1393 گزارش صعود به قله روته

گزارش صعود به قله روته

معرفی:

قله روته(3220 متر) در استان تهران- شهرستان شمیرانات- بخش رودبارقصران- دهستان قصران واقع شده است.در شرق این قله روستای لالون ودر جنوب آن روستای روته قرار دارد.ضلع شمالی قله به صورت  دیواره ای است بعد از این دیواره ، بوسیله گردنه ای به قله سرکچال متصل می شود ودر سمت غرب آن ، قله آبک خودنمایی می کند.

شرح برنامه:

روزجمعه 26-10-1393 ساعت 5:00 صبح ازجنب باشگاه دماوند به سمت فشم در شمال شرق تهران رهسپار شدیم. بعد از ورود به فشم به میدانی رسید یم . خروجی سمت راست آن به آبادی های روته-زایگان-لالان و گرمابدر ختم میشود.ومسیر مستقیم به سمت میگون و شمشک میرود.پس به سمت راست پیچیدیم. و با ادامه مسیر به روستای روته رهسپار شدیم.ساعت 6:40 با پیاده شدن ازمینی بوس و آماده کردن کوله ها برنامه را آغاز نمودیم.ارتفاع مبدا صعود 2250 متربود.ابتدا رو به شمال درجاده خاکی – سمت چپ رودخانه روته- به راه افتادیم سپس تقریبا در انتهای جاده خاکی به سمت شرق تغییر مسیر دادیم وبا آرام آرام رو به بالا حرکت کردیم.با توجه به اینکه جبهه جنوبی قله را برای صعود انتخاب کرده بودیم،هیچ برفی در مسیرموجود نبود.ساعت7:50 در ارتفاع 2560 متری برای خوردن صبحانه 20 دقیقه توقف داشتیم.در ساعت 8:10 رو به شمال صعود را دوباره آغاز نمودیم.در ارتفاع 2750 متری به دهلیزی رسیدیم .کف دهلیز شن اسکی بود و سنگ های آن ریزشی  بود.دراینجا تیم قدری دچار مشکل شد و برای آنهایی که چنین مسیری راتجربه نکرده بودند توام با هیجان و شاید ترس بود.با عبورازاین دهلیزآرام آرام به سمت راست -شرق- تراورس کردیم وسوار بریالی شدیم که به سمت قله روته می رفت.ساعت 11:50 به خط الراس به ارتفاع 2190متری رسیدیم وبرای رسیدن به قله باید از یگ گرده سنگی پوشیده ازبرف و یخ عبور می کردیم.به گروه های چهار نفره تقسیم شدیم وبا استفاده ازکلنگ ودست به سنگ از این گرده عبور نمودیم و درساعت 12:10 به قله روته(3220 متر) رسیدیم.با توقفی کوتاه وگرفتن عکس یادگاری به سمت پایین روانه شدیم.برای فرود ازگرده از طناب انفرادی استفاده کردیم وافراد در حمایت طناب ازاین مسیرعبور نمودند.به دوتیم تقسیم شدیم وتیم اول با سرپرستی آقای فرهادی کمی جلوترحرکت کرد و تیم دوم با سرپرستی خانم منصوری کمی عقبتربه راه افتاد.با ادامه مسیروفرود ازشن اسکی های مسیر در ساعت  15:00 برای صرف ناهار10 دقیقه توقف کردیم وسریع دوباره به راه افتادیم ودر نهایت در ساعت16:00 با رسیدن به روستا برنامه ای دیگر به پایان رسید.

 

سرپرست برنامه: فرح منصوری

کمک سرپرستان: مهدی فرهادی- امین خادم- امید خطیبی

افراد شرکت کننده: فیروزان فولاد وند - فرزانه یونسی- امیر ناصر پور رسول-علی غلامی- مصطفی زند- محمود بیات- مهران حیدرخانی-آرش تهرانی- مهرناز کوشکی- مهسا ترابی- الهه جوانمرد- مهسان امینی- محمد بلبلی زاده

نکات برنامه:

-          سرپرست برنامه برای صعود ازمسیر غیرنرمال استفاده کرد تا تیم دچار چالش شود ودرنتیجه باعث تجربه ای جدید شود.

-     لازمه سرپرستی داشتن اعصابی قوی و آرام است والبته داشتن اقتدار لازم.خانم منصوری-سرپرست برنامه – ازآرامش قابل تحسینی برای هدایت تیم برخوردار بود وبرخلاف او یکی از کمک سرپرستان بسیار ناآرام بود وبا برخورد لفظی با نفرات گروه، این ناآرامی را به بقیه اعضا انتقال می داد.

-          تیم سرپرستی از دانش خوبی برخوردار بود و برای انتقال این اطلاعات به بقیه اعضا تمام تلاش خود را انجام داد.

-          زمان لازم از تهران تا روستای روته   1:40  ساعت

-          ارتفاع مبداء صعود=2250 متر

-          ارتفاع قله:3220 متر

-          زمان طی شده برای صعود 5:00 ساعت (با احتساب 20دقیقه برای صرف صبحانه)

-          زمان طی شده برای فرود 3:00 ساعت (با احتساب20 دقیقه برای صرف ناهار)

-          مسافت پیموده شده(رفت و برگشت)=6 کیلومتر

 

مسیر سبزرنگ طی شد.مسیرآبی رنگ مسیرنرمال است

 

 

برفراز قله روته

برچسب‌ها: صعود زمستانه, گزارش برنامه

1393 گزارش صعود به قله شاهان کوه

گزارش صعود به قله شاهان کوه

 

معرفی:

قله شاهان کوه(4038 متر)  در استان اصفهان- شهرستان فریدونشهر – بخش مرکزی- دهستان پیشکوه موگویی واقع است. این قله بلندترین قله استان اصفهان است.در جنوب این قله روستا ی "کمران" ودر شمال آن روستاهای "دادرجان" و "واربید" و درشرق آن روستاهای "سرداب بالا" و "سرداب پایین" و در غرب آن روستاهای" شاهان" و"زمستانه"  قرار دارند.

 مسیرهای اصلی صعود به قله :

1)      مسیر شرقی: روستای سرداب بالا- تنگه عرب – دهلیز جنوبی- قله شاهان کوه

2)      مسیر غربی: روستای شاهان- دهلیز غربی- قله شاهان کوه

3)     مسیر شمال شرقی: روستای سرداب بالا  –دره شمال شرقی- قله شاهان کوه

مسیر شرقی مسیرتابستانه می باشد وبیشترازاین مسیرصعود می شود.

شرح برنامه:

روز پنجشنبه 27- 09-93 ساعت 16:30 برای صعود به قله "شاهان کوه"(4038 متر) از تهران راهی شهرفریدونشهر دراستان اصفهان شدیم.بعد از گذشتن از قم- سلفجگان- دلیجان- محلات- خمین- خوانسار-گلپایگان درنهایت ساعت 22:45 به شهرفریدونشهررسیدیم.ازآنجا بطرف آبادی "سیبک" وبعد" سرداب پایین" روانه شدیم ودر نهایت ساعت 23:30 نرسیده به "سرداب بالا" به محل شب مانی(گارگاه ساخت سد خاکی) رسیدیم.ارتفاع محل 2520 متربود.هوا به شدت سرد بود.سریع چادر را برپا کردیم وبا خوردن شام در ساعت 00:30 بامداد جمعه به داخل کیسه خواب ها رفتیم.شب سردی را سپری نمودیم.نکته قابل توجه این که با اینکه کیسه خواب منفی 33 میلت به همراه داشتیم به علت ضعیف بودن زیر اندازعملا این کیسه خواب کارایی خود را از دست داده بود.زیر انداز خوب به اندازه کیسه خواب خوب مهم می باشد.همچنین به همراه داشتن جوراب پر و دستکش پردر شب مانی های زمستانی لازم است.صبح ساعت 6:30 بیدارشدیم و با خوردن صبحانه وجمع کردن چادروآماده کردن کوله ها در ساعت 7:40 برنامه صعود آغاز شد.سگی که دیشب به اوغذاداده بودیم با ما به راه افتاد.ابتدا رو به جنوب غرب، وارد جاده خاکی شدیم که به "تنگه عرب" منتهی می شود.بعد از 20 دقیقه راهپیمایی در این جاده خاکی به دره ای در سمت راست(غرب)  رسیدیم. طراحی مسیری که برای صعود زمستانه انجام داده بودم ازروی یال سمت چپ این دره شروع می شد.با کمی پیش روی در این دره آرام آرام سوار بر یال سمت چپ دره شدیم.ادامه مسیرطراحی شده به قله فرعی ختم می شد و از آن قله فرعی پس از عبور از چند قله فرعی دیگر بصورت خط الراسی به قله اصلی می رسید.با سوار شدن به یال متوجه شدیم که اگر مسیرطراحی شده را طی کنیم از آن قله فرعی تا قله اصلی نیازبه ابزار های فنی داریم وبین قله های فرعی ،فراز و فرود هایی وجود دارد که با ابزار موجود ما امکان صعود وجود ندارد.این خط الراس مرا به یاد قلل سرخاب انداخت.بنابراین مسیررااصلاح کردیم وبا گذشتن از دهلیز های یخی و تراورس به چپ آرام آرام مسیر را تغییر دادیم .برای عبور از این دهلیز ها ،توجه به ریزش بهمن احتمالی واستفاده ازگرامپون واستفاده از حمایت، الزامی بود. عبور از آنها وقت و انرژی زیادی را از ما گرفت.سگ با وفای همراه ما، چند بار در این دهلیز ها پا پس کشید و عقب گرد کرد و رفت اما دوباره بعد از دقایقی سرو کله اش پیدا می شد.و با مشقت تمام پشت ما می آمد.واین فقط برای مقداری غذا بود که به این سگ داده بودیم.سگی چنین وفا دار ندیده بودم.درنهایت به گرده ای رسیدیم که با صعود آن به قله  شمالی شاهان کوه (3950 متر) می رسیدیم.در ساعت 14:40 به قله شمالی شاهان کوه رسیدیم.سگ با وفایی که ازابتدای مسیرهمراه ما بود نیز به قله رسید دستهایش در حال یخ زدن بود اما با وفاداری مثال زدنی با لاخره به قله رسید.ازآنجا با بررسی قله اصلی متوجه شدیم با ادامه مسیربرای صعود قله اصلی- با توجه به یخزدگی ودیواره ای بودن مسیر-نیاز به ابزار فنی می باشد.پس ریسک نکردیم و از آنجا تصمیم به فرود گرفتیم.همزمان بوران شدیدی شروع شد و برای لحظاتی زمین گیر شدیم.خوشبختانه از شدت بوران کاسته شد و ما با سرعت بیشتری پایین رفتیم.در نهایت در ساعت 18:00 با رسیدن به محل کمپ برنامه ای بسیار مهیج وسخت به پایان رسید.

با نگارش گزارش برنامه هایم علاوه بر ثبت خاطرات و بیان نکات مثبت آنها قصد دارم که کاستی ها ونقاط ضعف آنها را نیزبیان کنم تا برای خودم و دیگران آموزنده باشد و از بروز مشکلات و خطرات احتمالی آینده جلوگیری شود:

-          در برنامه هایی که بصورت اکسپد یشن اجرا می شود همراه داشتن وسایل کامل فنی ضروری است.

-          در برنامه های زمستانه ی اکسپدیشن همراه داشتن کرامپون- کلنگ یا تبر یخ- پیچ یخ- طناب انفرادی-دستکش اضافه- یک کیسه بیواک- کت پر سبک الزامی است.

-          شب قبل از برنامه می بایست کرامپون برای کفشی که در برنامه استفاده می شود تنظیم شود.چون در حین برنامه این امر میسرنخواهد بود.این مشکل برای  یکی از نفرات پیش آمد و درس بزرگی برای برنامه های آتی ما شد.

-          همچنین یکی از نفرات کلنگ یا تبر یخ به همراه نداشت واین امر ریسکی بزرگ بود اگر در دهلیز ها سر می خورد وسیله ای برای توقف نداشت.(البته با طناب در حمایت نفر دوم بود و این امر ریسک را به حداقل رسانده بود)

-          یکی ازما کرامپون به همراه نداشت وبجای آن از یخ شکن استفاده کرد بنابراین در دهلیزهای یخی دچار مشکل شد.

 

افراد شرکت کننده:

مهران حیدرخانی- امیر کلهر

نکات برنامه:

زمان لازم از تهران تا روستای سرداب (فریدونشهر): 7 ساعت

ارتفاع مبداء صعود :2520  متر

ارتفاع قله :4038  متر

زمان طی شده برای صعود 7:00 ساعت

زمان طی شده برای فرود 3 ساعت

مسافت پیموده شده(رفت و برگشت)=16 کیلومتر

 

 مسیر سبز رنگ طی شد.مسیر آبی رنگ مسیر تابستانه می باشد.

 برای دیدن عکسهای بیشتر به ادامه مطلب مراجعه کنید

 

برچسب‌ها: صعود زمستانه, گزارش برنامه, بلندترین قله هر استان
ادامه مطلب

1393 گزارش صعود به قله شاه کرم

گزارش صعود به قله شاه کرم

 

معرفی:

قله شاه کرم(3280 متر)  در استان البرز- شهرستان ساوجبلاغ – بخش چندار- دهستان کوهسار  واقع است. این قله روی خط الراس شرقی –غربی در البرزغربی قرار دارد .این خط الراس ازشرق شامل قله های کهار- ناز- مهد نو- فراخ نو(ورکش)- کوروج- هفت ناوه ها- شاه کرم- خوراسان کوه- شاه نشین و... می باشد.در جنوب این قله روستا ی اسکل دره و ولیان ودر شمال آن روستای اورازان  قرار دارد.

 مسیرهای اصلی صعود به قله :

1)      مسیر جنوبی: روستای ولیان-آبادی اسکل دره – دره او دل- یال جنوبی –قله شاه کرم

2)     مسیر جنوب شرقی : روستای اسپیداران- پل فلزی- دره جوزه رود  –قله شاه کرم

3)     مسیر جنوب شرقی: روستای سیرود  –یال جنوب شرقی- قله شاه کرم

4)      مسیر شمالی:روستای  اورازان- یال شمالی- قله شاه کرم

مسیر جنوبی مناسب صعود زمستانه می باشد.

شرح برنامه:

جمعه صبح 14- 09-93 ساعت 4:30 برای صعود به قله "شاه کرم"(3280 متر) از تهران راهی ساوجبلاغ (کوهسار)شدیم.بعد از گذشتن از کرج- به سمت قزوین رهسپار شدیم بعد از 20 کیلومتر به دو راهی کردان رسیده و به سمت راست پیچیدیم .وارد جاده کردان شدیم وپس از رسیدن به میدان اصلی به سمت غرب – کوهسار-  رهسپار شدیم .سپس –رو به شمال- به سمت روستای ولیان ادامه مسیردادیم.پس از رسیدن به میدان روستا به سمت راست پیچیدم وبه سمت اسکل دره روانه شدیم.بعد از اندکی جاده خاکی شد. در نهایت به به یک دو راهی رسیدیم که سمت راست تابلو"اسکدر" و سمت چپ تابلو "دربند" را نشان می داد.به سمت چپ(دربند) پیچیدیم از جاده خاکی ادامه مسیر دادیم.این جاده خاکی بسیار نا هموار است. بعد از 4-3 کیلومترماشین را در جای مناسبی پارک کردیم .این جاده خاکی خیلی باریک است .بنابراین ماشین را در جایی پارک کردیم که ماشین های دیگر بتوانند از کنار ما عبورکنند.ساعت 6:20 پس از آماده کردن کوله ها با ادامه مسیر- رو به غرب- در جاده خاکی به راه افتادیم تا به دره "اودل" رسیدیم.رو به شمال سوار بر یال سمت چپ دره شدیم.و این یال را به صورت خط الراسی ادامه دادیم.ساعت 9:00 برای صرف صبحانه 30 دقیقه توقف داشتیم.پس از صرف صبحانه دوباره به راه افتادیم.باد بسیار سردی با سرعتی معادل 20-30 کیلومتر شروع به وزیدن نمود. این امر باعث دشوار شدن صعودشد.اما در عین حال برای من این شرایط زمستانه ،صعودرابسیار لذت بخشتر می کند.دست راستم بی حس شده بود ومجبور شدم که ازدو دستکش استفاده کنم.با ادامه مسیر ازروی خط الراس و فرود وصعود به گردنه ها و قلل فرعی در نهایت ساعت 12:20 به قله شاه کرم رسیدیم.از روی این قله قلل شاه البرز- سات در شمال وعلم کوه و منطقه تخت سلیمان در شمال شرق و خط الراس کهار و ناز در شرق به خوبی نمایان بودند.منظره ای بی نهایت مسحور کننده و زیبا.با توقفی کوتاه و گرفتن عکس یادگاری ساعت 12:30 رو به پایین حرکت کردیم. با ادامه مسیر درمحلی مناسب درساعت 13:30 برای صرف  ناهار نیم ساعت توقف کردیم و درنهایت با ادامه مسیر در ساعت 16:15 با رسیدن به جاده خاکی-ابتدای صعود- ودرساعت 16:30 به کنار ماشین، برنامه ای دیگربه پایان رسید.

افراد شرکت کننده:

مهران حیدرخانی- امیر کلهر

نکات برنامه:

زمان لازم از تهران تا روستای ولیان –اسکل دره: 1:30  ساعت

ارتفاع مبداء صعود=1950 متر

ارتفاع قله:3280 متر

زمان طی شده برای صعود 6:00 ساعت (با احتساب نیم ساعت برای صرف صبحانه)

زمان طی شده برای فرود 4 ساعت (با احتساب نیم ساعت برای صرف ناهار)

مسافت پیموده شده(رفت و برگشت)=16 کیلومتر

مسیر آبی رنگ طی شد

 یال ابتدای مسیر-دره او دل

منطقه تخت سلیمان و قله علم کوه در وسط تصویر دیده می شود

 

قله ناز و خط الراس منتهی به قله شاه کرم

امیر کلهر بر فراز قله شاه کرم

باغات منطقه دربند -ولیان

باغات منطقه دربند -ولیان

برچسب‌ها: صعود زمستانه, گزارش برنامه

1393 گزارش صعود به قله بند عیش

گزارش صعود به قله بند عیش

معرفی:

قله بند عیش (2800 متر) در استان تهران- شهرستان تهران- بخش کن-دهستان سولقان واقع است. درجنوب این قله شهرتهران ودر شمال آن آبادیهای کیگا و امامزاده داود و در غرب آبادی سولقان قرار دارند.

مسیر های صعود:

- مسیر شمالی: امامزاده داود- جاده خاکی حصارک به امامزاده داود- کتل خاکی- قله بند عیش.

