+ نوشته شده توسط مهران حیدرخانی در چهارشنبه ۲۴ اسفند ۱۴۰۱ و ساعت
14:55 |
صعود تا ایستگاه هفت ولنجک
روزجمعه 16-08-1399 ساعت 7 صبح به سمت ولنجک در شمال تهران رهسپار شدم.ساعت 7:30 پس از پارک ماشین از ایستگاه یک ولنجک شروع به صعود نمودم.امروز هوا خوب بود.بعداز 2 ساعت به ایستگاه 3 ولنجک رسیدم .بساط صبحانه پهن کردم و خوردم.ساعت 10 با ادامه مسیر ساعت 11:400 به ایستگاه 5 رسیدم خیلی خوشحال بودم و قدری تنقلات خوردم و ساعت 12 به سمت ایستگاه هفت روانه شدم خیلی دشواری بود و ساعت 14 به آنجا رسیدم و سوار تله شدم و به پائین آمدم ساعت 14:40 به کنار ماشینم رسیدم برنامه خاتمه یافت.این برنامه برایم خیلی دشوار بود اما حال داد اما با مکافات !
ایستگاه پنج
ایستگاه هفت
برچسب‌ها: گزارش برنامه, صعود انفرادی
+ نوشته شده توسط مهران حیدرخانی در جمعه ۱۶ آبان ۱۳۹۹ و ساعت
19:45 |
گزارش تلاش برای صعود به قله بند عیش
معرفی:
قله بند عیش (2800 متر) در استان تهران- شهرستان تهران- بخش کن-دهستان سولقان واقع است. درجنوب این قله شهرتهران ودر شمال آن آبادیهای کیگا و امامزاده داود و در غرب آبادی سولقان قرار دارند.
مسیر های صعود:
- مسیر شمالی: امامزاده داود- جاده خاکی حصارک به امامزاده داود- کتل خاکی- قله بند عیش.
- مسیر غربی: سولقان- دره جنوب غربی بند عیش- قله بند عیش
- مسیر جنوبی:
1)تهران- شهران- انبارنفت- یال جنوب شرقی- قله بند عیش
2)تهران-حصارک- دره حصارک- قله بند عیش
روزجمعه 25-07-1399 ساعت 6 صبح به سمت شهران (انبار نفت) در شمال غرب تهران رهسپار شدم.ساعت 6:50 پس از پارک ماشین از یال سمت راست منبع آب شروع به صعود نمودم.در سمت راست این یال دره دو چناران قرار دارد.امروز هوا خوب بود.بعداز 40 دقیقه روی اولین بلندی بالای پیست موتور سواری رسیدم.با ادامه مسیر از کنار باغات ساعت 9:30 به کنار منبع زمینی آب رسیدم و صبحانه خوردم .ساعت 10 به سمت پایین روانه شدم و ازمسیر مخزن آب زمینی باغ گردو برگشتم. برگشت برایم خیلی دشوار تر بود چون پائین آمدن با عدم تعادلی و اسپاسیتی که دارم خیلی سخت است .برمامه ای که برایم قبل از حادثه مثل آب خوردن بود حالا مثل صعود یک قله 7000 متری شده است ! ساعت 11 با رسیدن به کنار ماشین برنامه خاتمه یافت.این برنامه اولین برنامه ای بود که با ماشین خودم تا پای کار رفتم پس از 5 سال !
مسیر سبز رنگ طی شد
برچسب‌ها: گزارش برنامه, صعود انفرادی
+ نوشته شده توسط مهران حیدرخانی در جمعه ۲۵ مهر ۱۳۹۹ و ساعت
21:2 |
گزارش صعود تا پناهگاه کلکچال
معرفی:
قله کلکچال( 3300 متر) در استان تهران- شهرستان شمیرانات - بخش رودبارقصران – دهستان رودبارقصران واقع است.
شرح برنامه:
روز پنجشنبه 08-03-99 ساعت 6:00 از شهرک دانشگاه برای رسیدن تا پناهگاه کلکچال ازمسیر پارک جمشیدیه به آنجا رهسپارشدم.
پس از رسیدن به پارک جمشیدیه ساعت 8 صبح به دلیل ضربه مغزی فعلا اجازه رانندگی به من نمی دهند با مترو و تاکسی رفتم، صعود آغاز شد پیوسته بدون استراحت حرکت کردم با آسیبی که دیده ام مدام بخاطر عدم تعادل کم بود بخورم زمین اما جلوی اینکار را می گرفتم ساعت 9:30 به پناهگاه رسیدم قدری استراحت کردم و بعد ساعت 10 به پائین آمدم و ساعت 11:30 پائین بودم خیلی حال داد...پس از یک سال این برای اولین بار بود که کوه می رفتم فکر نمی کردم بتونم بروم اما خوشبختانه رفتم خیلی حال داد..
ارتفاع مبداء صعود=1750متر
ارتفاع پناهگاه =2600 متر
زمان طی شده برای صعود(تا پناهگاه) = 1:30 ساعت
زمان طی شده برای فرود= 1:30 ساعت
برچسب‌ها: صعود انفرادی
+ نوشته شده توسط مهران حیدرخانی در پنجشنبه ۸ خرداد ۱۳۹۹ و ساعت
15:17 |
گزارش صعود به قله بند عیش
معرفی:
قله بند عیش (2780 متر) در استان تهران- شهرستان تهران- بخش کن-دهستان سولقان واقع است. درجنوب این قله شهرتهران ودر شمال آن آبادیهای کیگا و امامزاده داود و در غرب آبادی سولقان قرار دارند.
مسیر های صعود:
- مسیر شمالی: امامزاده داود- جاده خاکی حصارک به امامزاده داود- کتل خاکی- قله بند عیش.
- مسیر غربی: سولقان- دره جنوب غربی بند عیش- قله بند عیش
- مسیر جنوبی:
1)تهران- شهران- انبارنفت- یال جنوب شرقی- قله بند عیش
2)تهران-حصارک- دره حصارک- قله بند عیش
شرح برنامه:
روزجمعه 29-08-1394 ساعت 7:00صبح به سمت شهران (انبار نفت) در شمال غرب تهران رهسپار شدم.ساعت 7:30 پس از پارک ماشین از یال سمت راست منبع آب شروع به صعود نمودم.در سمت راست این یال ،دره دو چناران قرار دارد.روز قبل برف وباران خوبی باریده بود.هوا کمی مه آلود بود.من عاشق چنین هوایی در کوه هستم.بعداز 40 دقیقه روی اولین بلندی - بالای پیست موتور سواری- رسیدم.دستم با توجه به سرمازدگی قبلی کمی بی حس شده بود.بنابراین گرم کردن دستهایم وسرعت بخشیدن به حرکتم سعی کردم که دمای بدنم رو بالا ببرم.با ادامه مسیر در ساعت 9:30 به دومین بلندی – سایت پاراگلایدر - رسیدم. ابتدای یالی که به سمت قله میرود وآنجا پارا گلایدر سواران تمرین میکنند.تا اینجا قبل از من چندین کوهنورد آمده بودند.به سمت راست – رو به شمال- تغییر مسیر دادم .از بالای مخزن آب زمینی گذشتم و به ابتدای شیب تند زیر قله رسیدم.اینجا شیب خیلی تند می شود.هوا کمی بورانی شد و مه غلیظ بطوریکه تا چند مترجلوتر را نمی شد دید(هوای مورد علاقه من!). در زمستان وقتی هوا آفتابی باشه وبادی هم نیاد آدم حس صعود زمستانه نداره. با سرعت متوسط بالا رفتم و به زیر صخره های قله رسیدم.آنجا دو راه برای ادامه مسیر وجود دارد.یکی صعود از میان صخره ها- با دست به سنگ شدن- از مسیر "سیم بکسل" و دیگری تراورس به راست-رو به شرق- وسپس صعود ازانتهای صخره ها که مسیری راحتر اما کمی طولانی تر است .من زامسیر سیم بکسل بالا رفتم رد پایی بالای سیم بکسل ها ندیم بنابراین اولین نفری بودم که از این مسیر به قله می رفت از شیب تند بالا رفتم ودر نهایت ساعت 10:30 به قله رسیدم.یک تیم چند نفره از مسیره دره حصارک به قله صعود کرده بود.سرپرست آنها آقای خانی نام داشت.باطری گوشی من تمام شده بود ایشان لطف کردند و از من عکس گرفتند وبرایم ارسال نمودند. نیم ساعتی را روی قله استراحت کردم ودرساعت12:00 به سمت پایین روانه شدم وازمسیر مخزن آب زمینی- باغ گردو- برگشتم.هوا صاف شده بود با ادامه مسیر ساعت 13:45با رسیدن به کنار ماشین برنامه ای بسیار مفرح به پایان رسید.
نکات برنامه:
ارتفاع مبداء صعود=1600 متر
ارتفاع قله:2780 متر
زمان طی شده برای صعود 3:00 ساعت
زمان طی شده برای فرود 2:00 ساعت
مسافت پیموده شده(رفت و برگشت)=16 کیلومتر
مسیر سبز رنگ طی شد
برای دیدن عکسهای بیشتر به ادامه مطلب مراجعه کنید
برچسب‌ها: گزارش برنامه, صعود انفرادی
ادامه مطلب
+ نوشته شده توسط مهران حیدرخانی در شنبه ۳۰ آبان ۱۳۹۴ و ساعت
9:38 |
گزارش صعود به قله دماوند از یال سروزان
معرفی:
قله دماوند(5620 متر) در استان مازندران- شهرستان آمل - بخش لاریجان- دهستان بالا لاریجان واقع شده است.این قله بلندترین قله استان مازندران است..در جنوب شرق این قله روستای رینه ودر جنوب غرب آن شهرپلوردرشرق آن گزنک ودر شمال شرق آن ناندل ودر غرب آن دریاچه لارقرار دارد.گیاهان منطقه: سیرک،گزنک- زنبق- خیارک-شمعدانی وحشی- آلاله-شقایق و...می باشد.
قله دماوند 16 مسیر شناخته شده دارد و برای نخستین بار زنده یاد جلال رابوکی آنها را شناسایی وصعود کرده است.در سال 1384 برای یادبود جلال رابوکی درشانزده هفته پی در پی این 16 یال را در برنامه های یک روزه تیمی سه نفره متشکل از زنده یاد ابراهیم شیخی – ناصر جنانی و ذبیح اله حمیدی طی کردند.
چهار مسیراصلی دماوند(جنوبی-شمالی-غربی- شمال شرقی) را جلال رابوکی در یک برنامه پی در پی در 26 ساعت صعود کرده است.
یخچالهای طبیعی اطراف قله دماوند:
الف- یخچال های شمالی و شمال شرقی اطراف قله دماوند:
– یخچال سیوله (جبهه شمالی)
– یخچال دوبی سل (جبهه شمالی)
– یخچال اسپله (جبهه شمالی)
– یخچال عروسکها (جبهه شمالی)
– یخچال خورتاب سر (جبهه شمالی)
– یخچال یخار (شمال شرقی)
ب- یخچالهای پراکنده و برفچالهای اطراف دماوند:
– یخچال وزمین چال (شرقی)
– یخچال سرداغ (بین یالهای غربی و جنوب شمال غربی)
– یخچال غربی (بین یالهای شمال جنوب غربی و غربی)
– یخچال کافر دره (بین یالهای جنوبی و جنوب شرقی)
– یخچال آسپرین سر (بین یالهای جنوبی و جنوب جنوب غربی) (مقیم, ۱۳۸۷,ص۱۸(
مسیرهای صعود:
۱- شمالی -یال دبی سل- مسیر صعود این جبهه از میان دو یخچال سیوله (سمت راست)و دوبی سل (سمت چپ) صورت می‌گیرد. این مسیر دارای دو جانپناه در ارتفاع‌های 40۰۰ متر و ۴650 متر است.
۲- جنوبی - مسیر گوسفند سرا
۳- شرقی - یال ملارد
۴- غربی - یال سیمرغ
۵- شمال شرقی -تخت فریدون
۶- شمال غربی -یال داغ
۷- جنوب شرقی -یال ملاخوران
۸- جنوب غربی -یال معدن
۹- جنوب جنوب شرقی -یال وزمین چال
۱۰- شمال جنوب شرقی -یال ملارد
۱۱- جنوب شمال شرقی -یال یخار
۱۲- شمال شمال شرقی
۱۳- شمال شمال غربی
۱۴- جنوب شمال غربی -یال ورارو
۱۵- شمال جنوب غربی -یال چال چال
۱۶-جنوب جنوب غربی -یال آسپرین سر
مسیرهای اصلی صعود عبارتند از:
مسیر جنوبی : جاده هراز - پلور - ده رینه
مسیر غربی :جاده هراز - پلور - جاده سدلار - دشت ورارو
مسیر شمالی : جاده هراز - آب گرم لاریجان - ده نان دل
مسیر شمال شرقی : جاده هراز - آب گرم لاریجان - ده نان دل-گردنه سر
پناه گاه ها وجان پناه های دماوند:
مسیر جنوبی : گوسفندسرا (بارگاه اول) در ارتفاع 3000 متری + بارگاه سوم در ارتفاع ۴۱۵۰ متری.
مسیر غربی: جان پناه سیمرغ در ارتفاع ۴۱۵۰ متری.
مسیر شمال شرقی:جان پناه تخت فریدون در ارتفاع ۴۳۶۰ متری.
