوالان)،یک کوه آتشفشانی غیرفعال است و در بالای قله آن دریاچه کوچکی قرار دارد. سبلان به خاطر آبگرم‌های طبیعی دامنه کوه، طبیعت تابستانی زیبا و پیست اسکی آلوارس مورد توجه گردشگران است. همچنین برخی کوه سبلان را محل بعثت پیامبر ایران، زرتشت، می‌دانند نمونه‌ای از ان در کتاب "چنین گفت زرتشت" اثر نیچه، مشاهده می‌شود که به پایین آمدن زرتشت از کوه سبلان اشاره کرده است. از این نظر مکانی مقدس و مورد احترام است که حتی در میان بومیان و عشایر منطقه به نام آن قسم یاد می‌شود.

مسیرهای اصلی صعود:

1) مسیرشمال شرقی: شابیل- پناهگاه شمال شرقی- سنگ محراب- قله سبلان

2) مسیرغربی: پارکینگ غربی- جانپناه غربی- سنگ عقاب- قله سبلان

شرح برنامه:

چهارشنبه 14-05-1383 ساعت 14:00 ازتهران به قصد صعود به قله سبلان به راه افتادیم.ازشهرهای کرج - قزوین- رشت گذشتیم و نرسیده به شهر آستارا در امام زاده ای در آبادی لوندویل برای شب مانی توقف کردیم.پنج شنبه 15-05-83 صبح زود به سمت گردنه حیران به راه افتادیم وساعت 10:00 به اردبیل رسیدیم.از آنجا به سمت آبادی لاهرود و بعد شابیل رفتیم وساعت 12:00 به شابیل رسیدیم.ماشین را آنجا پارک کردیم وسوار برجیب به سمت پناهگاه شمال شرقی به راه افتادیم.ساعت 13:00 به پناهگاه رسیدیم.ارتفاع پناهگاه 3650 متر است.در پناهگاه محلی را برای شب مانی ، انتخاب کردیم.شبی را به صبح رساندیم.جمعه 16-05-83 صبح زود با آماده کردن کوله ها به سمت قله حرکت کردیم.هوا صاف بود و کوهنوردان نسبتا زیادی برای صعود اقدام کرده بودند.از کنار سنگ محراب گذشتیم و ساعت 11:00 به قله رسیدیم.بر فراز قله دریاچه معروف سبلان قرار دارد.در دهانه قله همیشه برف موجود است تعدادی در دریاچه شنا کردند.البته زمانی که در درون دریاچه می ماندند بسیار کوتاه بود چون آب دریاچه بسیار سرد بود.ازمناظر اطراف عکس برداری کردیم و ساعت 12:00 به سمت پایین رفتیم.با رسیدن به پناهگاه وسایلمان را برداشتیم وسوار برجیپ به سمت شابیل روانه شدیم.ساعت15:00 به پارکینگ ماشین ها رسیدیم.از آنجا به سمت سرعین رفتیم واز آبگرم آنجا استفاده کردیم وشبی را آنجا سپری کردیم. شنبه 17-05-83 صبح به سمت تهران به راه افتادیم ودر میانه راه به سمت ساحل دریای خزر رفتیم و تنی به آب زدیم.با ادامه مسیر و رسیدن به تهران سفری خاطره انگیز به پایان رسید.

 

افراد شرکت کننده:

مهران حیدرخانی- مهدی حیدرخانی- رضا خانه سری- مسعود نصیری

نکات برنامه:

-          زمان لازم از تهران تا شابیل   10:00  ساعت

-          ارتفاع مبداء صعود=3650 متر

-          ارتفاع پناهگاه =3650 متر

-          ارتفاع قله=4810 متر

-          زمان طی شده برای صعود (روز اول) 4:00 ساعت (با احتساب 30دقیقه استراحت)

-          زمان طی شده برای فرود 3:00 ساعت (با احتساب20 دقیقه استراحت)

-          مسافت پیموده شده(رفت و برگشت)= 12 کیلومتر

 

مسیر آبی رنگ طی شد

برای دیدن عکسهای بیشتر به ادامه مطلب مراجعه کنید

 

 

 

 

 

 

 

برچسب‌ها: گزارش برنامه, بلندترین قله هر استان