- مسیر غربی: سولقان- دره جنوب غربی بند عیش- قله بند عیش

- مسیر جنوبی:

1)تهران- شهران- انبارنفت- یال جنوب شرقی- قله بند عیش

2)تهران-حصارک- دره حصارک- قله بند عیش

شرح برنامه:

روزجمعه 07-09-1393 ساعت 8 صبح به سمت شهران (انبار نفت) در شمال غرب تهران رهسپار شدم.ساعت 8:30 پس از پارک ماشین از یال سمت راست منبع آب شروع به صعود نمودم.در سمت راست این یال ،دره دو چناران قرار دارد.روز قبل برف خوبی باریده بودوامروز هم برف میبارید.هوا مه آلود بود.من عاشق چنین هوایی در کوه هستم.بعداز 40 دقیقه روی اولین بلندی - بالای پیست موتور سواری- رسیدم.با ادامه مسیر در ساعت 10 به دومین بلندی – سایت پاراگلایدر - رسیدم. ابتدای یالی که به سمت قله میرود وآنجا پارا گلایدر سواران تمرین میکنند.تا اینجا قبل از من چندین کوهنورد آمده بودند و زحمت برفکوبی را کشیده بودند.به سمت راست – رو به شمال- تغییر مسیر دادم وبرفکوبی آغاز شد.چون تعداد انگشت شماری به سمت قله رفته بودند وبرف در حال بارش بود و جای پای آنها را پر کرده بود .بنابراین  به تنهایی مجبور به برفکوبی شدم.از بالای مخزن آب زمینی گذشتم و به ابتدای شیب تند زیر قله رسیدم.اینجا شیب خیلی تند می شود.هوا بورانی شد و مه غلیظ بطوریکه تا چند مترجلوتر را نمی شد دید(هوای مورد علاقه من!). در زمستان وقتی هوا  آفتابی باشه وبادی هم نیاد آدم حس صعود زمستانه نداره. با سرعت متوسط بالا رفتم و به زیر صخره های قله رسیدم.آنجا دو راه برای ادامه مسیر وجود دارد.یکی صعود از میان صخره ها- با دست به سنگ شدن- از مسیر "سیم بکسل" و دیگری تراورس به راست-رو به شرق- وسپس صعود ازانتهای صخره ها که مسیری راحتر اما کمی طولانی تر است .من رو به شرق رفتم ودر نهایت ساعت 11:30 به قله رسیدم. پس ازتوقفی کوتاه.ساعت11:40 به سمت پایین روانه شدم وازمسیر مخزن آب زمینی- باغ گردو- برگشتم.هوا همچنان بورانی بود(این هوا برای من بسیاردلنشینه!) ساعت  13:45با رسیدن به کنار ماشین برنامه ای بسیار مفرح به پایان رسید.

نکات برنامه:

ارتفاع مبداء صعود=1600 متر

ارتفاع قله:2780 متر

زمان طی شده برای صعود 3:00 ساعت 

زمان طی شده برای فرود 2:30 ساعت 

مسافت پیموده شده(رفت و برگشت)=16 کیلومتر

 

مسیر سبز رنگ طی شد

ابتدای مسیر

هوای بورانی و مه آلود قبل از شیب تند زیر قله

 

 

 

برچسب‌ها: صعود زمستانه, گزارش برنامه, صعود انفرادی

1393 گزارش صعود به قله ولرده چال

گزارش صعود به قله ولرده چال

طبیعتی بسیار وحشی ، بکر و بی نهایت زیبا

 

معرفی:

 

قله ولرده چال(2900متر)  در استان البرز- شهرستان ساوجبلاغ –بخش چندار- دهستان برغان واقع است. در جنوب این قله روستا ی سنج ودر جنوب غرب روستای سیواندره قرار دارند. پوشش گیاهی منطقه شامل درختان گردو- بید نقره ای - کاکوتی- گلپر-  پونه– بومادران و... می باشد.

 مسیرهای اصلی صعود به قله :

1)      مسیر جنوبی: روستای سنج – از کنار رودخانه- دشت توکین- قله ولرده چال

2)     مسیر جنوب غربی : روستای سیواندره  –قله مگس سنگ- قله ولرده چال

شرح برنامه:

جمعه صبح 30- 08-93 ساعت 4:30 برای صعود به قله "ولرده چال"(2900 متر) از تهران راهی ساوجبلاغ شدیم.بعد از گذشتن از کرج- به سمت قزوین رهسپار شدیم بعد از 20 کیلومتر به دو راهی کردان رسیده و به سمت راست پیچیدیم .وارد جاده کردان شدیم وبه سمت آبادی سیاه کران رهسپار شدیم .نرسیده به سیاه کران به سمت چپ پیچیدیم –تابلوی روستای ورده مشخص بود. از آنجا به سمت روستای ورده رفتیم.نرسیده به ورده به دوراهی رسیدیم و به سمت چپ پیچیده وبالاخره درساعت 6:00 درانتهای مسیر به روستای سیواندره رسیدیم.خوشبختانه تمام طول مسیر جاده آسفالته می باشد.بعد از آماده کردن کوله در ساعت 6:10 حرکت آغاز شد.حدود 20 دقیقه برای خروج از روستا وقت تلف شد! تااینکه با یافتن ابتدای مسیر، ازسمت راست (شرق) رودخانه رو به شمال-شرق حرکت کردیم. پس ازطی مسافت دو کیلومتر ،به محل تلاقی دو دره رسیدم .ابتدا سعی کردیم ازیال شرقی دره سمت راستی به سمت گردنه روستای سنج برویم تا ارتفاع 2070 با لارفتیم.دوباره تصمیم گرفتیم به کف رودخانه برویم ! ودره اصلی را برای ادامه مسیرطی کنیم.این موضوع 40 دقیقه از وقتمان را گرفت.ساعت 8:30 به کف رودخانه- به ارتفاع 1900 متر- رسیدیم.با فرود به کف رودخانه برای خوردن صبحانه نیم ساعت توقف داشتیم.پس از صرف صبحانه در ساعت 9صبح  دوباره به راه افتادیم با طی مسیر متوجه شدیم که عبور ازکنار این رودخانه - دره ای که در آن قرار دارد – بسیارکاردشواری خواهد بود. بنابراین در ساعت 9:30 از یال روبرواقدام به صعود نمودیم.این یال شیب بسیار تندی داشت وصعود آن بسیار د شوار بود.ساعت 12:00 به قله مگس سنگ( نوکوه) (2820 متر)رسیدیم.با ادامه مسیرو گذشتن از قله "تندوریک" و قله "شوریکاری گردن" ،ساعت 13:35 به قله "ولرده چال"(2900 متر) رسیدم.در ادامه ی این خط الراس، قله های  "اسپیدی بند" ، "پیاده رو"،"اشکسته"،"تخت دوش"،"کل پا" ودر نهایت "فراخ نو" قراردارند.با توجه به اینکه زمان زیادی برای ادامه مسیرنداشتیم بنابراین تصمیم به بازگشت گرفتیم.در مسیربازگشت پس از رسیدن به قله "مگس سنگ" ازدره سمت چپ فرود آمدیم. ساعت 15:15 برای صرف ناهار 20 دقیقه توقف کردیم.پس ازناهاربا ادامه مسیرساعت 16:30 به تقاطع دو دره اصلی و فرعی – محل صرف صبحانه- رسیدیم و در نهایت  ساعت 17:20 همزمان با تاریکی هوا، به روستا رسیدیم.این چنین برنامه ای مهیج وفرحبخش به پایان رسید.

 

افراد شرکت کننده:

مهران حیدرخانی- امیر کلهر

نکات برنامه:

زمان لازم از تهران تا روستای سیواندره (ساوجبلاغ)  1:30  ساعت

ارتفاع مبداء صعود=1750 متر

ارتفاع قله:2900 متر

زمان طی شده برای صعود 7:00 ساعت (با احتساب نیم ساعت برای صرف صبحانه)

زمان طی شده برای فرود 4 ساعت (با احتساب نیم ساعت برای صرف ناهار)

مسافت پیموده شده(رفت و برگشت)=15 کیلومتر

 

مسیر صعود سبز -مسیر فرود آبی

 قله "بلند کوروج "و قله "جیرین کوروج"

 

مهران حیدر خانی- بر فراز قله ولرده چال

 امیر کلهر- بر فراز قله ولرده چال

مسیری سنگلاخی و دشوار

 

 شیب تند مسیر

 آبشاری زیبا در مسیر بازگشت

باغات سیواندره

برچسب‌ها: گزارش برنامه

1393 گزارش صعود به قله اشکدر

 

گزارش صعود به قله اشکدر

 

معرفی:

 قله اشکدر(3370 متر)  در استان البرز- شهرستان ساوجبلاغ –بخش چندار- دهستان برغان واقع است. در جنوب این قله روستا ی سنج ، در جنوب شرق آن روستای دوروان ودر جنوب غرب روستای سیواندره قرار دارند. پوشش گیاهی منطقه شامل درختان گردو- بید نقره ای - کاکوتی- گلپر-  پونه– بومادران و... می باشد.

 مسیرهای اصلی صعود به قله :

1)      مسیر جنوبی: روستای سنج – از کنار رودخانه- دشت توکین- قله اشکدر

2)     مسیر جنوب شرقی :روستای دوروان  –قله اشکدر

شرح برنامه:

جمعه صبح 23- 08-93 ساعت 5:00 برای صعود به قله "اشکدر"(3370 متر) از تهران راهی ساوجبلاغ شدم.بعد از گذشتن از کرج- به سمت قزوین رهسپار شدم بعد از 20 کیلومتر به دو راهی کردان و به سمت راست پیچیدم .وارد جاده کردان شدم وبه سمت آبادی برغان رهسپار شدم .نرسیده به برغان به سمت چپ پیچیدم –تابلوی روستای سنج مشخص بود.ابتدای مسیرشیب بسیار تندی دارد. از آنجا به سمت روستای سرهه وبالاخره درساعت 6:20 درانتهای مسیر به روستای سنج رسیدم.خوشبختانه تمام طول مسیر جاده آسفالته می باشد.بعد از آماده کردن کوله در ساعت 6:20 ازکنار رودخانه رو به شمال حرکت کردم. برای صعود به قله "اشکدر"، مسیر نرمال –در فصول بهار وتابستان- پیمودن دره وعبور از کنار سه آبشار(آبشارجیرین اوراز- آبشار  بالاین اوراز- آبشارولرده)  ورسیدن به آخرین گوسفند سرا می باشد.اما من به دودلیل قصد صعود خط الراسی داشتم.اولا: امکان داشت به دلیل بارش برف پیمایش دره امکان پذیر نباشد.دوما: با صعود خط الراسی قله های دیگری را نیز صعود می کردم.بنابراین بعد از15 دقیقه - رو به شرق- سواربریالی شدم که به قله "فراخ گردوس" ختم می شود .این یال از شیب خیلی تندی برخودار بود.ساعت 8:20 بر فراز قله "فراخ گردوس"(2830 متر) بودم. روی قله20 دقیقه برای صبحانه توقف کردم.سپس به سمت قله "لاشکا "- رو به شمال شرق- حرکت کردم وساعت 9:20 به قله لاشکا(3035متر) رسیدم.با ادامه مسیر- رو به شمال- در ساعت 9:45 بر فراز قله "سوته"(3050 متر) بودم.برف قابل توجه ای روی مسیر نشسته بود و نیاز به برفکوبی داشت.با توجه به این که تنها بودم برفکوبی حسابی خسته ام کرد . به سمت قله "بوچال"(3000 متر) راهی شدم .ساعت 10:05 به آنجا رسیدم.با ادامه مسیر-رو به شمال-ساعت 10:25 به قله "خرگوش نو"(3090متر) رسیدم.ساعت 11:25 برفراز قله "زرچای بندسر"(3227 متر) بودم.و در نهایت با فراز وفرودهای بسیار ساعت 13:00 به قله" اشکدر"(3370 متر) رسیدم. ازاینجا با ادامه مسیربه قله های "چالی شیور"، "فراخ نو" و درنهایت به قله "وارکش" می رسیم که روی خط الراس شرق –غربی قرار دارد.درشرق قله وارکش ، قله های "مهد نو"- "ناز"- "کهار"و .... در غرب آن ، قله های "کورج"- "هفت ناوه ها"و.... قرار دارند.دره  سمت چپ (غرب) را بررسی نمودم و متوجه شدم که این دره قابل پیمایش است و برف خیلی زیادی موجود نیست.وگرنه بهترین مسیربرگشت همان مسیر خط الراسی است. به سمت گردنه بین دو قله (اشکدر –چالی شیور) فرود آمدم وازآنجا به سمت دره ، روانه شدم. ساعت 14:00 با رسیدن به کنار رودخانه برای ناهار نیم ساعت توقف کردم. این رودخانه هر چهار فصل آب دارد.با ادامه مسیروبرفکوبی ازکنار رودخانه  به حرکت خود ادامه دادم.در طول مسیررد پای حیوانات وحشی دیده می شد.ازکنار آبشارهای : آبشارولرده-آبشار  بالاین اوراز- آبشارجیرین اورازگذشته ونظاره گر  طبیعتی بکر وزیبا ی منطقه شدم.این همه زیبایی ،خستگی برنامه ای سنگین را از جانم زدود.و در نهایت ساعت 17:30 به روستای سنج رسیدم.این چنین برنامه ای دلچسب به پایان رسید.

نکات برنامه:

با توجه به بکر بودن منطقه و غیر توریستی بودن محل ،اهالی سنج با غریبه ها میانه چندان خوبی ندارند.با احترام گذاشتن به فرهنگ آنها و رعایت سکوت از کنار رودخانه عبور کنید.

زمان لازم از تهران تا روستای سنج (ساوجبلاغ)  1:40  ساعت

ارتفاع مبداء صعود=2230 متر

ارتفاع قله:3370 متر

زمان طی شده برای صعود 6:30 ساعت (با احتساب نیم ساعت برای صرف صبحانه)

زمان طی شده برای فرود 5 ساعت (با احتساب نیم ساعت برای صرف ناهار)

 

 

مسیر سبز صعود و مسیر بنفش فرود را نشان می دهد

 روستای سنج

بر فراز قله خرگوش نو

 

در سمت راست قله ناز- وسط قله ورکش و فراخ نو دیده می شوند

پرنده ای زیبا-نام: چکاوک شاخ دار-     Horned Lark   یا shore lark

پرنده ای زیبا-نام:دیوار خزک-Wallcreeper

 

پرنده ای زیبا-نام:زیرآبروک -White-throated Dipper

باغات روستای سنج

 

برچسب‌ها: گزارش برنامه, صعود انفرادی

1393 گزارش صعود به قله عباس علی

گزارش صعود به قله عباس علی(لاکمر)

 

معرفی:

 

قله عباس علی(لاکمر)(2410 متر) در استان مازندران- شهرستان سوادکوه- بخش مرکزی – دهستان راستوپی  در البرز شرقی قرار دارد. درشمال شرقی این قله روستای کرمان ،درغرب روستای کمرپشت و در جنوب شرقی آن روستای ملارد قرار دارد.همچنین قلل مجاور آن:درشرق قله "نرو" درغرب قله" ارفع کوه" درجنوب قله های "سرخنی" ،"اتابک" و "قدمگاه" قرار دارند.

پوشش گیاهی ( منبع: kolakchal.ir )

از گیاهان منطقه می توان به گیاهان دارویی همچون گل گاو زبان، پونه، گلپر، آویشن و ... را نام برد. پوشش گیاهی منطقه تا ارتفاع 2000  از درختان راش، کچف، بلوط، ممرز، پی سیاه، تلکا، وند و شیردار می باشد. در تراز ارتفاعی 2000 تا 2190 متر، درختان ازگیل، ولیک، آلو و زرشک قابل مشاهده می باشند. در ارتفاع بالاتر از 2190 متر، بر اثر چرای بی رویه دام، جنگل به مرتع تبدیل شده است. از اینجا قله عباسعلی و فک چال مشخص می باشند. از معروف ترین نقاط منطقه می توان به جنگل انبوه خالشندان، ارتفاعات افرا بن، فک چال و جنگل های کاشته شده به دست بشر به نام اقاقیا؛ اشاره نمود.

 

پوشش جانوری :( منبع: kolakchal.ir )

قبل از سال 1310 خورشیدی، در زمان حکومت پهلوی اول؛ در جنگل کمر پشت گوزن قرمز یا مرال و شوکا وجود داشته است. همچنین در گذشته نه چندان دور (دو دهه اخیر) در صخره سنگی اسپهبد خورشید، زین، کرمان، دوبرار؛ کل و بز به صورت گله های فراوان در مناطق یاد شده؛ وجود داشته است که اکثر اهالی، شاهد آن بوده اند.اما به دلیل شکار بی رویه و عدم مراقبت و فقدان برنامه ریزی صحیح حفاظتی و همچنین ازدیاد اسلحه شکاری و سوء استفاده افراد سودجو؛ دیگر اثری از آن ها نیست. متاسفانه در منطقه کمر پشت، بیشترین اسلحه شکاری وجود دارد. از جمله گونه های جانوری که در معرض تهدید شکارچیان قرار دارند، می توان به موارد زیر اشاره نمود: 

پرندگان: کبک، تیهو، قرقاول، کبوتر چمبلی (جنگلی)، کلاغ، گنجشک، سار، بلبل، هدهد، دارکوب و انواع عقاب.

پستانداران: خرس، گراز، پلنگ، گربه وحشی، خرگوش، گرگ و روباه.

خزندگان: مار. (مارهای منطقه، سمی و بسیار خطرناک هستند)

 مسیرهای اصلی صعود به قله :

1)      مسیر غربی: روستای کمر پشت – فک چال- قله عباس علی

2)      مسیر شمالی: روستای کرمان – جنگل لا کمر – قله عباس علی

شرح برنامه:

روز جمعه16-08-93 ساعت 5:00 برای صعود به قله "عباسعلی(لاکمر)"(2410 متر) ازتهران راهی جاده فیروزکوه شدیم.بعد از شهرهای دماوند،فیروزکوه  گذشته بعد ازپل ورسک به منطقه ارژنگ رودبار رسیدیم با دیدن تابلوی امام زاده چناربن وجنگل کمرپشت به سمت راست جاده پیچیدیم و از روی پل عبورنمودیم .  از اینجا جاده خاکی شروع شد  وبا گذر ازاین جاده خاکی در ساعت 10 صبح به روستای ییلاقی کمر پشت- به ارتفاع 1500 متر- رسیدیم. طول جاده خاکی 7 کیلومتراست. در ورودی روستا محل مناسبی برای پارک ماشین وجود دارد.بعد از پیاده شدن و آماده کردن کوله ها به راه افتادیم درمحلی مناسب در روستا برای صرف صبحانه 20 دقیقه توقف کردیم .پس از صرف صبحانه ازسمت جنوب روستا از مسیر پاکوب حرکت را آغاز نمودیم.به دلیل بارش برف مسیرکاملا زیربرف بود .خوشبختانه قبل از ما دو تیم ازبابل برای صعود قله حرکت کرده بودند و از مسیر پاکوب آنها برای مسیر یابی استفاد ه کردیم.ابتدای مسیر از میان درختانی گذشتیم که برگهایشان همچون یک نقاشی آبستره به رنگهای گوناکون در آمده بودند . برف برشاخه هایشان نشسته بود بادیدن این تضاد رنگی سفید و زرد و سرخ وسبز ،هرنظاره گری مسحور این همه زیبایی می شد.بهشتی روی زمین همین جا در ایران ما.بعد از یک ساعت به یک کلبه جنگلی رسیدم قدری استراحت کردیم وچند عکس به یادگار گرفتیم.با اینکه گروه ما 31 نفر بود از سرعت نسبتا خوبی برخوردار بود. رو به جنوب شرق به راه افتادیم وهمچنان ازمیان درختان گذر می کردیم. کم کم وارد منطقه ای شدیم که پر بود ازدرختان ولیک- بیشتر آنها ازگونه سرخ ولیک بودند . گونه سیاه ولیک خیلی کم بود.ساعت 11:30 به یک کلبه جنگلی دیگر رسیدیم که برای استراحت 20 دقیقه توقف داشتیم.در این محل چشمه آب وجود دارد .همنوردان شروع به برف بازی نمودند.بعضی از آنها زیادی هیجان زده شدند وباعث آسیب دیدگی یکی از آنها شد.باید توجه کرد که آسیب دیدگی در کوهنوردی به دلیل تفریح !غیر قابل پذیرش است و ممکن است منجر به کنسل شدن برنامه یا خدای ناکرده خطرات جانی شود.رو به جنوب شرق دوباره به راه افتادیم وبا گذر ازدرختچه های خاردار به یال اصلی رسیدیم از اینجا باد سردی شروع به وزیدن کرد.با لاخره ساعت 13:30 برفراز قله بودیم.عکسی به یادگار گرفتیم واستراحتی کوتاه کردیم.ساعت 14:00 به سمت پایین حرکت آغاز شد.ساعت 15:00 برای صرف ناهار در محوطه یک کلبه جنگلی توقفی نیم ساعته داشتیم.بعد از صرف ناهار به سمت روستا روانه شدیم ودر نهایت ساعت 16:20 تمام گروه به روستا رسیدند.با تعویض کفشها ولباسها به سمت تهران روانه شدیم.ساعت 22:00 به تهران رسیدیم و این چنین برنامه ای دیگربا خاطره ای خوش- به استثنای آسیب دیدگی یکی از همنوردان- به پایان رسید.