مسیرشمالی: جان پناه فلزی در ارتفاع ۴۰۰۰ متری+ جان پناه فلزی در ارتفاع 4600 متری
شرح برنامه:
صبح چهارشنبه 17-04-1394 ساعت 5:15 صبح ازتهران به سمت پلور در شرق تهران رهسپار شدم. بعد از عبور از شهرهای "جاجرود" و" رودهن" ساعت 7:00 به شهر پلوررسیدم در رستوران آدم وحوا صبحانه خوردم وبعد به قرارگاه فدراسیون در پلور رفتم .خوشبختانه یک تیم پنج نفره قصد داشتند که مسیرغربی را صعود کنند بنابراین من هم با آنها همراه شدم.بعد از پارک ماشین ساعت 7:40 با یک جیپ – به رانندگی آقای سینا- به سمت جاده سد لار(مسیرغربی ) راهی شدیم.هزینه کرایه جیپ 150000تومان شد.مسیر قدیمی غربی را تغییر داده اند ومی بایست ازکنار محیط بانی عبورکنیم.پس ازعبور ازگوسفند سرای چال چال به سمت چاک اسکندررفتیم نرسیده به پارکینگ غربی من پیاده شدم.بعد ازآماده کردن کوله ساعت 9:00 رو به شرق روانه شدم .درابتدای مسیر؛یک دره در سمت راست قرارداشت.سپس به یک دشت رسیدم بعد ازاین دشت به یال اصلی سروزان رسیدم.در سمت چپ یال غربی قرارداشت وپناهگاه سیمرغ به خوبی دیده می شد.با ادامه مسیرساعت 14:00 برای صرف ناهارنیم ساعتی را استراحت کردم.بعد ازصرف ناهاردوباره حرکت کردم ودرنهایت ساعت 16:00 در ارتفاع 4800 متری جای نسبتا مناسبی برای چادرپیدا کردم.نیم ساعتی را برای هموارکردن محل چادرصرف کردم.با برپا کردن چادربه داخل رفته وبا خوردن تنقلات با توجه به احساس خستگی زیاد،به داخل کیسه خواب رفتم.ساعت 23:30 بیدار شدم.اما تمایلی به خوردن شام نداشتم.دوباره به خواب رفتم وساعت 4:30 بیدارشده وبا خوردن صبحانه وجمع کردن چادرساعت 6:00 برای صعود قله راهی شدم.با توجه به غربی بودن مسیرهواسرد بود ومجبوربه استفاده ازدستکش پر شدم.ازاینجا به بعد مسیرتوام بود با شن اسکی وبا کوله سنگین،صعود دوچندان مشکل شده بود .هر یک ساعت، 5 دقیقه استراحت میکردم..قدم هایم نزدیک قله آهسته شده بود. درنهایت ساعت 10:15 به قله رسیدم.درسمت غربی عکسی به یادگار گرفتم وبه سمت جنوبی رفتم.با توجه به اینکه باد ازشرق به غرب میوزید تمام دود گوگرد به سمت جنوبی بود به محل تابلو جنوبی رفتم اما دود گوگرد به قدری بود که احساس خفگی کردم ونتوانستم آنجا بایستم.کمی به سمت کاسه قله رفتم وآنجا برای هم هوایی دوساعت استراحت کردم.ساعت 12:00 ازسمت جنوبی به سمت پایین روانه شدم.ازشن اسکی کافردره استفاده کردم تا به زانوهایم کمترفشار آید.ساعت 13:30 به بارگاه سوم رسیدم.نیم ساعتی را استراحت کرده وبا خوردن ناهارساعت 14:00 به سمت پایین روانه شدم.هوا گرم شده بود وگرمای هوا فرود را مشکل کرده بود.در نهایت ساعت 15:30 به گوسفندسرا رسیدم.بدین ترتیب برنامه ای سخت ولی شیرین به پایان رسید.
افراد شرکت کننده:
مهران حیدرخانی
نکات برنامه:
- با توجه به بکر بودن مسیر"سروزان" اطلاع کافی ازمسیرواستفاده ازنقشه وgps توصیه می شود.
- با توجه به سنگینی کوله ها استفاده ازکوله پشتی مناسب ضروری است.
- درصعود به قله دماوند حتی در فصل بهاروتابستان خصوصا در جبهه های غربی وشمالی ، همراه داشتن دستکش پر الزامی است.
- حتما شب قبل ازصعود برای شام سوپ تهیه شود.خوردن سوپ برای صعود فردا بسیارمفید است.
- هزینه جیپ ازقرارگاه پلور تا یال سروزان =150000 تومان
- هزینه پاترول از گوسفند سرا تا قرارگاه پلور= 90000 تومان
- زمان لازم از تهران تا پلور 2:30 ساعت
- ارتفاع مبداء صعود=3200 متر
- ارتفاع محل چادر=4800 متر
- ارتفاع قله=5620 متر
- زمان طی شده برای صعود (روز اول) 7:00 ساعت (با احتساب 30دقیقه برای صرف ناهار)
- زمان طی شده برای صعود (روز دوم) 4:30 ساعت
- زمان طی شده برای فرود 3:30 ساعت (با احتساب30 دقیقه برای صرف ناهار)
- مسافت پیموده شده(رفت و برگشت)= 15کیلومتر
مسیر آبی رنگ طی شد
برای دیدن عکسهای بیشتر به ادامه مطلب مراجعه کنید
برچسب‌ها: گزارش برنامه, صعود انفرادی, 16 یال دماوند
ادامه مطلب
+ نوشته شده توسط مهران حیدرخانی در جمعه ۱۹ تیر ۱۳۹۴ و ساعت
8:52 |
گزارش صعود به قله عرقچین
معرفی:
قله عرقچین( 2780 متر) در استان تهران- شهرستان شمیرانات - بخش رودبارقصران – دهستان رودبارقصران واقع است.
شرح برنامه:
روزجمعه 14-01-94 ساعت 13:30 به قصد صعود قله عرقچین به سمت داراباد روانه شدم.پس ازپارک ماشین ساعت 14:10 صعود را آغازنمودم.سمت راست به سمت کافه قیدی واز آنجا قله دارابادمیرود.امامن از کنار سرویسهای بهداشتی پارکینگ داراباد به سمت دکلهای برق بالا رفتم.ابتدای مسیر شیب تندی داشت.ازگلهای بسیار زیبای مسیرکه نوید بهار هستند ،چندین عکس گرفتم تا بادیدن دوباره آنها یاد و خاطر این صعود زنده شود.با رسیدن به محل نگهبانی پارک جنگلی رحمان آباد وارد پاکوبی شدم که به سمت منبع آب زمینی می رفت.این منبع آب برای آبیاری پارک جنگلی احداث شده است.در کنار این منبع سنگ یادبودی برای یک کوهنوردنصب است.ایشان در همین محل با ایست قلبی فوت کرده اند.با استراحتی کوتاه وخوردن آب به سمت قله عرقچین رهسپار شدم.این مسیرراخیلی دوست دارم.بسیار خلوت است وسکوت وآرامش کوه را در این مسیرزیبا می توان تجربه کرد.به آرامی ازشیب تندی بالا رفتم وسوار بریال منتهی به قله عرقچین شدم.با ادامه مسیرساعت16:45 به قله رسیدم.صدای گوش نوازجویباران و مناظر زیبای مسیرهرکوهنوردی را مسحور خود می کرد.چکاوکان نغمه سر داده بودند خلاصه محشری برپا بود.از پرندگان آنجا عکس و فیلم گرفتم ودقایقی را غرق درطبیعت شدم.با استراحتی کوتاه ساعت 17:00 به سمت پایین حرکت کردم.از همان راه آمده بازگشتم و ساعت 19:00 به محل پارک ماشینم رسیدم.این چنین برنامه ای بهاری و بسیاردلچسب به پایان رسید.
نکات برنامه:
مسافت پیموده شده رفت وبرگشت : 7 کیلومتر
ارتفاع مبدا صعود:1630 متر
ارتفاع قله:2780 متر
مدت زمان صعود 2:35
مدت زمان فرود 2:00
مسیر آبی طی شد
مسیرصعود قله داراباد از کافه قیدی
پیرگیاه (زلف پیر)( Sencio vulgaris)
نجم طلایی (زرد) ( Gagea liotardii)
پارک جنگلی رحمان آباد
درختان کاج پارک جنگلی
مسیر صعود قله کلک چال از قله عرقچین
جانپناه داراباد
بر فرازقله عرقچین
عقابی باشکوه در پرواز
چکاوک شاخ دار- Horned Lark یا shore lark
شکوفه درخت بادام کوهی(بخورک)(بادمشك)(الوک)(Amygdalus scoparia)
نام های دیگر بادام کوهی :
در آذربایجان و زنجان به آق چالی - قره چالی شهرت دارد
در لرستان و بختیاری به ارژن - آرجن شهرت دارد
در کردستان به تنگیس و تنگیز شهرت دارد
در فارس بخورک - اخرک نامیده می شود
برچسب‌ها: گزارش برنامه, صعود انفرادی
+ نوشته شده توسط مهران حیدرخانی در جمعه ۱۴ فروردین ۱۳۹۴ و ساعت
11:15 |
گزارش صعود به قله بند عیش
گزارش تصویری
گزارش کامل را از اینجا بخوانید(روی متن کلیک کنید)
برچسب‌ها: گزارش برنامه, صعود انفرادی, صعود زمستانه
+ نوشته شده توسط مهران حیدرخانی در جمعه ۳ بهمن ۱۳۹۳ و ساعت
11:12 |
گزارش صعود به قله پزه چال
معرفی:
قله پزه چال(3300 متر) در استان البرز- شهرستان ساوجبلاغ – بخش چندار- دهستان برغان واقع است. در جنوب این قله روستا ی دوروان ، در جنوب غرب آن روستای سنج ودر شرق روستاهای نشترود و کلوان قرار دارند. پوشش گیاهی منطقه شامل درختان گردو- بید نقره ای - کاکوتی- گلپر- پونه– بومادران و... می باشد.
مسیرهای اصلی صعود به قله :
1) مسیر جنوبی شرقی: روستای دوروان – از کنار رودخانه دوروان بزرگ- قله پزه چال
2) مسیر جنوب غربی : روستای دوروان – از کنار رودخانه دوروان کوچک- قله پزه چال
شرح برنامه:
جمعه صبح 05- 10-93 ساعت 7:15 برای صعود به قله "پزه چال"(3300 متر) از تهران راهی ساوجبلاغ شدم.ازجاده مخصوص وارد کرج شده و با عبور از رجایی شهربه سمت آبادی آتشگاه وسپس به روستای دوروان(Dorvan) رفتم .ساعت 8:45 به دوروان رسیدم.ورودی روستا دارای نگهبانی است برای داخل شدن به روستا ازقبل باید با شورای روستا یا با پایگاه بسیج هماهنگ شود وگرنه اجازه ورود نمی دهند.پس ازپارک ماشین ساعت 8:30 ازسمت چپ رودخانه –رو به شمال- صعود را آغاز نمودم.بعد ازحدود نیم ساعت به دوراهی رسیدم که تابلو جاده شهید گودرزی در آنجا نصب شده بود.به سمت راست(جاده شهید گودرزی) پیچیده و با ادامه مسیر نرسیده به پل فلزی یک دره درسمت چپ قرار داشت وارد دره شدم وبا صعود ازاین دره آرام آرام سوار بر خط الراسی شدم که درنهایت به قله پزه چال ختم می شود.ابتدای صعود حالت شن اسکی داشت وصعود کمی دشوار بود.بعد از رسیدن به روی خط الراس وادامه مسیرقله فرعی را صعود نمودم.سپس رو به گردنه ای فرود آمدم.در اینجا برای دقایقی استراحت کردم واز مناظر بکر اطراف عکاسی نمودم.قله "خون کهار" در روبروی من خود نمایی می کرد.خون کهاربرروی خط الراسی قرار دارد که مستقیما بعد از سیادر به قله "ناز"ختم می شود.دوباره به راه افتادم وبا گذشتن از قله ای دیگربه ارتفاع 3150 متر،در نهایت در ساعت 14:30 به قله "پزه چال"(3300 متر) رسیدم.از آنجا قله دماوند در شرق به خوبی دیده می شد. ادامه مسیربه قله "مهد نو" ختم می شود ودرنهایت به قله "ناز" می رسد.با گرفتن چند عکس بدون استراحت رو پایین حرکت کردم در میانه راه در ساعت 15:00 برای صرف ناهارنیم ساعت توقف نمودم.دوباره رو به جنوب حرکت را آغاز نمودم واینبار تصمیم گرفتم از یکی از دره های دیگر به سمت رودخانه پایین بروم ارتفاع روی خط الراس 3050 متر بود وپس ازفرود ارتفاع کف دره 2300 متر بود یعنی 750 متراختلاف ارتفاع داشتند.این بدان معنی است که این دو نقطه ازشیب تندی برخوردارند.درانتهای دره یک چشمه آب وجود داشت ازآب گوارای آن نوشیدم.وازکنار رودخانه حرکتم را به سمت روستا آغاز نمودم.با گذشتن از یک پل چوبی به سمت دیگر رودخانه رفتم.ودر نهایت با ادامه مسیرساعت 17:30 به روستا رسیدم.هوا تاریک شده بود وباد سرد ی وزیدن گرفته بود.این چنین برنامه ای زمستانه وزیبا به پایان رسید. برای بازگشت به تهران، تصمیم گرفتم از" دوران" به روستای "نوجان" بروم و آن به جاده چالوس.چشمتان روز بد نبیند.پس ازرسیدن به نوجان وارد جاده ای که به سمت جاده چالوس می رود شدم چون برف روی جاده بود اول متوجه نشدم.اما بعد فهمیدم که این جاده خاکی است! ودیگر نه راه پیش داشتم نه راه پس.چون جاده دارای شیبی تند، یخ زده وگل آلود بودامکان برگشت و حرکت به سمت بالا نبود.به ناچار با ادامه مسیربا کلی مکافات به جاده چالوس رسیدم.لپ کلام به هیچ وجه ازنوجان به دوروان نروید وبالعکس!!
نکات برنامه:
زمان لازم از تهران تا روستای دوروان 1:30 ساعت
ارتفاع مبداء صعود=2150 متر
ارتفاع قله:3300 متر
زمان طی شده برای صعود 5:30 ساعت (با احتساب نیم ساعت برای صرف صبحانه)
زمان طی شده برای فرود 3 ساعت (با احتساب نیم ساعت برای صرف ناهار)
مسافت پیموده شده(رفت و برگشت)=14 کیلومتر
مسیر آبی رنگ طی شد
باغات روستای دوروان
قله خون کهار - عکس از قله پزه چال
قله دماوند -عکس از قله پزه چال
برفراز قله پزه چال
قله پزه چال
برچسب‌ها: گزارش برنامه, صعود انفرادی, صعود زمستانه
+ نوشته شده توسط مهران حیدرخانی در شنبه ۶ دی ۱۳۹۳ و ساعت
11:10 |
گزارش صعود به قله بند عیش
معرفی:
قله بند عیش (2800 متر) در استان تهران- شهرستان تهران- بخش کن-دهستان سولقان واقع است. درجنوب این قله شهرتهران ودر شمال آن آبادیهای کیگا و امامزاده داود و در غرب آبادی سولقان قرار دارند.
مسیر های صعود:
- مسیر شمالی: امامزاده داود- جاده خاکی حصارک به امامزاده داود- کتل خاکی- قله بند عیش.
- مسیر غربی: سولقان- دره جنوب غربی بند عیش- قله بند عیش
- مسیر جنوبی:
1)تهران- شهران- انبارنفت- یال جنوب شرقی- قله بند عیش
2)تهران-حصارک- دره حصارک- قله بند عیش
شرح برنامه:
روزجمعه 07-09-1393 ساعت 8 صبح به سمت شهران (انبار نفت) در شمال غرب تهران رهسپار شدم.ساعت 8:30 پس از پارک ماشین از یال سمت راست منبع آب شروع به صعود نمودم.در سمت راست این یال ،دره دو چناران قرار دارد.روز قبل برف خوبی باریده بودوامروز هم برف میبارید.هوا مه آلود بود.من عاشق چنین هوایی در کوه هستم.بعداز 40 دقیقه روی اولین بلندی - بالای پیست موتور سواری- رسیدم.با ادامه مسیر در ساعت 10 به دومین بلندی – سایت پاراگلایدر - رسیدم. ابتدای یالی که به سمت قله میرود وآنجا پارا گلایدر سواران تمرین میکنند.تا اینجا قبل از من چندین کوهنورد آمده بودند و زحمت برفکوبی را کشیده بودند.به سمت راست – رو به شمال- تغییر مسیر دادم وبرفکوبی آغاز شد.چون تعداد انگشت شماری به سمت قله رفته بودند وبرف در حال بارش بود و جای پای آنها را پر کرده بود .بنابراین به تنهایی مجبور به برفکوبی شدم.از بالای مخزن آب زمینی گذشتم و به ابتدای شیب تند زیر قله رسیدم.اینجا شیب خیلی تند می شود.هوا بورانی شد و مه غلیظ بطوریکه تا چند مترجلوتر را نمی شد دید(هوای مورد علاقه من!). در زمستان وقتی هوا آفتابی باشه وبادی هم نیاد آدم حس صعود زمستانه نداره. با سرعت متوسط بالا رفتم و به زیر صخره های قله رسیدم.آنجا دو راه برای ادامه مسیر وجود دارد.یکی صعود از میان صخره ها- با دست به سنگ شدن- از مسیر "سیم بکسل" و دیگری تراورس به راست-رو به شرق- وسپس صعود ازانتهای صخره ها که مسیری راحتر اما کمی طولانی تر است .من رو به شرق رفتم ودر نهایت ساعت 11:30 به قله رسیدم. پس ازتوقفی کوتاه.ساعت11:40 به سمت پایین روانه شدم وازمسیر مخزن آب زمینی- باغ گردو- برگشتم.هوا همچنان بورانی بود(این هوا برای من بسیاردلنشینه!) ساعت 13:45با رسیدن به کنار ماشین برنامه ای بسیار مفرح به پایان رسید.
نکات برنامه:
ارتفاع مبداء صعود=1600 متر
ارتفاع قله:2780 متر
زمان طی شده برای صعود 3:00 ساعت
زمان طی شده برای فرود 2:30 ساعت
مسافت پیموده شده(رفت و برگشت)=16 کیلومتر
مسیر سبز رنگ طی شد
ابتدای مسیر
هوای بورانی و مه آلود قبل از شیب تند زیر قله
برچسب‌ها: صعود زمستانه, گزارش برنامه, صعود انفرادی
+ نوشته شده توسط مهران حیدرخانی در شنبه ۸ آذر ۱۳۹۳ و ساعت
11:9 |
گزارش صعود به قله اشکدر
معرفی:
قله اشکدر(3370 متر) در استان البرز- شهرستان ساوجبلاغ –بخش چندار- دهستان برغان واقع است. در جنوب این قله روستا ی سنج ، در جنوب شرق آن روستای دوروان ودر جنوب غرب روستای سیواندره قرار دارند. پوشش گیاهی منطقه شامل درختان گردو- بید نقره ای - کاکوتی- گلپر- پونه– بومادران و... می باشد.
مسیرهای اصلی صعود به قله :
1) مسیر جنوبی: روستای سنج – از کنار رودخانه- دشت توکین- قله اشکدر
2) مسیر جنوب شرقی :روستای دوروان –قله اشکدر
شرح برنامه:
جمعه صبح 23- 08-93 ساعت 5:00 برای صعود به قله "اشکدر"(3370 متر) از تهران راهی ساوجبلاغ شدم.بعد از گذشتن از کرج- به سمت قزوین رهسپار شدم بعد از 20 کیلومتر به دو راهی کردان و به سمت راست پیچیدم .وارد جاده کردان شدم وبه سمت آبادی برغان رهسپار شدم .نرسیده به برغان به سمت چپ پیچیدم –تابلوی روستای سنج مشخص بود.ابتدای مسیرشیب بسیار تندی دارد. از آنجا به سمت روستای سرهه وبالاخره درساعت 6:20 درانتهای مسیر به روستای سنج رسیدم.خوشبختانه تمام طول مسیر جاده آسفالته می باشد.بعد از آماده کردن کوله در ساعت 6:20 ازکنار رودخانه رو به شمال حرکت کردم. برای صعود به قله "اشکدر"، مسیر نرمال –در فصول بهار وتابستان- پیمودن دره وعبور از کنار سه آبشار(آبشارجیرین اوراز- آبشار بالاین اوراز- آبشارولرده) ورسیدن به آخرین گوسفند سرا می باشد.اما من به دودلیل قصد صعود خط الراسی داشتم.اولا: امکان داشت به دلیل بارش برف پیمایش دره امکان پذیر نباشد.دوما: با صعود خط الراسی قله های دیگری را نیز صعود می کردم.بنابراین بعد از15 دقیقه - رو به شرق- سواربریالی شدم که به قله "فراخ گردوس" ختم می شود .این یال از شیب خیلی تندی برخودار بود.ساعت 8:20 بر فراز قله "فراخ گردوس"(2830 متر) بودم. روی قله20 دقیقه برای صبحانه توقف کردم.سپس به سمت قله "لاشکا "- رو به شمال شرق- حرکت کردم وساعت 9:20 به قله لاشکا(3035متر) رسیدم.با ادامه مسیر- رو به شمال- در ساعت 9:45 بر فراز قله "سوته"(3050 متر) بودم.برف قابل توجه ای روی مسیر نشسته بود و نیاز به برفکوبی داشت.با توجه به این که تنها بودم برفکوبی حسابی خسته ام کرد . به سمت قله "بوچال"(3000 متر) راهی شدم .ساعت 10:05 به آنجا رسیدم.با ادامه مسیر-رو به شمال-ساعت 10:25 به قله "خرگوش نو"(3090متر) رسیدم.ساعت 11:25 برفراز قله "زرچای بندسر"(3227 متر) بودم.و در نهایت با فراز وفرودهای بسیار ساعت 13:00 به قله" اشکدر"(3370 متر) رسیدم. ازاینجا با ادامه مسیربه قله های "چالی شیور"، "فراخ نو" و درنهایت به قله "وارکش" می رسیم که روی خط الراس شرق –غربی قرار دارد.درشرق قله وارکش ، قله های "مهد نو"- "ناز"- "کهار"و .... در غرب آن ، قله های "کورج"- "هفت ناوه ها"و.... قرار دارند.دره سمت چپ (غرب) را بررسی نمودم و متوجه شدم که این دره قابل پیمایش است و برف خیلی زیادی موجود نیست.وگرنه بهترین مسیربرگشت همان مسیر خط الراسی است. به سمت گردنه بین دو قله (اشکدر –چالی شیور) فرود آمدم وازآنجا به سمت دره ، روانه شدم. ساعت 14:00 با رسیدن به کنار رودخانه برای ناهار نیم ساعت توقف کردم. این رودخانه هر چهار فصل آب دارد.با ادامه مسیروبرفکوبی ازکنار رودخانه به حرکت خود ادامه دادم.در طول مسیررد پای حیوانات وحشی دیده می شد.ازکنار آبشارهای : آبشارولرده-آبشار بالاین اوراز- آبشارجیرین اورازگذشته ونظاره گر طبیعتی بکر وزیبا ی منطقه شدم.این همه زیبایی ،خستگی برنامه ای سنگین را از جانم زدود.و در نهایت ساعت 17:30 به روستای سنج رسیدم.این چنین برنامه ای دلچسب به پایان رسید.
نکات برنامه:
با توجه به بکر بودن منطقه و غیر توریستی بودن محل ،اهالی سنج با غریبه ها میانه چندان خوبی ندارند.با احترام گذاشتن به فرهنگ آنها و رعایت سکوت از کنار رودخانه عبور کنید.
زمان لازم از تهران تا روستای سنج (ساوجبلاغ) 1:40 ساعت
ارتفاع مبداء صعود=2230 متر
ارتفاع قله:3370 متر
زمان طی شده برای صعود 6:30 ساعت (با احتساب نیم ساعت برای صرف صبحانه)
زمان طی شده برای فرود 5 ساعت (با احتساب نیم ساعت برای صرف ناهار)
مسیر سبز صعود و مسیر بنفش فرود را نشان می دهد
روستای سنج
بر فراز قله خرگوش نو
در سمت راست قله ناز- وسط قله ورکش و فراخ نو دیده می شوند
پرنده ای زیبا-نام: چکاوک شاخ دار- Horned Lark یا shore lark
پرنده ای زیبا-نام:دیوار خزک-Wallcreeper
پرنده ای زیبا-نام:زیرآبروک -White-throated Dipper
باغات روستای سنج
برچسب‌ها: گزارش برنامه, صعود انفرادی
+ نوشته شده توسط مهران حیدرخانی در شنبه ۲۴ آبان ۱۳۹۳ و ساعت
11:9 |
گزارش صعود به قله سیا نو
معرفی:
قله سیا نو(3360 متر) دراستان البرز- شهرستان کرج- بخش آسارا- دهستان آدران واقع شده است.این قله در بعضی ازمنابع به عنوان قله شا هدژ معرفی شده است.امروزه اکثرکوهنوردان قله "سیوک"(3090 متر)- بر طبق نقشه های سازمان جغرافیایی ارتش- را همان قله "شاه دژ" می نامند.این قله ازشمال توسط گردنه ای به قله منارمتصل می شود.در جنوب-غربی این قله روستا های "خور" و "سیجان" و درغرب روستای "واریان "واقع است.پوشش گیاهی آن شامل کاکوتی- نسترن وحشی- آویشن-ریواس- گزنک- جاشیرو... می باشد.
شرح برنامه:
روزجمعه27-07-1393 ساعت 5:30 صبح به سمت کن(جاده امامزاده داوود) و از آنجا به آبادی سنگان در شمال غرب تهران رهسپار شدم.به سنگان که رسیدم به طرف امام زاده قاسم(سنگان بالا) رفتم ساعت 6:30 پس از پارک ماشین از جاده خاکی به طرف آبشار سنگان رهسپار شدم.باد خنکی می وزید. بعد از نیم ساعت به یک دو راهی میرسیم که مسیر سمت چپ به سمت آبشار سنگان می رود.اما من مسیر را مستقیم ادامه دادم.به محل تقسیم آب (تلاقی دو دره) رسیدم. مسیر سمت چپ(رو به شمال غرب) را ادامه دادم وبه سمت گردنه" گندم چال"(2655 متر) رهسپار شدم .بین راه 20 دقیقه برای صبحانه درآلاچیقی داخل باغی توقف کردم.ساعت 8:50 روی گردنه بودم.از گردنه به سمت راست و دره "شموشک" رفتم. مسیر رااز کنار رودخانه -روبه شمال- ادامه دادم.رودخانه آب داشت.باران نم نم شروع به باریدن گرفت ومجبور شدم که از کاپشن گرتکس استفاده کنم.ساعت 10:00 تقریبا به انتهای دره رسیدم ارتفاع محل (2800 متر) بود.از آنجا رو به غرب سوار بر یال شدم و به سمت قله سیانوحرکت کردم .ازاینجا مسیر واریزه ای( شن اسکی) است و صعود کمی دشوار است.هوا به شدت مه آلود بود وهم زمان بارش برف نیز آغاز گردید.با لاخره ساعت 11:30 بر فراز قله سیانو(3360 متر) رسیدم.عکسی به یادگار گرفتم.و نیم ساعتی را استراحت نمودم.ساعت 12:00 به سمت پایین حرکت کردم.هوا مه آلود بود و تا 7-8 مترجلوتر را نمی شد دید.برای مسیریابی از قطب نما وGPS استفاده کردم.ساعت 13:15 به دره شموشک رسیدم.با ادامه مسیرساعت 14:30 به گردنه گندم چال رسیدم ودر ادامه ساعت 16:00 با رسیدن به امام راده قاسم برنامه ای پاییزی وبسیار زیبا به پایان رسیید.
نکات برنامه:
- بهترین زمان صعود در فصل بهار می باشد.
مسافت پیموده شده(رفت وبرگشت): 22کیلومتر
ارتفاع مبدا صعود:2100 متر
ارتفاع قله:3360 متر
مدت زمان صعود 5:00(با احتساب نیم ساعت صرف صبحانه)
مدت زمان فرود 4:00(با احتساب نیم ساعت صرف ناهار)
مسیر سبز رنگ طی شد
نقشه توپوگرافی منطقه
هوای مه آلود منطقه
کمر کولی غربی
بر فراز قله
برچسب‌ها: گزارش برنامه, صعود انفرادی
+ نوشته شده توسط مهران حیدرخانی در دوشنبه ۲۸ مهر ۱۳۹۳ و ساعت
10:10 |
گزارش صعود به قله شاه البرز
معرفی:
قله شاه البرز(4160 متر) بلندترین قله استان البرز می باشد.این قله در استان البرز- شهرستان طالقان –بخش بالا طالقان- دهستان کنار رود واقع است. در جنوب این قله روستا های حسنجون و هرنج ودر شمال آن روستای گرما رود واقع است. پوشش گیاهی منطقه شامل درختان گردو- ریواس- کاکوتی- گلپر- کاسنی – بومادران و... می باشد.