نکات برنامه:

-          ارتفاعات با GPS اندازه گیری شده اند.

-          در کوهنوردی – مخصوصا درفصل سرما- ازشوخی های خطرناک جدا باید پرهیز شود.

-          با توجه به شرایط آب وهوایی منطقه داشتن پوشاک مناسب ضروری است.

سرپرست برنامه: سعید صبور

اسامی شرکت کنندگان:

علی منفرد - علی غلامی - امیرناصرپوررسول - آرش عباسپور تهرانی - آرزو حسینی - آسیه مسیبی - ادوین آژند - قاسم بلبلی زاده - حامد مهرزاد - ریحانه حسینی - محمد جواد داننده - مهران حیدرخانی - الهه جوانمرد - محمد بلبلی زاده - ندا ترابی - سعید رحیمی - محمد کدخدازاده - محیا صادقی - مهسان امینی - مریم بیانی - امید خطیبی - سمیرا حسینی - زهرا هویدافر - وجیه مهربانی - مهزناز کوشکی - رزیتا کمالی - مینو ضابطیان - رضا مصدق - مریم میرزایی - مصطفی زند وکیلی

 

مسیر آبی رنگ طی شد

سمت راست قله"زرجیم" سمت چپ قله "نرو"

از سمت راست: قله "سرخنی"-قله "اتابک"-قله "قدمگاه"

راست قله" ارفع کوه" چپ قله"اوریم"

روستای کمر پشت

 

 طبیعت زیبای مسیر

ولیک

عکس گروهی در کلبه جنگلی که در مسیر صعود بود.

برف بازی همنوردان

یال منتهی به قله

بر فراز قله

بر فراز قله - در پشت سر قله "نرو" دیده می شود

طبیعت زیبای مسیر

برچسب‌ها: گزارش برنامه

1393 گزارش صعود به قله دونا

 

گزارش صعود به قله دونا

 

موقعیت جغرافیائی:

 

قله دونا(3620 متر) و قله اویر(3550 متر) در استان مازندران- شهرستان نور- بخش بلده –دهستان اوزرود و بر روی خط الراس شرقی-غربی در البرز مرکزی قرار دارند. درشمال این قله روستای دونا ودرجنوب روستای وارنگه رود قرار دارد.درشرق قله صخره ای وسرسخت سرخاب واقع است. در دامنه های اين كوه انواع گياهان خودرو و دارويي و گل هاي فراوان از جمله آلاله زرد،والک ،پونه  کوهی وتره کوهی (سیرک) را می توان یافت. این خط الراس  ازپل زنگوله شروع می شود و شامل قله های اویر – دونا- سرخاب – کرسی پزا- سوتک –  و... می باشد.

 مسیرهای اصلی صعود به قله :

1)      مسیر شمالی: روستای دونای بالا - قله دونا

2)      مسیر جنوبی: روستای وارنگه رود – دره گراچ – قله اویر- قله دونا

3)      مسیر غربی:گردنه کندوان – قله اویر – قله دونا

شرح برنامه:

روز جمعه 09-08-93 ساعت 5:00 برای صعود به قله "دونا"(3620 متر) ازتهران راهی جاده چالوس شدیم. از جاده مخصوص وارد کرج و سپس جاده چالوس شدیم ازابتدای جاده بعد از60 کیلومتر به گچسر رسیدیم با ادامه مسیربه پل زنگوله رسیدیم سپس وارد جاده یوش- بلده شدیم.بعد از 2.5 کیلومتر به دوراهی دونا رسیدیم – جاده سمت راست- را ادامه دادیم تا درساعت 8:15 به روستای دونا بالا رسیدیم.بعد از آماده کردن کوله پشتی ها ساعت8:30 به راه افتادیم در ابتدا رو به شمال غرب به سمت یال اصلی حرکت کردیم .در همان ابتدای مسیریکی ازمهمانان برنامه به دلیل نداشتن کفش مناسب وعدم آمادگی لازم از برنامه انصراف دادند.بعد ازیک ساعت کوهپیمایی ساعت 9:30 برای صبحانه توقفی نیم ساعته داشتیم.با ادامه مسیر ساعت 10:00 به یال اصلی(یال شمالی) رسیدیم وازاینجا رو به شمال مسیررا ادامه دادیم.با د سردی شروع به وزیدن نمود بنابراین همنوردان ازپوشاک اضافه ودستکش استفاده نمودند.از ارتفاع 3000 متر برف برروی یال نشسه بود و هر چه بالا می رفتیم حجم برف بیشتر می شد.برای هر یک ساعت راهپیمایی ،ده دقیقه استراحت داده می شد وبدین سان ساعت 13 بر فراز قله بودیم.عکسی به یادگار گرفته وبا خوردن تنقلات انرژی ازدست رفته را جبران نمودیم.ساعت 13:30 به سمت پایین روانه شدیم بعد از یک ساعت فرود برای صرف ناهار نیم ساعت توقف کردیم.با ادامه مسیرساعت 16:00 به  روستا رسیدیم و بدین سان برنامه ای پاییزی و دلنشین پایان یافت.

پی نوشت: امسال در خرداد ماه از مسیر جنوبی قله دونا را صعود کرده بودم گزارش آن را از لینک زیر می توانید بخوانید :

گزارش صعود به قله دونا از وارنگه رود(روی متن کلیک کنید)

 

نکات برنامه:

-          ارتفاعات با GPS اندازه گیری شده اند.

-          با توجه به شرایط آب وهوایی منطقه داشتن پوشاک مناسب ضروری است.

سرپرست برنامه: سعید صبور

کمک سرپرستان: مینوضابطیان-مهران حیدرخانی

اسامی شرکت کنندگان در این برنامه عبارت است از:

علی منفرد - الهه جوانمرد - مریم میرزایی - شایان پوستی - مسعود صالحی - محمد کدخدازاده - سمیرا حسینی - زینب شریفی زاده - مصطفی زند وکیلی - هادی اسلامی - محمد اشتری - سعید رحیمی - مهسان امینی - پگاه مظفری - محیا صادقی - محمود بهادری - مه لقا ظهیر الاسلام - امیر کلهر - امیر رضا رامشک - وحید رحمتی - مریم بیانی - ندا ترابی - مجید حسینی - امید خطیبی  - سپهر صبور ( مهمان ) - آرزو ایلخانی ( مهمان ) - مهران احمد پور

 

مسیر آبی رنگ طی شد

قله های سرخاب

یال منتهی به قله دونا

 

 

قله دونا در راست-قله سرخاب در وسط-قله سوتک کوچک در سمت چپ

 

بر فراز قله دونا

برچسب‌ها: گزارش برنامه

1393 گزارش صعود به قله قلعه ماران

 گزارش صعود به قله قلعه ماران

معرفی:

قلعه موران (2430 متر) در استان گلستان- شهرستان رامیان- بخش مرکزی-  دهستان قلعه میران واقع شده است.قلعه موران یا قلعه میران یا قلعه ماران یا دژتاکی یا کوه مازیاران در جنوب غرب شهر رامیان واقع شده‌است. در بالای این قله زمینی مسطح به مساحت ۳ کیلومتر مربع قرار دارد که در طول تاریخ پایتخت و مرکز برخی حکومت‌ها بوده‌است که از مهمترین ان‌ها می‌توان به پایتخت ییلاقی سلسله اشکانیان اشاره کرد.

 در مورد وجه تسمیۀ نام کنونی این کوه دو نظر هست: یکی قلعه میران و دیگری قلعه موران.
برخی بر این باورند نام اصلی آن قلعه میران بوده چرا که به افتخار میرانشاه در سلسله تیموریان این نامگزاری انجام شده است. اما برخی از آنها بر این باورند که قلعه میران یعنی قلعه امیران و دلیل آنست که تختگاه امیران و حاکمانی در طول تاریخ بوده است. اما برخی دیگر معتقدند نام این کوه قلعه موران (Qal'e Moran) می باشد، به این استدلال که موران (Moran) در زبان ترکی به معانی رنگ ارغوانی و بنفش متبادر به ذهن می سازد، حال آن که نمای این کوه از فاصله دور، مثل رامیان یا شهر تاریخی جرجان، به این رنگ دیده می شود. گفتنی است که عرف مردمی رامیان بیشتر از نام قلعه موران استفاده می کند.

پوشش گیاهی آن شامل درختان سرخدار- انجیلی- افرا برگ چناری- کندوس(ازگیل وحشی)- ولیک(زالزالک وحشی)- كوله خاس(  Ilex spinigera) - سرخس و.... می باشد.

شرح برنامه:

شب چهار شنبه 30-07-1393 ساعت 23:30 ازپایانه بیهقی درمیدان آرژانتین تهران به سمت شهرگرگان در استان گلستان رهسپار شدیم. ساعت 6:00 به گرکان رسیدم وبا هماهنگی قبلی با یک مینی بوس به سمت شهر رامیان وازآنجا به روستای پا قلعه راهی شدیم.ساعت 09:00 به روستای پاقلعه رسیدیم با هماهنگی انجام شده وسایل اضافی به یک کلبه محلی –محل شب مانی- انتقال یافت و پس ازآماده کردن کوله ها ساعت 09:30 با جلو داری آقا عباس – راهنمای محلی-  به سمت قلعه ماران آغاز شد.پس از نیم ساعت به چشمه ای رسیدیم که البته در این فصل آب بسیار کمی داشت.با ادامه مسیروارد جنگل شدیم.هوای پاییزی زیبایی بسیار خاصی به مسیر داده بود.برگ درختان رنگهای گوناگونی (زرد-نارنجی-قرمز-سبز )به خود گرفته بودند.هوا بسیار مطبوع بود.در ابتدای مسیر درختان کندوس(ازگیل وحشی) و ولیک (زالزالک وحشی) وجود داشت.هنوزازگیل ها بطور کامل نرسیده بودند.مقداری ازگیل خوردیم و به راهمان از میان درختان ادامه دادیم.هر چه از زیبایی مسیر بگویم کم است باید رفت و دید.بهشتی بر روی زمین.پاییز جنگل های شمال ایران دیدنی است.من که از زیبایی نادر مسیرمسحور شده بودم و بالغ بر 400 قطعه عکس گرفتم که بعدا با نگاه کردن به آنها این خاطرات را زنده کنم.در میانه راه به محلی رسیدم که به آن "شاهین دژ" می گویند .تخته سنگ بزرگی است که برای با لا رفتن از آن کمی دست به سنگ شدیم. از فراز آن منظره بسیار خوبی رو به پایین دیده می شود.مسیر را ادامه دادیم تا به دهانه کاسه قلعه رسیدم وبه سمت "آرام راهب" ( آرام= گوسفند سرا) رهسپار شدیم.ساعت 13:30 به محل "آرام راهب" رسیدیم.در آنجا چشمه گوارایی وجود دارد.آبی خوردیم و آقا راهب (گله داری که 40-50 سال است که از این گوسفند سرا استفاده می کند) ما را به آلا چیق خود دعوت کرد.با خوردن ناهار وچای درست شده بر روی هیزم ساعت 14:30 به سمت پایین حرکت کردیم.همان مسیری راکه صعود کرده بودیم ، فرود آمدیم.و باز از میان بهشت گذشتیم.با تغییر نورخورشید،انعکاس نوربرروی برگ درختان جلوه ویژه پدید آورده بود.ساعت17:30 با گرگ و میش شدن هوا به روستا رسیدیم و این چنین برنامه ای پاییزی و شگفت انگیز به پایان رسید.

سرپرست برنامه: سعید صبور

اعضای گروه:

آقایان : سعید صبور ( سرپرست ) ، حسن بیرجندی ، امیر کلهر، مهران حیدرخانی ، علی منفرد ، محمد بلبلی زاده ، هادی فرهادی ، عباس عباسی ، علی شاه محمدی ( راهنما ) ،عباس سمیعی(گروه البرز گنبد) ، علی نوری(گروه البرز گنبد) ، محمدرضا اشراقی

خانم ها : مینوضابطیان ، مژگان اصغری ، معصومه شیخ مرادی ، مهسان امینی ، آسیه مسیبی ، مینا مسیبی

نکات برنامه:
- مثل همیشه برنامه ریزی دقیق و سرپرستی بسیار خوب و عالی استاد صبور و خانم ضابتیان شاخصه برنامه بود.

- در صورت بارندگی با توجه به شیب منطقه و گل آلود شدن مسیر،احتمال سر خوردن وجود دارد و صعود دشوار خواهد بود.

 

مسیر سبز رنگ طی شد.

 درخت انجیلی(Parrotia Persica)(Persian iron wood)

 اعضای گروه: از راست به چپ:امیر کلهر-عباس سمیعی(راهنمای محلی)-علی شاه محمدی(گروه البرز گنبد)-مهران حیدرخانی-هادی فرهادی-محمد رضا اشراقی- عباس عباسی- مژگان اصغری- مهسان امینی-آسیه مسیبی-مینو مسیبی- معصومه مرادی- مینو ضابتیان-علی منفرد-علی نوری- محمد بلبلی زاده

نمای کلی مسیر قلعه ماران

   کندوس(ازگیل وحشی)

 ولیک(زالزالک وحشی)(سیاه ولیک)

 ولیک(زالزالک وحشی)(سرخ ولیک)

كوله خاس(  Ilex spinigera)

 

 

 

 

ابتدای کاسه قله

آقا راهب

استاد سعید صبور(سرپرست برنامه) و همسر گرامیشان مینو ضابتیان

 

 

برچسب‌ها: گزارش برنامه

1393 گزارش صعود به قله شاه البرز

گزارش صعود به قله شاه البرز

 

معرفی:

 قله شاه البرز(4160 متر) بلندترین قله استان البرز می باشد.این قله در استان البرز- شهرستان طالقان –بخش بالا طالقان- دهستان کنار رود واقع است. در جنوب این قله روستا های حسنجون و هرنج ودر شمال آن روستای گرما رود واقع است. پوشش گیاهی منطقه شامل درختان گردو- ریواس- کاکوتی- گلپر-  کاسنی – بومادران و... می باشد.

 مسیرهای اصلی صعود به قله :

1)      مسیر جنوبی: روستای حسنجون – دره "دو روان"- گوسفند سرای میان آب(میان او)– یال جنوبی- قله شاه البرز

2)      مسیر شمالی: جاده الموت  – معلم کلایه – گرمارود – صعود از دهلیز شمالی ( به دلیل وجود برفچال و دیواره های ریزشی در یال شمالی صعود از مسیر دشوار است)

شرح برنامه:

جمعه صبح 18-07-93 ساعت 5:30 برای صعود به قله "شاه البرز"(4160 متر) از تهران راهی طالقان شدم.بعد از گذشتن از کرج- به سمت قزوین رهسپار شدم بعد از 65 کیلومتر به دو راهی طالقان رسیدم با عبور از روی پل رو گذر وارد جاده طالقان شدم وبعد از 40 کیلومتربه طالقان رسیدم.ازمیدان معلم – خیابان مطهری به سمت روستای حسنجون حرکت کردم .ساعت 7:20 به روستای حسنجون رسید م وبعد از آماده شدن ساعت 7:30 از کنار قبرستان وپارکینگ روستاصعود را آغاز نمودم.ازکنار باغات میوه بعد ازحدود یک ساعت راهپیمایی به پل چوبی رسیدم وبا عبور از پل چوبی به طرف دیگر رودخانه رفتم با ادامه مسیر ساعت 9:00به منطقه ای بنام دوآب رسیدم. اینجا گوسفند سرا ی کوچکی قرار دارد.نیم ساعت صرف صبحانه شد. سوار بر یالی شدم که دو رودخانه( دو دره) را از هم جدا می کند.با ادامه مسیر از پاکوب به تابلوی فلزی رسیدم وبه سمت راست رفتم. با تراورس به سمت شرق و سپس به سمت شمال در ساعت  10:40به محل گوسفند سرا و چشمه رسیدم.چشمه آب داشت.با استراحتی کوتاه با ادامه مسیر رو به شمال حرکت کردم وسوار بر یال بالای چشمه شدم وبا ادامه مسیر به گردنه رسیدم.ازآنجا رو به شرق به سمت گردنه بین قله شاه البرزوسات ادامه مسیر دادم از اینجا مسیر سنگچین شده است.هوا سرد شده بود و مجبور شدم که از دستکش ولباس اضافی استفاده کنم.ساعت 15:00 به قله رسیدم.با گرفتن چند عکس وخوردن تنقلات ساعت 15:30 به سمت پایین روانه شدم.فرود را با سرعت بیشتری انجام دادم تا به تاریکی نخورم.ساعت 16:50 به گوسفند سرا رسیدم.حرکت به سمت دو آب را آغاز کردم ودر میانه راه هوا تاریک شد.بقیه مسیر را در تاریکی مطلق ادامه دادم .برای یافتن مسیر از GPS وقطب نما استفاده کردم ودر نهایت 20:30 به روستای حسنجون رسیدم.این چنین طلسم صعود یکروزه این قله سرسخت شکسته شد.

نکات برنامه:

زمان لازم از تهران تا روستای حسنجون(طالقان)  2  ساعت

ارتفاع مبداء صعود=1920 متر

ارتفاع قله:4160 متر

زمان طی شده برای صعود 7:30 ساعت (با احتساب نیم ساعت برای صرف صبحانه)

زمان طی شده برای فرود 5 ساعت (با احتساب نیم ساعت برای صرف ناهار)

 

مسیر آبی رنگ طی شد

 

 برای دیدن عکسهای بیشتر به ادامه مطلب مراجعه کنید

 

برچسب‌ها: گزارش برنامه, بلندترین قله هر استان, صعود انفرادی
ادامه مطلب

1393 گزارش صعود به قله کان سیفی

گزارش صعود به قله کان سیفی

 

معرفی:

 قله کان سیفی(2805 متر) بلندترین قله رشته کوه کبیرکوه واستان ایلام می باشد.این قله در استان ایلام-شهرستان مهران –بخش ملک شاهی- دهستان شوهان واقع است. رشته کوه کبیر کوه به طول 160 کیلومتر بوده ودارای امتداد شمالی غربی – جنوبی شرقی است.درجنوب این قله روستای چشمه پهن ودر شمال آن روستا ی چنار باشی قرار دارد. پوشش گیاهی منطقه شامل درختان " بلوط"،"ون" و"ارژن" می باشد.