مسیرهای اصلی صعود به قله :
1) مسیر جنوبی: روستای حسنجون – دره "دو روان"- گوسفند سرای میان آب(میان او)– یال جنوبی- قله شاه البرز
2) مسیر شمالی: جاده الموت – معلم کلایه – گرمارود – صعود از دهلیز شمالی ( به دلیل وجود برفچال و دیواره های ریزشی در یال شمالی صعود از مسیر دشوار است)
شرح برنامه:
جمعه صبح 18-07-93 ساعت 5:30 برای صعود به قله "شاه البرز"(4160 متر) از تهران راهی طالقان شدم.بعد از گذشتن از کرج- به سمت قزوین رهسپار شدم بعد از 65 کیلومتر به دو راهی طالقان رسیدم با عبور از روی پل رو گذر وارد جاده طالقان شدم وبعد از 40 کیلومتربه طالقان رسیدم.ازمیدان معلم – خیابان مطهری به سمت روستای حسنجون حرکت کردم .ساعت 7:20 به روستای حسنجون رسید م وبعد از آماده شدن ساعت 7:30 از کنار قبرستان وپارکینگ روستاصعود را آغاز نمودم.ازکنار باغات میوه بعد ازحدود یک ساعت راهپیمایی به پل چوبی رسیدم وبا عبور از پل چوبی به طرف دیگر رودخانه رفتم با ادامه مسیر ساعت 9:00به منطقه ای بنام دوآب رسیدم. اینجا گوسفند سرا ی کوچکی قرار دارد.نیم ساعت صرف صبحانه شد. سوار بر یالی شدم که دو رودخانه( دو دره) را از هم جدا می کند.با ادامه مسیر از پاکوب به تابلوی فلزی رسیدم وبه سمت راست رفتم. با تراورس به سمت شرق و سپس به سمت شمال در ساعت 10:40به محل گوسفند سرا و چشمه رسیدم.چشمه آب داشت.با استراحتی کوتاه با ادامه مسیر رو به شمال حرکت کردم وسوار بر یال بالای چشمه شدم وبا ادامه مسیر به گردنه رسیدم.ازآنجا رو به شرق به سمت گردنه بین قله شاه البرزوسات ادامه مسیر دادم از اینجا مسیر سنگچین شده است.هوا سرد شده بود و مجبور شدم که از دستکش ولباس اضافی استفاده کنم.ساعت 15:00 به قله رسیدم.با گرفتن چند عکس وخوردن تنقلات ساعت 15:30 به سمت پایین روانه شدم.فرود را با سرعت بیشتری انجام دادم تا به تاریکی نخورم.ساعت 16:50 به گوسفند سرا رسیدم.حرکت به سمت دو آب را آغاز کردم ودر میانه راه هوا تاریک شد.بقیه مسیر را در تاریکی مطلق ادامه دادم .برای یافتن مسیر از GPS وقطب نما استفاده کردم ودر نهایت 20:30 به روستای حسنجون رسیدم.این چنین طلسم صعود یکروزه این قله سرسخت شکسته شد.
نکات برنامه:
زمان لازم از تهران تا روستای حسنجون(طالقان) 2 ساعت
ارتفاع مبداء صعود=1920 متر
ارتفاع قله:4160 متر
زمان طی شده برای صعود 7:30 ساعت (با احتساب نیم ساعت برای صرف صبحانه)
زمان طی شده برای فرود 5 ساعت (با احتساب نیم ساعت برای صرف ناهار)
مسیر آبی رنگ طی شد
برای دیدن عکسهای بیشتر به ادامه مطلب مراجعه کنید
برچسب‌ها: گزارش برنامه, بلندترین قله هر استان, صعود انفرادی
ادامه مطلب
+ نوشته شده توسط مهران حیدرخانی در شنبه ۱۹ مهر ۱۳۹۳ و ساعت
11:8 |
گزارش صعود به قله کافره
انگار رفته بودم بهشت ....
موقعیت جغرافیائی:
قله کافره (3670 متر) در البرز مرکزی در استان تهران- شهرستان شمیرانات- بخش لواسانات- دهستان لواسان کوچک واقع شده است .درغرب این قله روستای گرمابدر ودر شرق آن دشت زیبای لارقرارداد. در دامنه های اين كوه انواع گياهان خودرو و دارويي و گل هاي فراوان از جمله خیارک،پیاز کوهی ،شمعدانی وحشی،والک و... را می توان یافت.
مسیرهای اصلی صعود به قله :
1) مسیر شمال غربی 1: روستای گرمابدر – گردنه یونزا- قله کاسونک- دره کافره- یال غربی- قله کافره
2) مسیر شمال غربی 2: روستای گرمابدر – گردنه یونزا- گردنه شرقی قله کاسونک- دره کافره- یال غربی- قله کافره
3) مسیر غربی: روستای گرمابدر – گردنه بین قله پیرزن کلوم وقله شیدر کش – یال غربی - قله کافره
اکثرا از مسیر شمال غربی اقدام به صعود می شود.
شرح برنامه:
روزجمعه 30-03-1393 ساعت 5:30 صبح به سمت فشم در شمال شرق تهران رهسپار شدم. بعد از ورود به فشم به میدانی رسیدم . خروجی سمت راست آن به آبادی های روته-زایگان-لالان و گرمابدر ختم میشود.ومسیر مستقیم به سمت میگون و شمشک می رود. به سمت راست پیچیدم و با ادامه مسیر به روستای گرمابدر رهسپار شدم.ساعت 7:20 به روستای گرمابدررسیدم در انتهای جاده اسفالت ازنگهبانی محیط بانی گذشتم ووارد جاده خاکی شدم با ادامه مسیر ساعت 8:00 به گردنه یونزا رسیدم با آماده کردن کوله ساعت 8:15 برنامه را آغازنمودم.روبه جنوب ازروی یال شمالی کاسونک ارتفاع گرفتم.دامنه شمالی کاسونک هنوز سبز وپر گل بود کلی ازگیاهان موجود عکس گرفتم.ساعت 11:15 به قله کاسونک (3695 متر)رسیدم.با استراحتی کوتاه ازدره جنوب شرقی کاسونک به سمت دره کافره پایین رفتم.ساعت 13:10به کف دره به ارتفاع 3120 متر رسیدم.از اینجا بهترین مسیربرای صعود کافره یال شرقی یا یال غربی است.اما من از یال شمال غربی صعود کردم که مسیری سخت ودست به سنگ بوده و فراز وفرود زیادی دارد.در ابتدای مسیر گرازی را دیدم و متوجه شدم که از کنار لانه گراز عبور کرده ام.این مسیر به دلیل بکر بودن آشیانه حیوانات وحشی شده است.با ادامه مسیربه یکباره به یک جفت کبک دری با 7 جوجه کوچک که ظاهرا ازپرندگان کمیاب است برخورد کردم.از آنها چند عکس گرفتم وبه مسیر خود ادامه دادم.ساعت 15:30 به قله کافره(3670 متر) رسیدم .با خوردن ناهار وگرفتن چند عکس رو به پایین از دره شمالی پایین رفتم.این دره شیب تندی دارد.ساعت 17:30 به کف دره به ارتفاع 3010 متر رسیدم از آنجا به سمت گردنه شرقی قله کاسونک ارتفاع گرفتم وساعت 18:50 به گردنه رسیدم وبا کمر بر(تراورس) کردن روبه غرب راهی یال شمالی کاسونک شدم.ساعت 20:25 را نشان میداد که به گردنه یونزا رسیدم وبرنامه ای سنگین ولی بسیار دلچسب به پایان رسید.انگاری که رفته بودم بهشت...
نکات برنامه:
- با توجه به بکر بودن منطقه ووجود حیوانات وحشی- خصوصا گراز- صعود قله می بایست به صورت گروهی انجام شود.
- ارتفاعات با GPS اندازه گیری شده اند.
- با توجه به شرایط آب وهوایی منطقه داشتن پوشاک مناسب ضروری است.
- استفاده از مطالب وبلاگ با ذکر منبع بلا مانع است.
مسیر سبز رنگ طی شد
مسیر سبز رنگ طی شد
قله دماوند از قله کاسونک
بر فراز قله کاسونک
گرازی که در مسیر از کنار لانه اش عبور کردم
بر فراز قله کافره
قله دماوند از قله کافره
چک چک ابلق جنوبی
قارچ بزرگ و کفش دوزک کوچک
یک جفت "کبک دری" و جوجه هایشان
دم سرخ پشت بلوطی
برچسب‌ها: گزارش برنامه, صعود انفرادی
+ نوشته شده توسط مهران حیدرخانی در شنبه ۳۱ خرداد ۱۳۹۳ و ساعت
11:2 |
گزارش صعود به قله سرخاب
معرفی:
قله سرخاب(3900 متر) – قله ای سرسخت وصخره ای- بر روی خط الراس شرقی-غربی در البرز مرکزی و در استان مازندران- شهرستان نور- بخش بلده- دهستان اوزرود واقع شده است. درشمال غرب این قله روستای دونا ودرجنوب غرب آن، روستای وارنگه رود ودرغرب، قله دونا ودرشرق ،قله کرسی پزا واقع است. در دامنه های اين كوه انواع گياهان خودرو و دارويي و گل هاي فراوان از جمله آلاله زرد،والک ،پونه کوهی،گلپر وتره کوهی (سیرک) را می توان یافت. این خط الراس ازپل زنگوله شروع می شود و شامل قله های اویر – دونا- سرخاب – کرسی پزا- سوتک کوچک- سوتک بزرگ – کمان کوه- سر ماهو- یخچال – کوه نو- الارگ نو می شود.البته بعد از گردنه الارگ نواین خط الراس به قله های نرگس غربی – نرگس- نرگس شمالی – رستم چال – اسب رو- سنگ نو و در نهایت به آبادی بوردون ختم می شود.
مسیرهای اصلی صعود به قله :
1) مسیر شمالی : روستای دونای بالا – گردنه غربی سرخاب( بین قله غربی و اصلی)- دهلیز غربی -قله سرخاب
2) مسیر شرقی: روستای وارنگه رود – دره شیر کمر – دشت سوتک- قله فرعی سرخاب- قله شرقی سرخاب –قله سرخاب
3) مسیر غربی:روستای وارنگه رود –گردنه دونا- قله غربی سرخاب – گردنه غربی سرخاب – دهلیز غربی- قله سرخاب
شرح برنامه:
روز جمعه 16-03-93 ساعت 5:00 برای صعود به قله "سرخاب"(3900 متر) ازتهران راهی جاده چالوس شدم. از جاده مخصوص وارد کرج و سپس جاده چالوس شدم ازابتدای جاده بعد از60 کیلومتر به گچسر رسیدم.سپس وارد جاده ای شد م که به سمت پیست دیزین میرود.بعد از 3 کیلومتر از کنار محیط بانی وارنگه رود به سمت روستای وارنگه رود تغییر مسیر دادم وساعت 6:40 به روستای وارنگه رود رسیدم.در انتهای جاده خاکی ،محل مناسبی برای پارک ماشین وجود دارد.بعد از آماده کردن کوله پشتی ساعت 6:50به راه افتادم با گذشتن از پل فلزی به طرف دیگر رودخانه وارنگه رود رفتم از مسیر پاکوب -رو به شرق- به سمت دره شیر کمر(سوتک) راهی شدم بعد از حدود یک ساعت - ساعت 8:00- به ابتدای دره رسیدم .این دره در سمت چپ (شمال) رودخانه وارنگه رود قرار دارد.علامت آن وجود چند درخت بید در ابتدای دره می باشد.در کنار درختان بید چشمه گوارایی وجود دارد. وارد دره شده و رو به شمال شرق در مسیر پا کوب که در سمت راست رود قرار دارد ،ادامه مسیر دادم.در این دره چندین چشمه وجود دارد.گلهای بسیار زیبایی در این مسیر وجود دارد و طبیعت بصورت غیر قابل وصفی زیباست.ساعت 9:10 به دشت سوتک- دشتی بسیارسرسبز- رسیدم در کناراطاقک فلزی محیط بانی قدری استراحت کردم. صدای آب و پرندگان سمفونی گوش نواز ی را به اجرا گذاشته بودند.ساعت 9:30 دوباره –رو به شمال – به راه افتادم. از یال شرقی سرخاب آرام آرام ارتفاع گرفتم. درزیر قله فرعی سرخاب حیواناتی که شبیه آهو بودند را دیدم.با دیدن من فورا نا پدید شدند.ساعت 11:00 به قله فرعی سرخاب (3790 متر) رسیدم.ازاینجا به بعد به صورت خط الراس نمی شود ادامه داد چون بین قله فرعی و قله شرقی ابتدا یک دره عمیق وسپس دیواره ای به ارتفاع 150 متر وجود دارد.بنابراین حدود 300-400 متر ارتفاع کم کردم پس ازتراورس به سمت غرب از شیب بسیار تندی بالا رفتم .وارد یک دهلیزشدم وحدود 100 متر-ارتفاعی- دست به سنگ تا نزدیکی قله شرقی سرخاب بالا رفتم.ساعت 13:20به قله سرخاب شرقی (3860 متر)رسیدم وبا ادامه مسیرروی خط الراس درساعت 13:35بر فراز قله اصلی سرخاب(3900 متر) ایستادم.با گرفتن چند عکس و خوردن غذا ساعت 14:00 فرود را آغاز نمودم.رو به غرب ادامه مسیر دادم ازدهلیز بین قله اصلی و قله غربی دست به سنگ پایین رفتم.به گردنه بین دو قله رسیدم ارتفاع گردنه 3810 متر می باشد.از این گردنه میتوان قله شرقی سرخاب را صعود کرد.ازدره بین دو قله مستقیم از شن اسکی پایین رفتم.در وسط دره-به فاصله 10 متری- به یکباره خرس سیاه رنگ بسیار بزرگی را دیدم وخرس خوشبختانه به سرعت رو به پایین رفت.خرس در لانه خود آرامیده بود.این کوه به دلیل اینکه بسیار بکر بوده ومحل عبور مرور نمی باشد ،تبدیل به محل زندگی حیوانات وحشی شده است.با کم کردن ارتفاع به دره شیر کمر رسیده وبا پیمودن بقیه مسیردر ساعت 18:00 وارد روستای وارنگه رود شدم.این چنین برنامه ای بهاری در منطقه ای بکر و زیبا به پایان رسید.
نکات برنامه:
- با توجه به بکر بودن منطقه ووجود حیوانات وحشی- خصوصا خرس- صعود قله سرخاب می بایست به صورت گروهی انجام شود.
- با توجه به فنی بودن مسیر- بویژه مسیر شرقی- نیاز به توان جسمانی بالا و آشنایی خوب با سنگنوردی می باشد.
- ارتفاعات با GPS اندازه گیری شده اند.
- با توجه به شرایط آب وهوایی منطقه داشتن پوشاک مناسب ضروری است.
- استفاده از مطالب وبلاگ با ذکر منبع بلا مانع است.
مسیر سبزرنگ طی شد
دشت سوتک - محیط بانی
قله سرخاب از دونا
درختان بید در ابتدای دره شیر کمر(سوتک)
بر فراز قله سرخاب
کمان کوه و آزاد کوه از قله سرخاب
لانه خرسی که دیدم -فضولات خرس دیده می شود
برچسب‌ها: گزارش برنامه, صعود انفرادی
+ نوشته شده توسط مهران حیدرخانی در شنبه ۱۷ خرداد ۱۳۹۳ و ساعت
11:0 |
گزارش صعود به قله دونا
موقعیت جغرافیائی:
قله دونا(3620 متر) و قله اویر(3550 متر) بر روی خط الراس شرقی-غربی در البرز مرکزی قرار دارند. درشمال این قله روستای دونا ودرجنوب روستای وارنگه رود قرار دارد.درشرق قله صخره ای وسرسخت سرخاب واقع است. در دامنه های اين كوه انواع گياهان خودرو و دارويي و گل هاي فراوان از جمله آلاله زرد،والک ،پونه کوهی وتره کوهی (سیرک) را می توان یافت. این خط الراس ازپل زنگوله شروع می شود و شامل قله های اویر – دونا- سرخاب – کرسی پزا- سوتک – و... می باشد.
مسیرهای اصلی صعود به قله :
1) مسیر جنوبی : روستای دونای بالا - قله دونا
2) مسیر شمالی: روستای وارنگه رود – دره گراچ – قله اویر- قله دونا
3) مسیر غربی:گردنه کندوان – قله اویر – قله دونا
شرح برنامه:
روز جمعه 09-03-93 ساعت 6:30 برای صعود به قله "دونا"(3620 متر)وقله "اویر"(3550متر) ازتهران راهی جاده چالوس شدم. از جاده مخصوص وارد کرج و سپس جاده چالوس شدم ازابتدای جاده بعد از60 کیلومتر به گچسر رسیدم.سپس وارد جاده ای که به سمت پیست دیزین میرود شدم.بعد از 3 کیلومتر از کنار محیط بانی وارنگه رود به سمت وارنگه رود تغییر مسیر دادم وساعت 8:10 به روستای وارنگه رود رسیدم.در انتهای جاده خاکی محل مناسبی برای پارک ماشین وجود دارد.بعد از آماده کردن کوله پشتی ساعت به راه افتادم با گذشتن از پل فلزی به طرف دیگر رودخانه وارنگه رود رفتم از همان یال روبروی پل – رو به شمال – صعود را به سمت قله گراچ (3320 متر) آغاز نمودم.قصد داشتم که به صورت خط الراسی به سمت قله دونا بروم. ساعت 10:30 به قله گراچ رسیدم با استراحتی کوتاه روی خط الراس به سمت گردنه بین قله های "اویر" و" گراچ" رفتم ارتفاع گردنه 3200 متر می باشد.از گردنه رو به غرب راهی قله اویر شدم ساعت 11:30 به قله اویر رسیدم از روی قله روستای دونا در شمال به خوبی دیده می شود.طبیعت زیبای منطقه مسحور کننده است.بدون توقف –رو به غرب- به سمت قله دونا رفتم وساعت 12:30 برفراز قله دونا بودم .از آنجا قله سرخاب در غرب با صخره های سرسختش هر سنگنوردی را برای صعود گرده غربی دعوت میکند.(به نظر می رسد برای صعود گرده غربی نیاز به ابزار فنی و حمایت می باشد) .من به سمت گردنه بین قله دونا و سرخاب پایین رفتم.آنجا استراحتی کوتاه نمودم وبا توجه به اینکه تنها بودم وشناخت درستی از مسیرگرده غربی نداشتم تصمیم گرفتم که به سمت قله سرخاب نروم و صعود قله سرخاب را برای برنامه ای دیگر موکول کنم.از گردنه به سمت دره وارنگه رودپایین رفتم .با خود قرار گذشته ام در هر برنامه ای که می روم حد اقل سه عدد زباله از کوه جمع آوری کنم.(ترجیحا مواد پلاستیکی ).مقداری زباله را از مسیر بازگشتم جمع کردم. با رسیدن به رودخانه رو به شرق به سمت روستا رفتم.ساعت 16:00 با رسیدن به محل ماشینم برنامه ای بسیار زیبا به پایان رسید.
نکات برنامه:
- ارتفاعات با GPS اندازه گیری شده اند.
- با توجه به شرایط آب وهوایی منطقه داشتن پوشاک مناسب ضروری است.
مسیرسبز رنگ طی شد
برچسب‌ها: گزارش برنامه, صعود انفرادی
+ نوشته شده توسط مهران حیدرخانی در شنبه ۱۰ خرداد ۱۳۹۳ و ساعت
11:0 |
گزارش صعود به قله زرین کوه
موقعیت جغرافیائی:
قله زرین کوه(3850 متر) بر روی خط الراس شرقی-غربی در البرزمرکزی و در جنوب خط الراس دوبرارودریاچه های "تار" و "هویر"قرار دارد. درجنوب این قله روستاهای آینه ورزان – خسروان وجابان قرار دارند. در دامنه های اين كوه انواع گياهان خودرو و دارويي و گل هاي فراوان از جمله کنگر، گون،آلاله زرد-لاله سرخ –لاله زرد-شقایق -آویشن،پونه ،والک ،نعنا کوهی وتره کوهی (سیرک)و... را می توان یافت.
مسیرهای اصلی صعود به پاشوره :
1) مسیر شمالی : روستای هویردریاچه تار – یال شمالی– قله زرین کوه
2) مسیر جنوب غربی: روستای آینه ورزان – یال جنوب غربی- قله "خاکی " – قله زرین کوه
3) مسیر جنوبی: روستای خسروان – دره خسروان- یال جنوبی – شاخک سل (sol)-قله زرین کوه
4) مسیر جنوب شرقی :روستای جابان –دره جابان- یال جنوب غربی-شاخک سل (sol)-قله زرین کوه
شرح برنامه:
روز جمعه 19-02-93 ساعت 6:30 برای صعود انفرادی به قله "زرین کوه"(3850 متر) ازتهران راهی جاده فیروزکوه شدم.بعد ازشهر دماوند و گذشتن از سه راهی آبسرد ازدور برگردان آینه ورزان دور زده به سمت روستای آینه ورزان رفته وسپس به روستای خسروان راهی شدم.ساعت 8:30 پس از پارک ماشین صعود را آغازنمودم ابتدا - روبه غرب- وارد جاده خاکی شدم که به سمت سر منشاء آب روستای خسروان می رود.در کنار جاده خاکی گیاهان این فصل همچون کنگر-شقایق-آلاله زرد-لاله سرخ و... زیبایی خاصی به مسیرداده بودند. پس از اتمام جاده خاکی به آبشاری به ارتفاع 10-12 متر رسیدم که از سمت چپ آبشار – از روی شن اسکی- به سختی بالا رفتم که بعدا متوجه شدم که مسیربهتری سمت راست آبشار وجود دارد.با ادامه مسیرازدره، به محل برخورد دو رود رسیدم وبه سمت دره راست رفتم در کنار رود از نعنای کوهی بوی دلنشینی به مشام میرسید. قبل ازگوسفند سرا برروی یال سمت راست- رو به شرق- ارتفاع گرفتم تادر ساعت 10:30 به گردنه "سلsol))"رسیدم وبا خوردن نوشیدنی و استراحتی کوتاه دوباره به راه افتادم.رو به شمال سوار بریال اصلی منتهی به قله شدم.ازاینجا شیب مسیر خیلی تند می شود و صعود را قدری سخت میکند.با گذشتن از چند "قله نما"(قله فرعی) ساعت 13:30به قله زرین کوه رسیدم.از روی این قله – در شمال- خط الراس دوبرارو تمام قله های آن به روشنی دیده می شد.همچنین دو دریاچه زیبا- هویر و تار- هر کوهنوردی را برای فرود از جبهه شمالی و رسیدن به آنها دعوت میکنند.با گرفتن چند عکس ازمناظر اطراف به سرعت ازدره سمت راست قله – از روی شن اسکی- پایین رفتم واز دره ادامه مسیر دادم تا به آبشاری 15 متری رسیدم مجبور شدم از سمت چپ آبشاربا دست به سنگ شدن ارتفاع بگیرم ودوباره ارتفاع کم کنم.بعد از فرود متوجه شدم که موبایلم در مسیر افتاده کلی حام گرفته شد چون تمام عکسهایی را که امروز گرفته بودم ازدست دادم! با ادامه مسیرساعت 17 به روستای خسروان رسیدم.و این چنین روزی دیگر در کوه در محیطی بکر و خلوت سپری گردید.
نکات برنامه:
- ارتفاعات با GPS اندازه گیری شده اند.
- در مسیر سنگهایی وجود داشت که در نور خورشید می درخشیدند.گفته می شود که وجه تسمیه نام این قله بخاطر این سنگ هاست.
- با توجه به شرایط آب وهوایی منطقه داشتن پوشاک مناسب ضروری است.
- آگاهی کامل ازمسیرصعود و مطالعه نقشه های منطقه ضروری است.استفاده از GPS توصیه میگردد.
مسیر سبزرنگ طی شد
دریاچه هویر وتار- عکس از قله زرین کوه
برچسب‌ها: گزارش برنامه, صعود انفرادی
+ نوشته شده توسط مهران حیدرخانی در شنبه ۲۰ اردیبهشت ۱۳۹۳ و ساعت
10:59 |
گزارش صعود به قله پاشوره و هلزم
موقعیت جغرافیائی:
قله پاشوره(3880 متر) بر روی خط الراس شرقی-غربی در البرزمرکزی و در شمال خط الراس دوبرارقرار دارد.درسمت شرق پاشوره قله هلزم (3910 متر)قرار دارد و در سمت غرب گردنه عبرت و قله عبرت قرار دارد.درجنوب غربی روستای لاسم ودر شمال غرب روستای نوا قرارگرفته است. در دامنه های اين كوه انواع گياهان خودرو و دارويي و گل هاي فراوان از جمله انواع گون،آویشن،پونه ،تره کوهی (سیرک)و... را می توان یافت.
مسیرهای اصلی صعود به پاشوره :
1) مسیر شمالی : روستای نوا – دره آزو- گردنه عبرت –قله پاشورک- قله پاشوره
2) مسیر جنوبی: روستای لاسم –یال جنوب غربی- قله پاشورک –قله پاشوره
مسیر نرمال ،مسیر روستای نوا می باشد واکثرا از این مسیر اقدام به صعود می شود.
پناهگاه ها:
1) کلبه کاه گلی در دره" آزو"(روستای نوا)
شرح برنامه:
روز جمعه 12-02-93 ساعت 6:30 برای صعود انفرادی به قله "پاشوره"(3880 متر) وقله "هلزم" (3910 متر) ازتهران راهی جاده هراز شدم.بعد ازامام زاده هاشم به پلور رسیدم.بعد ازگذشتن ازدو راهی رینه (حدودا 3 کیلومتر) به یک دو راهی رسیدم که تابلو روستای زیار-لاسم بر سر پل نصب شده است.بعد از عبور از روستای زیار ساعت 8:40 به روستای لاسم رسیدم بعد ازلاسم دشت بسیار زیبای لاسم در جنوب خط الراس دوبرار قرار دارد.ماشین را در کنارجاده پارک کردم رو به شمال به سمت گردنه عبرت حرکت کردم گل های وحشی زیبایی خیره کننده ای به مسیرداده بود.بوی خوش پونه و آویشن آدم را مسحور میکرد.سرمست به مسیر ادامه دادم وبعد از یک ساعت به سمت شرق تغییر جهت داده وازشیب تندی بالا کشیدم تا به یال منتهی به قله پاشورک (3700 متر) رسیدم.در این بین هوا خراب شد و تگرک شدیدی باریدن گرفت.دوباره در اینجا رو به شمال ادامه مسیرداده تا ساعت 11:30 به قله پاشورک رسیدم.و رو به شرق برروی خط الراس به سمت قله پاشوره رفتم .ساعت 12:10 را نشان میداد که به قله رسیدم.گروهی چهار نفره ازروستای نوا همزمان با من به قله رسیدند.بعد از احوالپرسی با هم عکسی به یادگار گرفتیم.بعد رو به شرق به سمت قله هلزم حرکت کردیم.این مسیررا سرعتی طی کرده و40 دقیقه بعد بر فراز قله هلزم بودیم.با استراحتی کوتاه به سمت قله پاشوره بازگشتیم.در میانه راه با آنها خدافظی کردم و به سرعت مسیر بازگشت را در پیش گرفتم.بعد از قله پاشوره گروه کوهنوردی یخار آمل را دیدم حدود 20 نفری می شدند.آنها نیز از مسیر روستای نوا اقدام به صعود نموده بودند.بعد از عبور از قله پاشورک ورفتن به سمت گردنه عبرت ،قبل ازگردنه از شن اسکی به سمت دشت لاسم فرود رفتم.و ساعت 16:00 با رسیدن به کنار ماشین برنامه ای بهاری و دل چسب به پایان رسید.
نکات برنامه:
- ارتفاعات با GPS اندازه گیری شده اند.
- با توجه به شرایط آب وهوایی منطقه داشتن پوشاک مناسب ضروری است.
- آگاهی کامل ازمسیرصعود و مطالعه نقشه های منطقه ضروری است.استفاده از GPS توصیه میگردد.
مسیر سبزرنگ طی شد
بر فراز قله پاشوره
بر قراز قله هلزم
برچسب‌ها: گزارش برنامه, صعود انفرادی
+ نوشته شده توسط مهران حیدرخانی در شنبه ۱۳ اردیبهشت ۱۳۹۳ و ساعت
10:59 |
گزارش صعود به قله کلکچال
معرفی:
قله کلکچال( 3300 متر) در استان تهران- شهرستان شمیرانات - بخش رودبارقصران – دهستان رودبارقصران واقع است.