 مسیرهای اصلی صعود به قله :

1)      مسیر جنوبی: روستای چشمه پهن – هفت چشمه – یال جنوبی- قله کان سیفی

2)     مسیر شمالی: روستای چنار باشی  –یال شمالی – قله کان سیفی

شرح برنامه:

شب چهار شنبه 26-06-93 ساعت 20:00 برای صعود به قله "کان سیفی"(2805 متر) گروه دو نفره ما ازتهران –ترمینال غرب- راهی ایلام شدیم. از شهرهای ساوه-همدان-کرمانشاه گذشته و ساعت 7:00 صبح پنجشنبه به ایلام رسیدیم .از قبل با دو نفر ازهیئت کوهنوردی ایلام هماهنگ شده بود با آمدن آنها به سمت روستای چشمه پهن رهسپار شدیم.در میانه راه برای خوردن صبحانه ایستادیم دوباره به راه افتادیم وساعت 8:50 به محلی به نام هفت چشمه -3 کیلومتر مانده به روستای چشمه پهن- مبدا صعودمان ،رسیدیم .با گرفتن عکسی یادگاری ساعت 9:00 برنامه صعود آغاز گردید ابتدا به سمت شمال ازدره روبرویمان ارتفاع گرفتیم و سپس روبه شرق تغییر جهت دادیم وبعد ازگذشت یک ساعت دوباره رو به شمال سوار بر یال منتهی به قله شدیم.ابتدای مسیر تماما پوشیده شده بود ازدرختان "بلوط" ودرختان "ون" اما به دلایل نا معلومی هیچ یک از درختان بلوط میوه نداده بودند! و در طول مسیر هیچ رودخانه و چشمه آبی موجود نبود.هر یک ساعت پنج دقیقه استراحت می کردیم.ازکنار گودال عمیقی گذشتیم که دوستان ایلامی متذ کر شدند که هنوز کسی به انتهای گودال نرفته است.بعد از گذز از این گودال به دیواره سنگی میر سیم که کمی دست به سنگ باید بشویم.با گذر از این تخته سنگ به شیب زیر قله رسیدیم. با آخرین تلاش ساعت 13:00 بر فراز قله بودیم.تیم دوم نیز ساعت 13:25 به قله رسید.با گرفتن چند عکس و استراحتی کوتاه.ساعت 13:50 به سمت پایین حرکت کردیم.در میانه راه در زیر سایه سار درختان بلوط برای صرف ناهار 40 دقیقه توقف داشتیم.با خوردن ناهار وتجدید قوا دوباره رو به پایین حرکت کردیم و ساعت 17:00 به محل توقف ماشین رسیدیم .به سمت شهر ایلام حرکت کردیم وساعت 18:15 در پایانه اتوبوس های ایلام بودیم از دوستان ایلامی مان بخاطر مهمان نوازی عالی اشان تشکر کرده وخدا حافظی کردیم. ساعت 20:00 اتوبوس ما به سمت تهران حرکت کرد وساعت 6:00 صبح روز جمعه 28-06-93 با رسیدن به پایانه غرب برنامه ای دیگر به پایان رسید.

افراد شرکت کننده:

 مهران حیدرخانی و ایوب لشنی

سامان حیدری و مهدی عوسی زاده( راهنمایان محلی از هیئت کوهنوردی ایلام)

نکات برنامه:

-          در این تاریخ،در طول مسیر هیچ چشمه آب و رودخانه ای موجود نیست.

-          بهترین زمان صعود اردیبهشت ماه می باشد.

-          هر نفر حداقل 3 لیتر آب نیازدارد.

-          مردم ایلام بسیار خونگرم و مهمان نواز می باشند.با هماهنگی با هیئت کوهنوردی ایلام می توان

           از راهنمایی های آنها بهره برد.

 

مسافت از تهران تا ایلام700  کیلومتر- زمان طی شده با اتوبوس = 11 ساعت

مسافت ایلام تا چشمه پهن (مبدا صعود): 63 کیلومتر – زمان لازم با سواری = 1:15

ارتفاع مبداء صعود=1350 متر

ارتفاع قله:2805 متر

زمان طی شده برای صعود 4:30 ساعت

زمان طی شده برای فرود 3 ساعت (با احتساب نیم ساعت برای صرف ناهار)

 

 مسی

 برای دیدن عکسهای بیشتر به ادامه مطلب مراجعه کنید

 

ر آبی رنگ طی شد

 

برچسب‌ها: گزارش برنامه, بلندترین قله هر استان
ادامه مطلب

1393 گزارش صعود به قله خرسلک

گزارش صعود به قله خرسلک

 

موقعیت جغرافیائی:

 

قله خرسلک(3700 متر) بر روی خط الراس شرقی-غربی در البرز مرکزی و در استان البرز- شهرستان کرج- بخش آسارا- دهستان نساء واقع شده است.در شمال روستای کلاونگاه درشمال غرب این قله روستای دونا ودر غرب آن، روستای وارنگه رود  ودرشرق ،قله سوتک بزرگ و کمانکوه واقع است. در دامنه های اين كوه انواع گياهان خودرو و دارويي و گل هاي فراوان از جمله آلاله زرد،والک ،پونه  کوهی،گلپر وتره کوهی (سیرک) را می توان یافت. این خط الراس  شامل قله های خر سلک- سوتک بزرگ – کمان کوه- سر ماهو- یخچال – کوه نو- الارگ نو می شود.البته بعد از گردنه الارگ نو (گون پشته) (gavan poshteh)این خط الراس به قله های نرگس غربی – نرگس-  نرگس شمالی – رستم چال – اسب رو- سنگ نو و در نهایت به آبادی بوردون ختم می شود.

 مسیرهای اصلی صعود به قله :

1)      مسیر غربی: روستای وارنگه رود – دره شیر کمر – دشت سوتک- گردنه سوتک- قله خر سلک

2)     مسیر شرقی: روستای وارنگه رود  –دروه وارنگه رود- گردنه خر سلک- یال شرقی-قله خر سلک

شرح برنامه:

روز جمعه 07-06-93 ساعت 04:50 برای صعود به قله "خرسلک"(3700 متر) گروه سه نفره ما ازتهران راهی جاده چالوس شدیم. از جاده مخصوص وارد کرج و سپس جاده چالوس شدیم ازابتدای جاده بعد از60 کیلومتر به گچسر رسیدیم.سپس وارد جاده ای شد یم که به سمت پیست دیزین میرود.بعد از 3 کیلومتر از کنار محیط بانی وارنگه رود به سمت روستای وارنگه رود تغییر مسیر دادیم وساعت 07:00 به روستای وارنگه رود رسیدیم.در انتهای جاده خاکی ،محل مناسبی برای پارک ماشین وجود دارد.بعد از آماده کردن کوله پشتی ساعت 07:10به راه افتادیم با گذشتن از پل فلزی به طرف دیگر رودخانه وارنگه رود رفتیم از مسیر پاکوب -رو به شرق- به سمت دره شیر کمر(سوتک) راهی شدیم بعد از حدود یک ساعت - ساعت 8:15- به ابتدای دره رسیدیم .این دره در سمت چپ (شمال) رودخانه وارنگه رود قرار دارد.علامت آن وجود چند درخت بید در ابتدای دره می باشد.در کنار درختان بید چشمه گوارایی وجود دارد.در کنار چشمه بساط صبحانه پهن شد وپس ازصرف صبحانه درساعت 8:45 دوباره به راه افتادیم. وارد دره شده و رو به شمال شرق در مسیر پا کوب که در سمت راست رود قرار دارد ،ادامه مسیر دادیم.در این دره چندین چشمه وجود دارد.در این فصل همچنان رودخانه پر آب بود وبعضی از گونه های گیاهی هنوز سبز وشاداب در کنار رودخانه دیده می شدند.ساعت 10:00 به دشت سوتک- دشتی بسیارسرسبز- رسیدم در کناراطاقک فلزی محیط بانی قدری استراحت کردیم.با دو محیط بان عکسی به یادگار گرفتیم و از آنها برای زحمتی که می کشند تشکر کردیم.در این محل تابلو یاد بود آیدین بزرگی نصب شده است.با ذکر خیری از آیدین بزرگی - پویا کیوان ومجتبی جراحی به سمت گردنه سوتک- رو به شرق- حرکت کردیم.ساعت 11:20 به گردنه رسیدیم وازآنجا رو به جنوب به سمت قله خرسلک ارتفاع گرفتیم ساعت10: 12 بر فراز قله خر سلک (3700 متر) بودیم.قدری استراحت کردیم و عکس های به یادگار گرفتیم.ساعت 12:45 از جبهه جنوبی قله وارد واریزه ها(شن اسکی) شدیم وبا یک فرود 1000 متری در ساعت 14:30به کنار رودخانه وارنگه رود به ارتفاع 2700 متری رسیدیم . در کنار رودخانه سفره ناها ر پهن شد پس از صرف ناهار به سمت روستای وارنگه رود رهسپار شدیم و در ساعت 16:10 با رسیدن به روستا برنامه ای دلنشین به پایان رسید.

پی نوشت: در این برنامه دوست خوبم نیما اسماعیلی(مدیر وبلاگ " کوهنوردی... نشاط زندگی") همراه ما بود و صعود بسیار خوبی را با هم تجربه کردیم.

 

افراد شرکت کننده: مهران حیدرخانی-علی مد د- نیما اسماعیلی

 

 

مسیر سبز رنگ طی شد

از راست به چپ-سوتک بزرگ- کمان کوه- آزاد کوه

علی بن المدد  از کوهنوردان بنام شیخ نشین کویت ! :)

 

دشت سوتک از راست به چپ- آقا علی (محیط بان)- علی مدد- آقا محمد (محیط بان)- نیما اسماعیلی

 مار زنگی در دشت سوتک

 بر فراز قله- از راست به چپ-  نیما اسماعیلی- علی مدد- مهران حیدرخانی

 فرود از جبهه جنوبی خر سلک

 کره خر بازی گوش :)

گوسفندی خواب آلود :)

درابتدای دره شیر کمر- در دامنه کوه بوته های سبز ؛ مثلثی راشکل داده اند.انگار جهت حرکت را نشان می دهند !

سقا خانه ای مدرن در کنار یک ویلای شیک- آفرین به صاحب این ویلای زیبا

برچسب‌ها: گزارش برنامه

1393 گزارش صعود به قله كهون

گزارش صعود به قله كهون  ( 4075 متر )

معرفي :

كوهستان " كهون " يا " كاعون " با بلنداي 4075 متر در بخش البرز مركزي در رشته كوههاي البرز و جزو كوههاي شمالي ايران محسوب مي شود . ودر استان مازندران – شهرستان آمل – بخش لاريجان – دهستان نمارستاق واقع است.در بخش جنوبي اين كوهستان دره رودخانه " سه سنگ " جاري مي باشد .از شمال غرب  به قله " ناظر بزرگ ( 4278 متر )  " و سپس " ناظر كوچك ( 4188 متر ) " مرتبط می شود.و همچنين اين خط الراس به سمت جنوب شرق قله كهون را از طريق گردنه " سه سنگ  "  به قله " لهرا  ( 3890 متر ) " متصل مي كند.در قسمت جنوب و جنوب غربي  اين كوهستان دره رودخانه " سه سنگ " قرار دارد و در بخش شمال غربي رودخانه " سياه رود " جاري است .چشمه ساران دامنه هاي كوهستان كهون و لهرا به همراه رودخانه " پنيري " تامين كننده آب رودخانه " دريوك " مي باشند  .چشم انداز جنوب و جنوب غربي اين كوهستان در برگيرنده خط الراس قله چپكرو . تخت خرس . كهو . دوخواهرون . سه سنگ مي باشد .از جمله جاذبه هاي طبيعي اين منطقه مي توان به دشت سر سبز و رودخانه دريوك . آبشار دريوك . چشمه هاي آب معدني چهل چشمه و اشلك ،آبشار آسونه کرو همچين مرتع زيباي لهرا نام برد .وجهه تسمیه کهون : سنگ های این کوه به رنگ تیره می باشند. به همین علت آن را کهون یعنی کوه تیره می نامند.

شرح برنامه:

صبح پنج شنبه 30-05-93 ساعت 5:00 برای صعود به قله "کهون"(4075 متر) ازتهران (پارک اندیشه- پایین تر از پل سید خندان)راهی جاده هراز شدیم.در امامزاده هاشم توقف کوتاهی داشتیم .سپس به سمت پلور رهسپار شدیم.در میانه راه برای خوردن صبحانه  توقفی نیم ساعته داشتیم.با ادامه مسیر در55 کیلومتری آمل با رسیدن به سه راهی پنجاب به سمت چپ – روستای نمار- پیچیدیم وبا گذشتن از روستا های "نسل"و"کلری" ساعت 11:00 به روستای "نمار" رسیدیم تمام مسیر تا روستای "نمار" جاده آسفالته می باشد اما در بعضی از نقاط به دلیل سیلابهای فصلی جاده شسته شده است بنابراین در بهار برای رسیدن به روستای نمار می بایست ازسالم بودن مسیر اطمینان حاصل شود.از روستای نماربه سمت دشت دریوک حرکت کردیم و ساعت 12:15 به دشت زیبای دریوک رسیدیم.با توقفی کوتاه و گرفتن چند عکس یادگاری رو به جنوب به سمت دشت "لهرا" رهسپار شدیم.از عرض رودخانه دریوک می بایست عبور می کردیم بنابراین کفش ها را درآوردیم و ازرودخانه گذشتیم.با خشک کردن پا ها وپوشیدن دوباره کفش ها مجددا حرکت آغاز شد.بعد از عبور از یک سربالایی تند به محل چشمه های آب گرم و معدنی "اشلک" رسیدیم در کنار چشمه ها اطراق کردیم وبعضی از نفرات تنی به آب زدند.و بقیه مشغول خوردن ناهارشدند.ساعت 14:00 دوباره حرکتمان به سمت دشت لهرا آغاز شد.رو به جنوب با گامهای آرام ولی پیوسته قدم بر می داشتیم تا به آبشاربسیار زیبای "آسونه کر" رسیدیم .این آبشاربسیار زیبایکی دیگر ازجاذبه های طبیعی این منطقه می باشد.همنوردان کلی با این آبشار عکس گرفتند.در کنار آبشار یک چشمه که آب آن با لوله ای هدایت شده است، قرار دارد.لبی ازاین آب گوارا تر کردیم و دوباره حرکت آغاز شد.و با لاخره ساعت 16:00 به دشت "لهرا" رسیدیم.بعد از پیدا کردن محل مناسب چادرگاه، چادرها بر پا شد.از مناظر وطبیعت بکر و زیبای منطقه تا روشن بودن هوا بهره بردیم و کلی شوخی وشادی بود که شنیده می شد.قبل از تاریک شدن هواکوله حمله آماده شد.با خوردن شام و تاریک شدن هوا ،همه به خواب رفتن وصبح ساعت 5:30 بیدار باش بود وساعت 6:00 حرکت به سمت قله آغاز شد. با اندک راهپیمایی به سرچشمه رود خانه لهرا رسیدیم.آنجا مقداری حرکات کششی انجام دادیم وبعد به سمت گردنه "سه سنگ"رهسپار شدیم ساعت 9:00 به گردنه رسیدیم بین راه هر یک ساعت 10 دقیقه استراحت می کردیم.به تغییر جهت رو به غرب ازیال غربی قله کهون ارتفاع گرفتیم وآرام آرام به سمت قله کهون حرکت کردیم ودر ساعت 11:00 به قله کهون رسیدیم.مسرور ازاین صعود نیم ساعتی را روی قله سپری کردیم.بعد به سمت گردنه سه سنگ فرود آمدیم واز آنجا به سمت محل چاردگاه رهسپار شدیم ساعت 13:30 به محل چادرگاه رسیدیم وبا خوردن ناهارو جمع کردن چادرها وبستن کوله ها ساعت14:30 به سمت دشت دریوک رهسپار شدیم.با گذشتن از آبشار"آسونه کر" وچشمه های آب گرم به رودخانه دریوک رسیدیم.برای گذشتن ا ز عرض رودخانه اینبار می بایست ازروی دو الوار چوبی می گذشتیم.افراد یکی یکی از روی الوارعبور می کردند.وبعضی از همنوردان به آب می افتادند.ودر این بین بایداز تعدادی از همنوردان یاد کنم و ازآنها تقدیرکنم که به کمک دیگران شتافتند.با گذشتن تمام نفرات از رودخانه و خشک کردن لباس های افرادی که خیس شده بودند.دوباره به راه افتادیم.ساعت 18:30 به روستای نمار رسیدیم.متاسفانه راننده ما هنوز به روستا نرسیده بود وبا انتظاریک ساعته ماشین آمد وبالاخره ساعت 20:00 به سمت تهران حرکت کردیم و در نهایت ساعت 1:00 بامداد روز شنبه به تهران رسیدیم.

پاره اي از اطلاعات مسير :

بخش اول : پيمايش روستاي نمار تا دشت دريوك

• ارتفاع تقريبي روستاي نمار : 2130 متر
• ارتفاع تقريبي دشت دريوك : 2360 متر
• اختلاف ارتفاع روستاي نمار تا دشت دريوك : 230 متر
• مسافت روستاي نمار تا دشت دريوك : 6/3 كيلومتر
• زمان مورد نياز : 1 ساعت
• نوع مسير : كم شيب – پاكوب مشخص – بدون عارضه سخت گذر-  احتمالا پرتردد

بخش دوم : پيمايش دشت دريوك تا دشت لهرا ( محل شب ماني )

• ارتفاع تقريبي دشت لهرا : 2940 متر
• اختلاف ارتفاع دشت دريوك  تا دشت لهرا  : 640 متر
• مسافت دشت دريوك تا دشت لهرا : 6/4 كيلومتر
• زمان مورد نياز : 4 الي 5 ساعت
• نوع مسير : كم شيب در پاره اي نقاط دامنه هاي باشيب تند – مسير پاكوب – بدون عارضه سخت گذر

بخش سوم : پيمايش دشت لهرا تا گردنه سه سنگ  

• ارتفاع گردنه سه سنگ : 3640 متر
• اختلاف ارتفاع دشت لهرا تا گردنه سه سنگ : 700 متر  
• مسافت دشت لهرا تا گردنه سه سنگ : 3/3 كيلومتر  
• زمان مورد نياز : 3 ساعت
• نوع مسير : داراي دامنه هاي پر شيب – مسير پاكوب نامشخص – بدون عارضه سخت گذر

بخش چهارم : پيمايش گردنه سه سنگ تا قله كهون

• ارتفاع قله كهون : 4075 متر
• اختلاف ارتفاع گردنه سه سنگ تا قله كهون : 435 متر
• مسافت گردنه سه سنگ تا قله كهون : 5/1 كيلومتر
• زمان مورد نياز : نزديك دو ساعت
• نوع مسير : داراي دامنه با شيب متوسط  – مسير پاكوب نامشخص – بدون عارضه سخت گذر

 

سرپرست برنامه:سعید صبور

افراد شرکت کننده:

1- محمد جواد داننده 2- مهران حيدر خاني 3- الهه گلابي 4- علي غلامي 5- ادوين آژند 6- امير كلهر7- ندا ترابي 8- امير ناصر پوررسول9- مسعود صالحي 10- محمد كدخدا زاده  11- ايوب لشني 12- زهرا هویدا فر13-آرش عباسپور تهراني 14-ْآرزو حسيني 15- فاطمه سرشتي 16- مصطفي زند وكيلي 17- محمد رضا اشراقي18- آسيه مسيبي19- مينا مسيبي20- معصومه ترابي21 مریم سرشتی

 

 

 مسیر سبز رنگ طی شد- از روستای نمار تا دشت لهرا(محل شب مانی)

مسیر سبز رنگ طی شد- از دشت لهرا(محل شب مانی) تا قله کهون

 روستای نمار(مبدا حرکت)

 دشت زیبای "دریوک"

 عکس دسته جمعی در دشت دریوک

 

 چشمه های آب معدنی "اشلک"

 آبشار و چشمه "آسونه کر"

 

محل چادرگاه گروه در دشت لهرا

 گردنه "سه سنگ"

 دماوند از فراز قله "کهون"

بر فراز قله کهون در پشت سر قله ناظر بزرگ

-عبور از رودخانه خروشان دریوک و سقوط آسیه در آب کمک و یاری همنوردان(علی غلامی-ندا ترابی-محمد بلبلی-امیر کلهر) به همنورد دیگرمان -آفرین به این دوستان برای همراهی و کمکشان

 

برچسب‌ها: گزارش برنامه

1393 گزارش صعود به قله اورین

گزارش صعود به قله اورین

 

موقعیت جغرافیائی:

قله اورین(3630 متر)  در استان آذز بایجان غربی- شهرستان خوی- بخش مرکزی- دهستان فیرورق واقع است و بلندترین قله این استان می باشد.این کوه به نام های "زکی داغ" و"محمد آقا" نیز معروف است.تلفظ اصلی این قله "Urin"  می باشد. "Urin"تغییریافته اوگرین "Ugrin"-لغتی به زبان کردی-به معنای آتش می باشد.قله اورین کوچک(3410 متر) در شرق این قله ودر فاصله 2 کیلومتری آن واقع است. در شمال این قله روستای "کوچک" در شرق این قله روستای "حصار" در جنوب روستای "گوگرد" و در غرب روستای" شریف آباد" قراردارد. فاصله افقی(هوایی) قله تا شهر خوی 33کیلومتر وتا مرز ترکیه 22 کیلومتر می باشد.از شهر خوی با گذشتن از روستا های "پسک"،"آغاسی کندی" و "داش پسک "تا روستای "بدلان" به طول 34 کیلومتر جاده آسفالته بوده واز روستای "بدلان" تا روستای "حصار" 9 کیلومترجاده خاکی است که در بعضی از نقاط دارای شیب بسیار تند می باشد.روستای "حصار" (مبدا صعود) دارای اهالی کردزبان است. با توجه به بارش مناسب برف وباران ،این منطقه بسیار سرسبز بوده ودر ارتفاعات بالای آن، آبگیرهایی به نام "گل"(gul) وجود دارد و بزرگترین آنها "گللر" نام دارد.زمان مناسب صعود از اواسط خرداد تا اواخر شهریور می باشد. این منطقه ازتنوع گیاهی فراوانی برخوردار است و گیاهان دارویی و خوراکی همچون کاکوتی،زیره،موسیر،گل ماهورو... به وفور یافت می شود.