شرح برنامه:
روز دوشنبه 04-01-93 ساعت 8:00 برای صعود به قله کلکچال ازمسیرپارک جمشیدیه به آنجا رهسپارشدم.ساعت 8:30 بعد ازپارک ماشین صعود راآغازکردم.مسیرخوشبختانه خلوت بود.با ریتمی آرام حرکت میکردم. ساعت 10 به اردوگاه کلکچال رسیدم.ساعت 10:15 به سمت گردنه کلکچال – شیرپلا راهی شدم ساعت 11:00 به گردنه رسیدم.روبه شرق سوار یال منتهی به قله کلکچال شده وچون شیب خیلی تند بود قدم ها را آهسته تر برمیداشتم.چند روزتعطیلی نوروزکار خودش را کرده بود و بدنم ازآمادگی خارج شده بود.بنابراین بعد از 1:30 تلاش ساعت 12:30 به قله کلکچال رسیدم.دماوند درشرق به وضوح دیده می شودهمچنین ازآنجا خط الراس داراباد به توچال به روشنی دیده می شود.بعد ازنیم ساعت استراحت ساعت 13 به سمت پایین حرکت کردم.ساعت 14 به اردوگاه کلکچال رسیدم وبدون توقف ادامه مسیردادم وساعت 15 در کنارماشینم بودم.واین چنین اولین برنامه کوهنوردی سال 1393 رقم خورد.
مسیر شبز طی شد
مسیر پناهگاه تا گردنه لو پهنه
پناهگاه کلکچال
بر فراز قله
برچسب‌ها: گزارش برنامه, صعود انفرادی
+ نوشته شده توسط مهران حیدرخانی در سه شنبه ۵ فروردین ۱۳۹۳ و ساعت
10:53 |
گزارش صعود به قله استرچال وآهنگرک
موقعییت جغرافیایی:
آهنگرک یکی از قله‌های فرعی البرز مرکزی میباشد.خط‌الرأس آن از طرف شمال به قله سی‌چال (دیزین) متصل میشود.در غرب این قله، دره آهار به ده تنگه قرار گرفته و شرق آن دره هملون قراردارد. یال جنوبی آن به گردنه استر چال و قله استر چال میرسد.مسیرهای صعود به این قله به ترتیب زیر است:
1-مسیرنرمال :میگون نرسیده به جیرود-دره هملون
2- میگون محله آهنگرک بالا- قله استر چال – قله آهنگرک
شرح برنامه:
تصمیم صعود انفرادی قله آهنگرک از روستای میگون را داشتم.روز 16-12-1392 ساعت 7 صبح به سمت فشم ومیگون در شمال شرق تهران رهسپار شدم. بعد از ورود به فشم به میدانی(میدان امام خمینی) رسیدم . خروجی سمت راست آن به آبادی های روته-زایگان-لالان و گرمابدر ختم میشود.ومسیر مستقیم به سمت میگون و شمشک میرود.پس مسیر مستقیم را درپیش گرفتم. و با ادامه مسیر به روستای میگون رهسپار شدم.در ابتدای میگون با رسیدن به میدان مطهری و از آنجا خیابان پاسداران به سمت محله آهنگرک بالا راهی شدم.ساعت 8:30 با پارک ماشین برنامه را آغاز نمودم.برای اولین بار بود که این قله را صعود می کردم بنابراین ، تنها بودن- صعودزمستانه واولین بار بودن صعود، باعث افزایش آدرنالین خون میشود! ابتدا رو به غرب یکی از یالها را که به سمت یال اصلی می رود صعود نمودم.هوا آفتابی و صاف بود.باد ملایمی می وزید.و صعود را لذت بخشتر می نمود.در ساعت 9:30با رسیدن به بالای یال رو به شمال تغییرجهت دادم وبا ادامه مسیرساعت 11:30 به قله "استر چال"(3160 متر) رسیدم.با گرفتن عکسی، بدون استراحت به سمت گردنه( آهنگرک – استر چال) پایین رفتم ارتفاع گردنه 3000 متر است .وبا استراحت 5 دقیقه ای ونوشیدن آب رو به شمال به سمت قله آهنگرک ادامه مسیر دادم.شیب تندی را باید صعود نمود.واندکی دست به سنگ دارد.با توجه به وجود برف دربین سنگها گاهی اوقات به چالش می افتادم.ساعت 13 را نشان میداد که به قله "آهنگرک" (3385 متر)رسیدم.از آنجا قله دماوند به روشنی قد بر افراشته بودوخودنمایی می کرد.همچنین قله توچال در جنوب و خط الراس سرکچال به کلون بستک در شمال و قله آبک در شرق وقله سی چال وعلا بند درغرب دیده می شدند.با استراحتی نیم ساعته و خوردن تنقلات و گرفتن چند عکس به سمت پایین رهسپار شدم.در راه قبل از رسیدن به گردنه چرت نیم شاعته ای در زیر آفتاب زمستانه و هوای پاکیزه زدم.ساعت 14 دوباره حرکت را اغاز کردم با رسیدن به گردنه دوباره باید قله استر چال را صعود می کردم.با صعود به قله وادمه مسیر ساعت 16 به پای ماشینم رسیدم وروزی دیگر با یک برنامه به یادماندنی به پایان رسید.
نکات برنامه:
- صعود از میگون به استر چال وبعد آهنگرک زمان بیشتری لازم دارد.ومسیردره هملون به قله آهنگرک زمان کمتری لازم دارد.
مسیر سبز رنگ طی شد
بر فراز آهنگرک
توچال از آهنگرک
برچسب‌ها: گزارش برنامه, صعود انفرادی, صعود زمستانه
+ نوشته شده توسط مهران حیدرخانی در شنبه ۱۷ اسفند ۱۳۹۲ و ساعت
10:47 |
گزارش صعود به قله آبک از روستای روته
معرفی:
قله آبک(3520 متر) در استان تهران- شهرستان شمیرانات- بخش رودبارقصران- دهستان قصران واقع شده است.در شرق این قله روستای لالون ودر جنوب آن روستای روته در سمت جنوب غرب آن روستای میگون قرار دارد.ضلع شمالی بوسیله گردنه ای به قله سرکچال متصل می شود ودر سمت شرق آن ، قله روته خودنمایی می کند.
شرح برنامه:
قصد صعود انفرادی قله آبک از روستای روته را داشتم.دو هفته قبل همین برنامه را اجرا کردم که ناموفق بود.اما امروز عزمم را جزم کرده بودم که قله را صعود کنم.روزجمعه 09-12-1392 ساعت 5:45 صبح به سمت فشم در شمال شرق تهران رهسپار شدم. بعد از ورود به فشم به میدانی رسیدم . خروجی سمت راست آن به آبادی های روته-زایگان-لالان و گرمابدر ختم میشود.ومسیر مستقیم به سمت میگون و شمشک میرود.پس به سمت راست پیچیدم. و با ادامه مسیر به روستای روته رهسپار شدم.ساعت 7 با پارک ماشین برنامه را آغاز نمودم.ابتدا رو به غرب یکی از یالها را که به سمت گردنه میرود در پیش گرفتم ساعت 9 به دشت کوچکی رسیدم که در سمت راست گردنه قرار دارد.در ابتدا سعی کردم که از دشت مستقیم –رو به غرب- به سمت گردنه دوم برم اما به دلیل حجم بالای برف و نرم بودن برفها پس از تلاشی 15 دقیقه ای از این مسیر منصرف شدم.در بعضی جا ها تا کمر در برف فرو می رفتم.بعد تصمیم گرفتم که به گرده ای که در جنوب دشت قرار دارد صعودکنم اما در دامنه این گرده- ضلع شمالی گرده- نیز برف سنگینی وجود داشت وتا بالای کمر گاهی تا 5/1متر در برف فرو میرفتم.وباید مثل شنا کردن از دستها نیز استفاده میکردم.آنها یی که در این شرایط بوده اند میدانند چه می گویم! ساعت 10 صبح بود و حسابی خسته شده بودم.روحیه ام افت کرده بود.اما با یک بازسازی روحیه- مدیتیشن- دوباره حرکت کردم اینبار با دور زدن گرده وصعود از ضلع جنوبی آن موفق به عبور از این گرده ورسیدن به گردنه دوم شدم.اینجا شیب بسیار تندی وجود دارد و گاهی نیز باید دست به سنگ میشدم.با صعود به بالای این شیب تند وادامه مسیراز سمت چپ صخره های بزرگ به سمت قله اصلی حرکتم را ادامه دادم.شیب همچنان زیاد بود و بارش برف نیز شروع شده بود. هوا ابری و مه آلود بود.من این هوا را دوست دارم.هرگاه هوا خیلی صاف شود حس صعود زمستانه از بین میرود.بعد از گذشتن از قله فرعی دوباره کمی دست به سنگ شدم.ساعت 13 با یک تلاش 6 ساعته به قله رسیدم.بسیار خوشحال بودم و در پوستم نمی گنجیدم.هوا خراب شده بود.با گرفتن خود-عکس(1) روی قله به سرعت پایین آمدم.بعد ازفرود از گردنه سعی کردم از یالی که دارای برف است فرود بیایم غافل از اینکه روی این یال، قلوه سنگهای بزرگی زیر برف مدفون است و با ذوب شدن برف تله های برفی ایجاد شده است.و تا بالای کمر در این تله های برفی فرورفته وگیر میکردم.ویک بار پایم چنان گیر کرد که مجبور شدم با تبر یخ 10 دقیقه تلاش کنم تا پایم رها شود.یکی از باتوم هایم دراین مسیر شکست .با کلی مکافات از این مسیر دور شدم وراه پایین را درپیش گرفتم.ساعت 15:45 با رسیدن به محل ماشینم برنامه ای دشوار و لذت بخش پایان یافت.
نکات برنامه:
-صعود زمستانه از روته را با توجه به برف سنگین توصیه نمیکنم.بجای آن مسیر میگون مناسبتر است.
-مطالعه بسیار دقیق مسیراز جمله: نقشه ها وgps مسیر
-همراه داشتن کلنگ یا تبر یخ ویخ شکن در چنین برنامه هایی اجباریست.
-همراه داشتن غذای اضافی و پوشاک مناسب –تا اگر مجبور به شب مانی شدیم بتوانیم کالری لازم را کسب کنیم.
مسیر سبز رنگ طی شد
گرده های سنگی قله آبک
قله روته عکس از مسیر آبک
دهلیزی که از آن باید بالا برویم
بر فراز قله آبک
برچسب‌ها: گزارش برنامه, صعود انفرادی, صعود زمستانه
+ نوشته شده توسط مهران حیدرخانی در شنبه ۱۰ اسفند ۱۳۹۲ و ساعت
10:44 |
گزارش صعود به قله توچال ازدربند
معرفی:
قله توچال (3960 متر) در استان تهران- شهرستان شمیرانات - بخش رودبار قصران– دهستان رودبار قصران واقع است.در جنوب این قله آبادی پس قلعه وشهر تهران و درشمال آن روستا های ایگل وآهار قرار دارند.
شرح برنامه:
روزجمعه 18-11-1392 ساعت 6:00 صبح به سمت دربند در شمال تهران رهسپار شدم.ساعت 6:40 پس از پارک ماشین ازمیدان سربند به سمت پناهگاه شیرپلا به راه افتادم.برف زیادی روی زمین بود.اما چون کوهنوردان زیادی از روی آنها گذشته بودند.برفکوبی شده بود وحسابی یخ زده و عبور از روی آنها را مشکل کرده بود.این مسیر را بخاطر تنوع راه دوست دارم.اما به دلیل شلوغی بیش ازحد کمتر صعود میکنم.امروز از ابتدای مسیر متوجه شدم که از آن روزهاست که بدنم با من یاری نخواهد کرد.بعد از امداد کوهستان (زنده یاد داوودی) باتوم ها را جمع کردم با پوشیدن دستکش آماده دست به سنگ شدم.ساعت 9 به پناهگاه شیرپلا رسیدم بدون توقف به سمت بالا حرکت کردم بالای دو راهی اوسون چند عکس گرفته دوباره به راه افتادم.با یک ریتم آرام ولی پیوسته حرکت میکردم.ساعت 10:50 به جانپناه امیری(سنگ سیاه) رسیدم.توقفی 10 دقیقه ای و خوردن نوشیدنی.با پوشیدن کاپشن گرتکس ساعت 11رهسپار قله شدم.دوباره با یک ریتم آرام وپیوسته حرکتم را ادامه دادم. بدنم اصلا یاری نمیکرد اما فکرم قویتر از بدنم بود.و شوق رسیدن به قله به من قوت قلب میداد.بالای یال پیازچال قله دماوند- این سترگ زیبا- خودنمایی میکرد.هوا صاف بود و باد کمی میوزید.ساعت 12:45 به قله رسیدم.شادمان به داخل جانپناه فلزی رفتم.وبا خوردن چای و خرما کمی نیرو گرفتم.بیرون امدم و با گرفتن چند عکس از دماونددرساعت 13:15سریع پایین رفتم. بین راه بالای پناهگاه امیری با گروه خانه کوهنوردان برخورد کردم.حسن رفیع ،محمد نوری و ناصر جنانی رادیدم.بعد از احوالپرسی و خوش وبش خداحافظی کرده وسریع به سمت شیرپلا رفتم مه غلیظی مسیر را پوشانده بود.ساعت 15:15 به پناهگاه رسیدم با خوردن پرتقال ته بندی کردم وساعت 15:30 به سمت پایین رفتم و ساعت 17 با رسیدن به سربند برنامه به پایان رسید.
پناهگاه شیرپلا
قله دماوند از قله توچال
جانپناه فلزی-قله توپال
برچسب‌ها: صعود زمستانه, گزارش برنامه, صعود انفرادی
+ نوشته شده توسط مهران حیدرخانی در شنبه ۱۹ بهمن ۱۳۹۲ و ساعت
9:31 |
گزارش صعود به قله پهنه حصار
معرفی:
قله پهنه حصار(3450 متر) در مرزمشترک دواستان تهران والبرز،مرزمشترک دو شهرستان تهران وکرج،مرزمشترک دو بخش کن وآساراومرزمشترک دو دهستان سولقان وآدران واقع است.درشرق این قله روستاهای تالون و رندان،در جنوب شرق آن روستای سنگان ودر شمال غرب آن روستای خور واقع است.آبشارزیبای سنگان در مسیرصعود شرقی این قله قرار دارد.
مسیرهای نرمال صعود:
1) مسیر شرقی- شمالی : روستای سنگان –امام زاده – آبشار سنگان- گردنه لکر کوه- یال شمالی- قله پهنه حصار
2) مسیر غربی: روستای خور- یال غربی بالای آبشار خور- قله پهنه حصار(این مسیر بیشترتوسط کوهنوردان کرجی استفاده می شود)
شرح برنامه:
روزجمعه06-10-1392 ساعت 6:30 صبح به سمت کن(جاده امامزاده داوود) و از آنجا به آبادی سنگان در شمال غرب تهران رهسپار شدم.به سنگان که رسیدم به طرف امام زاده رفتم ساعت 7:30 پس از پارک از جاده خاکی به طرف آبشار سنگان رهسپار شدم.باد سردی می وزید. بعد از نیم ساعت به یک دو راهی میرسیم که به سمت چپ و رو به پایین ادامه مسیر میدهیم. پاکوبی مشخص ازبین باغات گیلاس به سمت آبشار سنگان امتداد دارد.ساعت 8:40 به آبشاررسیدم منظره زیبایی پدید آمده بود آبی که از آبشار میریزد به شکل زیبایی یخ زده و یک مجسمه بزرگ یخی میسازد.عکسی گرفته وبه سمت کنار آبشار محل استراحت کوهنوردان رفتم.این محل یک فرورفتگی بزرگ می باشد که برای چادر زدن یا بیواک محل مناسبی است.درآنجا تیم باشگاه اسپیلت را دیدم.با سرپرست با سابقه وبا اخلاق باشگاه – آقای ذبیح اله حمیدی – احوال پرسی کردم.او عاشق کوه و کوهنوردی است .وبه جرات میتوان گفت که با بررسی که من در مورد اجرای تقویم برنامه های هر باشگاه یا گروه انجام داده ام.هیچ باشگاه یا گروهی به منظمی آنها تقویمشان را انجام نداده است.البته هر باشگاه یا گروهی نقا ط ضعف و قوتی دارد که می توان با مطالعه دقیق آنها رابررسی کرد.ونقطه قوت این باشگاه در اجرای دقیق برنامه های کوهنوردی کاملا مشهود است. ادامه مسیر دادم.در ابتدای مسیر، برفها آب شده بود و برفکوبی زیادی لازم داشت.یک تیم 4 نفره اقدام به صعوداز یال زیر قله نموده بود به دلیل برف سنگین در حال برف کوبی شدید بودند .پیمودن آن مسیر به دو دلیل اشتباه است .یک به دلیل وجود برف زیاد و دیگری احتمال ریزش بهمن.(خوشبختانه پس از یک تلاش سخت و بی نتیجه از ادامه مسیر منصرف شدند و به پایین برگشتند).بعد از بالارفتن از شیب تندی روی یالی که به سمت غرب امتداد دارد ،ادامه مسیر میدهیم. به یال دیگری میرسیم که امتداد شمالی جنوبی دارد. اگر به سمت شمال برویم به قله "لکر کوه"(3150متر) و سمت جنوب به قله "پهنه حصار"(3450متر) ختم میشود. در سمت شمال غرب پهنه حصار روستای "خور" قرار دارد که کوهنوردان کرجی اکثرا از این مسیربرای صعود استفاده میکنند.همچنین در سمت جنوب غربی پهنه حصار، قله "چشمه شاهی" قراردارد که از قله پهنه حصار بعد ازعبور از یک دشت زیبا که درآن امام زاده زرین قمرقراردارد به این قله میرسیم. ساعت 10 به گردنه لکرکوه-پهنه حصار رسیدم . یک تیم 3 نفره جلوتر از من به سمت قله در حرکت بود.بعد از پیمودن شیب تند یال منتهی به قله ساعت 11:15 به قله رسیدم آنجا تیم سه نفره ای را دیدم که متوجه شدم آقای اکبری (کسی که در خط الراس گردنه یونزا به گردنه دیزین دیده بودم )واستاد مومنی کیا از گروه هفت خوان کرج ازمسیر خور اقدام به صعود کرده اند.عکسی به یادگاربا هم گرفتیم.تیم باشگاه اسپیلت هم آرام آرام به قله رسیدند.چایی خوردم ودر ساعت 12سریع رو به پایین حرکت کردم.وچون برف نرم شده بود با سرعت زیادی به آبشار رسیدم ساعت 12:45 در کنار آبشار بودم بعد از استراحت و خوردن نوشیدنی دوباره حرکت کردم وساعت 14 به امام زاده رسیدم.واین چنین یک روز دیگر درکوه های زیبای البرز به پایان رسید.
آبشار سنگان
آبشار سنگان
قله پهنه حصار(از راست به چپ: خودم-استاد مومنی کیا-اکبری)
برچسب‌ها: صعود زمستانه, گزارش برنامه, صعود انفرادی
+ نوشته شده توسط مهران حیدرخانی در شنبه ۷ دی ۱۳۹۲ و ساعت
10:53 |
گزارش صعود به قله بند عیش
معرفی:
قله بند عیش (2800 متر) در استان تهران- شهرستان تهران- بخش کن-دهستان سولقان واقع است. درجنوب این قله شهرتهران ودر شمال آن آبادیهای کیگا و امامزاده داود و در غرب آبادی سولقان قرار دارند.
مسیر های صعود:
- مسیر شمالی: امامزاده داود- جاده خاکی حصارک به امامزاده داود- کتل خاکی- قله بند عیش.
- مسیر غربی: سولقان- دره جنوب غربی بند عیش- قله بند عیش
- مسیر جنوبی:
1)تهران- شهران- انبارنفت- یال جنوب شرقی- قله بند عیش
2)تهران-حصارک- دره حصارک- قله بند عیش
روزجمعه 22-09-1392 ساعت 7 صبح به سمت شهران (انبار نفت) در شمال غرب تهران رهسپار شدم.ساعت 7:40 پس از پارک ماشین از یال سمت راست منبع آب شروع به صعود نمودم.در سمت راست این یال دره دو چناران قرار دارد.روزهای قبل برف خوبی باریده بودوامروز هم هوا ابری و کمی برف میبارید.هوا مه آلود بود.من عاشق چنین هوایی در کوه هستم.بعداز 40 دقیقه روی اولین بلندی بالای پیست موتور سواری رسیدم.با ادامه مسیر در ساعت 9 به دومین بلندی رسیدم. ابتدای یالی که به سمت قله میرود وآنجا پارا گلایدر سواران تمرین میکنند.تا اینجا قبل از من چندین کوهنورد آمده بودند و زحمت برفکوبی را کشیده بودند.به سمت راست – رو به شمال- تغییر مسیر دادم وبرفکوبی آغاز شد.چون کسی به سمت قله هنوز نرفته بود بنابراین به تنهایی مجبور به برفکوبی شدم.البته به دلیل سردی هوا برف سخت شده بودو برفکوبی عمیقی نداشتم.از بالای مخزن آب زمینی گذشتم و به ابتدای شیب تند رسیدم.اینجا شیب خیلی تند می شود.با سرعت متوسط بالا رفتم و به زیر صخره های قله رسیدم.آنجا دو راه برای ادامه مسیر وجود دارد.یکی صعود از میان صخره ها- با دست به سنگ شدن- از مسیر "سیم بکسل" و دیگری تراورس به راست-رو به شرق- وسپس صعود ازانتهای صخره هاکه نیاز به دست به سنگ شدن ندارد.من با دست به سنگ شدن ازمسیر سختر ادامه دادم وساعت 10:30 به قله رسیدم. آنجا نیم ساعت نشستم وکلی ازهوای ابری ولطیف آن روز لذت بردم.ساعت 11 به سمت پایین روانه شدم وازمسیر مخزن آب زمینی باغ گردو برگشتم.ساعت 13 با رسیدن به کنار ماشین برنامه خاتمه یافت.
مسیر سبز رنگ طی شد
شیب تند و صخره های زیر قله
بر فراز قله بندعیش
دره دوچناران در سمت راست و دره حصارک در سمت چپ - عکس از روی قله بند عیش
برچسب‌ها: گزارش برنامه, صعود انفرادی
+ نوشته شده توسط مهران حیدرخانی در شنبه ۲۳ آذر ۱۳۹۲ و ساعت
13:45 |
گزارش صعود به قله پرسون و سیاه چال وسرسیاه غار
روزجمعه 17-08-92 ساعت 5:30 صبح از تهران به سمت لواسان واز آنجا به افجه راهی شدم(به قصد صعود انفرادی) .ساعت 7 صبح در کنار خیابان بنه رود ماشین را پارک کردم وسمت منبع آب واز آنجا جاده خاکی کرچال (گیاه چال) را به سمت دشت هویج پیش گرفتم.ساعت 8 به دشت هویج رسیدم. این دشت بسیار زیباست. در انتهای دشت رو به شمال پاکوب دست چپ دره را ادامه دادم وسریع گام بر میداشتم.ساعت 10:30 را نشان میداد که به قله "پرسون"(3150متر) رسیدم. برف تازه ای روی قله و خط ا الراس نشسته بود.و ازارتفاع 3000 به بالا برف خوبی موجود بود.بعد از استراحتی کوتاه به سمت قله "سیاه چال" (3350متر)-رو به شرق-رفتم.ساعت 11 بود که به قله رسیدم.با ادامه مسیررو به شرق در ساعت 11:30 به قله سرسیاه غارغربی رسیدم و بدون استراحت با ادامه مسیر در ساعت 12:10 به قله "سرسیاه غار اصلی"( 3450 متر) رسیدم. در شمال این خط الراس دشت لار –دشتی زیبا که هرلحظه آدم وسوسه میشود به سمت دشت پایین برود- قرار دارد.در ادامه این خط الراس قله "گوبینی" یا "کاوبینی" و سپس قله "فیل زمین" خودنمایی میکنند.جبهه غربی دماوند وآسمان کوه و خیلی قلل دیگر به روشنی و زیبایی تمام دیده می شدند.آدم با دیدن این همه قله زیبا مسحورومبهوت میشود.هوا کم کم ابری شد.وساعت 12:20 به سمت دشت هویج بازگشتم.و ساعت 15 به افجه رسیدم.به سمت تهرانحرکت کردم و 16:15 خانه بودم.
مسیر سبز رنگ صعود شد.
قله دماوند و دشت لار -عکس از قله سر سیاه غار
بر فراز قله سرسیاه غار
آسمان کوه از سرسیاه غار
برچسب‌ها: صعود انفرادی, گزارش برنامه
+ نوشته شده توسط مهران حیدرخانی در جمعه ۱۷ آبان ۱۳۹۲ و ساعت
15:5 |
گزارش صعود به قله فیل زمین
موقعییت جغرافیایی:
قله فیل زمین در رشته کوه البرز مرکزی ودر شمال شرق منطقه لواسانات ودر جنوب دشت لار قراردارد.قله فیل زمین روی خط الراس غربی-شرقی قرار دارد که شامل قله های: پیرزن کلوم-مهرچال-ریزان-سیاه ریز-سیاه چال-سر سیاه غار-گاوبینی وفیل زمین می شود البته ادامه این خط الراس به قله سیاه پلاس(کرکبود) –وستان - گل زرد و در نهایت به جاده دماوند ختم می شود.
مسیرهای صعود:
1- روستای لواسان بزرگ –دره پهلوان –گردنه نارده –قله فیل زمین
2- روستای علا ئین- قله نارده-قله فیل زمین
3- روستای ایرا- دره سیاه رود-گردنه نارده – قله فیل زمین
4- روستای ایرا –دره دوز دره- گردنه سیاه پلاس(قراول خانه) –قله فیل زمین
شرح برنامه:
روزجمعه 17-08-92 ساعت 6:30 از تهران به سمت جاجرود به تنهایی حرکت کردم.از جاجرود راهی سد لتیان واز آنجا بطرف روستای "لواسان بزرگ "رفتم.بعد از پارک ماشین در روستا،ساعت 8:10 رو به شمال در جاده خاکی صعود را آغاز نمودم.بعد از گذر از عرض رودخانه رفته رفته به سمت یالی رفتم که به گردنه بین قله "نارده" و قله "فیل زمین" متصل می شود.ارتفاع گردنه 2700 متر می باشد.واز این گردنه خط الراسی که شمالی-جنوبی است را رو به شمال ادامه دادم. به زیر قله که رسیدم با شیب تند و شن اسکی روبرو شدم.با یک تلاش مضاعف ساعت 12:15 به قله رسیدم.قله زیبای دماوند در شرق نمایان بود. قله فیل زمین روی خط الراس غربی-شرقی قرار دارد که شامل قله های: پیرزن کلوم-مهرچال-ریزان-سیاه ریز-سیاه چال-سر سیاه غار-گاوبینی وفیل زمین می شود البته ادامه این خط الراس به قله سیاه پلاس و گل زرد ختم میشود.درشمال این قله دشت بسیار زیبای لار قرار دارد که هر کوهنوردی را برای فرود به دشت، دعوت میکند. ساعت 12:45از دره بین قله فیل زمین و گاوبینی فرود آمدم تا مسیر بازگشت متنوع باشد.البته باید توجه کرد که هنگام صعود از روی یال میبایست دره های پایین دست مطالعه شوند واگر برای فرود وبازگشت مناسب بودند. از آنها استفاده شود.وگرنه کلا اینکار خطر ناک است.مخصوصا اگر تنها باشیم.درمسیر بازگشت مقداری آلوچه وحشی چیدم.چون فصل آن گذشته بود آلوچه ها روی درختان خشک شده بودند.همچنین میوه وحشی بنام "گیلدیک" در انتهای دره موجود است.ساعت 16 به روستا رسیدم.واین چنین یک برنامه پاییزی در محیطی بکر و خلوت به پایان رسید.
مسیر سبز رنگ طی شد
باغات بالای روستای لواسان بزرگ
بر فراز قله فیل زمین
قله سیاه پلاس در وسط و قله دماوند در چپ
برچسب‌ها: صعود انفرادی, گزارش برنامه
+ نوشته شده توسط مهران حیدرخانی در جمعه ۱۷ آبان ۱۳۹۲ و ساعت
9:40 |
گزارش صعود به قله گاوبینی
معرفی:
قله گاوبینی در رشته کوه البرز مرکزی ودر شمال شرق منطقه لواسانات ودر جنوب دشت لار قراردارد.قله گاوبینی روی خط الراس غربی-شرقی قرار دارد که شامل قله های: پیرزن کلوم-مهرچال-ریزان-سیاه ریز-سیاه چال-سر سیاه غار-گاوبینی وفیل زمین می شود البته ادامه این خط الراس به قله سیاه پلاس(کرکبود) –وستان - گل زرد و در نهایت به جاده دماوند ختم می شود.