 

 مسیرهای اصلی صعود  :

1)      مسیر شرقی : روستای حصار – دشت حصار- آبگیر گللر- قله اورین

2)      مسیر جنوبی: روستای گوگرد – یال جنوبی- قله اورین

3)      مسیر غربی:روستای شریف آباد- یال غربی – قله اورین

4)      مسیر شمالی: روستای کوچک-یال شمالی-قله اورین

مسیر نرمال ،مسیر شرقی می باشد واکثرا از این مسیر اقدام به صعود می شود.برای صعود زمستانه غالبا از مسیر جنوبی استفاده می شود.

شرح برنامه:

شب سه شنبه 07-05-1393ساعت 21:00 از ترمینال غرب ( تعاونی 4) تهران به سمت خوی حرکت کردیم و با گذشتن از شهرهای کرج -قزوین- زنجان- مرند ساعت7:30 صبح روز چهار شنبه به شهر خوی رسیدیم با هماهنگی قبلی مینی بوسی جهت بردن گروه 17نفره ما به روستای حصار در ترمینال آماده بود.همچنین با هماهنگی با کانون کوهنوردان خوی ،آقای حجاب دوست بعنوان راهنمای محلی در این صعود در کنار ما بود. بنابراین بدون معطلی با جابجایی کوله ها به سمت روستای حصار- مبدا صعود- حرکت کردیم.با گذشتن از آبادیهای پسک و بدلان وارد جاده خاکی شدیم وساعت 09:40 به روستای حصار رسیدم با آماده کردن کوله سبک به سمت پناهگاه اورین حرکت کردیم.ساعت 10:40 به پناهگاه رسیدیم.این پناهگاه به همت هیئت کوهنوردی شهرستان خوی در سال 1384 ساخته شده است و دارای سرویس بهداشتی ، آب لوله کشی ،آشپزخانه وخوابگاه است ومی تواند پذیرای 50تا60 نفرباشد.البته برای ورود به منطقه و استفاده ازاین امکانات می بایست ازهیئت کوهنوردی خوی مجوز گرفته شود و هماهنگی های لازم صورت گیرد.مسئول فعلی پناهگاه آقای سلیمان رضا زاده می باشد.با خوردن صبحانه ساعت 11:00 دوباره به راه افتادیم- رو به غرب-  و با گذشتن از چمن زار ها و مرغزارهای منطقه به محل آبگیر "گللر" (3150 متر) رسیدیم در اطراف این آبگیر،عشایر کرد نشین مشغول چرای دام های خود می باشند.در کنار این آبگیر چشمه گورایی وجود دارد با استراحتی کوتاه و خوردن آب گوارا دوباره گروهمان-رو به غرب- به راه افتاد .از اینجا به بعد شیب کمی تند می شود.با گذر ازاین شیب تند ساعت 14:50 برفراز قله اورین ایستادیم خوشحال ازاین صعود دقایقی را مشغول عکسبرداری و خوردن تنقلات سپری کردیم.سپس رو به پایین حرکت را آغاز نمودیم.ساعت 18:30 در پناهگاه اورین بودیم و با خوردن چایی و خداحافظی از آقای سلیمان رضا زاده با لاخره 19:20 به روستای حصاررسیدیم وبرنامه ای زیبا به پایان رسید.

سرپرست برنامه:آقای سعید صبور

استاد گرامی- سعید صبور- دیدگاه تازه ای در خصوص ترکیب کوهنوردی و گردشگری برایمان ارایه کرده است بعد از صعود هر قله سپس از جاذبه های گردشگری هر منطقه دیدن می کنیم و لحظات شیرین وزیبایی را در کنار همدیگر سپری می کنیم.از دیگر نقاط قوت ایشان:

- اطللاع رسانی به موقع قبل از آغاز برنامه

- برنامه ریزی بسیار دقیق قبل از اجرای برنامه.

- ارایه یک بولتن راهنما شامل : ساعات رفت و برگشت، محل های اقامت- زمانبندی دقیق کوهنوردی- زمانبندی دقیق گردشگری- اطلاعا مفید  در خصوص قله و منطقه و....

- ایجاد یک فضای دوستانه و نگاه غیر انتفاعی به برنامه ها.

جمع شدن همه این خصوصیات در یک سرپرست کم نظیر و قابل ستایش است.

 از شما بعنوان یک شاگرد سپاسگزارم.با نوشتن این چند خط خواستم بگویم زحمات شما دیده می شود.راهتان پر رهرو باد.

نکات برنامه:

-          با توجه به نا امن بودن منطقه هماهنگی با نیروهای انتظامی و مرزی لازم است.

-           ارتفاعات با GPS اندازه گیری شده اند.

-          با توجه به شرایط آب وهوایی منطقه داشتن پوشاک مناسب ضروری است.

-          آگاهی کامل ازمسیرصعود و مطالعه نقشه های منطقه ضروری است.استفاده از GPS توصیه میگردد.

 

 مسیر سبز رنگ طی شد

مسیر شماره یک (سبز رنگ) طی شد.مسیر شماره دو (آبی رنگ).مسیر سه (زرد رنگ).مسیر شماره چهار (قرمز رنگ)

 برای دیدن عکسهای بیشتر به ادامه مطلب مراجعه کنید

 

برچسب‌ها: گزارش برنامه, بلندترین قله هر استان
ادامه مطلب

1393 گزارش صعود به قله دماوند ازیال شمالی

گزارش صعود به قله دماوند ازجبهه شمالی

 

معرفی:

قله دماوند(5620 متر) در استان مازندران- شهرستان آمل - بخش لاریجان- دهستان بالا لاریجان واقع شده است.این قله بلندترین قله استان مازندران است..در جنوب شرق این قله روستای رینه ودر جنوب غرب آن شهرپلوردرشرق آن گزنک ودر شمال شرق آن ناندل ودر غرب آن دریاچه لارقرار دارد.گیاهان منطقه: سیرک،گزنک- زنبق- خیارک-شمعدانی وحشی- آلاله-شقایق  و...می باشد.

قله دماوند 16 مسیر شناخته شده دارد و برای نخستین بار زنده یاد جلال رابوکی آنها را شناسایی وصعود کرده است.در سال 1384 برای یادبود جلال رابوکی درشانزده هفته پی در پی این 16 یال را در برنامه های یک روزه تیمی سه نفره متشکل از زنده یاد ابراهیم شیخی – ناصر جنانی و ذبیح اله حمیدی طی کردند.

چهار مسیراصلی دماوند(جنوبی-شمالی-غربی- شمال شرقی) را جلال رابوکی در یک برنامه پی در پی در 26 ساعت صعود کرده است.

 یخچالهای طبیعی اطراف قله دماوند:
الف- یخچال های شمالی و شمال شرقی اطراف قله دماوند:
–    یخچال سیوله (جبهه شمالی)
–    یخچال دوبی سل (جبهه شمالی)
–    یخچال اسپله (جبهه شمالی)
–    یخچال عروسکها (جبهه شمالی)
–    یخچال خورتاب سر (جبهه شمالی)
–    یخچال یخار (شمال شرقی)
ب- یخچالهای پراکنده و برفچالهای اطراف دماوند:
–    یخچال وزمین چال (شرقی)
–    یخچال سرداغ (بین یالهای غربی و جنوب شمال غربی)
–    یخچال غربی (بین یالهای شمال جنوب غربی و غربی)
–    یخچال کافر دره (بین یالهای جنوبی و جنوب شرقی)
–    یخچال آسپرین سر (بین یالهای جنوبی و جنوب جنوب غربی) (مقیم, ۱۳۸۷,ص۱۸(

مسیرهای صعود:

۱- شمالی -یال دبی سل- مسیر صعود این جبهه از میان دو یخچال سیوله (سمت راست)و دوبی سل (سمت چپ) صورت می‌گیرد. این مسیر دارای دو جانپناه در ارتفاع‌های 40۰۰ متر و ۴650 متر است.

۲- جنوبی - مسیر گوسفند سرا

۳- شرقی - یال ملارد

۴- غربی -یال سیمرغ

۵- شمال شرقی -تخت فریدون

۶- شمال غربی -یال داغ

۷- جنوب شرقی -یال ملاخوران

۸- جنوب غربی -یال معدن

۹- جنوب جنوب شرقی -یال وزمین چال

۱۰- شمال جنوب شرقی -یال ملارد

 ۱۱- جنوب شمال شرقی -یال یخار

۱۲- شمال شمال شرقی

۱۳- شمال شمال غربی

۱۴- جنوب شمال غربی -یال ورارو

۱۵- شمال جنوب غربی -یال چال چال

۱۶-جنوب جنوب غربی -یال آسپرین سر

 

 

مسیرهای اصلی صعود عبارتند از:
مسیر جنوبی : جاده هراز - پلور - ده رینه
مسیر غربی :جاده هراز - پلور - جاده سدلار -‌ دشت ورارو
مسیر شمالی : جاده هراز - آب گرم لاریجان - ده نان دل

مسیر شمال شرقی : جاده هراز - آب گرم لاریجان - ده نان دل-گردنه سر

پناه گاه ها وجان پناه های دماوند:

مسیر جنوبی : گوسفندسرا (بارگاه اول) در ارتفاع 3000 متری + بارگاه سوم  در ارتفاع ۴۱۵۰ متری.

مسیر غربی: جان پناه سیمرغ  در ارتفاع ۴۱۵۰ متری.

مسیر شمال شرقی:جان پناه تخت فریدون در ارتفاع ۴۳۶۰ متری.

مسیرشمالی: جان پناه فلزی  در ارتفاع ۴۰۰۰ متری+ جان پناه فلزی در ارتفاع 4600 متری

شرح برنامه:

صبح پنجشنبه 26-04-93 با هماهنگی قبلی، ساعت 6 صبح در تهران سواربرمینی بوس اعضای باشگاه هفت خوان کرج شدم وبه سمت جاده هرازروانه شدیم بعد ازعبورازشهرهای جاجرود وبومهن وپلوربه سمت آبادی گزنک روانه شدیم بعد ازگذشتن ازتونل شماره 9 درسمت چپ وارد جاده ده ناندل شدیم ساعت 11:00  به نادندل رسیدم با هماهنگی که با آقای صالحی- مسئول خانه کوهنورد ناندل- انجام شده بود با یک نیسان به سمت ابتدای مسیرحرکت کردیم ساعت 12:45 به "سنگ استراحت" رسیدیم با آماده کردن کوله ها ساعت 13:00به سمت پناهگاه اول شمالی رهسپارشدیم.در ابتدای مسیرهوا قدری گرم بود وبا توجه به سنگینی کوله ها حرکت تیم آهسته بود.هریک ساعت دقایقی را استراحت می کردیم.بعضی ازافراد گروه به دلیل عدم آمادگی به سختی درحال حرکت به سمت بالا بودند.درنهایت ساعت 17:00 به جانپناه اول درارتفاع 4000 متری رسیدیم.خوشبختانه در جانپناه کسی نبود.بعضی ازافراد به داخل جانپناه رفتند من وآقای سعادت در بیرون چادر زدیم.پس ازبرپایی چادر،قدری استراحت کردیم .قبل ازتاریکی هوا بطریهای خود راازآب چشمه سمت چپ (شرق) جانپناه پرکردیم.با درست کردن سوپ وخوردن شام وآماده کردن کوله حمله درنهایت به داخل کیسه خواب ها رفتیم. صبح جمعه ساعت 5:30 ازخواب بیدارشدیم وبا خوردن صبحانه ساعت 6:00 برنامه صعود آغاز گردید. با قدمهای آهسته به سمت جانپناه دوم راهی شدیم ساعت 8:00 به جانپناه رسیدم ودونفر از افرادازادامه مسیرانصراف دادند.با قدری استراحت دوباره به راه افتادیم درارتفاع 5000 متری نیز تعدادی ازافراد به سمت پایین بازگشتن درنهایت شش نفر به سمت قله روانه شدیم ودر ساعت 13:00 به قله رسیدیم با گرفتن چند عکس به سمت پایین به راه افتادیم.با رسیدن به جانپناه دوم قدری استراحت کردیم ودوباره به سمت پایین به راه افتادیم.در نهایت ساعت 18:00 همگی افراد به جانپناه اول رسیدند شب را دوباره درهمانجا ماندیم وصبح ساعت 7:00 به سمت ناندل به راه افتادیم.ساعت 10:00با رسیدن به سنگ استراحت نیسانی منتظر ما بود سوار برنیسان ساعت 11:00 به ناندل رسیدیم.در خانه کوهنورد دست ورویی شستیم وسواربرمینی بوس به سمت تهران روانه شدیم.اینچنین برنامه ای بسیار خوب باسرپرستی عالی آقای رحیم قره داغی به پایان رسید.

سرپرست برنامه آقای رحیم قره داغی،چه بزرگ مرد نازنینی است.پیشکسوتی که امید وارم سایه شان برسر ما مستدام باشد.کوهنوردی که نظیرشان کم است و...آرزو دارم در چند برنامه دیگر (خصوصا پیمایش خط الراس)در کنار ایشان شاگردی کنم.تا از چشمه خروشان و زلال معرفت و مهربانی و دانایی شان بهره مند شوم.

 

 مسیر سبز رنگ طی شد

 برای دیدن عکسهای بیشتر به ادامه مطلب مراجعه کنید

 

برچسب‌ها: گزارش برنامه, بلندترین قله هر استان, 16 یال دماوند
ادامه مطلب

1393 گزارش صعود به قله پاشوره

گزارش صعود به قله پاشوره

 

روز جمعه 06-04-93 برای دومین بار امسال به قله پاشوره رفتم دفعه پیش انفرادی از جبهه جنوبی (روستای لاسم) اینبار گروهی ازجبهه شمالی روستای نوا....

 

موقعیت جغرافیائی:

 

قله پاشوره(3880 متر) بر روی خط الراس شرقی-غربی در البرزمرکزی و در شمال خط الراس دوبرارقرار دارد.درسمت شرق آن،قله هلزم (3910 متر) و در سمت غرب گردنه عبرت و قله عبرت ودرجنوب غربی روستای لاسم ودر شمال غرب روستای نوا قرارگرفته است.این قله جزء استان مازندران- شهرستان آمل- بخش لاریجان ودهستان بالا لاریجان می باشد. در دامنه های اين كوه  انواع  گياهان خودرو و دارويي و گل هاي فراوان از جمله انواع گون،آویشن،پونه ،درمنه و... را می توان یافت.

 مسیرهای اصلی صعود به پاشوره :

1)      مسیر شمالی : روستای نوا – دره آزو- گردنه عبرت –قله پاشورک- قله پاشوره

2)      مسیر جنوبی: روستای لاسم –یال جنوب غربی- قله پاشورک –قله پاشوره

مسیر نرمال ،مسیر روستای نوا می باشد واکثرا از این مسیر اقدام به صعود می شود.

پناهگاه ها:

1) کلبه کاه گلی در دره" آزو"(روستای نوا)

شرح برنامه:

روز جمعه 06-04-93 ساعت 5:00 برای صعود به قله "پاشوره"(3880 متر) ازتهران راهی جاده هراز شدیم.در امامزاده هاشم پیاده شده و صبحانه ای مختصر خوردیم.سپس به سمت پلور رهسپار شدیم.بعد ازگذشتن ازدو راهی رینه به یک دو راهی می رسیم که تابلو روستای نوا بر سر پل نصب شده است.اما تیم ما به اشتباه تا روستای وانا به جلو رفت و بعد از اینکه متوجه اشتباهمان شدیم مسیررا دورزده و به سمت روستای نوا بازگشتیم.این موضوع باعث اتلاف وقت شد.ساعت 8:30 از اتوبوس پیاده شدیم و در کنار قبرستان ده حرکات کششی انجام دادیم.سپس در یک صف از داخل روستا به سمت دره آزو راه افتادیم.از همان ابتدا از مسیرنرمال خارج شدیم و به سمت قله عبرت منحرف شدیم.من یک بار به سرپرست جوانمان این موضوع را گفتم ومسیر درست را هم به  ایشان نشان دادم اما ایشان توجه ای نکرد! با توجه به اصل "پیروی از نظرات سرپرست" ،برنظرم پا فشاری نکردم.(البته تنها جایی که نظر سرپرست باعث خطر جانی می شود –به نظر من- می شود ازدستورات سر پیچی کرد)با ادامه مسیر به یک گوسفند سرا رسیدیم و سپس به یک چشمه با آب گوارا، قدری در آنجا استراحت نمودیم. با ادامه مسیر به ابتدای یال منتهی به قله عبرت صعود کردیم.آنجا با استراحتی دیگر تصمیم به این شد که به دو گروه تقسیم شویم .گروه اول –به سرپرستی آقای رضایی وخانم گودرزی - سریعتر به سمت قله پاشوره برود و گروه دوم- به سرپرستی آقای مشهدی زاده- تا گردنه عبرت صعود نموده وبه محل چشمه بازگردد.من در گروه اول بودم با یک ریتم سریع به سمت گردنه عبرت به راه افتادیم وساعت 12:30 به گردنه رسیدیم.تیم اول نیز از اینجا به دو گروه تقسیم شد.تیم اول- پنج نفر- بعد از گذشتن از قله پاشورک در ساعت 14:15 به قله پاشوره رسید.با استراحتی نیم ساعته تیم دوم ساعت 14:45 به قله رسید.عکسی به یادگار گرفتیم وبه سمت گردنه عبرت پایین رفتیم.آنجا سه نفر ازگروه منتظر ما بودند.به همراه آنان به سمت چشمه –محل قرارمان با گروه دوم- راهی شدیم.با عبور از فراز ونشیب هایی ساعت 17:30 به محل چشمه و به کنار دوستانمان رسیدیم. باخوردن ناهارو استراحتی کوتاه دوباره راهی شدیم.ساعت 19:15 را نشان میداد که به محل پارک ماشین رسیدیم.

 گزارش صعود قله پاشوره ازروستای لاسم را از اینجا بخوانید

نکات برنامه:

-          به دلیل نا همگن بودن گروه (افراد با تجربه بالا - با تجربه متوسط و افراد کم تجربه) ریتم و آهنگ گروه مناسب نبود.اولین اصل آموزش تعیین سطح و همگن کردن دانشجویان است.

-          سرپرست گروه ، تجربه لازم برای سرپرستی یک گروه 35 نفره را دارا نبود.