شرح برنامه:
روزجمعه 03-08-92 ساعت 5:30 از تهران به سمت فشم راه افتادم.قصد صعود انفرادی این قله را داشتم.ساعت 6:30 به لواسان رسیدم و بطرف روستای امامه و ازآنجا به سمت روستاس برگ جهان راهی شدم.ساعت 7:20 به روستا رسیدم.بعد از پارک ماشین در روستا اول رو به شرق به سمت قله "بستک"(2800 متر) رفتم و در ساعت 10:15 قله بستک را صعود نمودم (البته برای صعود قله گاوبینی احتیاجی به صعود این قله نیست.میتوان مستقیما به گردنه بین این قله و قله گاوبینی برویم وبا این کار یکی دو ساعت زمان ذخیره میشود).رو به شمال به سمت گردنه فرود آمدم.ساعت 10:45 به گردنه رسیدم.با استراحتی کوتاه رو به شمال روی خط الراس منتهی به قله (گاوبینی) ادامه مسیر دادم.وقتی در این مسیر در حال صعود هستیم روستای برگ جهان در چپ و روستای لواسان بزرگ در سمت راستمان قرار دارد.این مسیر بکر و بسیار زیباست.هیچ کوهنوردی در منطقه نیست و انگار که کوه وزیبایی های آن فقط برای توست!درزیر قله شیب قدری تند می شود.ساعت 12:45 به قله رسیدم. وقتی به قله می رسی تمام خستگی ازجانت رخت بر می بنددو جایش انرژی وشادی پر میشود.مخصوصا که رخ غربی دماوند به زیبایی دیده می شود.در شمال دشت زیبای لار قرار دارد و هر کوهنوردی را برای دیدارش دعوت میکند.در غرب قله سرسیاه غار ودر شرق قله فیل زمین قرار گرفته است.با گرفتن عکس وخوردن میوه در ساعت 13:10 روانه پایین شدم .مسیربازگشت را با مسیر صعود متفاوت انتخاب کردم.واز دره بین قله گاوبینی و سر سیاه غارفرود آمدم.طبیعتی بکر و وحشی.با ادامه مسیر و وارد شدن به باغات آبادی ورسیدن به روستا ساعت 17 برنامه به پایان رسید.
مسیر سبز طی شد
پاییز در منطقه
قله گاوبینی
دماوند ودشت لار از قله گاوبینی
برچسب‌ها: صعود انفرادی, گزارش برنامه
+ نوشته شده توسط مهران حیدرخانی در شنبه ۴ آبان ۱۳۹۲ و ساعت
12:55 |
گزارش صعود به قله مهرچال(3920 متر)
موقعیت جغرافییائی:
قله مهرچال درالبرز مرکزی قرار گرفته وبلندترین قله منطقه لواسانات است. از جنوب شرق توسط یک گردنه به قله آتشکوه و از جهت شمال هم به قله پیرزن کلوم متصل و از دیگر جهات جغرافیایی کاملأ آزاد است. درسمت شمال شرق دشت لار،درجنوب شرقی آبادی افجه و کند، در جنوب غربی روستای امامه قرار دارند.روستای امامه یکی از روستاهای بخش رودبار قصران از توابع شمیرانات در شمال شرقی تهران در دامنه جنوبی البرز مرکزی که شامل دو آبادی امامه بالا و امامه پایین با ارتفاع ۲۲۳۴متر از سطح دریا میباشد. در امامه همچون اکثر نقاط رودبار قصران به زبان نزدیک به طبری صحبت میکنند.البته این زبان امروزه به واسطه حضور جوانان در مدارس و استفاده از زبان فارسی در حال فراموشی بوده، اما در بین کهنسالان و افرادی که حضور دائمی در محل دارند وجود دارد. زبان مردم رودبار قصران به دو گویش متفاوت ادا میشود.مردم فشم و رودک به زبان نزدیک به دری که بیشتر با زبان مردم روستاهای قدیم شمیران یکی بوده و بقیه اهالی رودبار قصران به زبان طبری که شباهت بیشتری به زبان مازندرانی دارد. شغل اصلی مردم امامه کشاورزی و دامداری میباشد.
مسیرهای صعود:
1) امامه بالا-دره مهرچال(کنار رودخانه امامه) –یال شرقی همهن-قله مهرچال
2) جاده امامه-راحت آباد –یال اصلی منتهی به مهرچال
3) گرمابدر- قله پیرزن کلوم- قله مهرچال
مسیر شماره یک بیشتر صعود می شود و پاکوب مشخصی دارد.
شرح برنامه:
روزجمعه 26-07-92 ساعت 5:30 از تهران به سمت فشم راه افتادم.قصد صعود انفرادی این قله را داشتم.ساعت 6:30 به دو راهی روستای "امامه" رسیدم وساعت 7 صبح ماشین را در امامه بالا در کنار جاده پارک کردم.(جاده ای که به سمت راحت آباد وبوجان میرود) از روی یک یال رو به شمال اقدام به صعود نمودم.این مسیری که من انتخاب کرده بودم بکر و بدون پاکوب بود.در ساعت 11:30 یک تیم دو نفره را دیدم که از روی خط الراس حرکت میکردند.بعدا معلوم شد که آنها گروهی 6 نفره هستند.و در ابتدا از داخل دره "هم هن "اقدام به صعود نموده اند و با برخورد به صخره های بزرگ داخل دره، به دو گروه تقسیم شده اند یک گروه دو نفره به سمت راست بالا کشیده ودیگری(چهار نفر) به سمت چپ رفته است.که البته مسیر درست همان مسیر سمت چپی است که در دامنه جنوب-شرقی قله هم هن قرار دارد.بعد از دیدن این گروه دو نفره خط الراس راادامه دادم و ساعت 13 به قله مهرچال رسیدم.دو نفر دیگر از آن تیم در قله منتظر بقیه بودند.در شمال ،قله پیرزن کلوم در شمال شرق، قله هم هن ودر جنوب شرق، قله آتشکوه قرار دارد.بعد از احوالپرسی و گرفتن عکس و خوردن نوشیدنی. ساعت 13:20 از سمت یال جنوبی به سمت دره مهرچال پایین رفتم.بعد از یک ساعت پیمایش دره متوجه شدم که مسیر را اشتباه رفته ام.وقتی از شمال به جنوب در حرکت هستیم و به سمت امامه میرویم بعد از اندکی پیمایش باید به سمت دامنه شرقی هم هن –سمت راست خودمان- برویم و آنجا مسیر پاکوب مناسبی برای فرود وجود دارد.خلاصه از دره ادامه مسیر نباید داد چون خیلی از جاها سنگها و آبشارهای بزرگ و کوچکی وجود دارد که عبور از آنها بسیار دشوار و فنی می باشد.و بسیار خطرناک است.بنابراین دوباره با کلی مکافات از کف دره به سمت راست بالا کشیدم و خود را به پاکوب رساندم.هوا درانتهای مسیرتاریک شد.بالاخره در ساعت 18:30 با خستگی مفرط به امامه رسیدم.و روزی دیگر در کوه به پایان رسید.
مسیر آبی طی شد
قله مهرچال
قله هم هن
دره مهر چال
دره مهر چال
برچسب‌ها: صعود انفرادی, گزارش برنامه
+ نوشته شده توسط مهران حیدرخانی در جمعه ۲۶ مهر ۱۳۹۲ و ساعت
14:27 |
گزارش صعود به قله لتمال
معرفی:
قله لتمال (2300 متر) (یا قله هریاس ) در استان تهران ،شهرستان تهران،بخش کن ودهستان سولقان واقع است.همچنین هریاس نام دره ای در منطقه کوهستانی کن و سولقان می باشد.نام دیگر آن دره هیجده بهشت می باشد. جهت این دره غربی ، شرقی است و غیر مسکونی است. آبشار حقیقت(آبشارهریاس) نیزدراین دره واقع می باشد. .درشمال شرق این قله روستاهای سولقان و کشار،در جنوب شرق آن محله کن تهران ودر شمال غرب آن روستاهای وردیج و واریش واقع اند.
مسیرهای نرمال صعود:
1) مسیر شرقی: نرسیده به روستای سولقان – تونل های نیم کاره آزاد راه تهران شمال – دره هریاس- قله هریاس
2) مسیر جنوبی: تهران- منطقه 22- آبشار تهران- یال جنوبی- قله هریاس
شرح برنامه:
روزجمعه14-04-1392 ساعت 6:00 صبح به سمت کن(جاده امامزاده داوود) راهی شدم. ساعت 6:45 نرسیده به سولقان در کنار جاده آسفالته زیر تونل های نیم کاره آزاد راه تهران شمال ماشین را پارک کردم.به سمت تونل ها از راه پاکوب بالا رفتم.از بالای تونل گام در راه پاکوبی گذاشتم که به سمت دره هریاس امتداد می یابد.رو به غرب از سمت راست رودخانه فصلی هریاس، ادامه مسیردادم ازکنار کلبه ای گذشتم .نسیم صبحگاهی خوشایندی می وزید وسکوت و آرامش عجیبی، حکم فرما بود.به سمت دیگر دره رفته وبه ابتدای یالی رسیدم وازآن بالا رفتم ساعت 9:00 به قله آسیاب باد (2250 متر) رسیدم . با ادمه مسیر در ساعت 9:40 به قله لتمال ( هریاس)(2300 متر) رسیدم آنجا قدری استراحت کردم.از روی این قله اگر رو به شمال غرب ادامه مسیر دهیم به قله واریش و چشمه شاهی می رسیم.من رو به پایین فرود آمدم و در نهایت ساعت 10:30 به پایین دره رسیدم .هوا گرم شده بود.بهترین فصل صعود برای این مکان اردیبهست ماه است.در کنار جویبار بوته های بامبو قد بر افراشته بودند و منظره زیبایی پدید آمده بود.با ادامه مسیر-رو به شرق- در نهایت ساعت 11:20 با رسیدن به کنار ماشین برنامه ای تابستانه به پایان رسید.
مسافت پیموده شده(رفت وبرگشت): 10کیلومتر
ارتفاع مبدا صعود:1500 متر
ارتفاع قله:2300 متر
مدت زمان صعود 2:40(با احتساب 15 دقیقه استراحت)
مدت زمان فرود 1:30(با احتساب 15 دقیقه استراحت)
مسیر سبز رنگ طی شد
محل پارک ماشین در کنار جاده سولقان
تونل جاده تهران شمال
قله آسیاب باد
دریاچه خلیج فارس تهران -عکس از قله لتمال (هریاس)
خط الراس منتهی به قله واریش و قله چشمه شاهی
طبیعت زیبای دره هریاس
برچسب‌ها: گزارش برنامه, صعود انفرادی
+ نوشته شده توسط مهران حیدرخانی در شنبه ۱۵ تیر ۱۳۹۲ و ساعت
10:44 |
خط الراس قله ساکا تا قله پرسون
قصد طی کردن یک روزه و انفرادی این خط الراس را مدتی در سر داشتم وهیچ یک از قلل این خط الراس را قبلاصعود نکرده بودم بنابراین مطالعه کاملی روی منطقه ، نقشه های موجود،بررسی گزارشهایی که به دستم رسیده بود وتهیه فایل GPS ومطالعه منطقه با google-earth و خلاصه هر کارمطالعاتی که می شود قبل از برنامه انجام داد.
قلل مورد نظر برای صعود:
1- ساکا(3325 متر) 2- آتشکوه(3740 متر) 3- ریزان (3580 متر)4- سیاه ریز(3320 متر)
5-پرسون(3160 متر)
روز جمعه 07-04-1392ساعت 6 صبح از تهران به سمت لواسان حرکت کردم .در انتهای بلوار امام خمینی لواسان بعدازگذر از یک میدان کوچک به یک پل زیر گذررسیدم قبل از پل از جاده سمت چپ به سمت افجه تغییرمسیر داده ساعت 7 صبح به افجه رسیدم در انتهای افجه(جاده منتهی به روستای برگ جهان) کنار پل پارک کردم و وارد خیابان "بنه رود" شدم به سمت معدن سنگ رفتم ازجاده خاکی معدن ادامه مسیر دادم و سپس از روی یال بالا رفتم و ساعت 10:50 به قله ساکا رسیدم بعد ازخوردن تنقلات ساعت 11:15 به سمت آتشکوه (رو به شمال) ادامه مسیر دادم در نیمه راه گروهی که از دشت هویج به قصد صعود قله آتشکوه بالاآمده بودند را دیدم. هوا مه آلود بود و دید بسیار کمی داشتم از gpsوقطب نما برای رسیدن به قله استفاده کردم وساعت 12:55 دقیقه به قله آتشکوه به ارتفاع 3750 متری رسیدم.مه شدیدتر شده بود و تا 4-5 مترجلوتر را نمی شد دید به سمت قله ریزان(رو به شرق) حرکت کردم بعد از طی مسافتی متوجه شدم که مسیر را اشتباه رفتم بنابراین مسیرم را اصلاح کردم وبه راه خود ادامه دادم.این موضوع باعث تلف شدن نیم ساعت شد.در آخرین سربالایی متوجه شدم چرا اسم این قله ریزان است! کلی سنگ ریزه و قلوه سنگ ریز ریز شده در این سربالای موجود است و صعود را دشوار میکند ساعت 15:20 به قله رسیدم.تابلوی یادبود زنده یاد "جعفر ناصری" توسط گروه پارس خودرونصب شده است.روحش شاد.پس ازاندکی استراحت به سمت قله سیاه ریز (رو به شرق)رفتم.سکوتی گوش نواز بر منطقه حاکم بود.و هوا ابری و نوید بارانی شدید را می داد.ساعت 16:20 به قله سیاه ریز رسیدم.باران ورعد و برق شدیدی شروع شد.حدود 15 دقیقه سعی کردم سرپناهی پیدا کنم و کمتر خیس شوم اما سرپناه خوبی پیدا نکردم .تصمیم به ادامه مسیر گرفتم.دوباره به سختی به دلیل مه شدید برای رفتن به قله پرسون مسیریابی کردم.سرعت حرکتم را افزایش دادم و ساعت 17:30 به قله پرسون رسیدم.و به سرعت از آنجا به سمت دشت "هویج" (رو به جنوب) سرازیر شدم.وساعت 18:35 به "دشت هویج" رسیدم.دشتی زیبا ومسحور کننده.برای خوردن غذا 20 دقیقه توقف کردم و سپس به سمت افجه رهسپار شدم.با رسیدن به کنار ماشینم برنامه ساعت 19:20 به اتمام رسید.
مسیر سبز رنگ طی شد
ابتدای مسیر (افجه)
قله ساکا
قله ساکا به آتشکوه
قله ریزان
دشت هویج
لینک دانلود فایل gps
برچسب‌ها: صعود انفرادی, گزارش برنامه
+ نوشته شده توسط مهران حیدرخانی در شنبه ۸ تیر ۱۳۹۲ و ساعت
12:33 |