-          با توجه به شرایط آب وهوایی منطقه داشتن پوشاک مناسب ضروری است.

-          ارتفاعات با GPS اندازه گیری شده اند.

-          آگاهی کامل ازمسیرصعود و مطالعه نقشه های منطقه ضروری است.استفاده از GPS توصیه میگردد.

سر پرست برنامه : محمد رضا رضایی 

کمک های سرپرستی : نرگس گودرزی - اکبر مشهدی زاده

 افراد شرکت کننده:

1- بهزاد ميرزايي يگانه 2- بهزاد آبیاری3- ايوب لشني 4- علي غلامي 5- محمد حيدر خاني 6- اسماعيل حيدري7- مهدي افتخاريان انوشه 8- مهرناز كوشكي 9- ادوين آژند 10- الهه گلابي 11- پروين سليمي 12- سارا اتكالي 13- سعيد رحيمي 14- علي انصاري 15- علي كدخدازاده 16- علي كسايي 17- فاطمه سرشتي 18- مصطفي زند وكيلي 19- فيروزان ولادوند 20- محسن ميرزا حيدري 21- محمد بيات22- مهري ملك آذري23- نرگس سيدي 24- محمد بلبلي زاده 25- جواد كردي26- ريحانه سردار27- امير ناصر پور رسول 28- آسيه مسيبي29- مينا مسيبي30- كامليا رفعتي نژاد31- فاطمه حاجی کریملو

 

 

مسیر آبی رنگ مسیر نرمال است

مسیر سبز رنگ توسط گروه طی شد.

دماوند از قله پاشوره

بر فراز قله پاشوره

طبیعت زیبای منطقه

قله پاشوره

ازراست به چپ:نرگس گودرزی-مهران حیدرخانی-فاطمه حاجی کریملو-ادوین آژند-علی عباسی

 

قله پاشوره-از راست به چپ:

ایستاده:فاطمه سرشتی-محمد رضا رضایی(سرپرست)-اسماعیل حیدری-علی عباسی- نرگس گودرزی- امير ناصر پور رسول- مهران حیدرخانی

نشسته: ادوین آژند-فاطمه حاجی کریملو- علی غلامی

 

برچسب‌ها: گزارش برنامه

1393 گزارش صعود به قله کافره

گزارش صعود به قله کافره

 

انگار رفته بودم بهشت ....

موقعیت جغرافیائی:

 قله کافره (3670 متر)  در البرز مرکزی در استان تهران- شهرستان شمیرانات- بخش لواسانات- دهستان لواسان کوچک واقع شده است .درغرب این قله روستای گرمابدر ودر شرق آن دشت زیبای لارقرارداد. در دامنه های اين كوه انواع گياهان خودرو و دارويي و گل هاي فراوان از جمله خیارک،پیاز کوهی ،شمعدانی وحشی،والک و... را می توان یافت.

 

 مسیرهای اصلی صعود به قله :

1)      مسیر شمال غربی 1: روستای گرمابدر – گردنه یونزا- قله کاسونک- دره کافره- یال غربی- قله کافره

2)      مسیر شمال غربی 2: روستای گرمابدر – گردنه یونزا- گردنه شرقی قله کاسونک- دره کافره- یال غربی- قله کافره

3)      مسیر غربی: روستای گرمابدر – گردنه بین قله پیرزن کلوم وقله شیدر کش – یال غربی - قله کافره

اکثرا از مسیر شمال غربی اقدام به صعود می شود.

شرح برنامه:

روزجمعه 30-03-1393 ساعت 5:30 صبح به سمت فشم در شمال شرق تهران رهسپار شدم. بعد از ورود به فشم به میدانی رسیدم . خروجی سمت راست آن به آبادی های روته-زایگان-لالان و گرمابدر ختم میشود.ومسیر مستقیم به سمت میگون و شمشک می رود. به سمت راست پیچیدم و با ادامه مسیر به روستای گرمابدر رهسپار شدم.ساعت 7:20 به روستای گرمابدررسیدم در انتهای جاده اسفالت ازنگهبانی محیط بانی گذشتم ووارد جاده خاکی شدم با ادامه مسیر ساعت 8:00 به گردنه یونزا رسیدم با آماده کردن کوله ساعت 8:15 برنامه را آغازنمودم.روبه جنوب ازروی یال شمالی کاسونک ارتفاع گرفتم.دامنه شمالی کاسونک هنوز سبز وپر گل بود کلی ازگیاهان موجود عکس گرفتم.ساعت 11:15 به قله کاسونک (3695 متر)رسیدم.با استراحتی کوتاه ازدره جنوب شرقی کاسونک به سمت دره کافره پایین رفتم.ساعت 13:10به کف دره به ارتفاع 3120 متر رسیدم.از اینجا بهترین مسیربرای صعود کافره یال شرقی یا یال غربی است.اما من از یال شمال غربی صعود کردم که مسیری سخت ودست به سنگ بوده و فراز وفرود زیادی دارد.در ابتدای مسیر گرازی را دیدم و متوجه شدم که از کنار لانه گراز عبور کرده ام.این مسیر به دلیل بکر بودن آشیانه حیوانات وحشی شده است.با ادامه مسیربه یکباره به یک جفت کبک دری با 7 جوجه کوچک که ظاهرا ازپرندگان کمیاب است برخورد کردم.از آنها چند عکس گرفتم وبه مسیر خود ادامه دادم.ساعت 15:30 به قله کافره(3670 متر) رسیدم .با خوردن ناهار وگرفتن چند عکس رو به پایین از دره شمالی پایین رفتم.این دره شیب تندی دارد.ساعت 17:30 به کف دره به ارتفاع 3010 متر رسیدم از آنجا به سمت گردنه شرقی قله کاسونک ارتفاع گرفتم وساعت 18:50 به گردنه رسیدم وبا کمر بر(تراورس) کردن روبه غرب راهی یال شمالی کاسونک شدم.ساعت 20:25 را نشان میداد که به گردنه یونزا رسیدم وبرنامه ای سنگین ولی بسیار دلچسب به پایان رسید.انگاری که رفته بودم بهشت...

 نکات برنامه:

-          با توجه به بکر بودن منطقه ووجود حیوانات وحشی- خصوصا گراز- صعود قله می بایست به صورت گروهی انجام شود.

-          ارتفاعات با GPS اندازه گیری شده اند.

-          با توجه به شرایط آب وهوایی منطقه داشتن پوشاک مناسب ضروری است.

-          استفاده از مطالب وبلاگ با ذکر منبع بلا مانع است.

 

 مسیر سبز رنگ طی شد

 مسیر سبز رنگ طی شد

 

 

قله دماوند از قله کاسونک

بر فراز قله کاسونک

گرازی که در مسیر از کنار لانه اش عبور کردم

 

بر فراز قله کافره

قله دماوند از قله کافره

چک چک ابلق جنوبی 

قارچ بزرگ و کفش دوزک کوچک 

یک جفت "کبک دری" و جوجه هایشان

دم سرخ پشت بلوطی

برچسب‌ها: گزارش برنامه, صعود انفرادی

1393 گزارش صعود به قله شاهوار

گزارش صعود به قله شاهوار

 

موقعیت جغرافیائی:

 

قله شاهوار(3910 متر)  در البرز شرقی در استان سمنان- شهرستان شاهرود- بخش بسطام- دهستان خرقان واقع شده است و بلندترین قله استان سمنان می باشد.درشمال این قله روستای سیاه مرزکوه ،درجنوب شرق ، روستای نکارمان درجنوب روستای زرشک ودرغرب،  روستای تاش واقع است. در دامنه های اين كوه انواع گياهان خودرو و دارويي و گل هاي فراوان از جمله خیارک،پیاز کوهی ،کلاه میرحسن ،شمعدانی وحشی را می توان یافت.

 مسیرهای اصلی صعود به قله :

1)      مسیر جنوب غربی : روستای نکارمان – یال جنوب غربی- قله شاهوار

2)      مسیر جنوبی: روستای زرشک – یال جنوبی – قله شاهوار

3)     مسیر غربی: روستای تاش بالا  –چشمه میشی- گردنه پیر میشی (آرام میشی)- قله شاهوار

اکثرا از مسیر غربی اقدام به صعود می شود.

شرح برنامه:

شب چهارشنبه 21-03-93 ساعت 23:20 برای صعود به قله "شاهوار"(3910 متر) ازتهران- پایانه بیهقی- راهی شاهرود شدیم. ساعت 5:00 روزپنج شنبه به شاهرود رسیدیم قبلا با یک مینی بوس هماهنگ شده بود وپس ازجابجایی کوله ها ساعت 5:15 به سمت روستای تاش حرکت کردیم. با رسیدن به روستای تاش به سمت جاده خاکی معدن حرکت کردیم ودر ساعت 6:50 به انتهای جاده خاکی- نگهبانی معدن- رسیدم .ازمینی بوس پیاده شده ورو به شرق به طرف چشمه میشی به راه افتادیم .ساعت 7:50 به چشمه میشی رسیدیم وبساط صبحانه پهن شد.با خوردن صبحانه در ساعت 8:30 دوباره به راه افتادیم رو به شرق آرام آرام ارتفاع گرفتیم در مسیر رد پای خرس به خوبی دیده می شد. ساعت 10:30 به گردنه پیر میشی(آرام میشی) رسیدم آنجا بر فراز کوه گله ای-هفت راسی- کل وحشی را دیدیم.طبیعت زیبای آنجا ،روح هر کوه نوردی را به وجد می آورد.با استراحتی کوتاه و گرفتن عکسهای یادگاری – رو به جنوب- ادامه مسیر داردیم تا اینکه در ساعت 11:50 به قله شاهوار رسیدیم در کنار سنگچین و تابلوی قله نیم ساعتی نشستیم و از مناظر آنجا لذت بردیم.سپس رو به پایین فرود را آغاز نمودیم.ساعت 14:00 به چشمه میشی رسیدیم وآنجا ناهارخوردیم.بعد از ناهار به سمت نگهبانی معدن به راه افتادیم ودر ساعت 15:40 با رسیدن به کنارمینی بوس یک برنامه کوهپیمایی بسیار زیبا در البرزشرقی به پایان رسید.البته ما از تاش به آبادی مجن رفتیم وازآبشار بسیارزیبای مجن دیدن کردیم.این آبشار یکی از جاذبه های گردشگری شاهرود می باشد.بازدید ازاین آبشار را حتما در برنامه خود قرار دهید.

 افراد شرکت کننده:

 امیر کلهر - کورش حکیمی - مهسا دشتی پور - مهران حیدر خانی - محمد رضا اشراقی - معصومه شیخ مرادی - فاطمه علی محمدی - ایرج فدوی - حسن بیرجندی - مینو ضابطیان(سرپرست)-سعید صبور

 

نکات برنامه:

-          با توجه به بکر بودن منطقه ووجود حیوانات وحشی- خصوصا خرس- صعود قله شاهوار می بایست به صورت گروهی انجام شود.

-          صعود قله شاهوار ازتاش با توجه به اینکه ارتفاع مبدا صعود – نگهبانی معدن-2750 متر می باشد.صعودی ساده وبدون مشکل است.

-          ارتفاعات با GPS اندازه گیری شده اند.

-          با توجه به شرایط آب وهوایی منطقه داشتن پوشاک مناسب ضروری است.

-          استفاده از مطالب وبلاگ با ذکر منبع بلا مانع است.

مسیر سبز رنگ طی شد.

 برای دیدن عکسهای بیشتر به ادامه مطلب مراجعه کنید

 

برچسب‌ها: گزارش برنامه, بلندترین قله هر استان
ادامه مطلب

1393 گزارش صعود به قله بازارک و لوارک

گزارش صعود به قله بازارک و لوارک

 

موقعیت جغرافیائی:

 

قله بازارک(3760 متر) و قله لوارک(3560 متر) بر روی خط الراس توچال در البرز مرکزی قرار دارند.خط الراس توچال- از شرق به غرب- شامل قلل: مونگ چال(دار آباد)- چپ دره- چمبره بند- شهر بانوکشک- سیا ه بند- لزون ها- پیازچال- برف چال- توچال – شاه نشین- سی وسه چم – بازارک – نودشتک- لوارک- سرلت- تالون- سیاه سنگ و منار می باشد. درجنوب غرب این قله  روستا ی امامزاده داود،درشمال شرق روستای شهرستانک ودرغرب روستا های رندان و تالون  قرار دارند. در دامنه های اين كوه انواع گياهان خودرو و دارويي و گل هاي فراوان از جمله لاله صورتی ،آلاله زرد،والک ،آویشن،پونه  کوهی وتره کوهی (سیرک) را می توان یافت.

 مسیرهای اصلی صعود به قله :

1)      مسیر جنوب غربی : روستای امامزاده داود – گردنه اشترگردن– قله سی وسه چم - قله بازارک

2)      مسیر غربی: روستای رندان – گردنه نو دشتک – قله بازارک

3)      مسیر شمالی: روستای شهرستانک – قله لوارک – گردنه نودشتک- قله بازارک

شرح برنامه:

روز جمعه 02-03-93 ساعت 5:00 برای صعود به قله "بازارک"(3760 متر)وقله "لوارک"(3560متر) ازتهران راهی جاده کن سولقان شدیم. ازمیدان دوم شهران به سمت سولقان وازآنجا به سمت امامزاده داود رهسپار شدیم ساعت 6:30 به امامزاده داود رسیدیم با پارک ماشین وآماده کردن کوله ها ساعت 6:45 به سمت گردنه اشترگردن- گردنه بین قله پلنگ چال و قله شاه نشین- راهی شدیم. هوا قدری ابری بود و نم نم باران گونه ها را نوازش می داد. ساعت 8:30 در کنار آبشاری توقف کردیم و بساط صبحانه بر پا شد.ساعت 9:00 دوباره به راه افتادیم از جاده مالرویی که به صورت زیگزاگ تا گردنه ادامه دارد، با لا رفتیم با رسیدن به گردنه اشترگردن(3430 متر) مسیر سمت چپ – رو به غرب- را در پیش گرفتیم.ساعت 11:00به قله "سی وسه چم"(3690 متر) رسیدیم با استراحتی کوتاه و گرفتن چند عکس دوباره به راهمان ادامه دادیم.رو به غرب به سمت قله بازارک رهسپار شدیم .در مسیر تخته سنگهای زیادی زیر پایمان قرار داشت و این موضوع حرکت را قدری دشوار می کرد.ساعت 12:15 به قله بازارک شرقی و با ادامه مسیر در ساعت 12:30 به قله بازارک غربی رسیدیم.از اینجا همراهان من – علی مدد و عادل سعادتی- از ادامه صعود منصرف شدند ومن به تنهایی به سمت قله لوارک رفتم.هوا مه آلود بود و باد سردی می وزید.رو به غرب با ادامه مسیر به قله نودشتک (3680 متر) رسیدم .با فرود به گردنه زیر قله لوارک وسپس با صعود از تیغه های یال شرقی قله لوارک در ساعت 14:00 به قله رسیدم.یک تیم چهار نفره از روستای رندان اقدام به صعود قله لوارک کرده بودند.با آنها خوش وبشی کرده و عکسی به یادگار گرفتیم.با استراحتی کوتاه ساعت 14:30مسیر برگشت را در پیش گرفتم.چون مسیر بازگشت همان مسیر نخست یا پیموده شده بود بنابراین مجبور به صعود دوباره قله های نودشتک ،بازارک و سی وسه چم شدم.بهتر است در مسیر های خط الراسی در انتهای مسیر از نزدیکترین مسیرفرود آمد.چون بازگشت از همان مسیراولیه ،هم خسته کننده و هم طاقت فرساست.برای این مسیر بهتر است ازیال منتهی به روستای رندان فرود آمد یا با ادامه مسیر ازقله سرلت عبور نموده به قله سیاه سنگ واز آنجا به پشت بند سنگان و در نهایت به روستای سنگان برویم. (البته به شرطی که تمهیدات لازم بابت وسیله نقلیه در نظر گرفته شده باشد).چون وسیله نقلیه ما در امامزاده داود بود من مجبور به بازگشت از همان مسیراولیه بودم.با طی مسیر ساعت 16:00 به محل استراحت دوستانم رسیدم وبا خوردن ناهارواستراحتی کوتاه ساعت 16:30 به سمت امامزاده بازگشتیم ساعت 17:00 با رسیدن به محل پارک ماشین برنامه ای بسیار زیبا به پایان رسید.

نکات برنامه:

-          ارتفاعات با GPS اندازه گیری شده اند.

-          با توجه به شرایط آب وهوایی منطقه داشتن پوشاک مناسب ضروری است.

 

مسیر سبزرنگ طی شد

بر فراز قله بازارک- علی مدد-عادل سعادت

 

بر فراز قله لوارک

 

 

برچسب‌ها: گزارش برنامه

1393 گزارش صعود به قله امیری

گزارش صعود به قله امیری

 

موقعیت جغرافیائی:

 

قله امیری(3840 متر) بر روی خط الراس شرقی-غربی در البرزمرکزی- شرقی بین جاده هرازوجاده فیروزکوه قرارگرفته است.در سمت شرق قله میشینه مرگ و در سمت شمال شرق قله میشکا خونی در سمت جنوب خطالراس دوبرار قرار دارد.نامهای دیگر این قله  "شاه طهماسب" و "کاهونو" میباشد. درغرب این قله  روستاهای وانا– شمس آباد- آخا- دینان- امیری- تارا- ترا-لارین و هاره  قرار دارند. در دامنه های اين كوه انواع گياهان خودرو و دارويي و گل هاي فراوان از جمله چای کوهی،زرشک، گون،آلاله زرد-آویشن،پونه  کوهی وتره کوهی (سیرک)وسروخفته(سروی که بجای ارتفاع در سطح رشد می کند) را می توان یافت.

 مسیرهای اصلی صعود به قله :

1)      مسیر غربی : روستای هاره – دشت دانه ریز–گردنه چمن خو(عروس وداماد)- قله امیری

2)      مسیر جنوب شرقی: روستای ارجمند – آبادی عمرک – گردنه کیون- قله امیری(مسیر پیشنهادی)

شرح برنامه:

روز سه شنبه 23-02-93 ساعت 5:00 برای صعود به قله "امیری"(3840 متر) ازتهران راهی جاده هراز شدیم. ازپلور و گزنک گذشتیم. 8 کیلومتر بعد از گزنک به پل فلزی روستای "وانا" در سمت راست جاده رسیدیم.وارد روستا شده وبعد از عبور از چندین روستا وارد انتهایی ترین روستا- روستای هاره- شدیم.ساعت 8:30 بعد از پارک مینی بوس بساط صبحانه بر پا شد و ساعت 9:00 تیم 14 نفره ما – باشگاه کوهنوردی دماوند- با ریتمی آرام رو به شرق صعود را آغاز کرد.دراین فصل مسیر بسیار زیباست پرندگان در حال آواز و طبیعت دراوج تراوت و سبزی است.از همان ابتدای مسیر رخ شرقی دماوند در غرب پیداست و بزرگی و شکوه آن ما را مبهوت خود ساخته بود.در مسیر بعد از یک ساعت به کلبه گلی میرسیم که برای شب مانی مناسب می باشد.درمسیر چشمه های آب فراوانی وجود دارد.ما هر یک ساعت ده دقیقه استراحت میکردیم وهمین امر و حرکت  آرام تیم باعث شد که بعد از 4 ساعت در ساعت 13:00 به گردنه چمن خو برسیم.البته حرکت آرام باعث میشود که از مناظر طبیعی بیشترین بهره را ببریم.از روی گردنه دو تیم شدیم یک تیم به صورت سرعتی –روبه شمال- به سمت قله اصلی (قله امیری ) حرکت کرد و دیگری رو به جنوب به سمت قله سنگی "چمن خو"(3500 متر) روانه گشت.تیم ما –رو به شرق- بعد از عبور از واریزه ها (شن اسکی) به سمت گردنه با لا کشید.و پس از رسیدن به گردنه رو به غرب به سمت قله امیری حرکت نمودیم.ساعت 14:30 تمام نفرات- 6 نفر- بر فراز قله بودیم.با استراحتی کوتاه و گرفتن عکس دوباره از واریزه ها(شن اسکی) به سمت گردنه فرود آمدیم.تیم اول -8 نفر- ساعت 14 موفق به صعود قله چمن خو شدند.و زودتر از تیم دوم به محل چشمه پایین رفتند.ما نیز به آنها پیوستیم وبساط ناهار بر پا شد.همه سخاوتمندانه هرچه داشتند بر سر سفره آوردند.بعد از خوردن ناهار رو به پایین حرکت کردیم.اکثر اعضای گروه مشغول چیدن چای کوهی و آویشن شدند.با این حال ساعت 6:40 همگی به محل پارک ون گروه رسیدیم واین چنین برنامهای بهاری و بسیار مفرح به پایان رسید.

نکات برنامه:

-          ارتفاعات با GPS اندازه گیری شده اند.

-          در مسیر چشمه های بسیاری وجود دارد.

-          با توجه به شرایط آب وهوایی منطقه داشتن پوشاک مناسب ضروری است.

مسیر سبزرنگ طی شد

بر فراز قله

 

 

 

برچسب‌ها: گزارش برنامه

1393 گزارش صعود به قله زرین کوه

گزارش صعود به قله زرین کوه

 

موقعیت جغرافیائی:

 

قله زرین کوه(3850 متر) بر روی خط الراس شرقی-غربی در البرزمرکزی و در جنوب خط الراس دوبرارودریاچه های "تار" و "هویر"قرار دارد. درجنوب این قله  روستاهای آینه ورزان – خسروان وجابان قرار دارند. در دامنه های اين كوه انواع گياهان خودرو و دارويي و گل هاي فراوان از جمله کنگر، گون،آلاله زرد-لاله سرخ –لاله زرد-شقایق -آویشن،پونه ،والک ،نعنا کوهی وتره کوهی (سیرک)و... را می توان یافت.

 مسیرهای اصلی صعود به پاشوره :

1)      مسیر شمالی : روستای هویردریاچه تار – یال شمالی– قله زرین کوه

2)      مسیر جنوب غربی: روستای آینه ورزان – یال جنوب غربی- قله "خاکی " – قله زرین کوه

3)      مسیر جنوبی: روستای خسروان – دره خسروان- یال جنوبی – شاخک سل (sol)-قله زرین کوه

4)      مسیر جنوب شرقی :روستای جابان –دره جابان- یال جنوب غربی-شاخک سل (sol)-قله زرین کوه

شرح برنامه:

روز جمعه 19-02-93 ساعت 6:30 برای صعود انفرادی به قله "زرین کوه"(3850 متر) ازتهران راهی جاده فیروزکوه شدم.بعد ازشهر دماوند و گذشتن از سه راهی آبسرد ازدور برگردان آینه ورزان دور زده به سمت روستای آینه ورزان  رفته وسپس به روستای خسروان راهی شدم.ساعت 8:30 پس از پارک ماشین صعود را آغازنمودم ابتدا - روبه غرب- وارد جاده خاکی شدم که به سمت سر منشاء آب روستای خسروان می رود.در کنار جاده خاکی گیاهان این فصل همچون کنگر-شقایق-آلاله زرد-لاله سرخ و... زیبایی خاصی به مسیرداده بودند. پس از اتمام جاده خاکی به آبشاری به ارتفاع 10-12 متر رسیدم که از سمت چپ آبشار – از روی شن اسکی- به سختی بالا رفتم که بعدا متوجه شدم که مسیربهتری سمت راست آبشار وجود دارد.با ادامه مسیرازدره، به محل برخورد دو رود رسیدم وبه سمت دره راست رفتم در کنار رود از نعنای کوهی بوی دلنشینی به مشام میرسید. قبل ازگوسفند سرا برروی یال سمت راست- رو به شرق- ارتفاع گرفتم تادر ساعت 10:30  به گردنه "سلsol))"رسیدم وبا خوردن نوشیدنی و استراحتی کوتاه دوباره به راه افتادم.رو به شمال سوار بریال اصلی منتهی به قله شدم.ازاینجا شیب مسیر خیلی تند می شود و صعود را قدری سخت میکند.با گذشتن از چند "قله نما"(قله فرعی) ساعت 13:30به قله زرین کوه رسیدم.از روی این قله – در شمال- خط الراس دوبرارو تمام قله های آن به روشنی دیده می شد.همچنین دو دریاچه زیبا- هویر و تار- هر کوهنوردی را برای فرود از جبهه شمالی و رسیدن به آنها دعوت میکنند.با گرفتن چند عکس ازمناظر اطراف به سرعت ازدره سمت راست قله – از روی شن اسکی- پایین رفتم واز دره ادامه مسیر دادم تا به آبشاری 15 متری رسیدم مجبور شدم از سمت چپ آبشاربا دست به سنگ شدن ارتفاع بگیرم ودوباره ارتفاع کم کنم.بعد از فرود متوجه شدم که موبایلم در مسیر افتاده کلی حام گرفته شد چون تمام عکسهایی را که امروز گرفته بودم ازدست دادم! با ادامه مسیرساعت 17 به روستای خسروان رسیدم.و این چنین روزی دیگر در کوه در محیطی بکر و خلوت سپری گردید.

نکات برنامه:

-          ارتفاعات با GPS اندازه گیری شده اند.

-          در مسیر سنگهایی وجود داشت که در نور خورشید می درخشیدند.گفته می شود که وجه تسمیه نام این قله بخاطر این سنگ هاست.

-          با توجه به شرایط آب وهوایی منطقه داشتن پوشاک مناسب ضروری است.

-          آگاهی کامل ازمسیرصعود و مطالعه نقشه های منطقه ضروری است.استفاده از GPS توصیه میگردد.

 

 

مسیر سبزرنگ طی شد

دریاچه هویر وتار- عکس از قله زرین کوه

برچسب‌ها: گزارش برنامه, صعود انفرادی

1393 گزارش صعود به قله پاشوره و هلزم

گزارش صعود به قله پاشوره و هلزم

 

موقعیت جغرافیائی:

 

قله پاشوره(3880 متر) بر روی خط الراس شرقی-غربی در البرزمرکزی و در شمال خط الراس دوبرارقرار دارد.درسمت شرق پاشوره قله هلزم (3910 متر)قرار دارد و در سمت غرب گردنه عبرت و قله عبرت قرار دارد.درجنوب غربی روستای لاسم ودر شمال غرب روستای نوا قرارگرفته است. در دامنه های اين كوه  انواع  گياهان خودرو و دارويي و گل هاي فراوان از جمله انواع گون،آویشن،پونه ،تره کوهی (سیرک)و... را می توان یافت.

 مسیرهای اصلی صعود به پاشوره :

1)      مسیر شمالی : روستای نوا – دره آزو- گردنه عبرت –قله پاشورک- قله پاشوره

2)      مسیر جنوبی: روستای لاسم –یال جنوب غربی- قله پاشورک –قله پاشوره

مسیر نرمال ،مسیر روستای نوا می باشد واکثرا از این مسیر اقدام به صعود می شود.

پناهگاه ها:

1) کلبه کاه گلی در دره" آزو"(روستای نوا)

شرح برنامه:

روز جمعه 12-02-93 ساعت 6:30 برای صعود انفرادی به قله "پاشوره"(3880 متر) وقله "هلزم" (3910 متر) ازتهران راهی جاده هراز شدم.بعد ازامام زاده هاشم به پلور رسیدم.بعد ازگذشتن ازدو راهی رینه (حدودا 3 کیلومتر) به یک دو راهی رسیدم که تابلو روستای زیار-لاسم بر سر پل نصب شده است.بعد از عبور از روستای زیار ساعت 8:40 به روستای لاسم رسیدم بعد ازلاسم دشت بسیار زیبای لاسم در جنوب خط الراس دوبرار قرار دارد.ماشین را در کنارجاده پارک کردم رو به شمال به سمت گردنه عبرت حرکت کردم گل های وحشی زیبایی خیره کننده ای به مسیرداده بود.بوی خوش پونه و آویشن آدم را مسحور میکرد.سرمست به مسیر ادامه دادم وبعد از یک ساعت به سمت شرق تغییر جهت داده وازشیب تندی بالا کشیدم تا به یال منتهی به قله پاشورک (3700 متر) رسیدم.در این بین هوا خراب شد و تگرک شدیدی باریدن گرفت.دوباره در اینجا رو به شمال ادامه مسیرداده تا ساعت 11:30 به قله پاشورک رسیدم.و رو به شرق برروی خط الراس به سمت قله پاشوره رفتم .ساعت 12:10 را نشان میداد که به قله رسیدم.گروهی چهار نفره ازروستای نوا همزمان با من به قله رسیدند.بعد از احوالپرسی با هم عکسی به یادگار گرفتیم.بعد رو به شرق به سمت قله هلزم حرکت کردیم.این مسیررا سرعتی طی کرده و40 دقیقه بعد بر فراز قله هلزم بودیم.با استراحتی کوتاه به سمت قله پاشوره بازگشتیم.در میانه راه با آنها خدافظی کردم و به سرعت مسیر بازگشت را در پیش گرفتم.بعد از قله پاشوره گروه کوهنوردی یخار آمل را دیدم حدود 20 نفری می شدند.آنها نیز از مسیر روستای نوا اقدام به صعود نموده بودند.بعد از عبور از قله پاشورک ورفتن به سمت گردنه عبرت ،قبل ازگردنه از شن اسکی به سمت دشت لاسم فرود رفتم.و ساعت 16:00 با رسیدن به کنار ماشین برنامه ای بهاری و دل چسب به پایان رسید.

نکات برنامه:

-          ارتفاعات با GPS اندازه گیری شده اند.

-          با توجه به شرایط آب وهوایی منطقه داشتن پوشاک مناسب ضروری است.

-          آگاهی کامل ازمسیرصعود و مطالعه نقشه های منطقه ضروری است.استفاده از GPS توصیه میگردد.

مسیر سبزرنگ طی شد

بر فراز قله پاشوره

بر قراز قله هلزم

 

 

 

برچسب‌ها: گزارش برنامه, صعود انفرادی

1393 گزارش صعود به قله سیاه پلاس

گزارش صعود به قله سیاه پلاس(کوکبود)

معرفی:

قله سیاه پلاس(3380متر) در رشته کوه البرز مرکزی ودر شمال منطقه رودهن وجاجرود  ودر جنوب شرق دشت لار قراردارد.این قله روی خط الراس -شرقی-غربی قرار دارد که شامل قله های: گل زرد-وستان – سیاه پلاس – فیل زمین- گاوبینی- سر سیاه غار- سیاه چال – سیاه ریز- ریزان- آتشکوه –مهرچال – پیرزن کلوم می شود.

مسیرهای صعود:

1-    روستای ایرا – جاده خاکی قوشخانه –گردنه قوشخانه – قله سیاه پلاس

2-    روستای جورد( javard ) دره وستان- گردنه وستان -قله فیل زمین

شرح برنامه:

 

روزجمعه 05-02-93 ساعت 6:00 از تهران من –مهران حیدرخانی به همراه احسان مومنی و علی مدد به سمت جاجرود حرکت کردیم.از جاجرود راهی سد لتیان واز آنجا بعد از گذشتن ازروستای رسنان به آبادی چهار باغ رسیدیم تابلوی روستای علائین – ایرا بر سر دوراهی نصب شده است به سمت راست پیچیده و بعد ازآبادی علائین بطرف روستای "ایرا "رفتیم.بعد از پارک ماشین در روستا،ساعت 7:45 رو به شمال در جاده خاکی قوشخانه از کنار محیط بانی ایرا صعود را آغاز نمودیم.این جاده خاکی جیپ رو بعد از گذر از گردنه قوشخانه به دشت لار می رود.در موقعه از سال هنوز جاده با توجه به وجود تکه برفها وسنگهای بزرگ سقوط کرده به دلیل بهمن عبور خودرو امکان پذیرنیست.تیم ما نیز با راهپیمایی در این جاده در ساعت 10:40 به گردنه قوشخانه رسید و با استراحتی کوتاه به سمت شرق تغییر مسیر داده و سوار بر یال منتهی به قله شدیم.از گردنه به بعد برف تازه باریده شده و قابل توجه ای روی زمین نشسته بود.ساعت 11:30 به گرده سنگی رسیدیم که ترجیح دادیم بجای صعود گرده(که دست به سنگ داشت) از سمت شمالی آن (از روی برفها) تراورس کنیم.اما برفها خیلی نرم شده بودند وبا هرقدم تا کمر در برف فرو می رفتیم.طول مسیر 60-70 متر بود اما نیم ساعت برای عبور وقت تلف شد! وکلی انرژی از ما گرفت.در فصل بهار باید توجه نمود که با توجه به گرم شدن هوا برفها نرم وعبور از آنها چالش بر انگیز هستند.بعد ازگذر از این برفچالها دوباره مسیر خط الراس را ادامه دادیم و به گرده سنگی دیگری رسیدم و با گذر ازروی سنگها بالا خره در ساعت 13:15 بر فراز قله سیاه پلاس بودیم. ازروی قله رخ غربی دماوند هویدا بود البته هوا ابری شده بود و نیمه بالایی دماوند زیر ابرها بود.در سمت شرق قله وستان و گل زرد به روشنی دیده می شدند.در سمت شمال دشت بسیار زیبای لار حال و هوای بهاری به خود گرفته بود.و در غرب قله فیل زمین خودنمایی میکرد.من بسیار خوشحال بودم که آخرین قله این خط الراس را نیز صعود کردم چون در سال 1392 تمام قله های دیگر را صعود کرده بودم وفقط این قله سنگی و زیبا باقی مانده بود.با خوردن چای وگرفتن چند عکس ساعت 13:45 به سمت گردنه قوشخانه  حرکت کردیم.هوا سرد تر شده بود و باد سردی می وزید.ساعت 15 به گردنه قوشخانه رسیدیم و با ادامه مسیر در جاده خاکی ساعت 17 به محیط بانی ایرا رسیدیم و با تعویض لباسها و انجام نرمشهای کششی ساعت 17:15 به سمت تهران رهسپار شدیم.این چنین یک برنامه مفرح در بهار در منطقه ای بکر به پایان رسید.

  مسیر سبزرنگ طی شد

احسان مومنی- علی مدد

 

بر فراز قله مهران حیدرخانی

بر فراز قله احسان مومنی

نمایی ازقله سیاه پلاس

 

 

برچسب‌ها: گزارش برنامه

1393 گزارش صعود به قله شهباز

گزارش صعود به قله شهباز

معرفی:

جنوب استان مرکزی را کوههاى مرتفعى در بر مى گيرد که مهمترين آنها در جنوب غربى رشته کوههاى راسوند وسيندخوانى است و بلندترين قله در کوههاى راسوند قله شهباز است. رشته کوه راسوند در شمال غربی و جنوب شهرستان شازند واقع شده است.جهت کلی ان جنوب شرقی ،شمال غربی می باشدو شامل دو منطقه شهباز و سرو(serru) است که به وسیله یک گردنه از هم جدا می شوند. كوه شهباز با 3390 متر ارتفاع، واقع درجنوب شهر شازند و دومین قله بلند استان مركزي مي‌باشد.بلندترین قله استان مرکزی قله دمیر می باشد. البته با توجه به این که این قله حدودا در مرز مشترک استان اصفهان واستان مرکزی قرار دارد،خیلی ها قله شهباز(3390 متر) را بلندترین قله استان مرکزی فرض می کنند.اما با بررسی ها ی دقیقترمعلوم شد ه است که بلندترین قله استان مرکزی همین قله دومیر است. در دامنه های قله شهبازانواع گیاهان خودرو و دارويي و گل هاي فراوان از جمله انواع گون،آویشن،بومادران لاله، مرزنگوش ،و... را می توان نام برد.گیاه کوهی بسیار گرم در این کوه رشد میکند (به نام اندشت)که خاصیت درمانی دارد و در زمان سکونت ارامنه در شازند از این گیاه به صورت عرق گیری برای درست کردن مشروبات بسیار قوی و گرم استفاده می کردند. به دليل پوشش گياهي بسيار غني، اين منطقه زيست گاه انواع پرندگان مي‌باشد.

مسیرهای اصلی صعود به قله شهباز :

1- مسیر شمالی : روستای سورانه –امامزاده عبدالله

2- مسیر جنوبی: شازند- به سمت نواباد-روستای عضدیه- اردوگاه امیرکبیر

3- مسیرغربی: شهرشازند.جنب اداره آموزش و پرورش

پناهگاه ها:

1- جانپناه شمالی ارتفاع 2800 متری وسعت بنا18 متر مربع تاریخ ساخت 1363 توسط هیئت کوهنوردی استان مرکزی

2- پناهگاه غربی ابتدای خط الراس ارتفاع2300 متری وسعت بنا 15 متر مربع تاریخ ساخت 1387 توسط تعدادی از کوهنوردان شازند.

شرح برنامه:

روز پنج شنبه 21-01-93 ساعت 17:00 برای صعود به قله شهباز(3390 متر) من مهران حیدرخانی ودوست خوبم علی مدد ازتهران راهی شهرشازند در استان مرکزی شدیم.از تهران – قم واراک گذشته به شهرشازند رفته از آنجا به سمت روستای سورانه رفتیم نرسیده به روستا دست راست جاده آسفالته را ادامه دادیم تا بعد از4 ساعت رانندگی و طی 320 کیلومتر ساعت 21به امامزاده عبدالله رسیدیم. این محل دارای برق و سرویس بهداشتی و چشمه آب می باشد.شب را آنجا به صبح رساندیم.ساعت 6:30 به سمت قله به راه افتادیم.ابتدا از کنار چشمه رو به جنوب ارتفاع گرفتیم وبعد از رسیدن به بلندترین نقطه به سمت راست ( غرب) تغییر جهت دادیم با طی حدود 1500 متردوباره رو به جنوب –درارتفاع 2550 متری- تغییر جهت دادیم وبعد ازطی کردن 2 کیلومتر در ساعت 9:30به جانپناه فلزی رسیدم.باخوردن مایعات وتجدید قوا ساعت 10 به سمت قله - رو به غرب - حرکت را آغاز نمودیم.با توجه به وجود برف – برف ها نرم شده بود- و شیب زیاد صعود مشکل بود.و کاملا حالت صعود زمستانه را داشت.بعد از 1:30 به محلی رسیدم که قدری باید دست به سنگ شد و از تیغه های باریکی عبور نمود .هنگام عبور ازتیغه ها باد سنگینی وزیدن گرفت و صعود را دوچندان مشکل نمود.در آخر ساعت 12 موفق به صعود قله شهبازشدم.با گرفتن چند عکس و نظاره بر اطراف سریعا از دره کنار قله به سمت جانپناه فرود آمدم و ساعت 13 به جانپناه رسیدم.بعد ازاندک استراحتی به سمت پایین روانه شدیم.در مسیربرگشت بر روی بوته خاری افتادم و کلی خار به دست وپایم رفت.آنجا با خود قرار گذاشتم که همیشه یک سوزن همراه داشته باشم. تا برای خارج کردن خارها ازدست وپا استفاده شود.ساعت 15 به امامزاده رسیدیم.و بعد از خوردن ناها رساعت 16 به سمت تهران حرکت کردیم.و ساعت 20 به تهران رسیدیم.

مسیر سبز طی شد

برای دیدن عکسهای بیشتر به ادامه مطلب مراجعه کنید

برچسب‌ها: گزارش برنامه
ادامه مطلب

1393 گزارش صعود به قله بل

گزارش صعود به قله  بُـل    (بــِل)   –   (bel)- (bol)

 

موقعیت جغرافیائی:

کوهستان بل در جنوب شرقی رشته کوه زاگرس در استان فارس درجنوب شهرستان اقلیدباچشم اندازی بسیارزیباخودنمائی می کند.بلندترین ارتفاع این کوهستان قله بل باارتفاع 39۵۰متر در 14 کیلومتری جنوب شهر اقلید و بلندترین قله در استان فارس می باشد. قله صخره ای و سنگلاخی بل توسط گردنه مرتفعی از سمت جنوب به کوه سفید و از سمت شمال شرقی به کوهستان مرتفع ۳۵۰۰ متری گورک متصل و از سایر جهات کاملاً آزاد می باشد . بُل( BOL) در زبان پهلوی به معنای بلند است. این منطقه دارای آب وهوای معتدل کوهستانی است که دارای پوشش گیاهی متنوع بوده وگیاهانی ازقبیل  ارژن، گون، آویشن، جاشیر، کما، درمنه، کتیرا، پیازکوهی درآنجا می روید

.

 مسیرهای اصلی صعود به قله بل :

1-  دره لای شکفت ( غربی )  2-  دره زمستانه (شمال غربی ) 3-  دره ریواس ( شما لی ) 4-  چشمه لگنی       ( شمال شرقی ) 5-  باغ ضرغامی ( شرقی ) 6-  دره سبز ( جنوبی ) 7-  دره قبله ( جنوب غربی )

دره لای شکفت : مسیر مناسب جهت صعودهای تابستانی و زمستانی است که  از ابتدای" سرد آب" شروع شده و به جانپناه منتهی می شود.

دره زمستانه : صعب العبور می باشد و نیاز به امکانات بیشتری جهت صعود دارد ؛ معمولاً تابستان از این مسیر صعود می کنند و دارای گیاهان متعدد و متنوع می باشد .

دره ریواس : مسیر بسیار زیبا که به علت فراوانی گیاه ریواس به این نام معروف شده است .

چشمه لنگی : از ابتدای گردنه عصاری و چشمه لنگی شروع و به قله منتهی می شود .

باغ ضرغامی : مسیر طولانی که از باغ و چشمه ضرغامی شروع و در انتها به قله ختم می شود .

دره سبز: مسیری نسبتاً طولانی که از دشت نخود زار شروع و به پناهگاه منتهی می شود.

دره قبله : مسیری نسبتاً مناسب جهت صعود  زمستانی می باشد که از ابتدای سرداب شروع می شود و به پناهگاه می رسد .

شرح برنامه:

روز سه شنبه 11-01-93 ساعت 10:30 برای صعود به قله بل(3950 متر) ازتهران راهی شهراقلیددراستان فارس شدم.ابتدا اتوبان تهران - قم سپس قم-اصفهان واز اصفهان به شهرضا وبعد آباده رفتم واز آباده به شهرسورمق و از آنجا به شهراقلید هوا به شدت بد بود بارش باران وباد شدید رانندگی را بسیار شخت کرده بود.تقریبا پس از800کیلومتر رانندگی ساعت19:30 به شهر اقلید رسیدم.گشت کوتاهی در شهر زدم واز "حوض دختر گبر" اثری ازدوره ساسانی دیدن کردم.شب را در بوستان ملت نزدیک میدان ملت چادر زدم.باد شدیدی می وزید ودعا می کردم که فردا- آنچنان که سایتهای هوا شناسی پیش بینی کرده اند- خوب باشد.اما بارش برف در ارتفاعات نوید یک صعود زمستانه را میداد.صبح ساعت 5:30 بیدار شدم با آماده کردن کوله پشتی برای صعود وخوردن صبحانه وجمع کردن چادر ساعت 7:15 راهی صعود شدم.از بوستان ملت به میدان قران- بلوار آزادگان- جاده کارخانه قند.روبروی کارخانه برسرجاده خاکی، تابلوی قله بل دیده میشود.وارد جاده خاکی شدم با توجه به اینکه تعداد زیادی دوراهی وجود داشت مسیر را اشتباه رفتم ومجبور شدم که ماشین را پارک کنم.ساعت 8:15  به سمت مبدا صعود منطقه "سرداب" راه پیمایی کردم. پس از یک ساعت ونیم راه پیمایی سرعتی به منطقه سرداب رسیدم .تابلوی "منطقه قرق (چرای دام ممنوع)" نشانه رسیدن به محل می باشد.ساعت 9:45 بود که صعود را ازدره لای شکفت آغازنمودم ساعت 12 به جانپناه رسیدم. یک نفر درجانپناه بود.ظاهرا تیم باشگاه اسپیلت تهران امروز با راهنمایی دونفر ازکوهنوردان اقلید اقدام به صعود قله بل کرده بودند.بعد از استراحتی کوتاه ساعت 12:15 به سمت قله رهسپار شدم.در میانه راه آقای حمیدی – وباشگاه اسپیلت- را دیدم بعد ازاحوال پرسی دوباره صعود را آغاز کردم ساعت 13:45 بر فراز قله بل بودم با گرفتن چند عکس ساعت 14 به سمت جانپناه حرکت کردم ساعت 15 به جانپناه رسیدم. بدون توقف به سمت پایین حرکت کردم متوجه شدم که آقای حمیدی نگران شده و پایین منتظر من هستند.بنابراین تقریبا تمام مسیررا با سرعت پیمودم و ساعت 15:50 به کنار آنها رسیدم.من را تا مسافتی با ماشین رساندند.از آنها تشکروخداحافظی نمودم.به سمت محل ماشینم که حدود یک ساعت راه پیمایی داشت حرکت کردم. ساعت 17 به ماشین رسیدم . ماشین در میانه راه خاموش شد.مانده بودم که چه باید بکنم در این بیابان که دوماشین نگه داشتن و هر دو با سخاوت به من کمک کردن تا ماشین روشن شود.متوجه شدم مردم اقلید چقدر مهربان هستند.با تشکر ازآنها دوباره راه افتادم وقصد کردم که یکسره برم تهران!! ساعت 18 بود که از اقلید به سمت تهران به راه افتادم.ساعت 1 بادمداد 13-01-93 به تهران رسیدم.این برنامه در 39 ساعت ازتهران به اقلید-قله بل- تهران انجام شد.که برنامه بسیار طاقت فرسایی بود.امادرمیانه راه بازگشت به تهران متوجه شدم که باید پیشنهاد آقای حمیدی مبنی بر ماندن شب در خوابگاه آنها را می پذیرفتم چون بعد ازیک کوهپیمایی سنگین رانندگی شبانه بسیار خطرناک است و احتمال خواب رفتن راننده بسیار زیاد است.

مسیر سبز رنگ صعود شد

به اشتباه مسیر قر مز با ماشین طی شد .مسیر صحیح آبی رنگ است

 برای دیدن عکسهای بیشتر به ادامه مطلب مراجعه کنید

 

 

برچسب‌ها: گزارش برنامه, بلندترین قله هر استان
ادامه مطلب

1393 گزارش صعود به قله کلکچال

گزارش صعود به قله کلکچال

معرفی:

قله کلکچال( 3300 متر)  در استان تهران- شهرستان شمیرانات - بخش رودبارقصران – دهستان رودبارقصران  واقع است.

 

شرح برنامه:

روز دوشنبه 04-01-93 ساعت 8:00 برای صعود به قله کلکچال ازمسیرپارک جمشیدیه به آنجا رهسپارشدم.ساعت 8:30 بعد ازپارک ماشین صعود راآغازکردم.مسیرخوشبختانه خلوت بود.با ریتمی آرام حرکت میکردم. ساعت 10 به اردوگاه کلکچال رسیدم.ساعت 10:15 به سمت گردنه کلکچال – شیرپلا راهی شدم ساعت 11:00 به گردنه رسیدم.روبه شرق سوار یال منتهی به قله کلکچال شده وچون شیب خیلی تند بود قدم ها را آهسته تر برمیداشتم.چند روزتعطیلی نوروزکار خودش را کرده بود و بدنم ازآمادگی خارج شده بود.بنابراین بعد از 1:30 تلاش ساعت 12:30 به قله کلکچال رسیدم.دماوند درشرق به وضوح دیده می شودهمچنین ازآنجا خط الراس داراباد به توچال به روشنی دیده می شود.بعد ازنیم ساعت استراحت ساعت 13 به سمت پایین حرکت کردم.ساعت 14 به اردوگاه کلکچال رسیدم وبدون توقف ادامه مسیردادم وساعت 15 در کنارماشینم بودم.واین چنین اولین برنامه کوهنوردی سال 1393 رقم خورد.

مسیر شبز طی شد

مسیر پناهگاه تا گردنه لو پهنه

پناهگاه کلکچال

 

بر فراز قله

 

برچسب‌ها: گزارش برنامه, صعود انفرادی

1392 گزارش صعود به قله آبک

گزارش صعود به قله آبک

روز جمعه 25-11-92 ساعت 6:40 از تهران به تنهایی به سمت   فشم رفته واز آنجا راهی روستای روته شدم ساعت 8 صبح با پارک ماشین، برنامه را آغازکردم.با توجه به اینکه برای اولین بارقصد صعود این قله را داشتم مسیررا نمی شناختم.در این مواقع طبق سنت دیرینه خودم همیشه مطالعه دقیقی روی منطقه ونقشه های موجود gps مسیرو.... انجام میدادم.اما اینبار تنبلی کرده واین کارهای مقدماتی ومطالعاتی را انجام ندادم.در شروع کار یال اشتباهی را در پیش گرفتم -با شیب 50-60 درجه-برف بقدری  زیاد بود که با هرقدم تا کمر دربرف فرو میرفتم وافتاب هم باعث نرم شدن برفها شده بود تا ساعت 10:45 بی وقفه-به تنهایی- برف کوبی کردم تقریبا تمام انرژی ام گرفته شد.و به بالای بلندی رسیدم که بعدا متوجه شدم قله "دیملا"2600) متر) نام دارد.واز ادامه صعود به دلیل خستگی مفرط واشتباه رفتن مسیر منصرف شدم.

دلایل شکست برنامه:

1-     ساده انگاشتن برنامه چون ارتفاع قله آبک 3450 متر بود فکر کردم قله ساده ای است. !

2-     عدم مطالعه مسیرومنطقه !

3-     چون دیرمسیررا آغازکردم آفتاب برفها را نرم کرده بود در این مواقع بهتر است دامنه پایین کوه را قبل آفتاب صعود کرده و خودمان را به یال اصلی برسانیم.

 

 

قله آبک

خستگی مفرط از برفکوبی زیاد

حجم برف

 

1392 گزارش صعود به قله توچال

 

گزارش صعود به قله توچال ازدربند

 

معرفی:

 

قله توچال (3960 متر) در استان تهران- شهرستان شمیرانات - بخش رودبار قصران– دهستان رودبار قصران واقع است.در جنوب این قله آبادی پس قلعه وشهر تهران و درشمال آن روستا های ایگل وآهار قرار  دارند.

 

شرح برنامه:

روزجمعه 18-11-1392 ساعت 6:00 صبح به سمت دربند در شمال  تهران رهسپار شدم.ساعت 6:40 پس از پارک ماشین ازمیدان سربند به سمت پناهگاه شیرپلا به راه افتادم.برف زیادی روی زمین بود.اما چون کوهنوردان زیادی از روی آنها گذشته بودند.برفکوبی شده بود وحسابی یخ زده و عبور از روی آنها را مشکل کرده بود.این مسیر را بخاطر تنوع راه دوست دارم.اما به دلیل شلوغی بیش ازحد کمتر صعود میکنم.امروز از ابتدای مسیر متوجه شدم که از آن روزهاست که بدنم با من یاری نخواهد کرد.بعد از امداد کوهستان (زنده یاد داوودی) باتوم ها را جمع کردم با پوشیدن دستکش آماده دست به سنگ شدم.ساعت 9 به پناهگاه شیرپلا رسیدم بدون توقف به سمت بالا حرکت کردم بالای دو راهی اوسون چند عکس گرفته دوباره به راه افتادم.با یک ریتم آرام ولی پیوسته حرکت میکردم.ساعت 10:50 به جانپناه امیری(سنگ سیاه) رسیدم.توقفی 10 دقیقه ای و خوردن نوشیدنی.با پوشیدن کاپشن گرتکس ساعت 11رهسپار قله شدم.دوباره با یک ریتم آرام وپیوسته حرکتم را ادامه دادم. بدنم اصلا یاری نمیکرد اما فکرم قویتر از بدنم بود.و شوق رسیدن به قله به من قوت قلب میداد.بالای یال پیازچال قله دماوند- این سترگ زیبا- خودنمایی میکرد.هوا صاف بود و باد کمی میوزید.ساعت 12:45 به قله رسیدم.شادمان به داخل جانپناه فلزی رفتم.وبا خوردن چای و خرما کمی نیرو گرفتم.بیرون امدم و با گرفتن چند عکس از دماونددرساعت 13:15سریع پایین رفتم. بین راه بالای پناهگاه امیری با گروه خانه کوهنوردان برخورد کردم.حسن رفیع ،محمد نوری و ناصر جنانی رادیدم.بعد از احوالپرسی و خوش وبش خداحافظی کرده وسریع به سمت شیرپلا رفتم مه غلیظی مسیر را پوشانده بود.ساعت 15:15 به پناهگاه رسیدم با خوردن پرتقال ته بندی کردم وساعت 15:30 به سمت پایین رفتم و ساعت 17 با رسیدن به سربند برنامه به پایان رسید.

 

پناهگاه شیرپلا

قله دماوند از قله توچال

جانپناه فلزی-قله توپال

 

 

برچسب‌ها: صعود زمستانه, گزارش برنامه, صعود انفرادی

1392 گزارش صعود به قله بند عیش

گزارش صعود به قله بند عیش

 

روزجمعه 11-11-1392 ساعت 7:30 صبح به سمت شهران (انبار نفت) در شمال غرب تهران رهسپار شدم.ساعت 8:10 پس از پارک ماشین از یال سمت چپ منبع آب شروع به صعود نمودم.هدفم تمرین برای صعود زمستانه قله دماوند می باشد بنابراین با کوله پشتی سنگین حدود 20 کیلوگرم به این برنامه آمدم.باسرعت کم شروع به بالا رفتن نمودم و آرام آرام سرعتم را افزایش دادم.به اولین بلندی – پیست موتورسواری- رسیدم .ساعت 9 صبح بود.از جاده خاکی ادامه مسیر دادم و درمیانه راه دومین بلندی به سمت راست-باغ گردو- تغییر جهت داده و9:40 به مخزن آب بزرگی رسیدم که در زمستان در آن آب ذخیره میکنند و درتابستان برای آبیاری درختان از آن استفاده میشود.پس از 5 دقیقه استراحت به سمت بالا رفتم و روی یال رو به شمال ادامه مسیردادم.از اینجا آرام آرام شیب تند میشود و زیر صخره های قله به 50-60 درجه میرسد.پس از رسیدن به زیر صخره ها به سمت راست-شرق- تراورس کردم وساعت 11:15 به قله رسیدم.روی قله باد شروع شده بود.پس از خوردن چای و استراحت.ساعت 11:40 به پایین برگشتم.با رسیدن به کنار ماشینم در ساعت 13 برنامه پایان یافت.

صخره های قله بند عیش

بر فراز قله بند عیش

برچسب‌ها: صعود زمستانه, گزارش برنامه

1392 گزارش صعود به قله کرکس

گزارش صعود به قله کرکس از کشه

 

روز پنجشنبه 03-11-92 ساعت 11 از میدان آزادی تهران به اتفاق دو نفر از دوستان(عادل سعادتی و علی مدد)به سمت کاشان و نطنز رهسپار شدیم .ناهار را در کنار باغ فین دیزی خوشمزه ای خوردیم و دوباره به مسیرمان ادامه دادیم ساعت 15 به نطنز رسیدیم و پس از یک توقف کوتاه ساعت 15:45 به روستای کشه رسیدیم و از آنجا به سمت محلی بنام مرغداری (که جدیدا به گردشگری تغییر کرده) رفتیم بعد از کلی چانه زنی با نگهبانی، ماشین وارد محل گردشگری شد و توانستیم کمی بالا تر برویم.پس از پارک ماشین و آماده شدن ساعت 16:30 به سمت پناهگاه کرکس حرکت کردیم.کمی بالاتر چشمه آبی بنام "اصفهانیها" در فصل پر آب موجود است(اما ما در مسیرمان به این چشمه برخورد نکردیم!).مسیر با شیب ملایمی به سمت شمال آغاز میشود پس از 45 دقیقه به چند درخت میرسیم و به سمت چپ ادامه مسیر میدهیم,کم کم شیب بیشتر میشود پس از عبور از کنار چند درخت و آغل گوسفند که به صورت سنگ چین می باشد مسیر راادامه میدهیم. هوا تاریک شده بود و حدود 45 دقیقه از مسیر در تاریکی طی شد.ساعت 18:40 دقیقه در پناهگاه بودیم.پناهگاه بسیار خلوت بود.این پناهگاه دارای سه اطاق و یک سالن بزرگ می باشدو به تازگی توسط شرکت مخابرات اصفهان بازسازی شده است( بسیار آفرین بر همتشان).یک جانپناه فلزی بالای پناهگاه موجود است این جانپناه در سال 1372 توسط گروه کوهنوردی دانشگاه صنعتی اصفهان ساخته شده است.همچنین یک لوله آب درکنار پناهگاه موجود است.با آقا ابراهیمی مسئول پناهگاه خوش وبشی کرده واطاقی گرفتیم ایشان لطف کرد و یک چراغ علاالدین برای ما آورددر همین حین یک گروه بزرگ از شهر کرد و یک گروه سه نفره از اصفهان آمدند. سوپی آمده کرده و خوردیم وساعت 21 آماده خواب شدیم.قرارگذاشتیم که صبح زود ساعت 5 صبح بیدار شویم و ساعت 6 به سمت قله برویم.چون مسیر راقبلا نرفته بودیم می خواستیم که بعد از یک گروه راه بیفتیم اما  تا 7 صبح هیچ گروهی راه نیفتاد.ناچار خودمان براه افتادیم. از سمت چپ پناهگاه رو به شمال از دره براه افتادیم.پس از اندکی دو همراه من به پناهگاه بازگشتند تا با گروههای دیگر که مسیر را می شناسند بالا بیایند.من مسیر را به سمت گردنه ادامه دادم (رو به شمال) و سپس به سمت راست تغییر جهت دادم (بهتر بود به سمت گردنه ادامه مسیر میدادم) و از یال سمت راست گردنه بالا رفتم مسیریخ زده بود و در بعضی جا ها چون کلنگ کوهنوردی همراه نداشتم ! به سمت صخره ها متمایل شده و دست به سنگ شدم بعد از یک تلاش سخت به روی یال رسیدم و ازآنجا به سمت راست روی خط الراس ادامه مسیر دادم ساعت 9:30 به قله رسیدم وبعد از من گروه سه نفره اصفهانی که مسیر گردنه را به درستی طی کرده بود رسیدند و سپس گروه بزرگ شهرکردی به همراه دو همنورد من ساعت 10:15رسیدند.بعد از عکاسی و خوشحالی به سمت پناهگاه ساعت 10:45حرکت کردیم من ساعت 11:45 درپناهگاه بودم.تعداد زیادی از کوهنوردان ازاصفهان برای صعود یک روزه قله آمده بودند.پس از آمدن دوستان و صرف ناهار ساعت 13 به سمت پایین حرکت کردیم و ساعت 14 به کنار ماشین رسیدیم.وپس از تعویض لباس به سمت تهران حرکت کردیم وساعت 18:30 تهران بودیم.

 

                                                                      نقشه منطقه

مسیر سبز صعود شد.

                                                   جانپناه فلزی

از راست به چپ( عادل سعادتی-مهران حیدرخانی-علی مدد)

 

                                                 پناهگاه کرکس

بر فراز قله